kizlar mrb bendede 1 aydir var rahatsizlik ama sidddetli degil cok sükür yani titreme yok sadece ellerim biarz titriyo diger belirtiler var maalesefsoruma geliyim acaba artarmi bu ataklar yanii agirlasirmi yoksa böyle devam edermi Allah hepimize yardim etsin kizlar
canım geçmiş olsun. bildiğim ve yaşadığım kadarıyla bu öyle bi illetki bazısında haftada bir,
bazısında yılda bir ortaya çıkıyormuş. yoğunluğu da değişiyor. bi bakarsın geçer,
6 ay sonra tekrar hortlar. önemli olan beyin! çok takma, korktukça daha da kötüleşiyor
Kızlar kesinlikle şunu sölemeliyim ki, mutlaka bir psikoloğa mümkünse bir psikiyatra görünün. bende yaklasık 1senedir bu sorunla uğraşıyodum ama fark etmiyorduk. midemde sorun oldugunu düşünmüştük hep, baş dönmeleri filan hep kansızlığa baglamıstık artık evden çıkamayacak duruma geldigimde doktora gittim ve sonuç . panik atak ve sosyal fobi belirtileri. yaklasık 2aydır ilaç kullanıyorum. ve müthiş iyi geliyor. dışarı çıkabiliyorum, arkadaşlarımın evine gidebiliyorum ve bu hastalığı yendiğimi hissettiğim için çok çok daha mutlu hissediyorum kendimi. henüz aşamadığım sorunlarım var, zamanla bunlarıda yenicem. yani ne olursa olsun bir uzmanın yardımına başvurun ve kendinize olan inancınızı asla kaybetmeyin. herkese bol şifalı günler..
arkadaşlar bende 2 3yıldan beri sabahları uyandığımda kalbim sıkışıyor ama yanlızsam oluyor eşim sabah işe girriğinde oluyor.beraber uyanırsak olmuyor..bekarken başladı bu..sanki bişiler olcakmış gibi ölüm yaklaştı artık gibi..her şeye geç kalmışım gibi..kalp sıkışması nedir anlamıyrum
mrh yazdıklarınızı okuyunca içim rahatladı biraz özellikle ilaöla ilgili olanlarını bende bir hafta önce bu panik atakla tanıştım ve çok korktum her an olacakmışım gibi geliyo psikyatri ye gittim antideprasyan ilaç verdi ama ben kullanmadım çevremdekiler ilaç kullanmamam gerektiğini söylüyolar ne yapacağımı bilemiyorum lütfen bu konuda bana yardımcı olurmusunuz....Mrb neferalem, ben panik atak hastasıyım ve bu hastalığı yenenlerden biriyim, bir insanın panik atak hastası olabilmesi için bu hastalığa özgü bazı belirtiler var( titreme, üşüme, aşırı terleme, bacaklarda ve kollarda sebepsiz yere karıncalanma uyuşma, baktığında dünyayı gerçek dışı algılama ki bu nasıl oluyo dersen bakarken etraf üzerine üzerine geliyo belki başka arkadaşımda farklı bi belirtiyle çıkabilir aynı özellik, midede ve bağırsaktaki gaz sorunları, baş dönmeleri,sürekli esneme boğulacakmış gibi hissetme, kalbinde sorun var die düşünme, en ufak hastalıkta öleceğini sanma, en önemlisi ölüm korkusu zaten) Bu belirtilerden en az 4 tanesi varsa sen panik atak hastasısın demektir. netten daha ayrıntılı bu hastalığı araştırabilirsin. Yukardaki belirtiler bazen herkeste var gibi hissedilebilir, bunun için en doğru yargıya doktor varacaktır canım.Sana verdğim cevapla tüm panik atak hastası arkadaşlarıma başımdan geçenleri anlatarak yardımcı olmak isterim.
Ben bu hastalığa yakalandığımı öğrendiğimde, hastalığım çok ileri boyutta değildi, erken farketmiştim. doktor bana hap vermişti bende hap içmeyi reddettim ama bana doktorum bu hastalığın beyindeki bazı kimyasal salgıların salgılanmalarının bozulmasından kaynaklandığını ve hap içmezsem başedemeyeceğimi söyledi.böylece hap içerek öncelikle salgılar düzenlenecek ve ben sonra bu hastalıkla başa çıkmayı öğrenecektim.Başta hap dozları azar azardı çünkü ben daha önce psikolojik ilaç hiç kullanmamıştım. Sonra atakların yani şikayetlerimin sıklığına göre dozajları arttırdılar taki hastalık hiç bi belirti vermeyene kadar.Bu durum sabitlenendiğinde beni kontrole çağrdılar.sabitlendikten sonra bir müddet aynı doz ilacı kullanmaya devam ettim. daha sonra dozaj azaltıldı ve en aza indirgenerek bıraktırıldı, (sakına böle ilaçları kendi başımıza bırakmayalım doktor kontrolünde bırakalım. onunda panik atakla eş değer yan etkileri var.) Bu tedavi iki yıl sürdü zaten bu ilaçlar en az 2 yıl kullanılması gerekiyomuş, genelde sakinleştirici veriyolar. 2 yıl içince ben çok yol katettim, düşünün hayatımın en önemli sınavında panik atak krizi geçirdim, normal koşullarda bu krizden sonra galiba sınavı terketmem gerekiyomuş ama ben soruları çözmeye devam ettim, sınavı kazanamadım ama panik atakla mücadeleyi kazanmıştım, doktorun da ilk sorduğu soru sınava devam mı ettim yoksa bıraktımmıydı. bundan sonra korkularımın üzerine gittim ve sonunda hastalıktan kurtuldum daha doğrusu hastalıkla baş etmeyi öğrendim, çünkü bu hastalıktan tamamen kurtulmanız söz konusu değil sadece onla baş etmeyi öğreniyosunuz, buna da zaten kurtulmak deniyo. Ve doktor hapı bıraktırdı, sadece arada kontrole gidiyorum ve bana kesinlikle hap vermiyo, baş edebildiğim için. Hayatımın sonuna kadar da arada bi psikayatra gitmem gerekiyoki sağlıklı bir yaşam için çünkü bu hastalık ani bi streste tekrarlayabiliyo, onunla baş etmek de tabiki kişinin yaşam sevgisine ve gücüne bakıyo:))))Kişi kendinin doktorudur, ki bu hastalıkla başetmeye çalışırken bi doktor kadar bilgi sahibi oldum bende:)). Bu hastalıkla baş etmeye çalışan herkese geçmiş olsun
Mrb neferalem, ben panik atak hastasıyım ve bu hastalığı yenenlerden biriyim, bir insanın panik atak hastası olabilmesi için bu hastalığa özgü bazı belirtiler var( titreme, üşüme, aşırı terleme, bacaklarda ve kollarda sebepsiz yere karıncalanma uyuşma, baktığında dünyayı gerçek dışı algılama ki bu nasıl oluyo dersen bakarken etraf üzerine üzerine geliyo belki başka arkadaşımda farklı bi belirtiyle çıkabilir aynı özellik, midede ve bağırsaktaki gaz sorunları, baş dönmeleri,sürekli esneme boğulacakmış gibi hissetme, kalbinde sorun var die düşünme, en ufak hastalıkta öleceğini sanma, en önemlisi ölüm korkusu zaten) Bu belirtilerden en az 4 tanesi varsa sen panik atak hastasısın demektir. netten daha ayrıntılı bu hastalığı araştırabilirsin. Yukardaki belirtiler bazen herkeste var gibi hissedilebilir, bunun için en doğru yargıya doktor varacaktır canım.Sana verdğim cevapla tüm panik atak hastası arkadaşlarıma başımdan geçenleri anlatarak yardımcı olmak isterim.
Ben bu hastalığa yakalandığımı öğrendiğimde, hastalığım çok ileri boyutta değildi, erken farketmiştim. doktor bana hap vermişti bende hap içmeyi reddettim ama bana doktorum bu hastalığın beyindeki bazı kimyasal salgıların salgılanmalarının bozulmasından kaynaklandığını ve hap içmezsem başedemeyeceğimi söyledi.böylece hap içerek öncelikle salgılar düzenlenecek ve ben sonra bu hastalıkla başa çıkmayı öğrenecektim.Başta hap dozları azar azardı çünkü ben daha önce psikolojik ilaç hiç kullanmamıştım. Sonra atakların yani şikayetlerimin sıklığına göre dozajları arttırdılar taki hastalık hiç bi belirti vermeyene kadar.Bu durum sabitlenendiğinde beni kontrole çağrdılar.sabitlendikten sonra bir müddet aynı doz ilacı kullanmaya devam ettim. daha sonra dozaj azaltıldı ve en aza indirgenerek bıraktırıldı, (sakına böle ilaçları kendi başımıza bırakmayalım doktor kontrolünde bırakalım. onunda panik atakla eş değer yan etkileri var.) Bu tedavi iki yıl sürdü zaten bu ilaçlar en az 2 yıl kullanılması gerekiyomuş, genelde sakinleştirici veriyolar. 2 yıl içince ben çok yol katettim, düşünün hayatımın en önemli sınavında panik atak krizi geçirdim, normal koşullarda bu krizden sonra galiba sınavı terketmem gerekiyomuş ama ben soruları çözmeye devam ettim, sınavı kazanamadım ama panik atakla mücadeleyi kazanmıştım, doktorun da ilk sorduğu soru sınava devam mı ettim yoksa bıraktımmıydı. bundan sonra korkularımın üzerine gittim ve sonunda hastalıktan kurtuldum daha doğrusu hastalıkla baş etmeyi öğrendim, çünkü bu hastalıktan tamamen kurtulmanız söz konusu değil sadece onla baş etmeyi öğreniyosunuz, buna da zaten kurtulmak deniyo. Ve doktor hapı bıraktırdı, sadece arada kontrole gidiyorum ve bana kesinlikle hap vermiyo, baş edebildiğim için. Hayatımın sonuna kadar da arada bi psikayatra gitmem gerekiyoki sağlıklı bir yaşam için çünkü bu hastalık ani bi streste tekrarlayabiliyo, onunla baş etmek de tabiki kişinin yaşam sevgisine ve gücüne bakıyo:))))Kişi kendinin doktorudur, ki bu hastalıkla başetmeye çalışırken bi doktor kadar bilgi sahibi oldum bende:)). Bu hastalıkla baş etmeye çalışan herkese geçmiş olsun
mrh yazdıklarınızı okuyunca içim rahatladı biraz özellikle ilaöla ilgili olanlarını bende bir hafta önce bu panik atakla tanıştım ve çok korktum her an olacakmışım gibi geliyo psikyatri ye gittim antideprasyan ilaç verdi ama ben kullanmadım çevremdekiler ilaç kullanmamam gerektiğini söylüyolar ne yapacağımı bilemiyorum lütfen bu konuda bana yardımcı olurmusunuz....
yardımın için teşekkürler cnm yaa..antidepresan almak istemiyorum daha bir sersem olyorum sanki..içmek istemiyorum hiç..yaşama sevgisi doğru ama oda kalmamış bende
mrh öncelikle çok teşekkür ederim bana cevap yazdığın için inan bu konuda bilgilenmeye okadar ihtiyacım varki bana ne olduğunu anlayamıyorum bu hastalık beni hep düşündürüyor mutsuz ediyor ilaçlarada başlayamıyodum önyargılarım yüzünden senin sayende biraz rahatladım ama ne olursa olsun bu illatle başa çıkacağıma inanıyorum beni mahfetmesine izin vermicem zaten önemli olanda yeneceğimize inanmaktır rabbim bütün p..hastalarına sabır versinMrb ayamut rahatlamana sevindim. zaten heran olacakmışsın gibi hissettiğin için ataklar tekrarlıyo, sana en büyük tavsiyem atakların geleceğini anladığında aklını başka yere odakla, mesela ben bu hastalıkla üniversitede tanıştım. Atağın geldiğini hissettiğimde kız arkadaşlarıma benimkiler yine geliyo derdim:)))))) onlarda kovalada gitsinler derlerdi, gülerdik sonra arkadaşlarım kafam dağılsın die beni dışarıya çıkarmak isterlerdi ben gitmemek için direnirdim ama yine de onlarla birlikte istemeye istemeye gezerdim bu benim aklımı dağıtma şeklimdi, ve inan bana hastalığın en ağır boyutunu atlatmam ilaçla birlikte 3 ay sürdü. 3 ay sonunda ataklar 3 haftada bir gelmeye başladı ( hastalığın ilk zamanlarında 1 günde 2 defa atak geçirirdim).Sonra ise yavaş yavaş ben bu hastalıkla dalga geçmeye başladım.
bana da herkes ilaç kullanmamam gerektiğini söledi( şöle bi inanış varya hap içen bağımlı hale gelir die) hatta kendi kendine yenersin dediler ama doktorun sölediği stresten beyndeki salgıların değiştiği ve bunların düzenlenmesi gerektiğiydi, bende ilaç kullandım ve doktoruma güvenerek her söylediğini yaptım ve sık sık beni çağırdığı düzeyde kontrollere gittim(Bi üniversite araştırma hastanesinde tedavi gördüm hatta panik atağıma depresyonda eşlik ediyodu) hastalıkla başa çıkmam iki yılımı aldı, ek olarak 2 yıldır da hap kullnmıyorum, hala bu hastalığın belirtileri geliyo, çünkü bu hastalık geçmiyo sizle hep birlikte olcak ama sen bunla baş etmeyi öğrenirsen geçtiğini kabul edebilirsin benim gibi. doktoruna güven ve hapını aksatmadan kullan derim sana yararını mutlaka görürsün. bu benim neçizane tavsiyem. güçlü ol Allah yardımcın olsun
kızlar karşıdan karşıya geçerken ödüm patlıo üst geçitten geçerken aşağı bakamıyorm başım ddöönüyo nerde ysa beyin emarı çekecektim ağlayarak ve titreyerek çıktım kapalı yerde asla kalamam ben panik atakmıyım aynı zamanda çok heyecanlı bi kızım çarpıntı tutar ellerim titreer