• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ölümü düşünen bir hamile..

iremnaz9

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
10 Nisan 2016
10
18
3
Öncelikle merhaba..yeni üyeyim bu yüzden konuyu dogru yere açıp acmadıgımdan emin değilim ama yinede yazmak istiyorum. Yasim 24. Önlisans mezunuyum fakat elimde gelecege yönelik bi meslek güvence yok. Suan ev hanimiyim anlycaginiz. Güvence olsaydı zaten suan burada bunları yazıyor olmazdım başımı alıp çeker giderdim. Uzun yillar Hayatımda hep sorunlar ve acı olaylar vardı.Belki de hayatındaki tek doğru okumakti. ite kalka okudugum üniversite biter bitmez mutlu olmak adına aşık olarak bi evlilik yaptım. Bu evlilikte defalarca şiddet gördüm. Ne olursa olsun şiddet olmamalıydı. Ama karşımdaki insan hakediyorsun gibi cümlelerle kendini hep haklı buldu. Oysa bundan böyle gozunden bir damla yas akmayacak hep mutlu olacaksin derdi. Aradan belli bi zamanla Hamile kaldım. Ve bir kaç kez de bu halimle bana vurdu. Ailem benimle konuşmuyor eşimi sevmedikleri ve üstüne üstün kötü giden evliligimde hamile kaldığım için banada küsler. Kimsem yok yalnızım. Mide bulantilarim ve yaşadığım üzüntüyle bütün gün koltuğa gömülmüş ağlıyorm. İlgilenenim yok anlayacağınız. Zaten hiç arkadaşım da yok yanımda olabilecek kadar yakın. Komşumda yok. Yani hayatımda ondan başka kimse yok gibi. Oda bana vurup çekip gidiyor ve ben bütün günü bi koltuk üzerinde ağlayıp zıplayarak geçiriyorum.Zaten yaşadığım yer küçük bir kasaba ve etrafa rezil olma korkusuyla içimi döke döke ağlayamiyorum bile. Kürtaj düşündüm bir çok kez ama vicdanı uç noktalarda yaşayan biriyim. Kalbi bile atıyor bunu yapmaya cesaretim yok. Dünyaya gelirse de ona kötü bir hayat yaşatmak istemiyorum. Benim yaşadıklarimi o yaşamasin. Kavgalı bi aile ortamında büyüyüp sorunlu bi cocuk olmasın istiyorum. Çünkü bunların acısını biliyorm. Peki ne yapmalıyım. Ne yok etmek nede dünyaya getirmek istiyorum. Gitgellerim var. Şuan anne baba sevgisine mutluluga kendim o kadar açken ona nasıl yetebilcem. Ölümü düşünüyorum bazen.. kendimi asmayı. Ama ailemi perişan etme düşüncesi karnimdaki bebeğin vebali ve ölüm korkum beni geri itiyor. Çok kötüyüm. Aranızda çok mantıklı düşünen iyi insanlar var biliyorum. Sağlıklı düşünemiyorum bana birseyler söyler misiniz. Ne duymak istediğimi bilmiyorum ama birseyler duymak istiyorum..
 
bu konuya bir şey yazamadım
Allah yardımcınız olsun
peki anneniz babanız gitseniz sizi kabul ederler mi
 
Darp raporu alın ve dönün evinize. Ailene de ki evet hatalıyım yanlış yaptım ve beni affetmeniz için her şeye hazırım. Gidecek kapım yok diye zorunluluktan gelmedim temizliğe gider çocuklarıma yine bakarım ama ben kaybettiğimiz günler telafi etmek, sizle eskisi gibi olmak ve çocuğumu ailemle büyütmek istiyorum. Gerekirse kapıda yatın, yumuşayacaklardır bence. En kötü, mot çatıya giden, valiliğe baş vurun, belediyelere baş vurun. Çok insan var bu şekilde maddi manevi yardım alan. Ama insan gibi yaşayın, değerinizi farkedin..
 
Öncelikle ölünce herşeyin daha güzel olucağını nerden biliyosun belki daha kötü olucak ölüpte geri gelen yok ki bilmiyoruz orda noluyo. O yüzden ölümü çıkar aklından. Öncelikle çalışabileceğin ufak çaplıda olsa bir iş bulmaya çalış. Çocuk olmuş artık, keşke demenin bir faydası yok. Ailenden destek iste. Eğer destek olamıyorlarsa dediğim gibi ufaktan bir iş bulup ayaklarının üstünde durman lazım. Kendini hazır hissettiğinde de boşanmak..
 
Ailen barismaz mi seninle. Toplasan bavulunu gitsen. Esine dava acsan ve nafaka alsan .
 
Öncelikle merhaba..yeni üyeyim bu yüzden konuyu dogru yere açıp acmadıgımdan emin değilim ama yinede yazmak istiyorum. Yasim 24. Önlisans mezunuyum fakat elimde gelecege yönelik bi meslek güvence yok. Suan ev hanimiyim anlycaginiz. Güvence olsaydı zaten suan burada bunları yazıyor olmazdım başımı alıp çeker giderdim. Uzun yillar Hayatımda hep sorunlar ve acı olaylar vardı.Belki de hayatındaki tek doğru okumakti. ite kalka okudugum üniversite biter bitmez mutlu olmak adına aşık olarak bi evlilik yaptım. Bu evlilikte defalarca şiddet gördüm. Ne olursa olsun şiddet olmamalıydı. Ama karşımdaki insan hakediyorsun gibi cümlelerle kendini hep haklı buldu. Oysa bundan böyle gozunden bir damla yas akmayacak hep mutlu olacaksin derdi. Aradan belli bi zamanla Hamile kaldım. Ve bir kaç kez de bu halimle bana vurdu. Ailem benimle konuşmuyor eşimi sevmedikleri ve üstüne üstün kötü giden evliligimde hamile kaldığım için banada küsler. Kimsem yok yalnızım. Mide bulantilarim ve yaşadığım üzüntüyle bütün gün koltuğa gömülmüş ağlıyorm. İlgilenenim yok anlayacağınız. Zaten hiç arkadaşım da yok yanımda olabilecek kadar yakın. Komşumda yok. Yani hayatımda ondan başka kimse yok gibi. Oda bana vurup çekip gidiyor ve ben bütün günü bi koltuk üzerinde ağlayıp zıplayarak geçiriyorum.Zaten yaşadığım yer küçük bir kasaba ve etrafa rezil olma korkusuyla içimi döke döke ağlayamiyorum bile. Kürtaj düşündüm bir çok kez ama vicdanı uç noktalarda yaşayan biriyim. Kalbi bile atıyor bunu yapmaya cesaretim yok. Dünyaya gelirse de ona kötü bir hayat yaşatmak istemiyorum. Benim yaşadıklarimi o yaşamasin. Kavgalı bi aile ortamında büyüyüp sorunlu bi cocuk olmasın istiyorum. Çünkü bunların acısını biliyorm. Peki ne yapmalıyım. Ne yok etmek nede dünyaya getirmek istiyorum. Gitgellerim var. Şuan anne baba sevgisine mutluluga kendim o kadar açken ona nasıl yetebilcem. Ölümü düşünüyorum bazen.. kendimi asmayı. Ama ailemi perişan etme düşüncesi karnimdaki bebeğin vebali ve ölüm korkum beni geri itiyor. Çok kötüyüm. Aranızda çok mantıklı düşünen iyi insanlar var biliyorum. Sağlıklı düşünemiyorum bana birseyler söyler misiniz. Ne duymak istediğimi bilmiyorum ama birseyler duymak istiyorum..
Bakın konunuzun sonunda kendiniz demişsiniz bana birsey olursa ailem perisan olur diye
Ailenize gidin
Size küs olabilirler ama sokaga bırakıcak değiller
Güzellikle konusun ve bu adama kaylanmayın
 
Şiddet yanlısı bir babanın yanında bir çocuk dünyaya getirmek en başta o çocuğa haksızlık. Aldırın ya da aldırmayın diyemem bu sizin kararınız ama o adamdan kurtulmanın bir yolunu bulmalısınız.

Ailenizle görüşmeyi deneyin belki destek olurlar?
 
Anneniz sizi ne olursa olsun sizi kabul eder... Ailenizin yanına gittikten sonra bir işe girin derim.. 200-300 liralık iş bile olsa girin.. Ekonomik özgürlüğünüzü elinize alın.. Eminim daha mutlu olacaksınız.. Ama kesinlikle ve kesinlikle ölümü düşünmeyin allah ın verdiği canı yalnız allah alır.. Minik bebeğinize güzel bir hayat yaşatmak için elinizden geleni yapın..
 
Beni tehdit ediyor. Eğer bu evlilik biterse o çocuk bende kalacak onu alırım sana bırakmam sen bi doğur görürsün diyor. Eş izni gerekiyormuş kürtaj için de sanırım. Ailem de çocukla kabul etmez zaten. Kendi ayaklarimin üstünde durabilmem tek care belkide
 
Beni tehdit ediyor. Eğer bu evlilik biterse o çocuk bende kalacak onu alırım sana bırakmam sen bi doğur görürsün diyor. Eş izni gerekiyormuş kürtaj için de sanırım. Ailem de çocukla kabul etmez zaten. Kendi ayaklarimin üstünde durabilmem tek care belkide

Evet kürtaj olmak için Eşinizin onayı gerekiyor. Ama sizi tehdit etmesine aldirmayin korkutmak ve sindirmek istiyor sizi alamaz bebeği. Şuan is bulmanız biraz zor görünüyor ama el yeteneğiniz varsa internet üzerinden satılan bir şeylerden yapıp satarak para kazanabilirsiniz. Ya da eve is veren anket şirketleri var bilgisayarınız varsa böyle bir iş de düşünebilirsiniz bebek doğunca da devam edebilir nafaka ile birlikte hayatınızı duzenlersiniz.
 
Öncelikle merhaba..yeni üyeyim bu yüzden konuyu dogru yere açıp acmadıgımdan emin değilim ama yinede yazmak istiyorum. Yasim 24. Önlisans mezunuyum fakat elimde gelecege yönelik bi meslek güvence yok. Suan ev hanimiyim anlycaginiz. Güvence olsaydı zaten suan burada bunları yazıyor olmazdım başımı alıp çeker giderdim. Uzun yillar Hayatımda hep sorunlar ve acı olaylar vardı.Belki de hayatındaki tek doğru okumakti. ite kalka okudugum üniversite biter bitmez mutlu olmak adına aşık olarak bi evlilik yaptım. Bu evlilikte defalarca şiddet gördüm. Ne olursa olsun şiddet olmamalıydı. Ama karşımdaki insan hakediyorsun gibi cümlelerle kendini hep haklı buldu. Oysa bundan böyle gozunden bir damla yas akmayacak hep mutlu olacaksin derdi. Aradan belli bi zamanla Hamile kaldım. Ve bir kaç kez de bu halimle bana vurdu. Ailem benimle konuşmuyor eşimi sevmedikleri ve üstüne üstün kötü giden evliligimde hamile kaldığım için banada küsler. Kimsem yok yalnızım. Mide bulantilarim ve yaşadığım üzüntüyle bütün gün koltuğa gömülmüş ağlıyorm. İlgilenenim yok anlayacağınız. Zaten hiç arkadaşım da yok yanımda olabilecek kadar yakın. Komşumda yok. Yani hayatımda ondan başka kimse yok gibi. Oda bana vurup çekip gidiyor ve ben bütün günü bi koltuk üzerinde ağlayıp zıplayarak geçiriyorum.Zaten yaşadığım yer küçük bir kasaba ve etrafa rezil olma korkusuyla içimi döke döke ağlayamiyorum bile. Kürtaj düşündüm bir çok kez ama vicdanı uç noktalarda yaşayan biriyim. Kalbi bile atıyor bunu yapmaya cesaretim yok. Dünyaya gelirse de ona kötü bir hayat yaşatmak istemiyorum. Benim yaşadıklarimi o yaşamasin. Kavgalı bi aile ortamında büyüyüp sorunlu bi cocuk olmasın istiyorum. Çünkü bunların acısını biliyorm. Peki ne yapmalıyım. Ne yok etmek nede dünyaya getirmek istiyorum. Gitgellerim var. Şuan anne baba sevgisine mutluluga kendim o kadar açken ona nasıl yetebilcem. Ölümü düşünüyorum bazen.. kendimi asmayı. Ama ailemi perişan etme düşüncesi karnimdaki bebeğin vebali ve ölüm korkum beni geri itiyor. Çok kötüyüm. Aranızda çok mantıklı düşünen iyi insanlar var biliyorum. Sağlıklı düşünemiyorum bana birseyler söyler misiniz. Ne duymak istediğimi bilmiyorum ama birseyler duymak istiyorum..


Allah yardimcin olsun inan ne diyecegimi bilmiyorum ama lutfen olum dusuncesini cikar aklindan bak Allah kullarina mutlaka belirli bi omur bicmistir Allah muhafaza bebegine bisey olup olse zaten vadesi dolmus olacak ama sen buna kendin sebep olmus olacaksin

Insallah tez zamanda Allah en guzel hayir kalilarini acar sanada huzura erersin

Acaba okudugun bolumle alakali degilde baska bi sekilde is bulma sansin yok mu ayagin biraz yere saglam bastiktan sonra ayrilir cocugunla bi hayat gecirirsiniz bwlki zorlanirsin ama huzurun olur
 
Allah yardımcın olsun çok zor gerçekten ama ailenle görüsmeye çalış seni anlıyacaklarına eminim
 
Beni tehdit ediyor. Eğer bu evlilik biterse o çocuk bende kalacak onu alırım sana bırakmam sen bi doğur görürsün diyor. Eş izni gerekiyormuş kürtaj için de sanırım. Ailem de çocukla kabul etmez zaten. Kendi ayaklarimin üstünde durabilmem tek care belkide

Bence karsisinda dik dur korksan dahi korkmuyormus gibi davran inan belki cozum olmaz ama bi sekilde bi korku duser icine
Bence hicbirsey olumu dusunmekten daha zor degil sen gidince seni mi dovecek zaten dovuyor ha bi tokat eksik ha bir fazla

Bak rahar rahat kimseye biyle yorum yapmiyorum sonuçta ya bas kaldirirsa esi canina kiyarsa diye ama senin hayatin onunla ayni evde oldugunuz surece zaten garantide degil

Okuduklarima gore hayattan bi beklentisi kalmamis vazgecmis birisin emin o yuzden sendeki cesaret kimsede olmaz sonucta kaybedecek birsry yok

Eger ailen seni bebeginle kabul etmiyorsa sende o aileyi isteme
 
Beni tehdit ediyor. Eğer bu evlilik biterse o çocuk bende kalacak onu alırım sana bırakmam sen bi doğur görürsün diyor. Eş izni gerekiyormuş kürtaj için de sanırım. Ailem de çocukla kabul etmez zaten. Kendi ayaklarimin üstünde durabilmem tek care belkide
Allah yardimcin olsun bacim senin adina cok uzzuldum umarim bu caresizlikten kurtulursun, insan bunaliyor hrkez birturlu cekiyor iste sakin pes etme hep allaha sigın hep dua et bir evladin olcak onun icin gelecegi icin yasamalisin neolursa olsun biliyorum cikmazdasin ama yarin sana getirir bilemezsin esinide allahim isla etsin nedesem bos ona off neden bukadr kotu olabiliyor kocam dedigimiz insan ben bile suan senin icin üzüyorum okadr zordurki huzursuzluk yasayan daha cok anlar bunu,umarim bir cikar yolun olur huzursuzluklarin biter senin icin dua edecegim,bu dusunceleri at kafandan mutlaka sabir mücadele etmek zorundasin zor da olsa yapacaksin :KK39:
 
dışardan bakıp mantıklı düşünmekte yazmakta kolay..
bebeğini aldır ve boşan .. ömür boyu bu adamla hiçbir bağın kalmasın.. en mantıklı çözüm bu..
Ben de kolay kolay hatta hiç aldır demedim de şu konuda, ne normal bir anne ne de bir baba var o bebeğe. Doğarsa çok fena olacak gibi.
Bir sürü keşke var konuda aslında ama değinmek istemiyorum, çünkü bir yararı olmayacak.
Kürtaj için eş izni şart ama bu adam bu hızla dövmeye devam ederse zaten bebek kendiliğinden gidecek işin bir de bu boyutu var.
 
Ailen sana ne kadar yüz çevirse de onlarla iletişimini n'olursa olsun kesme. Söylensinler boşver. Aile arkanı yaslayacağın bir dağdır. Onlara derdini anlat ben hatalıyım evet ama siz benim ailemsiniz, canımdan kanımdansınız zor bir dönemden geçiyorum beni bana bırakırsanız daha da harap olurum tarzında cümlelerinizi onlara kurun. Telefonu kapatsalar bile yılmayın onlara kendinizi affettirmeye çalışın.

Evladınızı aldırma gafletinde de sakın bulunmayın. O sizin bu herşeyden bıkmış halinize ilaç gibi gelecek eminim. Artık kendinizi bırakıp ona yoğunlaşacaksınız. O sizin neşe kaynağınız, bu hayatta tutunacağınız bir dalınız olacak.

Eşinize sıra gelince Allah onu ıslah eylesin. Hatasının farkına varmasını nasip etsin yüce yaradan. Ben ''belki bebek olunca düzelir'' tarzı bir konuşma yapmayacağım. Çünkü bu karakterdeki insan ''evladım oldu artık kendime gelmeliyim'' şeklinde ince düşünen biri olsa zaten baştan size bunu yapmazdı. Sadece Allah'tan hakkımda hayırlısı olsun diye dua edin. Eminim Rabb'im size bu sıkıntınızı giderecek bir kapı açıp size feraha kavuşturacaktır.

Arkadaşım hamilelik döneminde hormonlardan dolayı daha dahaa yoğun yaşıyorsun yaşaman gereken duygularını. Buradan naralar atmak kolay bunu da biliyorum ama şunu sakın unutma kendi canına kıymak çözüm değil, hele bebeğini öldürmek hiç değil. Her yorumumda Allah'a sığınmanın önemini elimden geldiğince değinmeye çalışıyorum. İnan bunu hayatımda yaşadığım zor zamanlardan sonra Allah'tan istemenin, O'na sığınmanın hakkımda daha hayırlı olduğunu anladım. O'na sığınmaktan başka seni, beni, bizi kurtuluşa getirecek hiçbir güç yok.

Sen kendini bırakırsan burada yüzlerce sayfa yazsakta sana fayda etmeyecek. Sen kafanda bitirmelisin herşeyi. Şu andan itibaren meşgale bul. Oturup düşünme habire. Kafandaki kötü düşüncelere bir yol ver. Sürekli olumsuz düşünürsen fizanada gitsen o ruh halinden kurtulamazsın. Çünkü aklındaki olumsuz düşüncelerinle hareket ediyor olacaksın.

Allah yardımcın olsun. Hakkında hayırlısını nasip etsim Mevla'm sana ve bebeğine. Hatta yuvana.. Eşine de hatasını fark edecek bir iman versin Rabb'im..
 
Son düzenleme:
Back
X