Evet dogru duydunuz. Patronum bana asik. Bunu her haliyle gösteriyor. Is yerindeki herkeste bunun farkinda. Hani bi laf varya disi köpek kuyrugunu sallamazsa, erkek köpek pesinden gelmez diye. Inanin hicbirsey yapmadim. Kendisi evli. Ama evliliginin zoraki devam ettigini bütün herkes biliyor. Bir senedir burda calisiyorum ve bir senedirde bana ilgisini ima ediyor. Artik dayanamadim. Kendisine isten cikmak istedigimi söyledim. Ne kendisi, nede is arkadaslarim kabul etmedi isten ayrilmami. Saolsun ariyolar, sakin ha cikma diyolar. Bende kendilerini seviyorum. Fakat konuyu onlar derinlemesine bilmedikleri icin anlamiyolar beni. Patronla en son dün yine konustum ve bu sefer acikca söyledim. Yalanlamadi. Konusmamizin bir kisminda bazen hata yapmamak icin uzaklasmak gerek dedim. Kendisi yakisikli ve olabildigine zengin. Ama evli. Ben bana yapilmasini istemedigim birseyi bir baska kadina nasil yaparim. Ama suna inaniyorum. Benim yerimde baskalari olsaydi, simdiye farkli muhabbetlere gecmislerdi. Simdiye kadar hep saf, anlamiyorum ayagina yattim. Bana hep sen farklisin, asla senin üzülmeni istemem dediginde konuyu kapattim. Bugün toplanti vardi. Gitmedim. Kararim kesin. Isten ayriliyorum. Bende insanim. Allah korusun hata yapmak istemiyorum. Esinede üzülüyorum fakat anladigim kadariyla zoraki olmus bir evlilik ve zoraki gidiyor. Tabi bu beni ilgilendirmiyor. Icimdekileri döküp, rahatlamak istedim.
