- 7 Aralık 2018
- 7.406
- 19.043
- 248
- 28
Benim kayınbabamda eşimle olan güzel mutlu aşk ve sevgi dolu evliliğimizi mahvetti sorunlar çıkartıp ve bana devamlı laf sokarak eşimle benim kavga etmemize ve eşimle aramızın büyük ölçüde açılmasına sebep oldu. Aileler karşı karşıya geldi büyük 2 kavga oldu kayınbabam yüzünden. Ve ailelerin karşı karşıya geldiği günlerde bizi o hale getiren, evliliğimize karışıp, devamlı bana laf sokan huzur bozan kayınbabam ben ne yaptım ki hiçbir seyinize karışmam kendiniz geçinemiyonuz dedi çekildi kenara. Daha neler neler yaptı özelikle çocuklarım konusunda çok çektirdi. Ben kayınbabam ölse sevincimden içim kıpır kıpır olur, oh be kurtuldum zalim adamdan derim, eşimle daha mutlu evliliğimiz olcak sonunda derim, ama eşimin yanında belli etmem ve asla da affetmem o adamı. Dicegim şu belki annenizde ya da babanız nişanlılık döneminde ya da düğün günü yengenize bir laf soktuysa ya birşey yaptıysa, yengende bu duruma çok kızıp düğünden sonra bir daha ayak basmamıştır. Zalimlik yapan insan evet yaptım demez kolay kolay, bence ailen birşey yaptı gelineBiz hiç bir zaman kaynana-gelin ya da gelin-görümce olmadık ki.
Evlendiğinin ertesi günü gitti ve bir daha kapımıza basmadı.
Yıllarca çok sorguladım annemi 'ne yaptın/yaptınız da bu böyle oldu diye' yeminler etti annem kendi gelmedi,konuşmadı,bizi istemedi, biz hiç bişey yapmadık diye.
Iyi herkes zalimlik yapsın yapsın sonra öldü diye herşeyi unutup affedelim o zaman öyle mi. Bu zalim insanlar bir gün ölümün kendilerine de gelcegini bilmiyorlar mı biliyorlar. O zaman yaşarken kalp kırmadan zulüm yapmadan yaşamayı da bilselerdi bir zahmet.Ölmüş insanın yaşam defteri kapanmış dünyevi olaylarla bağlantısı kesilmiştir. Çok çok uç şeyler yoksa bence evet ölüm her şeyi affettirir
Ben de sizinle aynı fikirdeyim benzer şeyler yaşayan biri olarak.Bir de kadın 45 yaşında ölmüş hastalanmış kim bilir neler yaşadı da dertlere tutuldu diye geçirdim içimden konu sahibi haksız demiyorum belki bilmediği şeyler vardır ölen kadını da dinleyemediğimize göre tek taraflı değerlendirmemek gerek kimse ben kötüyüm demez ahirette çıkar her şey ortaya o zaman görülür hesaplar kim haksızsa hakettiğini bulsun der geçerdim ben olsam.Benim kayınbabamda eşimle olan güzel mutlu aşk ve sevgi dolu evliliğimizi mahvetti sorunlar çıkartıp ve bana devamlı laf sokarak eşimle benim kavga etmemize ve eşimle aramızın büyük ölçüde açılmasına sebep oldu. Aileler karşı karşıya geldi büyük 2 kavga oldu kayınbabam yüzünden. Ve ailelerin karşı karşıya geldiği günlerde bizi o hale getiren, evliliğimize karışıp, devamlı bana laf sokan huzur bozan kayınbabam ben ne yaptım ki hiçbir seyinize karışmam kendiniz geçinemiyonuz dedi çekildi kenara. Daha neler neler yaptı özelikle çocuklarım konusunda çok çektirdi. Ben kayınbabam ölse sevincimden içim kıpır kıpır olur, oh be kurtuldum zalim adamdan derim, eşimle daha mutlu evliliğimiz olcak sonunda derim, ama eşimin yanında belli etmem ve asla da affetmem o adamı. Dicegim şu belki annenizde ya da babanız nişanlılık döneminde ya da düğün günü yengenize bir laf soktuysa ya birşey yaptıysa, yengende bu duruma çok kızıp düğünden sonra bir daha ayak basmamıştır. Zalimlik yapan insan evet yaptım demez kolay kolay, bence ailen birşey yaptı geline
Aynen ben de öyle derdim. Ya bir de akıl var mantık var bir kadın esinin ailesiyle hiçbir sorun kırgınlık kızgınlık yaşamamış olsa, düğünün ertesi günü gidip evliliği boyunca 18 yıl boyunca neden ayak basmasın kocasının ailesine durduk yerde. Bence geline düğün öncesi ve düğün günü bir laf sokuldu birşey yapıldı gelinde bu durumu kaldıramadı, en güzel günlerim mahvoldu diye içten içe düşünüp üzülüp bir daha o eve gitmeme kararı aldı. Ve dertleri içine ata ata da hastalandı genç yaşta öldü. Bak ben ilk evlendiğimde eşimin ailesinin evine bazen her hafta bazen iki hafta da bir gidiyorduk, bayramlarda yatılı kalıyorduk ve ben devamlı annecim babacım diye seslenirdim severdim onları. Ama kayinbabam her gittiğimizde laf soktu baba, devamlı kalbimi kırdı. Sabrettim sabrettim düzelmedi, ailemin evine gitmemi bile mazot parası benzin parası gidiyor diye sorun etti, ki ailemi görmeye hakkım vardı ve ailem o kadar maddi yardım yapıyordu bize ona ragmen mazot parası dedi defalarca bana, düzelmeyince eşimle onun yüzünden ailemi göremicek miyim baban niye karışıyor diye kavga ettik ve eşim bana hak versede pek savunmadıgı icin esimle aramız açıldı. Bundan dolayı kayinbabama mesafe koydum ayda bir gitmeye başladım. Sonra bu adam yine laf sokmaya devam etti, hatta bu sefer ayda bir geliyoz diye söylenmeye başladı, ama asla düzelmedi. Ben geline laf soktugum için bunlar seyrek gelmeye başladı diye bir kez bile düşünmedi, daha ayda bir geliyonuz diye bizi suçladı. Sonra bu laf sokmaya devam edince biz 1 buçuk ayda bir gitmeye başladık, adam hala ve hala laf sokmaya devam edince bu sefer 3 ay oldu gitmiyoruz, gitmemek için eşimle kavga ediyorum resmen. Laf yemek için mi gitcem babanın evine bıktım artık deyip gitmiyorum. Ve kayınbabam hala kendinde tek bir hata görmüyor , ben ne yaptımda böyle oldu demiyor, daha az geliyoz diye bizi suçluyor, diğer eltime hiç laf sokmuyor o daha sık geliyor neyse. Yani dicegim şu hiç bir kaynana kayınbaba ben geline şunu yaptım da ondan gelmiyor gelin demez, biz ne yaptik ki kendi geçinemiyor oğlumuzla, o yüzden bize de gelmiyor kötü gelin derler damgayı yapıstırırlar. Asla affetmem bana yapılan kötülükleriBen de sizinle aynı fikirdeyim benzer şeyler yaşayan biri olarak.Bir de kadın 45 yaşında ölmüş hastalanmış kim bilir neler yaşadı da dertlere tutuldu diye geçirdim içimden konu sahibi haksız demiyorum belki bilmediği şeyler vardır ölen kadını da dinleyemediğimize göre tek taraflı değerlendirmemek gerek kimse ben kötüyüm demez ahirette çıkar her şey ortaya o zaman görülür hesaplar kim haksızsa hakettiğini bulsun der geçerdim ben olsam.
Allah rahmet eylesin der kenara cekilirim, ama kizginligimda gecmezki hakkimi helal etmezdim gerisi kendisi düsünsün öbür dünyada der gecerim bu konuyu da kapatirdim abinin cocuklarini daha iyi gecirmeye bakardim cocuklarini annesine hic bi kötü söz gecme o Allaha birak sana yasattiklari olaylariMerhaba güzel kadınlar;
Sorum tıpkı başlıktaki gibi.Sevmediğiniz birinin ölmesi ona karşı bütün duygularınızı iyiye çevirir mi?
Şöyle anlatayım ;
Büyük abim 22 yıl önce evlendi.3 tane oğlu var(Şuan 15 - 18 - 21 yaşlarında).18 yıl evli kalıp boşandılar.
Evlendiği kadın ilk günden son güne kadar sırf ailemi beğenmediği için çocukları bize göstermedi,abimi de bize yollamamak için elinden geleni yaptı.Abimle aramızı bozdu çocukları bize karşı nefretle büyüttü.Ve geçen hafta o kadın (yani eski gelinimiz) ÖLDÜ.45 yaşındaydı.Allah taksiratını affetsin.
Duyunca yeğenlerimin hepsini de aradık.Baş sağlığı diledik.İstedikleri zaman yanlarında olacağımızı belirttik.
Yeğenlerimden sadece en küçük olanıyla görüşüyoruz.O da babasının yanına gelip giderken son 3 senede samimi olduk ve bize çok bağlandı çok seviyor hepimizi de.
Kadının öldüğünü duyunca şok geçirdik hasta olduğunu bilmiyorduk.Çok üzüldük çok ağladık ama sadece çocuklar annesiz kaldı diye.Anneannesigilde büyüdüler hepside.Şimdi anneleri öldü babalarıyla görüşmüyorlar ne bileyim çok üzülüyorum çocuklara.
Ben kendi şahsım adına o kadından nefret etmedim ama çok kızdım.Evimizi yıllarca bilerek huzursuz ettiği için , abimin diğer abla ve abimle arasını hep bozduğu için , annemi yıllarca ağlattığı için.Ve öldükten sonra daha çok kızdım çocukları böyle aralıkta/ortalıkta/iki arada bi derede bırakıp gittiği için.
Her neyse....
Şimdi gelelim asıl sıkıntıma.Eşim duyunca çok üzüldü gencecik kadın yazık vs. diye.Benim kadına üzülmediğimi gördükçe kızıyor bana sen nasıl vicdansızsın geçmişte ne yaptıysa yaptı öldükten sonra her şey unutulur sen hala kızıyorsun diye.
Siz benim ya da bizim yerimizde olsanız unutur muydunuz her şeyi?
Ölüm her şeyi affettirir mi sizce?
Merhaba güzel kadınlar;
Sorum tıpkı başlıktaki gibi.Sevmediğiniz birinin ölmesi ona karşı bütün duygularınızı iyiye çevirir mi?
Şöyle anlatayım ;
Büyük abim 22 yıl önce evlendi.3 tane oğlu var(Şuan 15 - 18 - 21 yaşlarında).18 yıl evli kalıp boşandılar.
Evlendiği kadın ilk günden son güne kadar sırf ailemi beğenmediği için çocukları bize göstermedi,abimi de bize yollamamak için elinden geleni yaptı.Abimle aramızı bozdu çocukları bize karşı nefretle büyüttü.Ve geçen hafta o kadın (yani eski gelinimiz) ÖLDÜ.45 yaşındaydı.Allah taksiratını affetsin.
Duyunca yeğenlerimin hepsini de aradık.Baş sağlığı diledik.İstedikleri zaman yanlarında olacağımızı belirttik.
Yeğenlerimden sadece en küçük olanıyla görüşüyoruz.O da babasının yanına gelip giderken son 3 senede samimi olduk ve bize çok bağlandı çok seviyor hepimizi de.
Kadının öldüğünü duyunca şok geçirdik hasta olduğunu bilmiyorduk.Çok üzüldük çok ağladık ama sadece çocuklar annesiz kaldı diye.Anneannesigilde büyüdüler hepside.Şimdi anneleri öldü babalarıyla görüşmüyorlar ne bileyim çok üzülüyorum çocuklara.
Ben kendi şahsım adına o kadından nefret etmedim ama çok kızdım.Evimizi yıllarca bilerek huzursuz ettiği için , abimin diğer abla ve abimle arasını hep bozduğu için , annemi yıllarca ağlattığı için.Ve öldükten sonra daha çok kızdım çocukları böyle aralıkta/ortalıkta/iki arada bi derede bırakıp gittiği için.
Her neyse....
Şimdi gelelim asıl sıkıntıma.Eşim duyunca çok üzüldü gencecik kadın yazık vs. diye.Benim kadına üzülmediğimi gördükçe kızıyor bana sen nasıl vicdansızsın geçmişte ne yaptıysa yaptı öldükten sonra her şey unutulur sen hala kızıyorsun diye.
Siz benim ya da bizim yerimizde olsanız unutur muydunuz her şeyi?
Ölüm her şeyi affettirir mi sizce?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?