Telden değil pc den yazsam ben sana yolu gösteririm de eve geçince artikBunu yazmanıza çok memnun oldum, demek ki doğru yoldayım.
Telden değil pc den yazsam ben sana yolu gösteririm de eve geçince artik
Tek sıfatı annelik olmamalı bir kadının....
Elbette sadece annelik olmamalı ama çocuk bence işten daha ön plandadır. Sırf kendi egosunu tatmin etmek için çocuğu kaynana yada bakıcı elinde büyümemeli. Bu büyük haksızlık.
Ben ikisini aynı anda yürütenleri beğeniyorum.
Ben beğenmiyorum. Çocuğu okul çağına gelir anca o zaman. Çevremde çocuklarını sırf çalışmak için başkalarına büyüttüren ve bundan son derece pişman olan insanlar var.
O 'sırf çalışmanın' kadına nasıl iyi geldiğini bir bilseniz.'Çocuk büyüyene kadar evde kalayım, çocuk büyüsün sonra iş hayatına dönerim nasılsa' mantığı bence yanlış. O zamana kadar insandan çok şey gidiyor. İşe döneceği zaman eskisi gibi adapte olamıyor, toparlanamıyor, mutsuz oluyor. Çocuğuna verimli de olamıyor. Zira annelik sadece yedir ve içir değil.
Ben çalışan bi bayanım. Asıl daha 6 aylık çocuğumu elin eline bırakıp gidersem mutsuz olurum. İş olmuş olmamış o saatten sonra neye yarar. İlk dişini, ilk yürüyüşünü, ilk konuşmasını el duymuş neye yarar. Hiç yapmam daha iyi.
üniversite okumadığma yada meslek sahibi olmadığıma liseyi bitirip evliliği tercih ettiğime,eşimle mutluyum ama okumanın kıymetini evlendikten sonra anladım fena mı olurdu sanki bende çalışsaydım,eşimin ailesi tarafından daha kıymetli olurdum belki(çok sorunlar yaşadık) mesleğim olsaydı.kuaför olmayı cok istedim cok yetenekliyim ama olmadı ve ben artık anne oldum , evde çamaşır bulaşık bebek koca derken sanki gençlime yazık oldu ,kaynanamdan hiçbir farkım yok ,o da evde torun bakıyor yemek iş güç...onla aynı seviyede gibi hissediyorum kendimi bu bana çok koyuyor,bekarken eşim bişeyler yapmama hep mani oldu keşke onu dinlemeseydim keşke..yaşım 24 altı aylık kızım var sizce herşey için çok mu geçne yani hayatım bundanmı ibaret artık bebeğime bakacak kimse yok kaynanam ve annem uzak bakıcı falanda tutamam durumum yok paylaşmak istedim!
Çalışan biriyseniz bütün bunların olacağını zaten biliyordunuz
Siz erkeksiniz galiba. Çünkü cümleleriniz onların mantığında. Siz doğum yapar yapmaz işe koşun. Ben henüz anne değilim olmayıda sırf sizin mantığınızda olan eşim yüzünden düşünmüyorum. Çalışınca benden iyisi olmaz. Çocuğa anası olacak kadın bakarmış. Sizde aynı bu mantıkdasınız yazık ki bide hemcinsimsiniz.
Hayır kadınım... Zaten buradaki üyeler işlerine gelmeyince ya da kendi mantıklarına ters cevaplar aldıklarında karşısındakini erkek olmakla itham eder.Ben böyle düşünüyorum, anneliğin kadını eve hapsetmesini istemiyorum. Bu da para meraklısı olduğum için değil, kadınların mental olarak körelmesini istemiyorum.
Canim teselli edermi bilmem universite mezunuyum meslegim var ama inan kiymetim yok sirf ben universite mezunuyum diye namussuz gozuyle bakti esimin ailesiüniversite okumadığma yada meslek sahibi olmadığıma liseyi bitirip evliliği tercih ettiğime,eşimle mutluyum ama okumanın kıymetini evlendikten sonra anladım fena mı olurdu sanki bende çalışsaydım,eşimin ailesi tarafından daha kıymetli olurdum belki(çok sorunlar yaşadık) mesleğim olsaydı.kuaför olmayı cok istedim cok yetenekliyim ama olmadı ve ben artık anne oldum , evde çamaşır bulaşık bebek koca derken sanki gençlime yazık oldu ,kaynanamdan hiçbir farkım yok ,o da evde torun bakıyor yemek iş güç...onla aynı seviyede gibi hissediyorum kendimi bu bana çok koyuyor,bekarken eşim bişeyler yapmama hep mani oldu keşke onu dinlemeseydim keşke..yaşım 24 altı aylık kızım var sizce herşey için çok mu geçne yani hayatım bundanmı ibaret artık bebeğime bakacak kimse yok kaynanam ve annem uzak bakıcı falanda tutamam durumum yok paylaşmak istedim!
Ben çalışan bi bayanım. Asıl daha 6 aylık çocuğumu elin eline bırakıp gidersem mutsuz olurum. İş olmuş olmamış o saatten sonra neye yarar. İlk dişini, ilk yürüyüşünü, ilk konuşmasını el duymuş neye yarar. Hiç yapmam daha iyi.
Kusura bakmayın ama öyle bir söylemişsiniz ki sanki o diş çıkarma olayı saniyelik bir olay ya da ilk konuşma anı. Bebeğinin ilk yürüyüşünü görmek çalışmayan bir kadına da nasip olmayabilir. Tuvalette olur, yemek yapıyor olur, uyuyor olur, o anda yürür çocuğu ya da çalışan bir kadın akşam eve gelir çocuğu bir kaç saat sonra ayaklanır yürür. Bu kadar dramatize etmeye ne gerek var kiHa tabi yurt dışında ya da şehir dışında çalışacaksa kadın orası başka. Bir de şu yönden düşünün, çalışan kadın evin bütçesine yardımcı oluyor değil mi? Çalışması çocukların geleceğine biraz daha fazla katkıda bulunması anlamına gelmiyor mu? Yani çalışan kadın kendi egoları uğruna evladını yaban ellere bırakıp giden gaddar kadın değildir her zaman, herkesin kendi tercihi tabii ki ama çalışan annelere bu gözle bakılması evlatlarına da bu kadar acınası bir muamele yapılması bana garip geliyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?