Kendi kendine moral ver su akar yolunu bulur neden buksdar stres kimse açlıktan olmuyor ama stresten ölüyorUzun zamandır işsizim. 1 yıl oldu. Kendime çok yatırım yaptım. 3 yabancı dil biliyorum yurtdışında master yaptım. Masterdan önce Türkiye de iyi bir firmada 3 yıllık iş deneyimim var. Aynı zamanda master yaparken yabancı bir firmada 6 ay stajda yaptım. Sürekli kendimi geliştirmeye çalışıyorum. Benimle aynı eğitimi alan aynı sayıda deneyimi olanlar iyi pozisyonlara geldi de hayatlarını oturttular bile. Sorun ben miyim? Karakterim mi, tipim mi ne?
Pandemi döneminde eğitimim devam ediyordu.
Aileminde geliri kiralardan olduğu için neredeyse %100 kesildi, benimde stajım bitmişti o dönemde, benimde gelirim kesildi. Bir süre birikimlerinden az az gönderebildiler. Onlar burada ben orada zorlandım aylarca. Şimdi 2 ay önce döndüm. Hiç pes etmek istememiştim. Hala etmedim. Geri dönme imkanım var otururum devam ediyor ama maddi olarak yok. Herşey aynı.. Belki yaklaşık 400 iş başvurusu yapmışımdır. Geçen yıl hiç dönüş almıyordum. Çok çabaladım iş bulup dönmemek için. Ama artık bıçak boğaza dayandı. 12 kilo vermişim, hayatımda ilk defa (gerçekten açlıktan). Maddi manevi çok yıprandım.
İş başvurularıma hala devam ediyorum ve hala orası için yapıyorum geri dönmeyi çok istiyorum ve son bi kaç aydır dönüş almaya başladım.
Ama stres ve özgüvensizlik seviyem o kadar yüksek ki, mülakatlarda heyecandan sorulan soruları algılayamıyorum, ben konuşurken ise üşüme geliyor nefesim kesiliyor sesim titriyor devam edemiyorum. Kendimi de iyi hazırlıyorum öncesinde ama belki de artık özgüvensizlikten kaybediyorum. Geçen hafta tam 5 pozisyon için dönüş aldım ama görüşmelerim o kadar kötü geçti ki, hepsinde aynı sorun kendimi ifade edemiyorum titremeye başlıyorum 3 cümle arka arkaya konuştuktan sonra.. Kendimi nasıl toparlayacağım ve bunu nasıl aşacağımı bilmiyorum..
Hiç tavsiyeniz var mı?
Aslında 30 yaşındayım üni den mezun olalı çok oluyor. Sonrasında birkaç yıl Türkiye de çalıştım. Daha sonra mastera karar verdim. 7 ay oluyor masterı bitirelide.Yeni mezun musunuz? Aileden birileriyle is gorusmesi provasi yapabilirsiniz. Online gorusme en zorudur. Hic yaptiniz mi bilmiyorum ama ben bile hic hoslanmam. Tanidiginiz biriyle online is gorusmesi provasi da deneyebilirsiniz.
O zaman care provaAslında 30 yaşındayım üni den mezun olalı çok oluyor. Sonrasında birkaç yıl Türkiye de çalıştım. Daha sonra mastera karar verdim. 7 ay oluyor masterı bitirelide.
Ve evet tüm görüşmeler online, dediğim gibi çok başvuru yaptım ben, mülakat yakaladıklarım 10 civarı sanırım. Hepsinde aynı şeyi yaşadım. Çok heycanlanıyorum. Daha doğrusu beynim sürekli düşünür modda olduğundan ben konuşmaya başladığımda beynimden geçen trilyon şey birbirine karışmaya başlıyo, konsantrasyonum dağılıyo, ve sonra üşüme titreme panikten..
Türkiye de kalmak istemiyorumNeden özgüvensizsiniz? Şu ülkede yurt dışında master yapabilen kaç kişi var acaba? İlk iş denemeyinizde olmayacak. Daha önce 3 yıl çalışmışsınız. Belki de sizinle aynı meslekten bi çok insandan bilginiz daha fazla. Mülakatlara bunları düşünerek girin. Karşınızdaki insanın sizi yarım saatlik bi iş görüşmesiyle tanıyacağınıda düşünmeyin. Siz kendinizi asıl iş hayatınızda göstereceksiniz. O yüzden o ilk görüşmelerde rahat olun. Sordukları soruları bilemeseniz ne olacak.
Insallah çok teşekkür ederimO zaman care provaİnsallah cok cok basarili olursunuz.
Evet pandemi tüm sektörleri fazlasıyla etkiledi. Benimde iş bulamayan birçok arkadaşım var. Birde türkiyede cvden öte torpil olayı çok fazla dönüyor. İş arama sürecimde mülakatlarda nerdeyse bölüm sonuncusu adamları aynı pozisyona aldıklarını görüp, beni almadıklarında fark ettim. Bir amacınız var inşallah en kısa zamanda pandemi biter ve istediğinizi elde edersiniz.Türkiye de kalmak istemiyorumBir süre daha yurtışında oturum iznim var, amacım orda bir hayatım ve işim olsun. Bu kısım beni biraz zorluyor. Belki hala orda olsam ordan iş arıyor olsaydım kafam biraz daha rahat olurdu.
Şu an burda olmak beni psikolojik olarak yıpratıyor. Baskı hissediyorum.
Belki ne var orda zaten her yer yarı karantina hayat yok dersiniz. Olsun benim için hayat o değil ki.
Bu arada gerçi Türkiye de durum daha vahim, online işlere başvurdum, CV mi bile açıp bakmadılar.
Normalde çalıştığım yerlerde hep başarılı oldum. Çalışkanımdır. Bir kere girsem bir firmaya gerisi gelir diye düşünüyorum. Ama şu an çook yorgun ve yıpranmış hissediyorum. Hep panik hissediyorum içimde. Çok uzun sürdü bu süreç.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?