Sevgili arkadaşlar,
bende PKO hastasıyım, 3 yıldır evliyim ve 31 yaşımdayım. 2 yıldır bi sürü sıkıntı, üzüntü ve bi çok hayal kırıklıkları yaşadım. Ruhsal sancıların yanısıra fiziksel ağrılarımda çok oldu. Eminim aranızda bunu yaşayanlar çok iyi anlar.
Amaaaaaaaaaaaa
dediğim gibi ALLAHTAn ümit kesilmez.
onca tedavi gördüm, ilaçlar içtim, aşılar yapıldı, bir sürü bir sürü uğraşlar...
artık pes edip seneye 2013 de yapmaya planladığımız tüp bebek girişimine odakladım. Hem ruhum dinlenir hem de para biriktiririz derkeeeeen, geçen hafta hamile olduğumu öğrendim. ALLAHIMA şükür benimde bir evladım olacak. Verende ALLAH alanda. arkadaşlar bol bol dua edin, ümidinizi kesmeyin ve kendinize dinlenmeye vakit verin. ben yaşımdan dolayı çok sıkıntı yaptım, ama gereksizmiş. bunları neden yazıyorum?! benim durumumda olan arkadaşlara ümit olsun diye. yalnız değilsiniz. ve inanın daha yazacak bir çok şeyim var ama kafanızı yoğunlaştırmak istemiyorum. Son olarak diyorum ki:
ARKADAŞLAR RUHUNUZA VE BEDENİNİZE DİNLENMEYE FIRSAT VERİN
gerekirse tedavinize bir müddet ara verin. başka uğraşlar edinin. kafanızı boşaltın. bedeninizi arındırın.
kafa boşaltmak deyince insan imkansız sanıyor ama değil. inanın bana oluyor. ben artık kabullenmiştim olmuyor benim bebeğim demiştim, tek çarem tüp bebek diyordum ve beklemeye almıştım. ama büyük ALLAHIM bana tedaviyi bıraktıktan 6-7 ay sonra normal yoldan hamile kalmayı nasip etti. İnşallah darısı olmayanların başına. çok güzel bir duygu. ALLAHIm hepinize tatdırsın. kusura bakmayın uzun uzun yazdım ama hem mutluluğumu paylaşmak hemde ümidi tükenenlere ümit olmak istedim.
hepiniz ALLAHA emanet olun.