Demekki beyin algıları kaygıları farklı belirti ve yaşananlar aynı ben en ağır döneminde bile zarar verme korkusu yaşamadım hep ölüme odaklanmıştım hep ölücem deliricem sadece kendimle ilgili sanki dünyada tekmişim gibiydi şöylede olabilir benim çevremde kimsede yoktuki korkum olsundu ben hep tektim ne destek ne yanımda biri acıl gittiğim zamanlarda taksi şöförleri yardım ederdi ne mutlu yinede sizlereki kaygılandığınız sevdikleriniz destekleriniz var



ben bu hayatta acıyı tatlıyı sevinci üzüntüyü tek yaşadım son zamanlarda dikkatimi çeken başardığım yada çok üzüldüğüm anda psikoloğumu arıyorum siz olsanız eş anne baba kardeş vs ararsınız tabi düşünüyorum benim paylaşıcak kimsem bile yok ne acı aslında ama ben artık derinlere dalmıyorum Allah bana ne yaşatıyosa şükür ederek kabul ediyorum aksi olunca kafayı yememek mümkün değil çünkü sonuçta ağaç kavuğundan çıkmadım dimi :) yani bu hastalıkda bile şanslılar şanssızlar var arkadaşlar oturup 2 dakka düşünün olanı olmayanı ozaman daha farklı bi bakış açınız olabilir olumlu yönde buda bi tedavi şekli ...