evet gurbetteyim ama önceleri hiç böyle değildi çok ama çok yardımcı olurdu eşim ne zaman istesem gönderirdi şimdi annemlerin gelmesi bile batar oldu ona benim gitmeme de çok zor izin veriyor son bi kaç ayda kafayı yedi sürekli onun ailesi ile olmamızı istiyor çocuğu da tuttuğu gibi hep götürüyor sana mı sorcamlar şunlar bunlar saygı çok önemli bence onu kaybediyo olmaktan korkuyorum maddi başka sorunlar da var ayy bilmiyorum çekip gidesimmm var artıııkkkkk daa oğlumm onu görünce çok kötü oluyorum
)
boza çok iyi geliyomuş die duydum ve hemen gittim boza aldım hemde vefa bozacısının asıl yerinden marketlerdekiler bayat olur die.geçenlerde oraya boza içmeye gittiğimizde kızım çok sevmişti bozayı ama bu sefer öksürük için içiriyorum ya zillinin yemiyceği tuttu öğürüyo resmen ama zorda olsa bikaç tatlı kaşığı yedi yatmadan bidaha vericem inş faydasını görürüz.bebeği öksürenler bir deneyin derim.hem anne sütünüde artırıyomuş bakalım bende içicem yatarken 
ama unutma o senin birlikte yaşlanacağın adam, sevdiğin adam.
belki doğru olan bu değil ama yıllarca başımda taşıdım kıymetim olmadı eşim benden yana ama isterse olmasın Allah görüyor kim haklı kim haksız
ailemin de beni doldurabiliyor olduğunu düşünmesi de çok saçma çünkü yüz yılda bir görüyorum ayrıca ben kaç yaşında insanım aklım var fikrim var Eşim normalde hep git ailenin yanında kafan dağılsın derdi ama bu aralar ne olduysa kafayı yedi oysa kendi kardeşi 3 aylık bebeği var sürekli anasında 2.5 ayını anasında geçirmiştir hiç abartmıyorum.ben doğum yaptıktan sonra kimse kapımı yardıma çalmadı sürekli uzaktan baktı herkes sadece boş akıl vermeler hala da öyle geleyim bi çocuğu tutayım yok cinconun tabiri ile görümcek gelince işler değişiyo ama çocuğa bakmak için sabahlıyolar...gelelim erkeklerin bunalmasına stresine...Başlarım ben onların bunalmasına...ben tam 20 yıl sonra ilk kez evde oturuyorum..okul hayatı iş hayatı derken doğum benim hayatımda bir milat oldu resmen ilk kez bir eylül ayında gidecek bi yerim olmadı..Elhamdülillah çocuğum herşeyden değerli ama bunalımlara girecek biri vardıysa eğer o da bendim.doğumdan sonra bir kez naz yapmadım yatakta dinlenemedim bile ki doğumum inanılmaz zor bir doğumda suyumun tamamı gelmişti ve kuru kuruya normal doğum yaptım ölecektim neredeyse.Ama hiç kimse madalya takmadı normal doğurdun tebrikler diye ki ben sezeryan diye bağırıp dururken eşim ısrarla normal doğum istedi sanki ona taktılar o suni sancı denen şeyi...Ya daldan dala atlıyorum farkındayım ama başladım yazıyorum hazır evde yokken yazayım hazır evde yok çünkü arkadaşları ile buluşmaya gitti beni de sürekli gezdiriyor hakkını yiyemem ama ben arkadaşlarımla görüşmek annemi babamı kardeşimi görmek isitiyorum her gün baklava olmuyo işte...ya dediğiniz gibi klasik buhran dönemlerinden biri ama işte bi ömür aynı sıkınıtıların olacağını bilmek sadece kısa süreliğine bir ferahlık sağlıyor insana...
