Napayım o zaman. Bu ruh halimi üstümden atamıyorum. Bide benim kötü bi huyum var. Birseyi kafaya iyice takarım. İnsanlar çok acımasız kalp kırmaktan hic çekinmiyor. Ama ben kelimelerimi seçerim konusurken. Psikolojim bozuldu.
Mesela o kadar arkadaşı anlamıyorum. Çağıran yok eden yok bu yeni bir şey değil uzun zamandır bu haldeyim.
Bende isterim ama mahallede zaten yaşıtım yok orayı geçiyorum. Okulda herkesin ayrı bi grubu var. Yanında biri olmayınca ne anlamı kalıyor ki bowlingmis sinemaymış.
Cevremde ergen dönemindeyim diye oturup dinleyen yok. Hepsi geçer diye diye umursamayarak kimse dinlemiyor. Yediği önünde yemediği arkasında diyolar. Okulda pozitif olsak çok cıvık bi kız diyorlardı. Kendimden büyük biriyle konuşurken beni pek umursamıyor. Yanlış anlaşılıyorum. Evet size bunlar hep mantıksız geliyor. Nasıl kurtulucam.
. Üniversitede iki dk bakma konu değişmiş oluyor. Neyse diyeceğim odur ki bu depresyon şunu yap bunu yapla pek geçen bir şey değil. Ya yaşam tarzı değişikliğine ya da zamana ihtiyacın var. En azından bende öyle gelişti durumlar. Benim depresyonumun kaynağı çok sevdiğim bir abimin arkadaşımın erken yaşta ölmesiydi. Senin için genel durum olduğundan farklı olabilir tabii ki. Ama kendini başka şeylere vermen yeteneklerini keşfetmeye çalışman sıkıntılarını birazcık hafifletecektir. Zayıflamak istiyorsan da zayıflarsın nolcak o kadar zor asla olmaz bir şey değil.Evet ingilizceme güveniyorum. Tabi bu sene düştüm çünkü hoca berbattı. Tabi ana dilim gibi süper degil ama sınavlardan yüksek alıyordum 9. Sınıfta ortaokulda falan. Gecen haberlerde okudum 300 kilo kadin 95 e düşmüş. Öyle şaşırdım ki helal olsun dedim.Ben de lisede farklı sebeplerden depresyonlarda sürükleniyordum bir ara. Ailem seninki gibiydi. Anlatsam anlamaz gereksiz onları da sıkıntıya sokmayayım diye gizledim hep yaşadıklarımı. Mezuniyete de gitmedim. Ailem zor izin verirdi zaten güzel olacağını da düşünmedim ondan gerek duymadım. Ben senden bi 10 15 kilo şişmandım. Tabii ki onun da etkisi oldu üzerimde ama elbise de giyiyordum çok güzel sevgilim de oldu. Lise zamanları herşey kötü olsa bile güzeldir. Bir sürü boş zamanın oluyor. Kitap oku oyun oyna müzik aleti öğren resim yap hatta başka bir dil öğren. Zamanında ben de yaptım hepsini ama keşke daha fazla yapsaydım diyorum. Lisedeyken her gün okula gidip beklemek zorundasın bitene kadar. E sonrasında da dersane aynı şey. Aralarda derste ders işlenmeyen zamanlar vs o kadar boşmuş ki. Üniversiteye geçince anlıyorsun. Ben hem dersi takip edip not alırken kenara resim filan çizip bir de kitap okuyordum
