Ölümden neden korkuyoruz? hiç düşündünüz mü?

**SU**

çocukta yaparım kariyerde
Kayıtlı Üye
12 Temmuz 2006
643
9
48
İnsan ne kadar zor durumda olursa olsun, ölmekten ödü kopar.Ölmemek için her türlü ahlaksızlığı yapabilir, başkalarının hayatlarına son verebilir.Canını o kadar sever ki artçı depremlerde bile can havliyle tek katlı evden kendini dışarı atar.Hayatından hiçbir bedel karşılığında vazgeçmez.

Aslan tarafından kovalanan antiloplar bile hayata insanlar kadar sıkı sarılmazlar.İnsan muhtemelen ölümden en çok korkan canlıdır.Hayatta kalmak için sınırlarını sonuna kadar zorlar.

Günümüzde insanların çoğu idealizmin etkisindedir.Bizi yaratan bir Tanrı olduğuna inanıyoruz.Yine çoğumuz insanların öldükten sonra tekrar dirileceğine inanıyor.İdealistler için hayat sonsuzdur.Dünya'daki yaşam, hayatın çok küçük bir parçasıdır.Başka bir boyutta ruh varlığını sürdürecektir.Çoğumuz bu görüşü kabul ediyor ve inanıyoruz.

O zaman ölüm bizim yaşam süremizi kısaltmaz.Çünkü biz zaten ölümsüzüz.Sonsuza kadar varlığımız devam edecek, Dünya'daki ölüm sadece başka bir boyuta geçmemize vesile olacak.Neden ölümden korkalım ki?

Eğer materyalizmi tamamen benimsemiş olsaydık ve bütün hayatımızın bir insan ömründen ibaret olduğuna inansaydık, ölüm bizim için tam bir felaket olurdu.İşte o zaman yaşamak için öldürmeyi göze alabilirdik.

Bu durumda bazı soru işaretleriyle karşılaşıyoruz:

*Her yerde ruhun ölümsüz olduğunu vurgulasak da buna gerçekte inanmıyor muyuz?Bütün yaşamın Dünya'dan ibaret olduğunu mu düşünüyoruz?

*Yoksa çok günah işlediğimizi düşündüğümüz için çoğu dinde olan cehennem azabından mı endişeleniyoruz?

*Dünya'dan sonraki yaşam belirsiz olduğu için, ister istemez korkuyor muyuz?

*Son olarak; hiçbir zaman idealist olmadık mı?
 
her canlı ölümden korkar
insanlar daha çok ama ben inancımdan dolayı korkuyorum
allahın huzuruna günahlarla çıkıcam
bu düşünce beni ürkütür mesela:1yes2:
 
tabiki günahlarımızdan bende aynı korkuyu yaşıyorum vede yanlız olmaktan düşünce içim ürperir ama ölümden korkmamak lazımmış genede günahlarından dolayı utanıyo insan
 
idealistlikle ölüm arasındaki bağlantıyı ben pek kuramadım açıkmanız mümkünmü
 
bence insan ölmekden ziyade ilerisinden oradaki sınavdan korkuyor.
 
bilerek bilmeyerek isledigimiz günahlarin cevabini nasil vericemizi bilmemek insanoglunu ölmek korkusunu yasatiyor diye düsünüyorum
 
ölümden hiç bi şekilde korkmam. ölüm de dünyaya gelmek kadar doğal bir şey. ama, sevdiklerimin öümünü görmekten korkarım:çok üzgünüm: şöyle bir söz vardı.
_''uzun yaşamanın en kötü hali sevdiklerinin ölümünü görmektir''.
o yüzden çokda uzun yaşamanın bi alemi yok:)
 
benım ıcın hayatta allah 1 dedem 2 ydı..dedemı kaybettıkten sonra ölümün gercekten cok normal bır sey olduguna ınandım..cunku dedemı kaybetmeden once ölüm dedıklerınde tuglerım dıken dıken olurdu..ama artık oyle degıl..evet mutlaka gunahlarımız var..onlerı alıp oraya gıtmek tabıkı urkutucu..ama ölüm..artık korkmuyorum..dogmak kadar olmenınde dogal olduguna ınanıyorum ve korkmuyorum..allah yeterkı bıze guzel ölüm versin kı mesela dedem uyurken öldü..yorganı bıle kırısmamıs..
 
bencede;ahirete hazırlıgın olduğu müddetçe ölümden korkmanında bi alemi yok
 
bencede;ahirete hazırlıgın olduğu müddetçe ölümden korkmanında bi alemi yok..mevlananın ,ölümü hasretle beklemesi gibiii... çünkü bu dünyayı sadece ALLAHA ibadet etmek için yaşayan insanlar, nefislerine hakim olan insanlar için ÖLÜM;sevgiliyi sevgiliye kavuşturan düğün günüdür.....
 
Belki hangi şekilde dünya değiştireceğimizi bilmeyişimizdendir, herkesin yatağında uyurken öleceği gibi bir garanti olsa idi o kadar ürkütücü olmazdı fakat nerde, nasıl, ne, zaman gibi sorduğunda kendine cevabını bilmediği için
korkuyor olabilir.
 
yaa arkadaşlar ölümden korkmak bir yana aslında ben ölümle ilgili olarak şöyle düşünüyorum..yanii hayat aslında bu kadar mı boş ki... yanii çabalıyoruz ,koşturuyoruz ,hayatta hedeflermiz var vee yaşlandığımızda hayata başlarken istediğimiz herşeye o vakit sahip oluyoruz ... ya ömür... zaman geçti ömür bittii... ve sevdiklerinin yakınlarının ölümü.. bence çok fena çok fazlasıyla üzüyor beni bu durum...allah herkese sağlıklı ömür versin.... yaşamımın bir anlamı olmalı... hayatta kalmamın bir anlamı.... nedir diye ..bulucam bir gün....umarım çok önemli bir nedendir...
 
yaa arkadaşlar ölümden korkmak bir yana aslında ben ölümle ilgili olarak şöyle düşünüyorum..yanii hayat aslında bu kadar mı boş ki... yanii çabalıyoruz ,koşturuyoruz ,hayatta hedeflermiz var vee yaşlandığımızda hayata başlarken istediğimiz herşeye o vakit sahip oluyoruz ... ya ömür... zaman geçti ömür bittii... ve sevdiklerinin yakınlarının ölümü.. bence çok fena çok fazlasıyla üzüyor beni bu durum...allah herkese sağlıklı ömür versin.... yaşamımın bir anlamı olmalı... hayatta kalmamın bir anlamı.... nedir diye ..bulucam bir gün....umarım çok önemli bir nedendir...

aynen katılıyorum sana yapıyorsun ediyorsun hepsi boş evladın varsa kalıyo yoksa kendine yaşıyorsun, bende annemi yitireli beri pek kalıcı yaşamıyorum zaten kendime çalışıp kazandığım için yarından pek endişem yok çünkü hem yarını hem bu gunu sağlama alıyorum zaten, arada şööle düşünüyorum yarın ölsem ve deselerki hepsinin tek tek hesabını ver çok şükür ne kul hakkı ne haram var üstümde tabi ince hesaplar minicik haklarda yok mu vardır ama o da kasıtlı değildir, tek istediğim ve korkum şu koca şehirde sahipsiz ölmemek ve haine hırsıza kurban gitmemek inşallah annem gibi ölümünde hayırlısını yatağımda yaşarım sokakta ölsem allah muhafaza kimse sahip çıkmaz, yalnızlık zor be bu açıdan
 
Ölümden korkmuyorum,ama iki evladımı yalnız birakmak beni biraz üzüyor onlara hissettirmeden .ben yokken kendi başlarına hayatı sürdürmeyi öğrensinler diye öğütler veririm ,onları korkutmadan.Ölümden korkmuyorum çünki ANNE'ciğimin ve BABA'cığımın yanlarına gideceğim.tabiki Allah nasip ederse.
 
Çok korkuyorum ölümden ölüm değil amelimden
Korkum azrailden değil cehennemin ateşinden
ölümden korkumun sebebi bu..
 
X