İyi günler arkadaşlar.
4 senedir evliliyim. Pek çok defa boşanma eşiğinden döndüm. Bir noktadan sonra artık bardak taşıyor. Sanırım oraya vardım.
Dün eşim böyle söyledi. “Papağan gibi aynı şeyleri tekrar ediyorsun” Bir kadın neden papağan gibi aynı şeyleri söyler? Bazı şeylerden rahatsızdır, düzelsin istiyordur. Peki eş kişisi bunun için çaba harcadı mı? “Hayır”
Tanıştığımız günden beri aramızdaki en büyük sorun alkoldü. Eşime göre onun alkol alışkanlığı sorun edilecek boyutta değil. Çünkü taşkınlık yapmıyor, şiddet uygulamıyor. Diğer taraftan benim için özellikle bebeklerden sonra daha fazla sorun olmaya başladı. İki küçük bebeğin yetiştiği evde 2 güne bir çilingir sofrası kurulmaz. Bu çocukların sağlıklı beslenmesi, düzenli bir hayatlarının olması ve güzel şeyleri örnek alması gerekiyor. Son 6 aydır alkolün yanına bir de sanal kumar ve at yarışları eklendi. Bir koca, bir baba günün 24 saati kumar oynayarak geçirebilir mi?
Evlilik, hele ki çocuk sahibi olmak sorumluluk gerektirir. Evet ben aynı şeyleri belki yüzlerce kez dile getirdim. Ama o düzelmedi. Bende artık “istediğin gibi yaşa ama benden ve çocuklarımdan uzak dur” dedim. 20 Temmuz’da adli tatil başlıyormuş. Avukatıma mesaj attım. Ona göre dava açacağım.
İnşAllah bundan sonra bizim için daha güzel bir hayat olur. Hayatta bazen yanlış seçimler yapabiliyoruz. Ben kendi adıma bunları düzeltebilecek gücü kendimde bulmayı umut ediyorum.
Sizlerinde dualarınızı eksik etmemenizi istiyorum.
Çocuklar babasız büyümesin diye çok sineye çektim. Ama olmayınca da olmuyor. Ben bunu 2. Defa yaşıyorum. Bir evlilik tek tarafın çabasıyla yürümüyor. Bazen bittiğini de kabul etmek gerekiyor. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz?
Vakit ayırıp cevap yazan herkese şimdiden teşekkür ederim.
