Oradan bakınca koca delisi gibi mi görünüyorum?

Seni çok iyi anlıyorum biliyor musun. Genellemeler yüzünden kafanda soru işaretleri oluşuyor. Burada yazılanlar yüzünden ben de kafamda kuruyordum. Bak en basitinden sana anlatayim.
Eşimin benden önce uzun süreli bir ilişkisi olmuş, nişanlısı aldatmış,arkadas kalmışlar vs. Unutamadı mi acaba diye kafama takmıştım. Burada yazılanlar da bu tur ilişkilerin unutulmasını, iz bıraktığı yönündeydi. Genellemelere gore dusununce istisna değildir dedim. Halbuki ne kadar sacmalamisim bir bilsen. Kız buna msj atmış verdiği cevabı okudum, haberi yok okuduğumdan. Kızı resmen yerin dibine sokmuş msj arkasından dolayi ve beni onun yüzünden kaybederse başına geleceklerden dolayı tehdit etmis, birak unutamamayi yani:) senin için ailemi sildim başka kadının lafı olmaz diyen bir adama guvenemedim bu genellemeler yüzünden.
Sonra hatırlarsın belki konumu, bana yalan söylemişti borclari hakkında ve ben yardım etmiştim borçlarını odemesinde. Yine genellemelere bakarsan bu adam beni param için sevmiş olmalıydı. Borç bitti, çok güzel para kazaniyor, ben cekilmez biriyim ve hala yanimda. Demek ki neymis insanlarin icimize soktugu kuskular her zaman dogru olmazmis.
Genellemeleri unut, içini karartmasina izin verme. Bu iddaadan kimse kurtulamaz diye bir şey yok. Yani bu yer çekimi kanuni değil ki, insan karakteri her şey olabilir. Senin desteğin olmadan kendi kendine bile bırakabilir. Olasılıklar çeşitli, bu olduysa nedeni bu, boyle devam eder gibi bir kural yok insanlar için.
 

Aslında herkesin lafı çok etkilemiyor da birebir tecrübelerden yazılanlar çok etkiliyor.

Mesela bakıyorum çocuklu adam defalarca söz vermiş ama bırakamamış bu illeti.
Evlat ya evlat diyorum ondan daha tatlı ne olabilir?

Adamlar evlatlarından ayrılma pahasına geri duramıyor, tutamıyor kendini.

İşte o zaman korkuyorum.

Ben de kesinlikle düzelmez, hiç oluru yok diye düşünemediğim için bir parça da olsa umut barındırdığım için hala yanındayım ama nereye kadar?

Sabrımın da bir sonu var.
Ve sona yaklaştığımı hissediyorum.
 
Ben de birebir tecrübeleri okuyorum mesela bir örnek daha vereyim sana. Yaşayan kadınların ve burada yazılanların neredeyse hepsinden çıkan sonuç su, erkek sonunda ailesine döner, size ne yapmış olurlarsa olsunlar gün gelir sizi ezdirir, gorusmek ister. Annesi aradı gorusmek istemediğini söyledi, ben dedim hadi uzatma onlar büyük barisalim diye. Hayır, sen git gorus istiyorsan benim için yoklar dedi.
Kendi hikayene bak sen. Güvenmiyorum, mutsuzum, evim olabilecekken senelerce borç odeyecegiz affedemiyorum diyebilirsin. Seçim senin, yaşayan sensin bunları. Ancak başkası çocuğu için bile bırakmamış, kesin basıma gelecek yine yapacak korkusu ile de yaşama.
Her an diken üstünde yasarsan erken yaslanirsin bak karar vermelisin aslında. Ben eşimin beni param için seçtiği söylendiğinde kararını vermiştim, sectiyse seçti pişman olsam bile sonunu goreceğim bakalım doğru mu dedikleri yoksa yanılıyorlar mi diye. Her şekilde kabullendim sonucu ona gore devam ettim. Hani yıllarımı harcamayı, maddi olarak kullanılıyor olma ihtimalini de kabullenerek devam ettim.
 

Açıkçası onun için harcayacağımı harcadım.
Maddi hiç bir şey daha vermeyi düşünmüyorum.

Eğer yeniden yapacaksa, devam edecekse hemen yapsın göreyim ve gideyim.

Çünkü ben netliği seven biriyim.
Hayatımdaki bu gri renk beni sinir ediyor.

Neyse hayırlısı artık.
Şuan beklemekten başka çarem yok zaten.
Çünkü o son eli uzattım ve bir şey görmedim.

Sizin adınıza sevindim bu arada umarım eşiniz hep böyle devam eder.
 
İsterse dünya iyisi olsun, bir ev parasını kumar vb. şeylerde kaybeden kişinin gözümde değeri sıfırdır. Üstelik borç üstlenme meselesi daha da beter.


Siz bu durumda bir sorun görmüyorsanız biz hiç görmeyiz.
 

Sorun olarak görüyorum elbette.
Sadece pek çok kişinin yaptığı gibi ben onun değerini gözümde sıfırlayamıyorum kolaylıkla..
 
Sorun olarak görüyorum elbette.
Sadece pek çok kişinin yaptığı gibi ben onun değerini gözümde sıfırlayamıyorum kolaylıkla..
Tabi ki herkesin bakış açısı farklı. Misal senelerdir para biriktiriyoruz. 8 sene kolay değil. Toplasan 90 000 oldu. Biliyorum. Burda bir evin yarı parası etmez. Yıllardır kiradayım. Bilsem ki bu parayı harap etti belki boşanamam ama burnundan dökerim. Destek olmam. Bir ev umudum var. Küçük de olsa benim olan. Hayallerimi öldüren kişiye ne sevgim ne de saygım kalır.
 

Kolay bir şey değil.
Benim de saygım kalmadı, sevgim de can çekişiyor.

Tek umudum.
Güzel bir işim var o parayı borçlar olmasa çabuk biriktirebilirim..
O umutla ve merhametle destek de oldum işte..

Belki de yanıma pişmanlık olarak kalacak bilmiyorum..
 
Ya birgün aynı hatayı yine yaparsa?
 
Yani evliliğinizin başından beri oynuyor muymuş?

Ya da hatta evlenmeden önce?
 
Söyledikleriniz doğru, insan istedikten sonra başaramaz diye bişey yok.

Ama ben nomunun eşinden o istek hissini alamıyorum dürüst olmak gerekirse. Adam diliyle sürekli pişmanlığını dile getiriyor maddi yönetimi de nomuya verip kurtulmuş ama tedaviye yanaşmıyor mesela. İkilemde güvensizlikte bırakıyor karısını.
 

Bence benim eşim durumun ciddiyetinin farkında değil, yani yalandan demiyor gerçekten kendini bağımlı görmüyor.
Hayatın hiç bir köşesinde psikoloğu bir çözüm olarak gören biri değildir zaten.

Ben gidelim ya da gideyim mi acaba dediğimde sen git istersen hatta iyi gelecek diyorsan kesin git der ama kendisine yarayacağına pek inanmaz.

Yani tamamen bakış açısı.

Bu arada canım psikoloğa gitse, tedaviye başlasa da benim hislerim değişmeyecek.
Çünkü tedaviye rağmen bırakmayan çok kişi duydum burada.

Aaa tedavi oluyor çok şükür kurtuldu diyemeyeceğim.
Yine ikilemde, şüpheci yaşayacağım.
 
Düğün hazırlığında başlamış canım evet.
Kendince onu buna iten düşünceyi de yazmıştım hatta senin bir yorumun da olmuştu duruma diye hatırlıyorum.
Doğrudur, şu an hatırlayamadım.

Ben senin mutlu huzurlu olmanı istiyorum nomu, o yüzden seni geçici olarak rahatlatacak kandırmaca sözler söylemeyeceğim

Senin konularında Idrakyollariiltihabi nin yorumları ilgimi çekmişti. Dürüst olayım başlangıçta ne kadar da abartıyor demiştim idrakyolları için. Biraz da bu işleri bilmediğimdendir. Eşin hakkında düşüncelerim o zaman düzeleceği yönündeydi çünkü ben kısa dönemdir oynuyor sanıyordum ve çaba harcıyor gibi görünüyordu. Ama anlattıklarını bir sıraya koyunca, yıllar önce başlamış, ev parası yemiş, sana yakalandıktan sonra da yapmayacağım deyip gizli gizli devam etmiş, belki hala devam ediyor. Bu derece ileri bir bağımlılığı tamam ya bi daa olmaz diye bırakıvermek mümkün gelmiyor bana. İdrakyolları haklı bence.

Tamam elinde değildir çünkü sağlıklı düşünemiyor bağımlı olduğundan. İyi de farkındaysan bu adam bağımlılığını kabul etmiyor, tedaviye yanaşmıyor, sana yazık değil mi?

Bağımlı olduğu için oynamamak elinde olmayabilir, ama bir insanın iyileşmeyi ve düzelmeyi istemesi kendi elindedir diye düşünüyorum. Eşin düzelmek istemiyor ki, dahası ortada düzelecek bişey olmadığını iddia ediyor. Olan sana oluyor.
 
Bence de eşin farkında değil, yani sana özellikle kötülük olsun diye tedavi olmamazlık etmiyor elbette, ama cidden farkında değil ve sen sarsmadan da farkına varacağ benzemiyor.
 

Bence de eşin farkında değil, yani sana özellikle kötülük olsun diye tedavi olmamazlık etmiyor elbette, ama cidden farkında değil ve sen sarsmadan da farkına varacağ benzemiyor.

Ona gerekli her yolu önerdim.
Baskı ile zoraki he dese ne olur?
Onun faydasını görür mü?
Sanmıyorum.

Kendisi için gerekli görmüyorsa ona göre davranacak.
Dediğin gibi beni bir daha sarsarsa da bensiz kalacak.

Kim boşancam diye evleniyor ki?
Sen de böyle olsun istemedin.

Belki evliliğinde benimki kadar ciddi bir mesele bile yoktu.
Herkesin bir sabrı var.
O noktayı aşınca gidilir.

Benim de gitmem gerekiyorsa bu evlilikte, hayırlısı buymuş der.
Fedakarlıklarımı pardon enayiliklerimi :) yanıma alır giderim..
 
İşte eşini sarsacak tek şey seni kaybetmek gibi duruyor şu an.

Ben de eşimi çok sevdim severek de bıraktım. Evliliğim süresince çok defa evet burası sabrımın sonu dediğim zamanlar oldu, her seferinde de o eşiği yükseltip devam ettim. Şimdi keşke bu kadar kendimi yıpratmasaydım diyorum. Umarım sen demezsin nomu. Ha tek artısı zerre vicdan azabı çekmiyorsun, büyük bir iç huzuru ve haklılık hissi oluyor içinde. Ama insandan giden de gidiyor yani.
 

Vicdan azabı çekmeden gitmek çok önemli benim için işte.
Çünkü biliyorum benim eşim sessizce bitiremez.
Çok arar kapımın önüne kadar gelir, yalvarır.
Benim bütün vicdanımla oynayacak şeyleri yapar.
Öyle bir noktada gitmeliyim ki vicdanım zerre sızlamasın.
O kadar yorgunum ki bir de o gelgitlerle yaşamak istememm.

İnşallah dediği gibi kendi kendisinin psikoloğu olur isterse bunu da yapabilir inanıyorum.
Bu pislikten kurtulur ve sonumuz ayrılık olmaz inşallah.

Ama olursa da sanırım çok koymaz bana artık çok afedersin koyan koymuş hissediyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…