merhaba arkadaslar,
nasil baslayacagimi bilmiyorum o kadar yorgun ve kotuyum ki. bir haftadir cekmedigim eziyet kalmadi ve sorunumu paylasacagim kimsem yok. Bilmiyorum dostca yureginizden geldigince paylasabilirmisiniz ayiplarmisiniz bilmiyorum.
ben Ikinci evliligimi yaptim severek hissederek, esim ise hic evlenmedi ve benden 6 yas kucuk. ilk baslarda olmaz dedim yasindan dolayi kendimden kucuk bir insanla birakin evlenmeyi flort etmeyi dahi dusunemezdim zaman gecti tanidikca sevdim hatta vuruldum ona, alamadim kendimi ondan. Beni olgunlugu ve bana olan askiyla o kadar etkiledi ki ve ben onu o kadar sevdim'ki anlatamam kendim bile sasip kaliyorum. ve evlendik, evliligimizden sonra daha cok sevdim sevdalandimda. Ruhsal sorunlar yasiyoruz sanirim. ve sanirim hep guclu gorunmekten yorulduk disa vuramadigimiz bizi icten ice saran dertlerimizi icimizde biriktire biriktire patladik. ve birbirimizi kaybetme korkusu yasar olduk. hep terk edip gidecekmis gibi korkular yasiyoruz mesela "seviyormusun beni?" sorulariyla boguyoruz birbirimizi o 'seviyormusun beni' ben ise 'beni birakacakmisin' ve yeminler aglasmalar boyle bunalimli ve arabesk kokan bir aski yasamaktan yana olmazdim ama oldu iste. gecmisim o kadar yiprattiki beni kendimi yalnizliga adamisken ummadigim ve istedigim sekilde sevilince kendime gelemedim sanirim. esimde hayat konusunda tecrubeli bu tecrubesi sayesinde hic yas farkini hissetmedim ama hep kompleks yaptim mesela gecmisteki internet kayitlarini gordum ve birbirimizi tanimadan once yazistigi kayitlari gordum facebooktan: CILDIRDIM hakkim varmiydi? hayir ama birbirinden guzel ve benden 6 yas kucuk kizlar oldugundan inanamayacagim kadar kiskandim beni birakip bir gun gidecegini hayal ettim ve onu terk etmeye kalktim dusunmeden edemiyordum cildirmaya basladi ve bendeki guvensizligi bildigi icin kendini jiletlemeye basladi kriz gecirdi bunu yapmasi beni urkuttu korkuttu cunku benimde zamaninda oyle bir aliskanligim vardi o gunler aklima geldi ve kendimden nefret ettim boyle bir sorun cikarttigim icin herseyi tatliya baglamayi basardim. ama bu sefer o bana guvenmez ekmek almaya dahi beraber gidiyorduk gitmek istemedgim zaman kapilari ustume kilitleyip giderdi ve hic bir zaman yanliz birakmiyordu o kadar bunaliyordum ki tekrar terk etmeye kalktim bu sefer ilac icti arkadaslari hastahaneye kaldirdi o durumunu gordukten sonra kendimi toparlamam gerektigini dusundum gayret edip positif olmaya calistim ise dahi gitmiyordu diller doktum bugun ise gonderdim kendimizi toparlamamiz gerek bu karamsarliktan kurtulmamiz gerek beraberken o kadar mutluyuzki tarifi yok ama nobet halinde bu kavgalar olusuyor her iki gunde bir yiprandigimi hissediyiorum ben gecmiste cok kotu ve bunalimli bir gecmisim oldu cocukluguma dayali sorunlar acilar kisacasi hayat beni sertlestirdi acitti kanatti cocuklugumdan basladi yaralamaya ve ardi sira gelen olaylarla insanlara olan guvenimi kaybettim onunla mutlu oldugumu hissediyorum ona bakarken cosuyorum ama huzursuzluk cikartmadan duramiyorum ben cikartmasam o cikartiyor sykarak beni kendini oldurmekle tehtit ederek.. ve komik olan nedir bilirmisiniz disardaki herkes bizi takdir edip severken yuklenirken cevre bize biz ikimiz koca bir yalnizlik olmusuz
nasil baslayacagimi bilmiyorum o kadar yorgun ve kotuyum ki. bir haftadir cekmedigim eziyet kalmadi ve sorunumu paylasacagim kimsem yok. Bilmiyorum dostca yureginizden geldigince paylasabilirmisiniz ayiplarmisiniz bilmiyorum.
ben Ikinci evliligimi yaptim severek hissederek, esim ise hic evlenmedi ve benden 6 yas kucuk. ilk baslarda olmaz dedim yasindan dolayi kendimden kucuk bir insanla birakin evlenmeyi flort etmeyi dahi dusunemezdim zaman gecti tanidikca sevdim hatta vuruldum ona, alamadim kendimi ondan. Beni olgunlugu ve bana olan askiyla o kadar etkiledi ki ve ben onu o kadar sevdim'ki anlatamam kendim bile sasip kaliyorum. ve evlendik, evliligimizden sonra daha cok sevdim sevdalandimda. Ruhsal sorunlar yasiyoruz sanirim. ve sanirim hep guclu gorunmekten yorulduk disa vuramadigimiz bizi icten ice saran dertlerimizi icimizde biriktire biriktire patladik. ve birbirimizi kaybetme korkusu yasar olduk. hep terk edip gidecekmis gibi korkular yasiyoruz mesela "seviyormusun beni?" sorulariyla boguyoruz birbirimizi o 'seviyormusun beni' ben ise 'beni birakacakmisin' ve yeminler aglasmalar boyle bunalimli ve arabesk kokan bir aski yasamaktan yana olmazdim ama oldu iste. gecmisim o kadar yiprattiki beni kendimi yalnizliga adamisken ummadigim ve istedigim sekilde sevilince kendime gelemedim sanirim. esimde hayat konusunda tecrubeli bu tecrubesi sayesinde hic yas farkini hissetmedim ama hep kompleks yaptim mesela gecmisteki internet kayitlarini gordum ve birbirimizi tanimadan once yazistigi kayitlari gordum facebooktan: CILDIRDIM hakkim varmiydi? hayir ama birbirinden guzel ve benden 6 yas kucuk kizlar oldugundan inanamayacagim kadar kiskandim beni birakip bir gun gidecegini hayal ettim ve onu terk etmeye kalktim dusunmeden edemiyordum cildirmaya basladi ve bendeki guvensizligi bildigi icin kendini jiletlemeye basladi kriz gecirdi bunu yapmasi beni urkuttu korkuttu cunku benimde zamaninda oyle bir aliskanligim vardi o gunler aklima geldi ve kendimden nefret ettim boyle bir sorun cikarttigim icin herseyi tatliya baglamayi basardim. ama bu sefer o bana guvenmez ekmek almaya dahi beraber gidiyorduk gitmek istemedgim zaman kapilari ustume kilitleyip giderdi ve hic bir zaman yanliz birakmiyordu o kadar bunaliyordum ki tekrar terk etmeye kalktim bu sefer ilac icti arkadaslari hastahaneye kaldirdi o durumunu gordukten sonra kendimi toparlamam gerektigini dusundum gayret edip positif olmaya calistim ise dahi gitmiyordu diller doktum bugun ise gonderdim kendimizi toparlamamiz gerek bu karamsarliktan kurtulmamiz gerek beraberken o kadar mutluyuzki tarifi yok ama nobet halinde bu kavgalar olusuyor her iki gunde bir yiprandigimi hissediyiorum ben gecmiste cok kotu ve bunalimli bir gecmisim oldu cocukluguma dayali sorunlar acilar kisacasi hayat beni sertlestirdi acitti kanatti cocuklugumdan basladi yaralamaya ve ardi sira gelen olaylarla insanlara olan guvenimi kaybettim onunla mutlu oldugumu hissediyorum ona bakarken cosuyorum ama huzursuzluk cikartmadan duramiyorum ben cikartmasam o cikartiyor sykarak beni kendini oldurmekle tehtit ederek.. ve komik olan nedir bilirmisiniz disardaki herkes bizi takdir edip severken yuklenirken cevre bize biz ikimiz koca bir yalnizlik olmusuz
