Teşekkürler canım, böyle düşünmene çok mutlu oldum. Neyin sebep olduğunu tam anlayamadım, halbuki dün akşamda oğlumla eşimle çok güzel zaman geçirmiştik. Bugün sabaha karşı uyandığımda hani aniden gelen ölüm korkuları olur ya öyle uyandım, içimde bi sıkıntı oldu. Sonrada gün boyu o tetikledi galiba anlayamadım. Kendi kendimi avutmaya çalışıyorum telkinle devamlı ama bildiğin gibi bazen çok çokk yorucu oluyor. Ben daha 5 6 aydır bu denli güçlü konuşabiliyorum, rest çekmeye çalışıyorum ama aniden gelen ataklar yüzünden anksiyete tavan yapıyor sonra da atlat atlatabilirsen.
Doğuma yaklaştıkça daha da duygusallaşıyor insan. Bugün forumda bir başlık gördüm, okudum. O da biraz etkiledi beni akşam, zaten son damlaymış oturdum ağladım bunaltımdan. Allah yardımcımız olsun, kendimizle uğraşıyoruz bildiğin.