Sevmediğim; sinirlendiğim zaman gözüm bir şeyi görmüyor..
Şiddet manasında değil. Şiddet kullanmam ya da kırıp dökmem ya da bir yerlere vurmam ya da küfür etmem..
Göz görmemesi durumu daha çok, takır takır dökülürüm. İnsanları laflarımla çok kırarım.. Ve sonra bundan pişman olmam.. Bir de iyi gibi, pişman olmadığımı karşımdakine söylerim. O benden özür beklerken, ay sinir anında çıktı kusura bakma dememi isterken, ama böylesin ben napim deyip arkamı dönerim.. Ve bunu en sevdiklerime yaparım..
Sinir oluyorum bu huyuma... Paramparça ediyorum bazen insanları.. Tabi en ufak olayda olmaz bu.. Kırılınca kırıyorum hesabı sanırım..
Bir de merhametsizim.. Ölüm ya da hastalık durumunda bile yumuşamıyorum..
Bunu kazanmak için çok dualar ediyorum.. Çünkü gerçekten kötü..
Sadece hayvanlar konusunda çok hassasım.. Çok gariptir ki; köpeğime bir kere, girme dedim buraya diye çok fena bağırmıştım.. Öbür katlardan falan duyulmuştu sesim.. Oturup ağladım. Oğluma neden bağırdım diye.. Hayvana kendimi affettirmek için neler neler yapmıştım..

Ama insanlara bişey diyince hiç içim cızlamıyor..:44: