Disardan okuyabilirsinizüniversite okumadığma yada meslek sahibi olmadığıma liseyi bitirip evliliği tercih ettiğime,eşimle mutluyum ama okumanın kıymetini evlendikten sonra anladım fena mı olurdu sanki bende çalışsaydım,eşimin ailesi tarafından daha kıymetli olurdum belki(çok sorunlar yaşadık) mesleğim olsaydı.kuaför olmayı cok istedim cok yetenekliyim ama olmadı ve ben artık anne oldum , evde çamaşır bulaşık bebek koca derken sanki gençlime yazık oldu ,kaynanamdan hiçbir farkım yok ,o da evde torun bakıyor yemek iş güç...onla aynı seviyede gibi hissediyorum kendimi bu bana çok koyuyor,bekarken eşim bişeyler yapmama hep mani oldu keşke onu dinlemeseydim keşke..yaşım 24 altı aylık kızım var sizce herşey için çok mu geçne yani hayatım bundanmı ibaret artık bebeğime bakacak kimse yok kaynanam ve annem uzak bakıcı falanda tutamam durumum yok paylaşmak istedim!
küçük görme konusu şöyle ;
maddiyatımız eşimle,,,
görümcem zevki zefa yaşarken bizim hayatımızı fakir görmesi falan...bebeğinin eskittiklerini toplayıp benim bebeğime getirmesi , bu ve buna benzer şeyler beni bu hale getirdi
üniversite okumadığma yada meslek sahibi olmadığıma liseyi bitirip evliliği tercih ettiğime,eşimle mutluyum ama okumanın kıymetini evlendikten sonra anladım fena mı olurdu sanki bende çalışsaydım,eşimin ailesi tarafından daha kıymetli olurdum belki(çok sorunlar yaşadık) mesleğim olsaydı.kuaför olmayı cok istedim cok yetenekliyim ama olmadı ve ben artık anne oldum , evde çamaşır bulaşık bebek koca derken sanki gençlime yazık oldu ,kaynanamdan hiçbir farkım yok ,o da evde torun bakıyor yemek iş güç...onla aynı seviyede gibi hissediyorum kendimi bu bana çok koyuyor,bekarken eşim bişeyler yapmama hep mani oldu keşke onu dinlemeseydim keşke..yaşım 24 altı aylık kızım var sizce herşey için çok mu geçne yani hayatım bundanmı ibaret artık bebeğime bakacak kimse yok kaynanam ve annem uzak bakıcı falanda tutamam durumum yok paylaşmak istedim!
Ah be kuzum ya millet çalışmasam evde keyfime baksam diye düşünür sen zorla başına iş açacaksın .
Besle evde yavrunu rahat rahat .
Ne güzel işte ya .
bak sana bir hikaye iyi oku.
Devrin valisi emrindeki yöneticiler ile atının üstünde şatafat içinde girer şehre. Yol kenarlarında insanlar iki büklüm el pençe divan selamlarlar valiyi.
Bütün bu şatafatlı itaat gösterileri arasında valinin gözleri, bir sokağın köşesinde yere çökmüş olan ve etrafındaki hiçbir şey ile ilgilenmeyen bir adama takılır. Perişan kılıklı, saçı sakalına karışmış bu adamın olduğu yere sürer atını vali. Atının üstünden inmeden, vakur ve sert bir ses tonu ile bağırır adama:
- Behey adam, herkes benim şehre gelişimi el pençe karşılarken sen kimsin ki yerinden bile kıpırdamıyorsun?
Perişan kılıklı adam istifini hiç bozmadan, sakallarının ve uzun saçlarının arasından belli belirsiz gözüken gözlerini valiye çevirerek:
- "Ben hiçim. der.
Vali daha da hiddetlenir:
- Ne demek hiç, senin bir adın, şanın unvanın yok mu bre adam? der.
- Senin var mı? der bu kez adam.
Vali iyice şaşırır ama cevaplar:
- Gafil adam, nasıl anlamazsın, ben valiyim. der.
Adam aynı ses tonu ile sorar yine.
- Peki, daha sonra ne olacaksın?
- Sadrazam olacağım. der vali.
- Peki, daha sonra?
- Padişah olacağım.
- Peki ya daha sonra?
Kısa bir an duraksar vali ve:
- "Hiiç" der...
Siz de konu sahibine moral vereceğim diye 'HİÇ' alakasız bir mesaj yazmışsınız. Çalışan insanla çalışmayan insanı aynı kefeye koyuyorsunuz ki buna ne denir bilemedim. Size göre millet evde çocuk baksam da akşama kadar otursam, komşu teyzelerle çay içsem diye hasretle bekliyor. Siz de bu anlayışı yüceltiyorsunuz, 'Başına iş açma' diye.Bence gencecik yaşında anne olması hata ama neden başına iş açmasın? Neden kendini köreltsin? Evet herkes eninde sonunda ölecek ama bir istediği gibi yaşayıp pişman olmadan ölmek var, bir de binbir pişmanlıkla ölmek... Ben birinci ölümü tercih ederim ki bence bu ölümlerin en güzelidir.
Ben bütün gün komşu komşu geziyorum zaten. Cevap vermek isterdim ama beş çayı ma geç kalıyorum .
Orayı ben kendim ekledim. Diğer yazdıklarımı görmezden gelip buna odaklanmanız da ilginç.Ama siz resmen kadına evde otur, bebeğinini büyüt, kendini geliştirme, işi mişi boşver diyorsunuz.Bir yıl boşverir, 2 yıl boşverir sonra egosu ve istekleri onu bunaltır çünkü istediği noktada değil.
Çocuk herseyden önce gelir annelik utanılacak bir sıfat değil.
üniversite okumadığma yada meslek sahibi olmadığıma liseyi bitirip evliliği tercih ettiğime,eşimle mutluyum ama okumanın kıymetini evlendikten sonra anladım fena mı olurdu sanki bende çalışsaydım,eşimin ailesi tarafından daha kıymetli olurdum belki(çok sorunlar yaşadık) mesleğim olsaydı.kuaför olmayı cok istedim cok yetenekliyim ama olmadı ve ben artık anne oldum , evde çamaşır bulaşık bebek koca derken sanki gençlime yazık oldu ,kaynanamdan hiçbir farkım yok ,o da evde torun bakıyor yemek iş güç...onla aynı seviyede gibi hissediyorum kendimi bu bana çok koyuyor,bekarken eşim bişeyler yapmama hep mani oldu keşke onu dinlemeseydim keşke..yaşım 24 altı aylık kızım var sizce herşey için çok mu geçne yani hayatım bundanmı ibaret artık bebeğime bakacak kimse yok kaynanam ve annem uzak bakıcı falanda tutamam durumum yok paylaşmak istedim!
sacmaliyorsunuz ...Tek sıfatı annelik olmamalı bir kadının....
sacmaliyorsunuz ...
Farkettin kendini , niye kendini ona ispatlamaya çalışıyorsun ki .
Sen iyi bir anne ol karşılığını büyüttüğün çocukla vereceksin zaten .
Şimdi bana çalışan bazı anneler kızacak ama biraz da gerçekçi olayım .
Annenin büyüttüğü çocukla başkasının elinde büyüyen çocuklar bir olmuyor canım .
En azından çocuklar büyüyüp idrak edene kadar.Ki ilerde güven sorunu olduğunu söyleyenler de var.
Sen de göndersene bebeğini , al kocanı çıkın gezmeye.
Ben gönderirdim babannesine bir gün iki gün kafamı dinlerdim bebeğim döndüğün de öyle özlemiş olurdum ki.
Hakikatenn bu yazdiginiz pek de hos olmamis...
Disini tirnagina takip sabah erkenden calismaya giden, tum gun evladinin ozlemini ceken, aksam da hem ev isini yemegi hem de cocukla ilgilenmek icin uykusuz kalan ve bunlari 1-2gun degil, hergun gecegunduz yasayan kisilerin zorluklarini ve o guven bagini kurmak icin ugraslarini gozardi etmemek gerektigni dusunuyorum.
Ustelik okumak, calismak, kendisini gelistirmek isteyen bir anneye destek cikmak yerine hevesini kiracak bir yorum olmus.
Her seyin artilari eksileri var demek ile sizin tutumunuz bir degil maalesef.
Ayrica kendisini calisma hayatina gore motive ediyorsa ve bu sekilde daha mutlu ozguvenli olacagini dusunuyor ise gerceklestirdiginde bunun yansimasi cocukta da olumlu yonde olabilecegini unutmamak gerek...
Herkesin kendi tercihi...
(hatta cogu zaman maddi yetersizliklerden oturu secim sanslari da olmuyor.)
Ilaveten,
Konuyu kisisellestirmek istemiyorum ancak guven icin cocuga evde annesinin bakmasina dair yazip,
hemen pesine de buyukanneye verip kafa dinlemekten bahsetmek bana cok celiskili geliyor..
Sizin tercihinizdir elbette, ihtiyac duyuyor olabilirsiniz, bu apayri bir konu zaten,
Fakat o burun kivrilan calisan anneler tum yorgunluklarina ragmen cocuguyla da vakit gecirmek icin yirtiniyorlar,
dolayisiyla onlara haksizlik etmemek lazim bence.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?