Eşim sevgiliyken de nişanlıyken de aynıydı hala aynı. Hediye seçemez, plan yapamaz, sürpriz de öyle. Çiçek vs den de ben hoşlanmıyorum ve bakamıyorum. Kuruyunca çok üzülüyorum o yüzden lütfen çiçek alma bana dedim. Ben onu bu hali ile tanıdım ve sevdim. Evliliğimizin ilk başlarında eşimi değiştirmeye çalıştım kabul ediyorum. Sonra anladım ki bu durumda ikimizde mutsuz oluyoruz ve eşim bana hiç bir zaman ben sürprizlerle dolu, romantik bir insanım demedi. Her zaman için neyse oydu, bana oynamadı, bana değer verir ve bunu her ortamda hissettirir. Eskiden çok romantik, sürekli sürprizler yapan, hediyeler alan bir sevgilim vardı. Mum ışığında yemek masaları vsler hazırlardı. Sonuç benle birlikteyken yediği naneler, kırdığı cevizler

Keşke hiçbirini yapmasaydı da insan olsaydı.

Gerçi iyi ki yapmış da ben de eşimi tanımışım
Bu arada hayatta tabi ki eşimden beklentilerim var. Ama bunlar, her koşulda sırtımı yaslayabilmek, düştüğümde elimden tutup beni kaldırabilmesi, saygı, şefkat, sevgi ve sadakat. Yoksa hediyeler, sürprizler gelip geçici. Hayat arkadaşı, can yoldaşı olabilmek önemli. Karşınızdaki insanın size değer vermediğini umursamadığını düşünüyorsanız ayrılın. Hayat çok zor.Eşiniz, sevgiliniz, nişanlınız, hayatın zorlukları karşısında yanınızda yer almayacaksa, evliliğin, birlikteliğin bir anlamı yok.