Öncelikle merhaba..yeni üyeyim bu yüzden konuyu dogru yere açıp acmadıgımdan emin değilim ama yinede yazmak istiyorum. Yasim 24. Önlisans mezunuyum fakat elimde gelecege yönelik bi meslek güvence yok. Suan ev hanimiyim anlycaginiz. Güvence olsaydı zaten suan burada bunları yazıyor olmazdım başımı alıp çeker giderdim. Uzun yillar Hayatımda hep sorunlar ve acı olaylar vardı.Belki de hayatındaki tek doğru okumakti. ite kalka okudugum üniversite biter bitmez mutlu olmak adına aşık olarak bi evlilik yaptım. Bu evlilikte defalarca şiddet gördüm. Ne olursa olsun şiddet olmamalıydı. Ama karşımdaki insan hakediyorsun gibi cümlelerle kendini hep haklı buldu. Oysa bundan böyle gozunden bir damla yas akmayacak hep mutlu olacaksin derdi. Aradan belli bi zamanla Hamile kaldım. Ve bir kaç kez de bu halimle bana vurdu. Ailem benimle konuşmuyor eşimi sevmedikleri ve üstüne üstün kötü giden evliligimde hamile kaldığım için banada küsler. Kimsem yok yalnızım. Mide bulantilarim ve yaşadığım üzüntüyle bütün gün koltuğa gömülmüş ağlıyorm. İlgilenenim yok anlayacağınız. Zaten hiç arkadaşım da yok yanımda olabilecek kadar yakın. Komşumda yok. Yani hayatımda ondan başka kimse yok gibi. Oda bana vurup çekip gidiyor ve ben bütün günü bi koltuk üzerinde ağlayıp zıplayarak geçiriyorum.Zaten yaşadığım yer küçük bir kasaba ve etrafa rezil olma korkusuyla içimi döke döke ağlayamiyorum bile. Kürtaj düşündüm bir çok kez ama vicdanı uç noktalarda yaşayan biriyim. Kalbi bile atıyor bunu yapmaya cesaretim yok. Dünyaya gelirse de ona kötü bir hayat yaşatmak istemiyorum. Benim yaşadıklarimi o yaşamasin. Kavgalı bi aile ortamında büyüyüp sorunlu bi cocuk olmasın istiyorum. Çünkü bunların acısını biliyorm. Peki ne yapmalıyım. Ne yok etmek nede dünyaya getirmek istiyorum. Gitgellerim var. Şuan anne baba sevgisine mutluluga kendim o kadar açken ona nasıl yetebilcem. Ölümü düşünüyorum bazen.. kendimi asmayı. Ama ailemi perişan etme düşüncesi karnimdaki bebeğin vebali ve ölüm korkum beni geri itiyor. Çok kötüyüm. Aranızda çok mantıklı düşünen iyi insanlar var biliyorum. Sağlıklı düşünemiyorum bana birseyler söyler misiniz. Ne duymak istediğimi bilmiyorum ama birseyler duymak istiyorum..