- 8 Eylül 2019
- 227
- 262
- 23
Kıskançlıktan çatlama noktasına gelmişsiniz. Hiç bir konunuzu bilmiyorum. Psikiyatrist lazım artık. Terapi ve ilaç beraberinde çözülür.Yakın arkadasimin sevgilisi var ve daha bir buçuk ay oldu evlenme konusu dönüyor. Açıkçası bozuldugum kısım şu benim hayalim hep biri gelecek ve birden bire olacak biseyler bugüne kadar olmayan aşk sevgi duygusunu bende birden bulucam diye hayal ederdim. Lakin son görüştüğüm kişinin de takılmak istiyorum sadece demesi üzerine hayalimi arkadaşımın yaşaması benim baya sinirlerimi bozdu. Yakın arkadasin ama.o diyeceksiniz biliyorum ama zaten eskisi gibi hissetmiyorum ona karşı egosundan ve ben bilirim tavrından sıkılmıstm son dönemlerde. Surkli kendime yüklenme var bende ama zor günümde yanımdaydı ama şöyle yaptı böyle yaptı gibi . Sanki ben de ona karşı yapmamışm gibi kendimi degersizlestirme yaptığımın farkına vardım. Ve bu benim hayalimi onun yaşamasının verdiği sıkıntı duygusu beni yıpratıyor. Kendimi olmadığım biri olarak buluyorum hiç sevinmiyorum ilişkisine de mutlu olmasına da. Zaten ne zaman tartissak bunalıma girerdim duygusal bağımlılık olusturmusum ona karşı o ise bana karşı öyle değil bunu da yüzüme vurduğu için ayriyeten sinirleniyorum. Kendimi uzak tutmaya karar verdim her anımı onla paylasmiyorum . Mutluluğunu paylasasim da yok zaten frekanslar uymayınca olmuyor . Lisede ilk yasamistik buna benzer durum tabi ona hava hoştu ilk sevgilisiyle mutluluk fotoğrafları paylaşıyordu ben ise depresyon saydım. Onun etkisinin kaldığını düşünüyorum içimde. Ve nefretinin. Çünkü bundan önce kendisinin sorununu kendi sorunumdan önde tutardım. Birşey olsa koşar yanına giderdim o ise annem.izin vermiyor derdi . Ben için için yanarken dertleşmek isterken o.hadi oyun oynayalım diyip kafa dağıtmaya bakardı. Sanırım bu dostluğun sonu geldi. Lakin o hala normal sanıyor bizi gidip içimi doksem tek çıkardığı kıskandın beni olacağı için ugrasmak da istemiyorm. Sahte yapmacık şekilde arada konuşuyorum. Eskisi gibi olmayı denedim içim el vermedi. Ve malesef tek onu merkeze koyduğum için şuan yalnız kalmış oluyorum. Başka yakın arkadaşım yok. Bu da üzüyor. Misal üni teden biri var hep arıyordum geçen kendisi aradı açamadım o an sonra aradık o açmadı ve sonra dönmedi neden hep ben dönüyorum ki bu şekilde mi arkadaşlık kaybetmemeye çalışmalı .. içimi dökmek istedim daha önce de böyle konu açtın söylesin böylesin diye egosunu tatmin etmek isteyenler ve beni tanımayıp yakın arkadaşını bana benzetenler uzak dursun lütfen
Kendi kendinizle konusmayi deneyin. Yaptigim bu davranis mantiksiz cunku;......Teşekkürler evet doğru söylüyor sunuz farkındayım bunların da telkin uyguluyorum aslında ama kaygı depresiflik için . Bu duruma özel telkin ne söyleyebilirim mesela
Sevişen insanlar ahlaksız olmaz. Sana en büyük ahlaksızlığı söyleyim. Arkadaşım dediğin insanı kıskanıp, utanmadan onun özel hayatını haberi bile olmadan başka insanlara anlatmaktır. Konuda bir ahlaksız var ama o arkadaşın değil. Tahmin et bakalım. Kim?Benim ahlaki degerime uymayan arkadaşa arkadaş diyemiyorum geniş degilm
Genişmişsiniz işte, gayet arkadaşlık yapmışsınız.Benim ahlaki degerime uymayan arkadaşa arkadaş diyemiyorum geniş degilm
İnsanın çevresindeki yaşamlara ya da gerçekleşen hayellere imrenmesi çok olağan ama bunun öyle bir keskin çizgisi var ki hemen arkası kıskançlık ve getirdiği zararlar.Karakter ne kadar önemli ise edilinmiş tecrübelerde o kadar önemli.Yakın arkadasimin sevgilisi var ve daha bir buçuk ay oldu evlenme konusu dönüyor. Açıkçası bozuldugum kısım şu benim hayalim hep biri gelecek ve birden bire olacak biseyler bugüne kadar olmayan aşk sevgi duygusunu bende birden bulucam diye hayal ederdim. Lakin son görüştüğüm kişinin de takılmak istiyorum sadece demesi üzerine hayalimi arkadaşımın yaşaması benim baya sinirlerimi bozdu. Yakın arkadasin ama.o diyeceksiniz biliyorum ama zaten eskisi gibi hissetmiyorum ona karşı egosundan ve ben bilirim tavrından sıkılmıstm son dönemlerde. Surkli kendime yüklenme var bende ama zor günümde yanımdaydı ama şöyle yaptı böyle yaptı gibi . Sanki ben de ona karşı yapmamışm gibi kendimi degersizlestirme yaptığımın farkına vardım. Ve bu benim hayalimi onun yaşamasının verdiği sıkıntı duygusu beni yıpratıyor. Kendimi olmadığım biri olarak buluyorum hiç sevinmiyorum ilişkisine de mutlu olmasına da. Zaten ne zaman tartissak bunalıma girerdim duygusal bağımlılık olusturmusum ona karşı o ise bana karşı öyle değil bunu da yüzüme vurduğu için ayriyeten sinirleniyorum. Kendimi uzak tutmaya karar verdim her anımı onla paylasmiyorum . Mutluluğunu paylasasim da yok zaten frekanslar uymayınca olmuyor . Lisede ilk yasamistik buna benzer durum tabi ona hava hoştu ilk sevgilisiyle mutluluk fotoğrafları paylaşıyordu ben ise depresyon saydım. Onun etkisinin kaldığını düşünüyorum içimde. Ve nefretinin. Çünkü bundan önce kendisinin sorununu kendi sorunumdan önde tutardım. Birşey olsa koşar yanına giderdim o ise annem.izin vermiyor derdi . Ben için için yanarken dertleşmek isterken o.hadi oyun oynayalım diyip kafa dağıtmaya bakardı. Sanırım bu dostluğun sonu geldi. Lakin o hala normal sanıyor bizi gidip içimi doksem tek çıkardığı kıskandın beni olacağı için ugrasmak da istemiyorm. Sahte yapmacık şekilde arada konuşuyorum. Eskisi gibi olmayı denedim içim el vermedi. Ve malesef tek onu merkeze koyduğum için şuan yalnız kalmış oluyorum. Başka yakın arkadaşım yok. Bu da üzüyor. Misal üni teden biri var hep arıyordum geçen kendisi aradı açamadım o an sonra aradık o açmadı ve sonra dönmedi neden hep ben dönüyorum ki bu şekilde mi arkadaşlık kaybetmemeye çalışmalı .. içimi dökmek istedim daha önce de böyle konu açtın söylesin böylesin diye egosunu tatmin etmek isteyenler ve beni tanımayıp yakın arkadaşını bana benzetenler uzak dursun lütfen
Bir de bunu sesli dile getirebilmeniz bile çok güzel.Bir çok insan bu duyguyu yaşar ama asla kabul etmez.Bence bu hislerinizi değiştirebilirsiniz.Bir kere tadarsanız zaten bırakamazsınız.Yakın arkadasimin sevgilisi var ve daha bir buçuk ay oldu evlenme konusu dönüyor. Açıkçası bozuldugum kısım şu benim hayalim hep biri gelecek ve birden bire olacak biseyler bugüne kadar olmayan aşk sevgi duygusunu bende birden bulucam diye hayal ederdim. Lakin son görüştüğüm kişinin de takılmak istiyorum sadece demesi üzerine hayalimi arkadaşımın yaşaması benim baya sinirlerimi bozdu. Yakın arkadasin ama.o diyeceksiniz biliyorum ama zaten eskisi gibi hissetmiyorum ona karşı egosundan ve ben bilirim tavrından sıkılmıstm son dönemlerde. Surkli kendime yüklenme var bende ama zor günümde yanımdaydı ama şöyle yaptı böyle yaptı gibi . Sanki ben de ona karşı yapmamışm gibi kendimi degersizlestirme yaptığımın farkına vardım. Ve bu benim hayalimi onun yaşamasının verdiği sıkıntı duygusu beni yıpratıyor. Kendimi olmadığım biri olarak buluyorum hiç sevinmiyorum ilişkisine de mutlu olmasına da. Zaten ne zaman tartissak bunalıma girerdim duygusal bağımlılık olusturmusum ona karşı o ise bana karşı öyle değil bunu da yüzüme vurduğu için ayriyeten sinirleniyorum. Kendimi uzak tutmaya karar verdim her anımı onla paylasmiyorum . Mutluluğunu paylasasim da yok zaten frekanslar uymayınca olmuyor . Lisede ilk yasamistik buna benzer durum tabi ona hava hoştu ilk sevgilisiyle mutluluk fotoğrafları paylaşıyordu ben ise depresyon saydım. Onun etkisinin kaldığını düşünüyorum içimde. Ve nefretinin. Çünkü bundan önce kendisinin sorununu kendi sorunumdan önde tutardım. Birşey olsa koşar yanına giderdim o ise annem.izin vermiyor derdi . Ben için için yanarken dertleşmek isterken o.hadi oyun oynayalım diyip kafa dağıtmaya bakardı. Sanırım bu dostluğun sonu geldi. Lakin o hala normal sanıyor bizi gidip içimi doksem tek çıkardığı kıskandın beni olacağı için ugrasmak da istemiyorm. Sahte yapmacık şekilde arada konuşuyorum. Eskisi gibi olmayı denedim içim el vermedi. Ve malesef tek onu merkeze koyduğum için şuan yalnız kalmış oluyorum. Başka yakın arkadaşım yok. Bu da üzüyor. Misal üni teden biri var hep arıyordum geçen kendisi aradı açamadım o an sonra aradık o açmadı ve sonra dönmedi neden hep ben dönüyorum ki bu şekilde mi arkadaşlık kaybetmemeye çalışmalı .. içimi dökmek istedim daha önce de böyle konu açtın söylesin böylesin diye egosunu tatmin etmek isteyenler ve beni tanımayıp yakın arkadaşını bana benzetenler uzak dursun lütfen
Sevişen insanlar ahlaksız olmaz. Sana en büyük ahlaksızlığı söyleyim. Arkadaşım dediğin insanı kıskanıp, utanmadan onun özel hayatını haberi bile olmadan başka insanlara anlatmaktır. Konuda bir ahlaksız var ama o arkadaşın değil. Tahmin et bakalım. Kim?
tek konu ne biliyo musun? senin kıskanç ve saldırgan biri olman. Psikolog faydalı olur.Tek konu evlenmesiydi nasıl okuyorsan artık..
Konun ve insanlara karşı yorumlarin hiç öyle demiyor ama neredeyse herkes soğumuş senden. Bu gidisle senin tüm hayallerini o kız yapar çünkü kalbinin de biraz temiz olması lazım dilek tutsun diye
Çok kötü kalplisin. Hayatımdaki tecrübelere dayanarak şunu diyebilirim ki, bu kalbindeki kıskançlıkla hiçbir zaman mutlu olamayacaksın. Bu durumdan kurtulmaya çalış.Yakın arkadasimin sevgilisi var ve daha bir buçuk ay oldu evlenme konusu dönüyor. Açıkçası bozuldugum kısım şu benim hayalim hep biri gelecek ve birden bire olacak biseyler bugüne kadar olmayan aşk sevgi duygusunu bende birden bulucam diye hayal ederdim. Lakin son görüştüğüm kişinin de takılmak istiyorum sadece demesi üzerine hayalimi arkadaşımın yaşaması benim baya sinirlerimi bozdu. Yakın arkadasin ama.o diyeceksiniz biliyorum ama zaten eskisi gibi hissetmiyorum ona karşı egosundan ve ben bilirim tavrından sıkılmıstm son dönemlerde. Surkli kendime yüklenme var bende ama zor günümde yanımdaydı ama şöyle yaptı böyle yaptı gibi . Sanki ben de ona karşı yapmamışm gibi kendimi degersizlestirme yaptığımın farkına vardım. Ve bu benim hayalimi onun yaşamasının verdiği sıkıntı duygusu beni yıpratıyor. Kendimi olmadığım biri olarak buluyorum hiç sevinmiyorum ilişkisine de mutlu olmasına da. Zaten ne zaman tartissak bunalıma girerdim duygusal bağımlılık olusturmusum ona karşı o ise bana karşı öyle değil bunu da yüzüme vurduğu için ayriyeten sinirleniyorum. Kendimi uzak tutmaya karar verdim her anımı onla paylasmiyorum . Mutluluğunu paylasasim da yok zaten frekanslar uymayınca olmuyor . Lisede ilk yasamistik buna benzer durum tabi ona hava hoştu ilk sevgilisiyle mutluluk fotoğrafları paylaşıyordu ben ise depresyon saydım. Onun etkisinin kaldığını düşünüyorum içimde. Ve nefretinin. Çünkü bundan önce kendisinin sorununu kendi sorunumdan önde tutardım. Birşey olsa koşar yanına giderdim o ise annem.izin vermiyor derdi . Ben için için yanarken dertleşmek isterken o.hadi oyun oynayalım diyip kafa dağıtmaya bakardı. Sanırım bu dostluğun sonu geldi. Lakin o hala normal sanıyor bizi gidip içimi doksem tek çıkardığı kıskandın beni olacağı için ugrasmak da istemiyorm. Sahte yapmacık şekilde arada konuşuyorum. Eskisi gibi olmayı denedim içim el vermedi. Ve malesef tek onu merkeze koyduğum için şuan yalnız kalmış oluyorum. Başka yakın arkadaşım yok. Bu da üzüyor. Misal üni teden biri var hep arıyordum geçen kendisi aradı açamadım o an sonra aradık o açmadı ve sonra dönmedi neden hep ben dönüyorum ki bu şekilde mi arkadaşlık kaybetmemeye çalışmalı .. içimi dökmek istedim daha önce de böyle konu açtın söylesin böylesin diye egosunu tatmin etmek isteyenler ve beni tanımayıp yakın arkadaşını bana benzetenler uzak dursun lütfen
E o zaman neden yapmacık yapmacık takılıyorsun arkadaşınla?. Aslında sende samimi biri değilsin onun için. Sadece yalnız kalmamak için onunla arkadaş oluyorsun, bu da seni çıkarların için arkadaş olan bir insan yapar. Benim bildiğim, sağlam karakterli kendine güvenen insanların kesin çizgileri olur, kendi çıkarları için başkalarıyla arkadaşlık yapmazlar. Bu da seni iyi bir insan yapmaz, üzgünüm. Ayrıca gerçekten aşııırrrııı kıskanıyorsun, sen kıskandığın sürece de mutlu olamayacaksın.Benim ahlaki degerime uymayan arkadaşa arkadaş diyemiyorum geniş degilm
Maalesef karakter actığı konulara şöyle bir bakarsan anlarsınInsan kiskanabilir onu anlarım, kıskançlık da insanlara ait bir duygu bunu kabul edebilirim evet ama siz bildiginiz kötü niyetlisiniz.
Verdiğiniz cevaplar, arkadaşınızla ilgili yaptığınız imalar, -taciz, zengin koca merakı gibi- bu düşünceler psikolojiyle mi açıklanır, karakterle mi bilemedim. Dilerim karakteriniz bu degildir, sadece psikolojik gecici bir sıkıntıdır. Aksi takdirde allah etrafinizdakilere yardım etsin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?