Zaten çevremde fazlasıyla var yani pinti derken de dışarı çıktığımızda hesabı ödetmeye çalışanlardan bahsediyorum. Onu bir şekilde aşıyorum, ya görüşmüyorum bir daha ya da garson geldiğinde herkes kendi yediğini ödesin diye başta atlıyorum hemen. Yoksa bana kalıyor.
Ama ofiste bizden yaşça küçük bir arkadaşımız var, Z kuşağı işte. Küçük bir ofiste çalıştığımız için, işyerine bir şey söyleyeceğimiz zaman diğerlerine de söylemek zorunda kalıyorum(yiyecek vs). Her gün değil ama haftada 1-2 mesela. Diğer arkadaşlarım mahcup olup diğer zamanlarda kendileri söylüyor. Yani böyle bir dönüşüm var aramızda. Ama bu Z kuşağı arkadaş, küçük diye çok takılmadım ama artık 50 kere ben bir şeyler ısmarlamışımdır bir kere kendisi böyle bir şey yapmadı. Durumu yok dicem ama o kadar da sanmıyorum yani.
Onun yüzünden ben de kısıtladım kendimi. Siz olsanız ne yaparsınız? Ofis küçük olduğu için tek başıma hareket edemiyorum, garip kaçıyor sanki. Büyük bir dert değil biliyorum ama gerçekten pinti ve düşüncesiz insanlara katlanamıyorum.
onu da geçtim madem küçük ofis şaka yollu takılabilirler ee sen ne getiriyorsun haftayq falan gibi.
