Ya bunu direkt sevgiye yormak ne derece doğru bilmiyorum ama, benim değişir mesela öpüşüp öpüşmeme durumum. Anlatmak biraz ayıp kaçacak ama çok da fifi, neyse ben kocamı pek öpmem, o öpmeye çalışır "Yeter sıkıntı geldi" derim öpesim gelmez. Ama taa eskilere dönersek nişanlılık sevgililik dönemi filan, öperdim yani. Şimdi geçmiş 7 sene, öp öp sıkıntı basıyor, icraata geç, bitir tamam yani işte kırk saat neyine öpüşelim? Ekstra heyecanlı bi tarafı yok, öpücük aynı öpücük adam aynı adam dudak aynı dudak ve keyfi de diğer şeyler kadar değil. Keyif sıralamasında çok aşağıda kalıyor öpüşmek benim için. Hani kafam iyi filan olacak da anca öyle hani öpmelere doyamayacağım.
Aynı hesap işte, sevmemek değil, alışmak, sıkıntı-keyif oranında sıkıntının ağır basması işte.
Eşimle kırk saat öpüşmektense, el şakaları karşısında sinirlenip üzerine atlayarak elini bükmek "O elini ... sokarım" demek daha aksiyonlu, eğlenceli hatta.