Ben her türlü şeyi göze alarak bebek istedim. Razıydım yani çatlamaya da patlamaya da. Şimdi düşünüyorum acaba pişman olur muyum diye. Sonra diyorum "amaaan napacaksın kaymak gibi vücudu,mezara mı götüreceksin?"
Tabi ki çözüm ara ama kendini böyle birşey için de depresyona sokma. Hani bir söz varya senin şikayet ettiğin hayat başkasının hayali olabilir diye... ben de 2 seneye yakın bebek sahibi olamıyorken yeterki çocuğum olsun her türlü çatlağa razıyım diyordum.
Hem tıp devamlı ilerliyor düşünsene nelere çareler bulundu. Er geç bunun çaresini de icat ederler elbet :)