Panik Atak sorunu olanlar....


Canim ozelden cevaplayamadim, henuz 25 mesajim dolmamis.dolunca hemen sana yazicam.okumadim sanma diye tekrardan burdan yaziyorum.sevgiler.
 
Ben de çok çektim yahu bu hastalıktan. 2 kez psikolojik tedavi gördüm ama sürekli tekrarlıyor illet bir hastalık.
Artık kendimin psikoloğu oldum diyebilirim. Doktorlar çok ağır ilaçlar veriyor ondan dolayı gitmek istemiyorum artık. Başlaması bir bela ilaçlara , bırakması ayrı bir bela kızlar.
Bence en güzeli kendinize bir uğraş bulmak. Egzersiz yapmak.
Zaten anlıyorum depresyona girip panik atak olacağım zaman en düşük doz bir antidepresan alıp 1-2 ay kullanıp bırakıyorum
 
Bende de panik atak olabileceğini 2 ay önce öğrendim. Göğsümün üzerinde bir baskı hissediyordum özellikle geceleri nefes almakta zorluk çekiyor ve sürekli derin derin nefes alma ihtiyacı hissediyordum kalbim o kadar hızlı atıyordu ki resmen kemiklerimi acıtıyordu ve geceleri uyuyamıyordum ölüm korkusundan. Ben kalp sorunum var sandım ama sadece bunlardan dolayı kalp hastalığı olmaz psikolojiktir, yüksek ihtimalle panik atak vardır dediler. Ne zaman kafaya bir şey taksam, üzülsem, sinirlensem hemen elim ayağım titriyor derin derin nefes almaya başlıyorum. Bunu nasıl yeneceğimi bilmiyorum özellikle psikolojik olarak böyle zamanlarda kendimi olumsuz düşüncelerimle o kadar çok etkiliyorum ki geceleri uykum kaçıyor. Panik atak için neler yapıyorsunuz paylaşırsanız çok sevinirim
 

Bende mi panik atagim yoksa!!!

Biseye uzuldugumde yada kafama taktigimda kusarim elim ayagim titrer sanki gogsume bisey oturmus gibi hissederim sacma sapan seyler dusunmekten uyuyamam titremekten

Edebim el vermez edepsizlik edene,susmak en güzel cevap edebi elden gidene.
 

Panik atak en mutlu anında , hiçbir şey yokken de gelip mahveder insanı.

Sizinki kaygının sinirin yarattığı bir tepki olsa gerek. Panik atak daha başka bir durum.



Sent from my iPhone using Tapatalk
 

Ben panik atak yaşadığım zamanda üç kısım şey yaşadım. Zaten sadece 3tane belirti var ataklarda. Siz atak yaşamamışsınız bir kere. Panik atak bu değil yani. Sizdeki farkındaysanız yoğun kaygı hali. Yoğun kaygı durumunda nefes almak güçleşiyor, kalp çok hızlı atıyor, endişeler en kötü düşünceler beyne üşüşüyor, vücutta titreme de oluyor.

Panik atak ise aniden gelir. Ortada bir sebep olması gerekmez. İçine attığın bir mesele olabilir mesela ama sen farkında değilsindir, o zamanlarda gelebilir atak. Kiminde de travma sonrası olmaya başlar ama kişi atlattığını sandığı halde, sıkıntım yok dediği halde yaşanabilir. Atak denge sorunları ile , sersemlik hissi ile de kendini gösterebilir kişiye bağlı tabii. Ben en son öyle yaşadım mesela. Sersemlik hissi denge sorunu oldu, neden böyle oluyor ki dememe kalmadan vücudumu soğuk bir ateş bastı bayılacağımı sanmaya başladım. Ne olduğunu fark edemedim bile. Bayılacağını zannetme, öleceğini zannetme ve delireceğini zannetme şeklinde o an seni dakikalarca kaskatı eden ataklar oluyor. Ölmekten korkmak ile atak esnasında öleceğini sanıp benim gibi şehadet getirmek başka olay. En kötüsü de delirme korkusu oluyor atakta. Beynin dönüyor resmen, çıldıracağını zannediyorsun. Aniden gelirdi bana ataklar.

Kaygı bozukluğunu da, panik atağı da atlatmanın yolu sizi üzen durumları bulup onları içinizden atmak, onlara bakış açınızı değiştirmek. Ben öyle kurtuldum kendi kendime.

Sizin gibi kaygı bozukluğu da yaşadım. O da çok can sıkıcı. Panik atak daha kötü ama. Umarım ataklar olmaz sizde. Kaygıların kaynağını kendiniz bulamıyorsanız dr.a görünmeli. Mesela ölüm korkusu durduk yere gelmez. Mutlaka sizi üzen bir şeyler olmuş ki sonuç saçma sapan korkulara kapılmakla göstermiş kendini. Kendimizle yüzleşmek en önemlisi. Bir de zaman ve inanç önemli.
En büyük ilaç beynimiz. Şizofreni, bipolar gibi genetik bir hastalık değil bu çok şükür. Aşışabilecek şeyler.



Sent from my iPhone using Tapatalk
 
şubat ayında yaşadım ilk sıkıntımı.aslında nereden başlayayım onuda bilmiyorum.10 yaşında fiziksel ve zihinsel gelişim geriliği olan dünyalar tatlısı bir kızım var.6 aylık hamileyken çıkmıştı bu özel durum karşımıza.sonlandırılacak vs derken beklenenden daha iyi durumda dünyaya getirdim yavrumu. fizik tedavi özel eğitim derken Allah'ıma binlerce şükür hızla yol aldık.normal okulada devam ediyoruz kaynaştırma olarak.1.sınıftan beri bekliyorum kızımı okulda.hep güçlü olmam gerekti güçlü görünmem.eşim bile bilmedi içimdeki fırtınaları.tabi kapasitesi var her insanın patladım bende.

bende okuldan geldiğimiz birgün kızımın saçını tararken birden kalp çarpıntısı göz kararması yaşadım.komşuma seslendim.ardından ellerde ve vücütta müthiş bir titreme..nefes alamadığımı düşündüm.tamam bitti herşey derken biraz sakinleştim.1 saat sonra eşim geldiğinde yine aynı sıkıntı bu sefer ambulans çağıldı.fiziksel bişey yok tabi.yalnız bu şeyden sonra müthiş bi ağlama krizi yaşadım.2 gün herşeye ağladım.farkettim ki 10 senedir bu derece ağlamamışım panik atağa az kalmış depresyon dedi dr ilaç verdi ancak kullanmadım.sabahtan akşama kadar dışarda olduğumdan ve kızıma dikkat etmem gerektiğinden istemedim ilacı.
o attakttan 5 gün sonra sinirlendiğim bi anda derecesi düşük olsada yine sıkıntı geldi.eşim kızım attık kendimizi dışarıya yürüyüş yaptık sakinleştim.çok şükür o derece olmadı henüz.
beynin oyunu mu beynin yorgunluğu mu bilmiyorum ama yaşamayan anlamıyor derlerdi inanmazdım.Allah yaşayan herkese güç versin.
son zamanlarda başım dönüyormuş gibi hissediyorum ama başım dönmüyor.sanki dönecekmiş gibi oluyor.otururken yatarken sevdiğim bir arkadaşımla sohbet ederken sıkıntı yok ayağa kalkınca bekliyorum
 
Son düzenleme:
Ben 1 senedir panik atak hastasıyım ve ilaçlar düşündüğümüz gibi korkunç şeyler değil düzenli ve alınması gerektiği oranda alındığı sürece sıkıntı yaşatmazlar.Ancak bana en büyük destek ilaç değil.Benimki üzerine gitmek aslında.Doktorum demişti ki sıkıntıya ne kadar maruz kalırsan o kadar çabuk iyileşirsin.Ve o kadar haklı ki sıkıntıyla ne kadar çok tek başınıza mücadele etmeye çalışırsanız çevrenizdeki insanlardan medet umma durumunuz azalıyor.en azından benim yaşadığım bu
 
2 ay falan önce pazartesi gecesi yatağa girerken gece 2.30 gibi birşeyler oldu beynim uçuyor sandım kafayı yiyeceğimi düşündüm lavaboya koştum bu arada öğrenciyim yurtta kalıyorum lavabo da iken kontrolü kaybedeceğim az sonra bağırır çağırırım millet toplanır diye düşündüm neyse arkadaşın odasına koştum beni hastahane ye götürdü acil e serum falan yaptılar sonraki gün acaba bir daha olacak mi gibi düşünceler oldu müthiş bir heyecan titreme ler falan derken iki gün boyunca anlam veremediğim korkular ağlamalarla falan geçirdim dünya farklı geliyordu hiç rahatlama nedir görmedim hep tetikte oldum doktora gittim panik atak belirtileri var dedim ilaç verdi ama hiç kullanmadım bir hafta falan sonra toparladim durumu neyse sınavlar bitti eve gideyim dedim gitme yorgunluğu ile tekrarladı bir hafta sonra da kontrolü elime aldım sonra okula geri döndüm ve gene başladı arada bir daralma geliyor ama kafamı bir türlü dağıtamiyorum her an aklımda öyle bir duruma geldim ki hiçbir şey ilgimi çekmiyor bazı anlar çok korkuyorum artık uzun yazdım ama insan içindekileri ancak döküyor allah herkese acil sifalar versin bir sorum olacak atak mutlu olduğumuz anda da gelebilir demişsiniz tv izlerken falan benim aklımdan hiç çıkmıyor birşeye odaklanamiyorum sizler kendinizi nasıl rahatlatıyor sunuz yada unutuyor sunuz
 
Allah şifa versin , hem fiziksel hem ruhsal hastalıklarımıza İnşallah.Ben 29 yaşımda tanıştım PA ile, şimdi 37 yaşındayım. İlk atak unutulmuyor zaten :) İlk ölüm korkusu. En şiddetlisi . 2 yıl doktor doktor gezdim eşimle , Ankaraya gittik, kalp, beyin ne varsa girmediğim makine , yapılmayan tahlil kalmadı. Ben fiziksel olmadığını kabullenemedim bi türlü.Kendime yakıştıramıyordum, yakın çevremde vardı üstelik PA olanlar. Ama bana göre onlar zayıf kişilkteydiler, ne saçma ? Ben , güçlü , akıllı , sağlam karekterli bir kadındım bende olamazdı :) Salaklık işte. En son noktada eşim zorla psikiyatriden randevu aldı. Gittim, teşhis koyuldu.Cipralex 10 mg başladı dr. İyi geldi , halaa da geliyor. İlaç kafamızda kurmamızı engelliyor. Ben ilaca başlamadan evime kapanmıştım. nerde atak gelicek , nerde zor durumda kalıcam, acile yetişebilecek miyim ? bin tane soru , bin tane tedirginlik. Ha bu arada kimsenin bilmesini de istemiyordum. Ya toplulukra gelirse, rezil olurum , kontrolümü kaybedersem ya diye diye aylarım zehir oldu .Ta ki ilaç alana kadar. Düzenli kullanınca atak falan gelmiyo , üstelik süper hissediyorsun.
 
bir dönem ilaca ara vermiştim, diyet yaparken. o zaman fırsatını bulan PA gelip bi yokladı tabi . Hem de kalabalık bir mecliste ? Dua mı okudum Ayetel kursi . dakikalr içerisinde geriledi ve gitti. :) Bir keresinde de ters bi anıma geldi. , Naaparsan yap ...........!! Yeter artık ! dediğimi biliyorum Bak bu da iyi gelmişti :) her zaman yer mi PA , bilemem tabii :)
 
Bende de bekarlık dönemimde nedenini bilmediğim bir sebepten gelişti bu olay. Belki aile baskısı belki çok kafaya takma belki takma ama umursama ne bilmiyorum. Aynı dedğin olaylar bende olurdu delircek gibi olurdum. Ölüyorum sanırdım hayatla ilişiğim kesilirdi ve titremekten her yanım ağrırdı. Doktora gittim tabi ilaç verdi. İlacı içtim bir iki rahatlattı amaçözüm olmayacaktı uyku halleri uyuşukluk herşey var ilaçta. Daha 17 yaşındaydım ve kendim yendim. Nasıl mı? Mesela kafam bulanmaya başlayınca ona odaklanmadan başka şeyle uğraştım hemen. İlgimi dağıttım. Düşünmedim arad hafif kriLer geldi ama yavaş yavaş onları da atlattım. Şimdi dahi çok sinirlenince titreme gelir bazen ama hemen telkin ederim kendimi. İlaç bazen çözüm olmuyor. Benim zamanımda da bir arkadaşta panik atak vardı ve hala ilaç kullanıyor 10 sene geçti aradan. Eğer kafanda telkini öğrenmezsen bu illet hep nükseder ve ilaç bağımlısı olarak kalırsın cnm. Rabbim şifa versin.


iPad 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
 
Reactions: Gui

İlk atak en şiddetlisi oluyor genelde birşey soracağım ben bir kere yaşadım 3 4 gün sonra ise bir daha oldu ilkine göre %70 şiddetli kafayı yeme olayı oluyor bende öyle kalp krizi ölüm korkusu falan değil sonrasında ise beklenti anksiyete si oluştu bir türlü rahatlayamadım zaten bende zaman zaman anksiyete oluşuyordu ama hastalık olduğundan haberdar değildim Şimdi sorum şu olacak her gün gün içerisinde vede sabah uyandığımda ara ara kasılmalar oluyor bunlar p.a 'nin hafif şiddetlisimi Yoksa anksiyete den mi kaynaklanıyor
 

Aslında olay olur olmaz iki gün içerisinde anladım durumu p.a , anksiyete diye ama bir türlü kabullenemiyor insan çünkü güçlü birisiydim böyle şeylerle işim olmaz diye. Depresyon da olanlara falan hep kendi kendilerine kuruntu yapıyorlar yaşamak nedir bilmiyorlar biraz dar görüşlüler diye düşünürdüm. Ben aşırı mükemmeliyetçi bir insanım hep sorgular en iyisini yapmaya özen gösteren bir kişilikteyim daha doğrusu öyle idim şimdide kimse bana itibar etmez ben depresyon 'dakilere falan ne gözle baktıysam onlarda bana öyle bakacak , iş bulamam, evlilik hayatı zor geçer ,birgün hiçbirşey den zevk alamazsam şu andaki durumum gibi işte hep böyle düşünceler kaplıyor yersizler ama üzüyor beni bu düşünceler tiroid bezi testi yaptırdım sonuç yarın çıkacak kardeşlerimde de var tiroid hastalıkları bu hastalıkta olan kişiler hep anksiyeteli olur inşallah sorun bundan kaynaklanıyordur da bende bu kör döngüden çıkarım bu arada ilaç iyi geliyor demeniz beni bayağı rahatlattı teşekkür ederim
 
Son düzenleme:
En iyi cevabı doktor verir illaki .. Ama yaşayan biri olarak kasılmalar bir dönem bende de oldu ve bu beklenti anksiyetesi olarak değerlendirildi. Atak beni ne zaman yakalıyacak ? sorusunun verdiği gerginlik .
 
Öncelikle geçmiş olsun, İnşallah bir daha olmaz. Anladığım kadarıyla ilaçlarınız ağır yan etkilere sahipmiş. PA ilaçları hafif oluyor genellikle.Faydası zararından fazla . Telkin psikolojide kullanılan bir yöntem olmakla beraber , herkeste aynı etkiyi yapmıyor malesef. İlaç doğru kullanıldığında da korkulacak bişey değildir, bir ömür eve kapanıp, nerde atak gelicek diye , heba etmekten daha iyidir sanıyorum
 
En iyi cevabı doktor verir illaki .. Ama yaşayan biri olarak kasılmalar bir dönem bende de oldu ve bu beklenti anksiyetesi olarak değerlendirildi. Atak beni ne zaman yakalıyacak ? sorusunun verdiği gerginlik .
Doktor a bu gun gittim bana dedi ki panik atak anksiyetenin en şiddetli hali yani ikisi aynı şeymiş biri daha agir olarak digerinden dolayi.kaynaklaniyor selectra 50 mg verdi duzenle kullanip sizler gibi rahat yaşamayı öğreneceğim benim ilk kriz kafayi yeme korkusu olduğu için takıntım her zaman bu acaba Ben tuhaf mi oldum insanlar nasıl yaşıyor hareketlerimi sorgular oldum artık eski uğraşlarım bana zevk vermezse... diye diye gidiyor artık relax olmayı hayatın tadını çıkarmaya çalışacağım ilaç iyi geliyor bu ara da 3 saat önce içtim yarıdan biraz fazla son sözüm inşallah herkes bir gün sağlığına kavuşur hayat bir sınav hep mutlu olmaya sağlıklı olmaya gelmedik gece olmazsa gündüzün karanlık olmazsa ışığın soğuk olmazsa sıcaklığın hastalık olmazsa sağlığın değer i anlaşılmaz
 
Dr. ye gitmenize sevindimm, ilaç ii gelicektir. Beklenti anksiyetesi çok yoruyordu beni, inanın atağın kendisinden daha fazla , İlaç ve terapiyle kurtuldum çok şükür :) Ve çok doğru , kötüyü görmeden iyini kıymeti bilinmiyor malesef, yarım dozla başladı galiba doktorunuz ?Unutmadan panik atak , her krizde aynı belirtilerle gelmiyor, ilk ayakta kontrolü kaybetme korkusu , ikinci de uyuşmalar, kasılmalar, çarpıntı, soğuk ter boşalması gibi. Ben farklı atak geldiğinde bu sefer PA değil bu gerçek diye acillerde soluğu alıyordum, geçti hamdolsun
 
Ben daha önce de gitmiştim iki ay önce ama ilaç kullanmadan yeneceğim dedim paxera vermişti kullanmadım bir kaç gün yarım dozla aldım bünye alışmadan bıraktım o yüzden tecrübeliyim bu ilaç konularında yeni doktor da 4 gün falan yarım al dedi bu anksiyete öyle bişey ki son üç saatimi kafa dağıtarak geçirdim ama öyle bir stres oluyor ki ilgi görmeyince acısını iyi çıkarıyor yada içimi yakıyor alınıyor küsüyor sonra gel soğuk bişey ısrarlıyım diyorum barışıyoruz sabah uyanınca gelir yalnız bırakmaz allah razı olsun dostum oldu artık kendisine çok şey borçluyum beni maneviyat a yönlendirdi aslında kötü bir arkadaş değil sadece çalışma yöntemleri can yakıcı
 
Son düzenleme:
Merhabalar benim hikayem kısaca doğumdan sonra başladı belki de hamilleikte tam bilemiyorum kapalı Alanlarda duramıyorum ve böyle olduğumu ben bile bilmiyordum oğlum 2 aylıkken tuvalette kilitli kaldım kapıyı açmalarını bekleyene kdar sinir krizi geçirdim, sonra otobüse binince mutlaka 1 milim bile olsa açık görmem lazım yoksa çıldırıcak gibi oluyorum nefes almadığımı düşümüyorum kalblıkt duramıyorum metroda tramvayda asansör tam vi kabus mümkünse binmemeye çalışıyorum doktora gittiğimde en son görüşmelerde panik atak olduğumu söyledi alaçlar iyi gelmişti ama şu an tekrar aynı durumdayım p.tesi randevum var sizde de aynı sorunlar oluyo mu
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…