Alıyorum deyip geçiştiriyor bizi gerekçe vermiyor ki.Geçmiş olsun. İlaçları neden almıyordu kardeşiniz?
Yok zaten akıl verecek kimse de YÖK ki çevremizde. Tedirgin oluyorum bazen yanlış mı yapıyoruz diye ama inşallah atlatırız bu süreci.Kardeşiniz tabi ki halinden memnun olmayacak
Ama siz doktorların dışında kimsenin aklı ile iş yapmayın.
Gelecegini düşünecek kadar saglıklı degil şuan ruhu dinlensin kaldıgınız yerden devam edersiniz yaşamaya ama şimdi erken
Gelmiş geçmiş olsun
çok çok geçmiş olsun
kaç yaşında kardeşiniz?
doktorları dinleyin demekten yanayım bende
Alıyorum deyip geçiştiriyor bizi gerekçe vermiyor ki.
Yok zaten akıl verecek kimse de YÖK ki çevremizde. Tedirgin oluyorum bazen yanlış mı yapıyoruz diye ama inşallah atlatırız bu süreci.
30 yaşında.
Psikolojik hastalıklarda temel sorunlardan bir tanesi hastalığı reddetmek ve tedaviyi reddetmek.
Annemde de vardı bu, ilacını almadığını anladığım an "annecim ilacını getirdim hadi bakalım" diyordum.
Bana köpürüyordu, aldım ben ilacımı, ikinciye zorla mı içireceksin, zehirlemek mi beni senin niyetin diye ne kavgalar etmişliğimiz var.
O yüzden bu tarz hastalıklarda, tam kontrollü takip edebilecek birisi olmalı yanında.
Ben takip sağlayabiliyordum, günde 1 defa aldığı için ilaçlarını sayıyordum, işaretliyordum ve onun erişimine bırakmıyordum ilaçları.
Çünkü yalan söylemeye, reddetmeye, sinirlenmeye meyilli oluyorlar.
Öncelikle geçmiş olsun.
Allah acil şifalar versin.
Benim üniversitede bir arkadaşım.
4 ay kadar yattı.
Üst üste gelen hüzünlü aşk meseleleri yüzünden..
Bir zaman çok yoruldu ve bu noktaya geldi sanırım..
Normalde o kadar mükemmel bir insandı ki, aklı, olgunluğu, hayat felsefesi.
İlk duyduğumda çok üzülmüştüm.
Bir daha eskisi gibi olamayacak mı diye kahrolmuştum.
Devamsızlık vs yüzünden okulu bayağı uzadı.
2 yıl geç mezun oldu.
Sonunda ise her şey yoluna girdi.
Mesleğinin başında artık ve yine o güzel gülüşlü kadın oldu.
Ümitli olun.
Ondan olumsuz bir şey hiç duymadım orasıyla ilgili.
Neticede şifa bulması için gerekliydi ve buldu da çok şükür..
Bence doktorları dinlemekle en iyisini yapıyorsunuz. Başka bir görüş almak isterseniz bana özelden yazarsanız size kendim yıllardır gittiğim ve güvendiğim doktorumun ismini verebilirim.
Yıllar önce arkadaşım benzer bir durum yaşadı.hatta daha kötüsünü.kriz geçirdi ve delirdi diyebilirim.saldirganlasti kendini ve bebeğini öldürmek istedi.daha sonra hastaneye yatırıldı.o da beni buradan çıkarın diye yalvarıyordu.sok tedavisi ve ilaçlarla düzeldi cıktı.sonra bir daha oldu bu durum.bir iki sene sonra yine yattı.duzeldi cıktı.simdi iyi.normal bir durumda.
Merhabalar çok geçmiş olsun. Askerlikle bir alakası olabilir mi acaba? Annemin bir arkadaşının oğlu da askerden hemen sonra bu şekilde kliniğe yattı. Çok ağır gelmiş şartları psikoloji bozulmuştu. Kalmak istemedi, zaten kimse istemez.Şu an korkum şizofreni olması.
Ne yalan söyleyeyim zor bir hastalık şizofreni.
Sosyal hayatı zayıf biri; çalışmaz fevri davranışları olan biriydi askerden geldiğinden beri böyleydi ama hiç bu kadar kötü olacağını düşünemedik.
Son iki senedir çok üzücü olaylar yaşadık.
Ama belki de en çok yükü o çekti.
Allahım affetsin o kadar yoruldum ki iki senedir. Şimdi bir de bu durum. Her geçen işler daha çok sarpa sarıyor sanki.
Askerliği yapalı neredeyse on sene olacak ama öncesinde de sorumsuz davranışları vardı. Annem ve babam peşi sıra ciddi hastalıklar yaşadılar yaşıyorlar. Daha çok bu hastalık olayından sonra patlak verdi. Ufak ufak değişimler başladı ama bu şekilde değildi son bir aydır bu kadar şiddetli olmaya başladı.Merhabalar çok geçmiş olsun. Askerlikle bir alakası olabilir mi acaba? Annemin bir arkadaşının oğlu da askerden hemen sonra bu şekilde kliniğe yattı. Çok ağır gelmiş şartları psikoloji bozulmuştu. Kalmak istemedi, zaten kimse istemez.
Ama kalsın, doktor tamam diyene kadar kalsın. Bizim o çocuk şimdi gayet iyi evlendi. İçi nasıldır bilmiyorum ama tedaviden sonra birkaç yılda hayatını bizim gördüğümüz kadarıyla düzene soktu
Kardeşimin doktoru uzun bir süre burada kalması gerekiyor demiş ama zaman vermemiş.Aynı teşhis ile kuzenim aynı hastaneye yattı. 13 günde çıktı. Biz inanamadık nasıl ve neden çıktığına. Daha önce 1 kere daha yatmıştı özel bir hastaneye, 3 hafta kalıp imza ile çıkartmışlardı. Doktoru çıkmaması gerektiğini söylemişti. Burada çok çabuk çıkardılar, şuan iyi gözüktüğünü söylüyorlar. Fakat önceki doktoru “kendini bile inandıracak kadar sağlıklı gözükür, uzun bir süreci var tedavi için” demişti. Hala takipte ailesi. Evde ilaç kullanıyor şuan.
Şu an korkum şizofreni olması.
Ne yalan söyleyeyim zor bir hastalık şizofreni.
Sosyal hayatı zayıf biri; çalışmaz fevri davranışları olan biriydi askerden geldiğinden beri böyleydi ama hiç bu kadar kötü olacağını düşünemedik.
Son iki senedir çok üzücü olaylar yaşadık.
Ama belki de en çok yükü o çekti.
Allahım affetsin o kadar yoruldum ki iki senedir. Şimdi bir de bu durum. Her geçen işler daha çok sarpa sarıyor sanki.
Yıllar önce arkadaşım benzer bir durum yaşadı.hatta daha kötüsünü.kriz geçirdi ve delirdi diyebilirim.saldirganlasti kendini ve bebeğini öldürmek istedi.daha sonra hastaneye yatırıldı.o da beni buradan çıkarın diye yalvarıyordu.sok tedavisi ve ilaçlarla düzeldi cıktı.sonra bir daha oldu bu durum.bir iki sene sonra yine yattı.duzeldi cıktı.simdi iyi.normal bir durumda.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?