Canan Tan ın bır romanını okumustum. Pıraye. ne kadar benzıyor yasadıklarınız. kusura bakmayın dıla hn dızısı falanda bu tarzdı galıba bıraz tereddute dustum ama bızı kandırmadıgınızı varsayarak yazıyorum
ben esınızı sevdıgınızı dusunuyorum ve de oyle bır aılenın sızınle ugrasmayacagını dusunuyorum. sız vazgectıgınızde uzatacaklarını sanmam onlarda emınım kendı torelerıne ve aıle yapılarına uyan bırıyle evlenmesını ıstemıslerdır ogullarının. Bu kadar aklı basında bırısının de ılk aydan o evdekı vazıyetı gorup hemen hamıle kalmayacagını dusunuyorum. hepsını gercek sayarsak kardesınızı atese atmamalısınız. esınıze soyleyın benı bu hale soktun sıra kardesımemı geldı. vs. deyıp kendı halınızı de araya sıkıstırmıs olursunuz
yok hanı egıtımlı bır genc kızın yasadıgı ortamdan uzaklasıp, alisik olmadigi tarzda bir hayata baslamasi acisindan degerlendirmistim/ gerci dila hn/ ilk bolumune bakmistim sadece de ben eger bu konu fake ise dedim/ populer dizilerdenmi etkileniyor diye
kuzumm cok uzuldumm durumuna şımdı annenle konus bu durumları dıyecegım ama bole bı aılede olupta telefonunun dınlenme ımkanlarından bıle korkarım yanı ama sen kardesınle acık acık konusamassan bıle kardesının en ıyı arkadaslarını falan bılıyosundur onlardan yardım ıste bebek konusunada gelırsek yuce yaradanın bı ımtıhanı sana galıbakızlar herkese iyi geceler. ara sıra takip ediyordum ama artık derdimi paylaşmak için üye olmak istedim.lütfen görüşlerinizi benden esirgemeyin.ben 28 yaşında 3 yıllık evli 2 yabancı dili olan,yüksek lisansını bitirmiş ingilizce işletme mezunu bir kadınım.eşimle yüksek lisansımı bitirdiğim yılın eylül ayında tanıştık (keşke hiç tanışmasaydık). verdiği sözlere rağmen evlendikten sonra doğu da ki ailesinin yanına yerleştik. maddi olarak durumları çok çok iyi ama ne benim ailemle ne de benimle uyumlu tek bir yanları bile yok,ben insan ayıran biri değilim ama davul bile dengi dengineymiş çok sonra anlayabildim...senelerce kendimi geliştirmek adına yapmadıığım fedakarlık kalmamışken şimdi tek yaptığım eşimin ailesine kendimi beğendirmeye çalışmak(ki saolsunlar hiç birşeyden memnun kalmayan acayip insanlar kendileri...)yaptığım sadece sabahın köründe önce kayınpederime sonra eşimin bekar kardeşine kahvaltı hazırlamak.evime yatmadan yatmaya geçmem bile göze batıyo.eşimi seviyorum hala biraz ama ne haldeyim o bile anlamıyo.ailesine karşı hiç savunulacak bi tarafım yok ona göre.bişey diyecek olsam saçmalıyorum gibi garip garip yüzüme bakıyo,haddini bil der gibilerinden...berbat bi haldeyim üstelik 5 aylık hamileyim,ki bu da kesinlikle planlı değildi.hayatımın hiç bi anında mutlu değilim artık,o kadar vasfım olmasına rağmen yaptığım iş hizmetçilik artık,kendini savunamayan aptal bi insan oldum çıktım,söylemeye bile utanıyorum ama bi keresinde kayınpederim sırf çay açık diye bardağı bana doğru fırlattı ,ağladığımı gören kocama anlatınca ee ne var bunda demli sevdiğini biliyosun ama demez mi...ben artık kime neyi anlatıyım.aslında benm sizden yardım istediğim konu;istanbulda çok güzel bi bölüm okuyan kız kardeşimle işi gereği 10 günde bi istanbula giden eşimin kardeşinin yakınlaştıklarını öğrendim,hatta bunu eşim de öğrenmiş.sırf o biliyo diye engel olamıyorum benim engel olduğumu anlarsa durum çok daha kötü olur çünkü,,,elim kolum bağlı.korkuyorum da açıkçası,çünkü evliliğimiz ilk senesinde kavga edip ailemin yanına gitmek istediğimi söylediğimde açık açık tehdit ettiler beni...öyle çaresizim ki,lütfen fikirlerinize çok ihtiyacım var...uzun oldu ama okuyanlara şimdiden çok teşekkür ederim...
kızlar herkese iyi geceler. ara sıra takip ediyordum ama artık derdimi paylaşmak için üye olmak istedim.lütfen görüşlerinizi benden esirgemeyin.ben 28 yaşında 3 yıllık evli 2 yabancı dili olan,yüksek lisansını bitirmiş ingilizce işletme mezunu bir kadınım.eşimle yüksek lisansımı bitirdiğim yılın eylül ayında tanıştık (keşke hiç tanışmasaydık). verdiği sözlere rağmen evlendikten sonra doğu da ki ailesinin yanına yerleştik. maddi olarak durumları çok çok iyi ama ne benim ailemle ne de benimle uyumlu tek bir yanları bile yok,ben insan ayıran biri değilim ama davul bile dengi dengineymiş çok sonra anlayabildim...senelerce kendimi geliştirmek adına yapmadıığım fedakarlık kalmamışken şimdi tek yaptığım eşimin ailesine kendimi beğendirmeye çalışmak(ki saolsunlar hiç birşeyden memnun kalmayan acayip insanlar kendileri...)yaptığım sadece sabahın köründe önce kayınpederime sonra eşimin bekar kardeşine kahvaltı hazırlamak.evime yatmadan yatmaya geçmem bile göze batıyo.eşimi seviyorum hala biraz ama ne haldeyim o bile anlamıyo.ailesine karşı hiç savunulacak bi tarafım yok ona göre.bişey diyecek olsam saçmalıyorum gibi garip garip yüzüme bakıyo,haddini bil der gibilerinden...berbat bi haldeyim üstelik 5 aylık hamileyim,ki bu da kesinlikle planlı değildi.hayatımın hiç bi anında mutlu değilim artık,o kadar vasfım olmasına rağmen yaptığım iş hizmetçilik artık,kendini savunamayan aptal bi insan oldum çıktım,söylemeye bile utanıyorum ama bi keresinde kayınpederim sırf çay açık diye bardağı bana doğru fırlattı ,ağladığımı gören kocama anlatınca ee ne var bunda demli sevdiğini biliyosun ama demez mi...ben artık kime neyi anlatıyım.aslında benm sizden yardım istediğim konu;istanbulda çok güzel bi bölüm okuyan kız kardeşimle işi gereği 10 günde bi istanbula giden eşimin kardeşinin yakınlaştıklarını öğrendim,hatta bunu eşim de öğrenmiş.sırf o biliyo diye engel olamıyorum benim engel olduğumu anlarsa durum çok daha kötü olur çünkü,,,elim kolum bağlı.korkuyorum da açıkçası,çünkü evliliğimiz ilk senesinde kavga edip ailemin yanına gitmek istediğimi söylediğimde açık açık tehdit ettiler beni...öyle çaresizim ki,lütfen fikirlerinize çok ihtiyacım var...uzun oldu ama okuyanlara şimdiden çok teşekkür ederim...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?