canım bazılarında çok işe yarıyor pasiflora. bende hiç etki etmemişti. sende ettiyse ne kadar guzel. hamilelikte ona her zaman izin var.kızlar ben pasifloralı bitki çayı aldım dün. üzerinde pasifloralı relax yazıyor.pasiflora sarı kantoron ve melissa falan varmış. bilmiyorum psikolojikmi ama çok gevşedim hatta sorunsuz uyudum. elbet çözüm olmaz benim bu ataklarıma ama en azından bir süre oyalar benidoktora gidene kadar
canım inşallah birsey çıkmaz. dualarım seninle olucak. saglıklı bir şekilde bebegini kucagına alıcaksın inşallah :)canım sen zaten tehlikeli dönemi atlatmışssın ilk üç ay geçmiş artık kullansanda sıkıntı olmaz anlattığına göre zaten çok kötüsün bnce ilerlemeden kullanmaya başla derim tabiki dayanamıyosan bak bana ilk günden kullanıyom çünkü gerçekten ancak yaşayan bilir anlatılmaz bi durum ben seni çok iyi anlıyorum bak nerdeyse 5, ayına giriyon Allahın izniyle hiçbirşey olmazben ne riskleri göze aldım ptesi randevum ikili tarama yapılacak inş bişey çıkmaz dua et bana da çünkü ben hiç bırakmadım
canım o hormonları ilaçsızda dengelersin inan. sırf ilaca dayanma derim ben. önümüzde çooookk uzun bir ömür var Allah izin verirse. sürekli ilaç içermisin?
etkiliyor diyemem kuzumda işte anca oyalıyor...canım bazılarında çok işe yarıyor pasiflora. bende hiç etki etmemişti. sende ettiyse ne kadar guzel. hamilelikte ona her zaman izin var.
canım terapi şart dıyorum ama eger maddi durumun el vermıyorsa atak gelicegi zamanları hissettiğinde başka şeylerle ilgilenmeye çalış. o kafandan gecen korkuları düşünceleri sanki başkalarınmış gibi hissetmeye çalış. şöyle diyim de ki beynim işini yapıyo işte düşünüp duruyo beni kandırmaya çalışıyor gene de ve onu duyu organların gibi düşünmeye çalış burnun nasıl koku alma görevini yerine getiriyorsa beyninde o anda aslında sadece görevini yerine getirmeye çalışıyor böyle düşün. çık dışarı yürü ama düşünerek beynine yönelerek değil. ayak tıkırtını dinle etrafındakileri gör kokla yani duyu organlarını kullan kafanı dagıtmaya çalış. ben kendimi böyle ataklardan korumaya çalışıyorum. birde hastalıgını kesinlikle kabullen. o senin bir parçan atmaya çalışma. onunla yaşamayı ögren. ve asla ondan korkma. çünkü korktugunda aslında sensin. kendinden korkma. ve bu atak anlarındaki duygu değişimlerini kabullen. bir daha asla mavi görmiycem diyemezsin çünkü göreceksin. o yüzden bir daha asla paniklemiycem endişelenmiycem deme çünkü bu duygularda bizim için ve çok dogal bunlar. mavi hayatının bir yerinde olucagı gibi duygularda her zaman seninle olucak. atak yaklaştıgında bekle biraz sakinleş birazdan geçicek de aslında o andaki sen gene sensin sadece o an endişe yaşaman ya da panik yapman gerekiyor belkide . işte senin o anlık duygun bu. nasılsa mutluyken korkmuyorsan diger anlardada korkma canım. her duyguyu yaşıycaksın hayatın boyunca. birazdan biticek de bekle.nasıl dengeliycem ki
canım sen 19 haftalıkmıssın. eger çok kotuysen ilaç kullanabilrsin neden kullanmıyorsun ki. okudum şimdi mesajlarını da. ben senin gibi olursam eger ilerleyen zamanda başlarım canım. çünkü böyle bebek için daha zararlı. bir de birseyi merak ettim. önceden iyiymişssin sonra neden başladı birşey mi tetikledietkiliyor diyemem kuzumda işte anca oyalıyor...nasıl geçicek bu hamilelik
evet 19 haftalık hamileyim.3 yıldır panik ataklıyım3 yıl ilaç kullandım hamile kalınca bıraktım. ilk 3 ay hiçbirşeyim yoktu son zamanlar berbat....
canım terapi şart dıyorum ama eger maddi durumun el vermıyorsa atak gelicegi zamanları hissettiğinde başka şeylerle ilgilenmeye çalış. o kafandan gecen korkuları düşünceleri sanki başkalarınmış gibi hissetmeye çalış. şöyle diyim de ki beynim işini yapıyo işte düşünüp duruyo beni kandırmaya çalışıyor gene de ve onu duyu organların gibi düşünmeye çalış burnun nasıl koku alma görevini yerine getiriyorsa beyninde o anda aslında sadece görevini yerine getirmeye çalışıyor böyle düşün. çık dışarı yürü ama düşünerek beynine yönelerek değil. ayak tıkırtını dinle etrafındakileri gör kokla yani duyu organlarını kullan kafanı dagıtmaya çalış. ben kendimi böyle ataklardan korumaya çalışıyorum. birde hastalıgını kesinlikle kabullen. o senin bir parçan atmaya çalışma. onunla yaşamayı ögren. ve asla ondan korkma. çünkü korktugunda aslında sensin. kendinden korkma. ve bu atak anlarındaki duygu değişimlerini kabullen. bir daha asla mavi görmiycem diyemezsin çünkü göreceksin. o yüzden bir daha asla paniklemiycem endişelenmiycem deme çünkü bu duygularda bizim için ve çok dogal bunlar. mavi hayatının bir yerinde olucagı gibi duygularda her zaman seninle olucak. atak yaklaştıgında bekle biraz sakinleş birazdan geçicek de aslında o andaki sen gene sensin sadece o an endişe yaşaman ya da panik yapman gerekiyor belkide . işte senin o anlık duygun bu. nasılsa mutluyken korkmuyorsan diger anlardada korkma canım. her duyguyu yaşıycaksın hayatın boyunca. birazdan biticek de bekle.
işte böyle böyle yavaş yavaş atak geçirmediğini gördükçe endişelerinde azalıcak ve bir bakıcaksın ki ilaca hiç gerek yok. en azından bende böyle oldu canım. tabi yazın baya sıkıntılar çektim. ama oldu işte sonunda.
bende de anksiyete vardı canım. sende nasıl gösteriyor kendiniilk 3 aydan sonra ilaç kullanılabiliyor diye biliyorum doktora git bir an önce.
canım benim panik atak değil aslında okb. yani takıntılarımve anksiyetem var. Ama dediğin şeyler işe yarayabilir
bende de anksiyete vardı canım. sende nasıl gösteriyor kendini
Allah razı olsun ne guzel yazmissin.okuyunca rahatliyor insan..ben ilaci biraktim 3 ay cok iyiydim ancak birgun aniden cikti geldi istecanım terapi şart dıyorum ama eger maddi durumun el vermıyorsa atak gelicegi zamanları hissettiğinde başka şeylerle ilgilenmeye çalış. o kafandan gecen korkuları düşünceleri sanki başkalarınmış gibi hissetmeye çalış. şöyle diyim de ki beynim işini yapıyo işte düşünüp duruyo beni kandırmaya çalışıyor gene de ve onu duyu organların gibi düşünmeye çalış burnun nasıl koku alma görevini yerine getiriyorsa beyninde o anda aslında sadece görevini yerine getirmeye çalışıyor böyle düşün. çık dışarı yürü ama düşünerek beynine yönelerek değil. ayak tıkırtını dinle etrafındakileri gör kokla yani duyu organlarını kullan kafanı dagıtmaya çalış. ben kendimi böyle ataklardan korumaya çalışıyorum. birde hastalıgını kesinlikle kabullen. o senin bir parçan atmaya çalışma. onunla yaşamayı ögren. ve asla ondan korkma. çünkü korktugunda aslında sensin. kendinden korkma. ve bu atak anlarındaki duygu değişimlerini kabullen. bir daha asla mavi görmiycem diyemezsin çünkü göreceksin. o yüzden bir daha asla paniklemiycem endişelenmiycem deme çünkü bu duygularda bizim için ve çok dogal bunlar. mavi hayatının bir yerinde olucagı gibi duygularda her zaman seninle olucak. atak yaklaştıgında bekle biraz sakinleş birazdan geçicek de aslında o andaki sen gene sensin sadece o an endişe yaşaman ya da panik yapman gerekiyor belkide . işte senin o anlık duygun bu. nasılsa mutluyken korkmuyorsan diger anlardada korkma canım. her duyguyu yaşıycaksın hayatın boyunca. birazdan biticek de bekle.
işte böyle böyle yavaş yavaş atak geçirmediğini gördükçe endişelerinde azalıcak ve bir bakıcaksın ki ilaca hiç gerek yok. en azından bende böyle oldu canım. tabi yazın baya sıkıntılar çektim. ama oldu işte sonunda.
Allah razı olsun ne guzel yazmissin.okuyunca rahatliyor insan..ben ilaci biraktim 3 ay cok iyiydim ancak birgun aniden cikti geldi isteaslinda sebebini hatirliyorum.ben bankada calisiyorum ve bir musterim bana sohbet esnasindan bir yakindan bahsetti.benim pa oldugumu falan bilmiyor.dediki hastaneye yatirdik.ben cok etkilendim ve o aksam basldi tekrar acaba banada olurmu öylemi boylemi ((
çok ıyı yapmısın terapiye gitmeye karar vermekle. bende de aynı sendeki belirtiler vardı. deliricem diye korkardım. aynı şekilde yaşamaktan bıkmıştım. aynıları eksigi vardır fazlası yoktur. ama bak geçti canım artık benim. seninde geçicek hep böyle yaşamıycaksın tabi ki de. ben tam bir senedir terapi görüyorum. mayıstan beride ilacı bıraktım. ve hiç atak geçirmedim. yazın çok kötuydum. iki haftada bir terapiye gittim. ilaç içmemek için çok direndim. sonuç olarak bitti artık. yani ben bununla yaşıyabiliyorum valla hiçte zor değilmiş canım. bak sakın umutsuzluga kapılma. bende aynen senin gibiydim. ama bak şimdi nasılım. basediyorum sende başettikçe çok iyi olucaksın. ama sen şimdi hamilesin canım. ben bu hale gelmek için çok zor zamanlar geçirdim. ama sen bebeğinide düşünmelisin. ben senin yerinde olsam ılaca başlardım . bu süreçte bu hastalıkla hiç ugraşma. senin çok keyifli olman lazım. sadece şunu unutma herşey hep böyle gitmiycek iyi olucaksın sende hayatın asla böyle gitmiycek bana güven çok iyi olucaksın zamanla böyle yaşamıycaksın .nefes alıcaksın canım alıyosun alamadıgın olmadıki hiç. kalbin atışınıda salla atsın durmasından daha ıyıdır demicanımm cok haklisin bende hersey yolundayken tek bisey düşünüyordum oda dogum sonrasi.herkes anlatirdi dogum sonrasi depresyon oluyor diye.ve bende yine etkileniyordum ama o an panik yoktu ya gayet metanetli oluyordum.simdi ise aklimi kaybetme korkusu delirme korkusu sardi.boyle yasamaktan bikip kendime zarar verirmiyimhayat boylemi devam edicek ben boyle yasayip ne yapicam.kalbim surekli 120-140 atiyor offf ya nefes alamazsam... vb... iste bunlar sariyor...simdi randevu aldim yarin terapiye gidicem.
aglayarak okudum yazdiklarini....nasil zor nasil aci bu hisler ancak yasayan anliyor iste...yinede birilerinin bunu yendigini bilmek nasil güzellllll..canim benim Allah sanada birdaha yasatmasin.sabrini,gücünü taktir ettim hep böyle ol inşallah.bende senin gibi basarayim bunuda sonra burdn bunlara gulelim:)))
inşallah canım benim. ama o günler uzak degil haberin olsunaglayarak okudum yazdiklarini....nasil zor nasil aci bu hisler ancak yasayan anliyor iste...yinede birilerinin bunu yendigini bilmek nasil güzellllll..canim benim Allah sanada birdaha yasatmasin.sabrini,gücünü taktir ettim hep böyle ol inşallah.bende senin gibi basarayim bunuda sonra burdn bunlara gulelim:)))
canim moral verdiysem ne mutlu bana.insallah doktordan cok iyi bir sekilde cikarsin.cikinca haberlerini bekliyorum canim. Ben izmirdeyim. Simdi baktim sende oyleymissin. Ben bucadayim. Sen nerdesin. Bir de nereye gittin doktora.bana moral oldu bu site.cok Teşekkürler.sende izmirdesin degilmiii:))))
ben simdi kızıma isim düşünerek doktora gidiyorum umarim ayni enerjiyle cikarim.
cok güzel canım çok sevindim. bak ıyı gelicek belkide ilaç kullanmana gerek kalmıycak. ilerleyen terapilerde hersey çok daha güzel oluyor.nefes egzersizi bende çok işe yaramıyor. ama bak eft yi sor doktoruna o bende işe yarıyor. benim doktorum da karşıyaka tarafında. meditasyonu çok merak ediyorum bu arada. işe yaradımıben karşıyakadayım.alsancaga gittim doktora.ilaçsız devam etmeye ikna etti beni.nefes ekzersizleri öğretti.ve meditasyona başlattı.yarim saat yaptik bunu ben uyumak uzereydim:)) biraz daha umutla çıktım oradan.her hafta gidicem. heran yüreğim agzimdaydi gelivericek atak diye.ama sanki simdi 1 çıt daha az beklentim:)))
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?