Pişmanlık, hastalık ve çaresizlik. Ne yapmalıyım?

Psikolajik yardım almanızı öneririm.Ayrıca sağlık her şeyden önemli.Bu ilişkiden mutlu değilseniz tabi ki ayrılın ileride karşınıza çok daha iyi insanlar çıkacaktır.Yarın bir gün 3 veya 5 çocukla ayrıldıgınızda durum bundan daha iyi olmayacaktır inanın.
 
Kendinizden neden bu kadar nefret ediyorsunuz? Inancli oldugunuzu soyluyorsunuz, islediginize inandiginiz gunahi yaratan bile affedebilecegini soyluyorken kendinizi daha ustun bir konumda mi goruyorsunuz ki kendinizi hayat boyu affetmeyeceginizi soyluyorsunuz? En guzel yillarinizi kendinize de sevdiginiz adama da haram etmissiniz/ediyorsunuz, bir an once saglikli bir ruh haline kavusmaya bakin.
 
Her insanın başına gelebilecek bir durum. merak etme Allah seni affetmistir. Bence sende kendini afffetmelisin çünkü bunu yaparken öyle bunları anlayacak olgunluklta değildin bunun icin kendi suclama lütfen.ayrıca erkekler hep böyledir nefis iz varlıklar zaten adam olsa k.bkma burda ağır konuşacam senden böyle şeyler istemezdi .seni ortada birakmazdi ayrılarak en iyi kararı vermişsin bununla evlenseydin de her kavga da bunu yuzune vururdu. Tedavini muhakak ol ila özel de olmak zorunda değil bir devlet hastanesine git bak belki orda da tedavi olabilirsin...kendini affet ki yola devam edebilesin
 
Son düzenleme:
yıllar geçince... o 7 yılı boşa geçirmişim.
keşke sevdiğim adamla 700bin kere beraber olsaydım .... ın pişmanlığını yaşamazsınız umarım....
aşk bu yaa.... aşkı bulduğun adamla (ama adamla) sonuna kadar sevişeceksin.... paylaşacaksın, dokunacaksın... doya doya....

sağlık konusuna gelince de ertelemeyin... hiç birşey ondan önemli değil...
 
Hukuk okuyan bir insanın ufku nasıl bu kadar dar olabilir gerçekten anlayamadım.
Adam zaten evlenmeyelim dememiş ki,biraz sabretseydiniz evlenecektiniz muhtemelen.
Tekrar talebi olduysa en kötü reddederdiniz,zorla tecavüz edecek değil,öyle değil mi?
Ayrıca hastalığı nasıl teşhis ettiniz,bir uzmana mı göründünüz?İnternetten hastalık mı teşhis edilir,biraz bilinçli olun ya..
 
Bazı yorumları görüyorum. Yok ufkun dar, yok arabesksin yok bilmem nesin... Anlamaya çalışmak çok zahmetli dime... Ama yargılamak ve azar çekmek kolay. Hepimiz aynı toplumun kadınlarıyız. Ve hangi hastalıklı düşüncelerle büyütüldüğümüz ortada. Konu Sahibinin böyle hissetmesi normal. Yazık buraya derdini yazdı. Bir postada burada psikolojisi bozuldu.
 
surak .!.:
Bazı yorumları görüyorum. Yok ufkun dar, yok arabesksin yok bilmem nesin... Anlamaya çalışmak çok zahmetli dime... Ama yargılamak ve azar çekmek kolay. Hepimiz aynı toplumun kadınlarıyız. Ve hangi hastalıklı düşüncelerle büyütüldüğümüz ortada. Konu Sahibinin böyle hissetmesi normal. Yazık buraya derdini yazdı. Bir postada burada psikolojisi bozuldu.
Genişletmek için tıkla...
Hayır böyle hissetmesi hiç normal değil. Bu kadar abartip hayatını mahvetmesi çok abartı üstelik o kişiyle evlenecekken.
 
Silaammm .!.:
Herkese merhabalar öncelikle. Nasıl başlasam nerden anlatmaya başlasam bilemiyorum ama sıkılmadan sonuna kadar okuyup bana akıl verirseniz inanın çok mutlu olurum. Ne aileme ne de arkadaşlarıma, hiçkimseyle konuşamadığım hatta bazen kendime bile unutturduğum bir durumun içindeyim.

25 yaşındayım. Ne yazık ki 7 yıl önce erkek arkadaşımla bir birlikteliğimiz oldu. Hataydı. Hayatımın en büyük hatası. Fakat sadece 1 kere oldu bu durum. 2.kez tekrarlamadı, yakınlaşma dahi söz konusu olmadı. O günden sonra ne O' nu ne de kendimi affetmeyi başaramadım. Böyle büyük bir günahı işleyip Allah'ın huzuruna çıkacağım için, aileme yalan söyleyip onlara layık bir evlat olamadığım için, kendime bunu layık gördüğüm için ömrümün sonuna kadar affetmeyeceğim.

7 yıldır da ilişkimiz devam ediyordu taa ki 5 ay öncesine kadar. Bu suçluluk duygusu beni öylesine esir almıştı ki artık sevgimi bile hissedemez duruma geldim. Evlilik planlarımız vardı elbette. Ama şu son 2 yıldır bana evlenmeden önce tekrar beraber olma teklifinde bulundu, hatta çok uzun süre olmuş, çok istiyormuş zaten evlenecekmişiz felan filan bir sürü şey söyledi. Ben zaten yaşadığım her güzel anda bile bu suçluluk duygusuyla yüzleşip buruk kalırken onun bu sözleri beni çileden çıkarıyordu. Ve en sonunda da bu ilişkiye noktayı koydum. Doğru mu yaptım yanlış mı inanın bilmiyorum. Bir yanda onunla yaşadığım şeylerin gerçekliği, sevgim, yılların emeği, evlilik hayallerim bir yanda da pişmanlığım ve tüm bunlara rağmen benden tekrar aynı şeyi istemesi, sevgimi hissedemeyecek duruma gelmem. Siz olsanız ne yapardınız?

Şu anda tek sorunum bu değil ne yazık ki. Zamanını hatırlamıyorum ama bir gün vücut temizliğimi yaparken genital bölgemde siğil olduğunu gördüm. Ne zaman çıkmıştı, nasıl çıkmıştı inanın hiçbir şey bilmiyorum. İnternete yazdım. Ve bunun sadece cinsel yolla geçebilecek bir rahatsızlık olduğu yazıyordu. Şok oldum. Ama ne fayda...

Katlanmak zorunda olduğum şey sadece pişmanlık değildi artık, aynı zamanda bir hastalığım da vardı.

Erkek arkadaşıma söyledim. Kendisinde böyle bir şeyin olmadığını söyledi bana. Doktora gidelim dedi. Ama ben utandım ve gidemedim. Yıllardır da gitmiyorum. Evlendiğimizde giderim diyordum.

Artık hayatımda O yok. Bana bu konuda hep destek olup, her şeyin yoluna gireceğini söylerdi. Ama artık tamamen yalnızım.

Tedavi olmak istiyorum ama korkuyorum. Tek başıma bu tedaviye başlayabilir miyim bilmiyorum çünkü çok uzun bir süreç ve hastane masrafları. Anneme söylesem tedavim kusursuz gerçekleşir ama utanarak söylüyorum ki bakire olmadığım gerçeği var ortada, nasıl söylerim, söyleyemem ki.

Okulum var. Diyorum okul biter, işim gücüm olur, para kazanır iyi bir doktora giderim. 2-3 sene daha beklesem.

Ne yapacağımı bilemiyorum... Ne yapmalı mıyım? Benim durumumda olsanız (ki inşallah hiçbiriniz, hiçbir kadın, hiçbir genç kız bu duruma düşmesin) ne yapardınız? Ne olur bana bir akıl verin.
Genişletmek için tıkla...
Olan olmuş artık çözüm bulun bukadar harap etmeyin kendinizi siğil için hiç geçiktirme doktora git erkek arkadaşını seviyor ve anlaşıyorsan evlenme yolunda ilerle tavsiyelerim bu olucak size ama en önemlisi Eğitimin güzel bir bölüm okumussun mesleğini yaparsın ve negatif likten sıyrılmaya bak
 
Sifremiunuttum2 .!.:
Hayır böyle hissetmesi hiç normal değil. Bu kadar abartip hayatını mahvetmesi çok abartı üstelik o kişiyle evlenecekken.
Genişletmek için tıkla...
Bu hastalıklı düşüncelerle büyüyünce böyle hastalıklı tepkiler oluşturmak normal. Bu düşüncelerde tepkilerde hastalıklı. Konu Sahibi bu durumun üstüne gidip tedavi olabilir. Güdülendiği şeylerden kurtulabilir. Ben bunu söylüyorum...
 
Fake diyince kızıyolar ama burada akıyo yav... yine de siz bilirsiniz ajsjshs

(konu değil ama üslup evlere şenlik fake oğlu fakeim diye bağırıyor)
 
Hayatı kendine zehir etmişsin Oysa ki Allah demiyor mu kitabında "Ey kendi aleyhlerine haddi aşmış kullarım, Allah'ın rahmetinden ümit kesmeyin! Çünkü Allah, bütün günahları bağışlar. Şüphesiz ki O, çok bağışlayıcıdır, çok merhamet edicidir." Zümer süresi 53. Ayet

Tamam bir hatadır olmuş o kadar uzun süre beraberlik 7 yıl dile kolay bunu bir kere tattıktan sonra o kadar yıl sabretmek de kolay değil evlilik hazırlığını hızlandırmak yerine neden ayrılmak?

Birbirinizi seviyorsanız mutlu olacağınıza inanıyorsanız evlenmek için çabalayın hayatı kendinize zindan etmek için değil
 
Tövbe etmişsin Allah samimi yapılan tövbeleri kabul eder inşallah çok yıpratma kendini. Sırf bi kere ilişkiye girdim diye kendini o kişiye mecbur da hissetmemişsin ayrılarak en doğrusunu yapmışsın. Israrına yenik düşseydin aynı pişmanlığı baştan yaşayacaktın. Zaten gerçekten sevse onu terk etme noktasına gelmişken ısrar etmeyi bırakırdı demek ki uçkuru daha önemliymiş beyfendinin.
 
Silaammm .!.:
Herkese merhabalar öncelikle. Nasıl başlasam nerden anlatmaya başlasam bilemiyorum ama sıkılmadan sonuna kadar okuyup bana akıl verirseniz inanın çok mutlu olurum. Ne aileme ne de arkadaşlarıma, hiçkimseyle konuşamadığım hatta bazen kendime bile unutturduğum bir durumun içindeyim.

25 yaşındayım. Ne yazık ki 7 yıl önce erkek arkadaşımla bir birlikteliğimiz oldu. Hataydı. Hayatımın en büyük hatası. Fakat sadece 1 kere oldu bu durum. 2.kez tekrarlamadı, yakınlaşma dahi söz konusu olmadı. O günden sonra ne O' nu ne de kendimi affetmeyi başaramadım. Böyle büyük bir günahı işleyip Allah'ın huzuruna çıkacağım için, aileme yalan söyleyip onlara layık bir evlat olamadığım için, kendime bunu layık gördüğüm için ömrümün sonuna kadar affetmeyeceğim.

7 yıldır da ilişkimiz devam ediyordu taa ki 5 ay öncesine kadar. Bu suçluluk duygusu beni öylesine esir almıştı ki artık sevgimi bile hissedemez duruma geldim. Evlilik planlarımız vardı elbette. Ama şu son 2 yıldır bana evlenmeden önce tekrar beraber olma teklifinde bulundu, hatta çok uzun süre olmuş, çok istiyormuş zaten evlenecekmişiz felan filan bir sürü şey söyledi. Ben zaten yaşadığım her güzel anda bile bu suçluluk duygusuyla yüzleşip buruk kalırken onun bu sözleri beni çileden çıkarıyordu. Ve en sonunda da bu ilişkiye noktayı koydum. Doğru mu yaptım yanlış mı inanın bilmiyorum. Bir yanda onunla yaşadığım şeylerin gerçekliği, sevgim, yılların emeği, evlilik hayallerim bir yanda da pişmanlığım ve tüm bunlara rağmen benden tekrar aynı şeyi istemesi, sevgimi hissedemeyecek duruma gelmem. Siz olsanız ne yapardınız?

Şu anda tek sorunum bu değil ne yazık ki. Zamanını hatırlamıyorum ama bir gün vücut temizliğimi yaparken genital bölgemde siğil olduğunu gördüm. Ne zaman çıkmıştı, nasıl çıkmıştı inanın hiçbir şey bilmiyorum. İnternete yazdım. Ve bunun sadece cinsel yolla geçebilecek bir rahatsızlık olduğu yazıyordu. Şok oldum. Ama ne fayda...

Katlanmak zorunda olduğum şey sadece pişmanlık değildi artık, aynı zamanda bir hastalığım da vardı.

Erkek arkadaşıma söyledim. Kendisinde böyle bir şeyin olmadığını söyledi bana. Doktora gidelim dedi. Ama ben utandım ve gidemedim. Yıllardır da gitmiyorum. Evlendiğimizde giderim diyordum.

Artık hayatımda O yok. Bana bu konuda hep destek olup, her şeyin yoluna gireceğini söylerdi. Ama artık tamamen yalnızım.

Tedavi olmak istiyorum ama korkuyorum. Tek başıma bu tedaviye başlayabilir miyim bilmiyorum çünkü çok uzun bir süreç ve hastane masrafları. Anneme söylesem tedavim kusursuz gerçekleşir ama utanarak söylüyorum ki bakire olmadığım gerçeği var ortada, nasıl söylerim, söyleyemem ki.

Okulum var. Diyorum okul biter, işim gücüm olur, para kazanır iyi bir doktora giderim. 2-3 sene daha beklesem.

Ne yapacağımı bilemiyorum... Ne yapmalı mıyım? Benim durumumda olsanız (ki inşallah hiçbiriniz, hiçbir kadın, hiçbir genç kız bu duruma düşmesin) ne yapardınız? Ne olur bana bir akıl verin.
Genişletmek için tıkla...
hastalığın adı ne? anlamadım sadec bir siğil değil öyle mi?
acil doktora gidin rica ediyorum...
 
Silaammm .!.:
Herkese merhabalar öncelikle. Nasıl başlasam nerden anlatmaya başlasam bilemiyorum ama sıkılmadan sonuna kadar okuyup bana akıl verirseniz inanın çok mutlu olurum. Ne aileme ne de arkadaşlarıma, hiçkimseyle konuşamadığım hatta bazen kendime bile unutturduğum bir durumun içindeyim.

25 yaşındayım. Ne yazık ki 7 yıl önce erkek arkadaşımla bir birlikteliğimiz oldu. Hataydı. Hayatımın en büyük hatası. Fakat sadece 1 kere oldu bu durum. 2.kez tekrarlamadı, yakınlaşma dahi söz konusu olmadı. O günden sonra ne O' nu ne de kendimi affetmeyi başaramadım. Böyle büyük bir günahı işleyip Allah'ın huzuruna çıkacağım için, aileme yalan söyleyip onlara layık bir evlat olamadığım için, kendime bunu layık gördüğüm için ömrümün sonuna kadar affetmeyeceğim.

7 yıldır da ilişkimiz devam ediyordu taa ki 5 ay öncesine kadar. Bu suçluluk duygusu beni öylesine esir almıştı ki artık sevgimi bile hissedemez duruma geldim. Evlilik planlarımız vardı elbette. Ama şu son 2 yıldır bana evlenmeden önce tekrar beraber olma teklifinde bulundu, hatta çok uzun süre olmuş, çok istiyormuş zaten evlenecekmişiz felan filan bir sürü şey söyledi. Ben zaten yaşadığım her güzel anda bile bu suçluluk duygusuyla yüzleşip buruk kalırken onun bu sözleri beni çileden çıkarıyordu. Ve en sonunda da bu ilişkiye noktayı koydum. Doğru mu yaptım yanlış mı inanın bilmiyorum. Bir yanda onunla yaşadığım şeylerin gerçekliği, sevgim, yılların emeği, evlilik hayallerim bir yanda da pişmanlığım ve tüm bunlara rağmen benden tekrar aynı şeyi istemesi, sevgimi hissedemeyecek duruma gelmem. Siz olsanız ne yapardınız?

Şu anda tek sorunum bu değil ne yazık ki. Zamanını hatırlamıyorum ama bir gün vücut temizliğimi yaparken genital bölgemde siğil olduğunu gördüm. Ne zaman çıkmıştı, nasıl çıkmıştı inanın hiçbir şey bilmiyorum. İnternete yazdım. Ve bunun sadece cinsel yolla geçebilecek bir rahatsızlık olduğu yazıyordu. Şok oldum. Ama ne fayda...

Katlanmak zorunda olduğum şey sadece pişmanlık değildi artık, aynı zamanda bir hastalığım da vardı.

Erkek arkadaşıma söyledim. Kendisinde böyle bir şeyin olmadığını söyledi bana. Doktora gidelim dedi. Ama ben utandım ve gidemedim. Yıllardır da gitmiyorum. Evlendiğimizde giderim diyordum.

Artık hayatımda O yok. Bana bu konuda hep destek olup, her şeyin yoluna gireceğini söylerdi. Ama artık tamamen yalnızım.

Tedavi olmak istiyorum ama korkuyorum. Tek başıma bu tedaviye başlayabilir miyim bilmiyorum çünkü çok uzun bir süreç ve hastane masrafları. Anneme söylesem tedavim kusursuz gerçekleşir ama utanarak söylüyorum ki bakire olmadığım gerçeği var ortada, nasıl söylerim, söyleyemem ki.

Okulum var. Diyorum okul biter, işim gücüm olur, para kazanır iyi bir doktora giderim. 2-3 sene daha beklesem.

Ne yapacağımı bilemiyorum... Ne yapmalı mıyım? Benim durumumda olsanız (ki inşallah hiçbiriniz, hiçbir kadın, hiçbir genç kız bu duruma düşmesin) ne yapardınız? Ne olur bana bir akıl verin.
Genişletmek için tıkla...
Evlenmeden önce maalesef yakınlık kurmak ,beraber olmak kadın için özellikle bazen yıkım oluyor.Madem evlenecrktiniz keşke acele etmeseydiniz.Madem beraber oldunuz yaptığınızdan pişman olmayın çocuk değilsiniz.Biraz mantıklı düşünün .Demekki sevip güvenip bunu yapmışsınız .Genital siğil konusuna gelince de erkekler çoğu zaman lezyon göstermez.Tasiyici oluyorlar .Belki kendide bilmiyordur.Belkide kıl kökü iltihabıdır.sigil olsa çabuk yayılır bir tane olmaz.Devlrt hastanesinde yakıyorlar yada eczanede bir solüsyon var yakiyor .Bence önce bir kesinlestirin tanıyı koydurun.Zaman kaybetmeyin bilgiler zaten gizli hastanelerde ..kendinize iyi bakin
 
Alonehappy .!.:
Evlenmeden önce maalesef yakınlık kurmak ,beraber olmak kadın için özellikle bazen yıkım oluyor.Madem evlenecrktiniz keşke acele etmeseydiniz.Madem beraber oldunuz yaptığınızdan pişman olmayın çocuk değilsiniz.Biraz mantıklı düşünün .Demekki sevip güvenip bunu yapmışsınız .Genital siğil konusuna gelince de erkekler çoğu zaman lezyon göstermez.Tasiyici oluyorlar .Belki kendide bilmiyordur.Belkide kıl kökü iltihabıdır.sigil olsa çabuk yayılır bir tane olmaz.Devlrt hastanesinde yakıyorlar yada eczanede bir solüsyon var yakiyor .Bence önce bir kesinlestirin tanıyı koydurun.Zaman kaybetmeyin bilgiler zaten gizli hastanelerde ..kendinize iyi bakin
Genişletmek için tıkla...
Konuyu hortlattın ya başın göğemi erdi.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
Koca tarafı sorunları fikirlerinizi merak ediyorum
2 3 4
Yorumlar
67
Görüntüleme
3K
alsanur
A
U
Çıkmazdayım
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
2K
Umberlee
Umberlee
K
Eşimin sevgisi ama ilgisizliği…
2 3
Yorumlar
46
Görüntüleme
3K
Adakumru
A
S
Fikirlerinize ihtiyacım var ben mi hatalıyım?
2 3
Yorumlar
43
Görüntüleme
795
Pheebs
Pheebs
O
Sütüm kesildi, lohusa pişmanlıkları
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
1K
txyabc
T
Back
X