Psikolojik destek almalı mıyım? Yoksa normal miyim?

Souldfly .!.:
Bakın şu konuya bir açıklık getireyim insanların ölmesine sevinecek kadae vicdansız değilim. Virüs çıkınca iyiki sosyal mesafe çıktı benim kastettiğim buydu. Ayrıca ailelerimiz baş taci ama yapma dediğimiz şeyleri yaptıkları için güvenmiyoruz diyebilirim çünkü eşimin ailesinde argo konuşmalar sürekli paketli zararlı gıdalara yönelmişlik var benim ailemdekilerde de sigara içenler var arkamızı döndüğümüzde yüzünü öpmelerinden yada cips çikolata vermelerinden korkuyoruz sakınıyoruz ve bu yüzden güvenmiyoruz. Şimdi pek çok şey eminim değişmiştir kafanızda....
Genişletmek için tıkla...
Sonsuzluğu buldunuz diye seviniyordum.
 
Souldfly .!.:
Merhaba arkadaşlar evliyim eşimde bende öğretmeniz ve çok şükür 4 yıllık evliliğimize ocakta yavrumuz da katıldı. Şimdi 4 aylıkta bir bebeğimiz var. Sorun şu ki doğum yapıp eve çıkınca hiç kimseye vermedim resmen bebeğimi.. Benim ailem uzakta eşimin ailesiyle aynı şehirdeyiz ama hiç kimseye vermiyordum yani saysan annelere bile sayılı vermişimdir o derece öpmek yasak asla hitap şekillerine dahi karışıyorum. Neyse 20 günlük olunca annemler memlekete gitti kayınvaldemlere de gidip gelmiyorum görmesinler sevmesinler diye eşimde böyle düşünüyor bir kaç kez gittik ama çocuğa el sürdürmedim. 2 aylıkken şu virüs çıktı ve tamamen dünyadan izole yazıyoruz ve 2 taraflada görüntülü konuşuyoruz. Şimdi eşiminde benimde hissettiğimiz şu iyiki virüs çıktı yoksa nasıl sevdirecektik ailelere kendi anne babamız bile kucağına alsa veremiyoruz içimizden bir parça kopuyor sanki çocuğa birşey yapacaklar gibi gidip ellerinden alıyoruz yani asla ve asla ikimizden başka hiçkimse almasın sevmesin istiyoruz. Bu normal mi yoksa destek mi almalıyız? Gerçekten soruyorum eksik vardır fazla yoktur. Benim gibi olan var mı? Yargılayın diye yazmadım danışmak istediğim için yazım.
Genişletmek için tıkla...
İleride çok zorlanırsınız çünkü bebekler büyüdükçe isteklerde büyüyor ben üç tane büyüttüm elhamdulillah hala bile ailemi arıyorum en zor kaldığım anda ki benimkiler çok yakında değil yardım almanızda fayda var çocuk sizden başkasına alışmazsa acil bi durumda çok zorluk çekersiniz diye düşünüyorum Allah kolaylık versin umarım Yardım alarak kolaylıkla atlatırsınız..
 
Souldfly .!.:
Merhaba arkadaşlar evliyim eşimde bende öğretmeniz ve çok şükür 4 yıllık evliliğimize ocakta yavrumuz da katıldı. Şimdi 4 aylıkta bir bebeğimiz var. Sorun şu ki doğum yapıp eve çıkınca hiç kimseye vermedim resmen bebeğimi.. Benim ailem uzakta eşimin ailesiyle aynı şehirdeyiz ama hiç kimseye vermiyordum yani saysan annelere bile sayılı vermişimdir o derece öpmek yasak asla hitap şekillerine dahi karışıyorum. Neyse 20 günlük olunca annemler memlekete gitti kayınvaldemlere de gidip gelmiyorum görmesinler sevmesinler diye eşimde böyle düşünüyor bir kaç kez gittik ama çocuğa el sürdürmedim. 2 aylıkken şu virüs çıktı ve tamamen dünyadan izole yazıyoruz ve 2 taraflada görüntülü konuşuyoruz. Şimdi eşiminde benimde hissettiğimiz şu iyiki virüs çıktı yoksa nasıl sevdirecektik ailelere kendi anne babamız bile kucağına alsa veremiyoruz içimizden bir parça kopuyor sanki çocuğa birşey yapacaklar gibi gidip ellerinden alıyoruz yani asla ve asla ikimizden başka hiçkimse almasın sevmesin istiyoruz. Bu normal mi yoksa destek mi almalıyız? Gerçekten soruyorum eksik vardır fazla yoktur. Benim gibi olan var mı? Yargılayın diye yazmadım danışmak istediğim için yazım.
Genişletmek için tıkla...
Bu kadarı çoookkk fazla değil miiii :stop::stop: Bence kesinlikle yardım almalısınız .. Allah korusun bi hastalık vs olsa biyere gidicek olsanız naapcaksınız ? Çok yanlış düşünüyorsunuz üzgünüm ama..
Evet hi bi anne evladına kıyamaz ama bu kadarı fazla geldi banaa .. İleerde çocuğunuzda da psikolojik olarak sıkıntılar olabilir diye düşünüyorum .. Bu arada bebeğinizi sağlıcakla ve mutlulukla byütün inşallah :)
 
Souldfly .!.:
Bakın şu konuya bir açıklık getireyim insanların ölmesine sevinecek kadae vicdansız değilim. Virüs çıkınca iyiki sosyal mesafe çıktı benim kastettiğim buydu. Ayrıca ailelerimiz baş taci ama yapma dediğimiz şeyleri yaptıkları için güvenmiyoruz diyebilirim çünkü eşimin ailesinde argo konuşmalar sürekli paketli zararlı gıdalara yönelmişlik var benim ailemdekilerde de sigara içenler var arkamızı döndüğümüzde yüzünü öpmelerinden yada cips çikolata vermelerinden korkuyoruz sakınıyoruz ve bu yüzden güvenmiyoruz. Şimdi pek çok şey eminim değişmiştir kafanızda....
Genişletmek için tıkla...
Ne değişecek kız bu tip kişiler hemen hemen herkesin ailesinde mevcut zaten, hani türünün tek örneği tüü kaka diyeceğimiz ender kisilere sahip değilsin. Paketli gıda eve giriyor diye çocuğu vermemek de tuhaf koskoca insanlar bilmiyor mu daha ek gıdaya geçiş yapmamış bebeğe onun verilmeyeceğini, cidden çocuğun bağışıklık sistemi çok zayıf kalır dış tehditlere karşı koruyamaz kendini böyle fanusun içinde büyütmeye devam edersen. Sonra çok pişman olursun ama geç kalırsın diyim ben sana
 
Bence normal değil....ama merak ettim hic ailelerinizin penceresinden bakmayi deneyip hata yaptığınızı düşündünüz mü....bide rahat olun kendinizi bu şekilde strese sokuyorsunuz. Sakinmayin bu kadar bence tatlı bebisi.Allah bağışlasın.
 
Souldfly .!.:
Bakın şu konuya bir açıklık getireyim insanların ölmesine sevinecek kadae vicdansız değilim. Virüs çıkınca iyiki sosyal mesafe çıktı benim kastettiğim buydu. Ayrıca ailelerimiz baş taci ama yapma dediğimiz şeyleri yaptıkları için güvenmiyoruz diyebilirim çünkü eşimin ailesinde argo konuşmalar sürekli paketli zararlı gıdalara yönelmişlik var benim ailemdekilerde de sigara içenler var arkamızı döndüğümüzde yüzünü öpmelerinden yada cips çikolata vermelerinden korkuyoruz sakınıyoruz ve bu yüzden güvenmiyoruz. Şimdi pek çok şey eminim değişmiştir kafanızda....
Genişletmek için tıkla...
Yoo değişmedi!
 
Hepimize verilmiştir paketli gıdalar hatta annemiz görmeden çikolatalar verilmiştir ama ölmedik yani ya da herhangi bir sorun yaşamadık. Kendinize inanın boş yere dert ediyorsunuz, kendi huzurunuzu kendiniz bozmayın
 
Anlattığınıza bakılırsa evet sıkıntılı bir durum. Bence psikolojik destek almalısınız ikiniz de.
Ama ben de itiraf etmeliyim ki benim de 9 aylık bir bebeğim var. Kvdem büyük kızımı öpüp öpüp dururdu. Bazen dudaktan bile.! Az sıkıntı yaşamadım bu yüzden. Şimdi 2. kızımı bu virüs yüzünden 3 aydır görmüyor. Bir kaç güne kadar mesafeli (açık havada) de olsa görüşmeye başlayacağız. Kesinlikle dokunup, öpmeyeceklermiş. İşime gelmiyor değil açıkcası. Sizde şapur şupur öpme vs gibi durumlar yoksa tavrınız abartı.
 
Oncelikle bebeginiz hayırlı olsun. Sanırım ilk çocuğunuz. Bende sizin gibiydim ilk cocugumda. Anne tavuklar civcivlerini elleyenleri gagalar ya aynı onlar gibi. Lohusa sendromu deniyor . Ben yardim almadan atlattım. Siz de yardim alın derim . Aksi takdirde okb ye dönüşme ihtimali olup aşırı koruyucu ebeveyn oluyorsunuz ve özgüveni olmayan , kendi kendine hiçbirşey yapamayan cocuk yetiştirmiş oluyorsunuz.
 
Souldfly .!.:
Merhaba arkadaşlar evliyim eşimde bende öğretmeniz ve çok şükür 4 yıllık evliliğimize ocakta yavrumuz da katıldı. Şimdi 4 aylıkta bir bebeğimiz var. Sorun şu ki doğum yapıp eve çıkınca hiç kimseye vermedim resmen bebeğimi.. Benim ailem uzakta eşimin ailesiyle aynı şehirdeyiz ama hiç kimseye vermiyordum yani saysan annelere bile sayılı vermişimdir o derece öpmek yasak asla hitap şekillerine dahi karışıyorum. Neyse 20 günlük olunca annemler memlekete gitti kayınvaldemlere de gidip gelmiyorum görmesinler sevmesinler diye eşimde böyle düşünüyor bir kaç kez gittik ama çocuğa el sürdürmedim. 2 aylıkken şu virüs çıktı ve tamamen dünyadan izole yazıyoruz ve 2 taraflada görüntülü konuşuyoruz. Şimdi eşiminde benimde hissettiğimiz şu iyiki virüs çıktı yoksa nasıl sevdirecektik ailelere kendi anne babamız bile kucağına alsa veremiyoruz içimizden bir parça kopuyor sanki çocuğa birşey yapacaklar gibi gidip ellerinden alıyoruz yani asla ve asla ikimizden başka hiçkimse almasın sevmesin istiyoruz. Bu normal mi yoksa destek mi almalıyız? Gerçekten soruyorum eksik vardır fazla yoktur. Benim gibi olan var mı? Yargılayın diye yazmadım danışmak istediğim için yazım.
Genişletmek için tıkla...
Kesinlikle destek alın, hadi siz lohusaydınız sağlıklı düşünemediniz de eşinize noldu?? Çok zor mu bebek sahibi oldunuz belki o etkilemiş olabilir.Ben de ay annem gelse çocukla az ilgilense de bende uyusam, dinlensem diye sayıklardım. Şimdi korona dönemi doğuma kadar biter mi annemler gelip destek verebilecekler mi kara kara düşünüyorum 🤔
 
Camcı hüseyin amcaya fanus yaptırın da içine sokun. Daha kolay olur. Biz öyle yapıyoruz bizimkini, yoksa yiyorlar.

Denendi, onaylandı.
 
Öncelikle Allah analı babalı büyütsün inşallah. Öptürmemeyi, hitap şekline karışmayı anlıyorum. Çünkü ben de hiç sevmem öpülmesini bebeğimin ya da yanında konuşma şeklinin . Virüs döneminde uzak durarak kesinlikle en doğrusunu yapıyorsunuz. Ancaaak bu virüs dönemini fırsat bilip sevmelerinin önüne taş koymak olarak düşünmeniz çok ilginç. Neyse ki eşiniz de aynı fikirde yoksa işiniz zordu. Ama bir bebeğin anne babaya olduğu kadar anane babanne dede hala teyze dayı amca yeğen kuzen komşu hepsine ihtiyacı var. Kendine güvenli bir bebek olması için, ileride insan ilişkileri için... Vs. Hatta bebeğinizin dil gelişimi için, çok yönlü bakabilmesi için. Yani siz bebeğinizi koruduğunuzu zannederken belki de onun sahip olması gereken özelliklerden alıkoyuyorsunuz. Bu böyle giderse asosyal bir çocukla karşı karşıya da kalabilirsiniz bunu ona yapmayın. Bebek deyip geçmeyin ilk günden itibaren her şeyin farkında onlar. Bence bir yardım alın hem kendiniz hem de bebeğiniz için.
 
Sizin lohusa sendromu ilk bebeğimde bende anneme kardeşime vermek istemiyodum bi yandan ağliyodum bi yandan oğlumu çekiştiriyodum ama sonra geçti hatta benden çok baktılar oğluma yardım almanızda fayda var onlarda düsman değil ya torunları severler ne yapacaklar bebeğinize yine öptürmeyin hijyene dikkat etsinler ama yazık ya sevmek istiyolar sevemiyolar
 
Lohusalık psikolojisi. Ikinci çocuğumu doğurduğunda bir dönem ben de böyle olmuştum. Geçiyor sonra. Kafaya takmayın.😊
 
Tüm yorumları okudum herkese teşekkür ederim. Tek tek cevap yazamayacağım. 2 gündür anormal davrandığımızın farkına varıp eşimle konuşmalar yapmanın üzerine yazdım buraya bazı acımasız yorumlar olsa dahi herkesin düşüncesi normal olsa bile abarttığımı söyleyenler çoğunlukta ki bende hak veriyorum size. Yaklaşık 3 saat boyunca konuştuk eşimle ve normal evebeynler olmak için birbirimizi telkin edicez. Sonuçta bizi yetiştirende bizim ailelerimiz düşüncesine bağlı kalarak bazı şeyleri görmezden gelip daha rahat davranma kararı aldık. Tabiki virüs inşallah geçince. İnşallah başarabiliriz. Herkese teşekkür ediyorum.
 
48 yasinda bir anne olarak soyluyorum ki bebeginize iyilik degil kotuluk yapiyorsunuz. Kisilik gelisimi 7 yasinda oturur ve ozguvensiz bir bebek yetistirmek icin elinizden geleni yapiyorsunuz. Anne karnindan ciktigi anda cocuk yasadigi herseyi bilinc altina kodlar.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

M
Ayrılmalı mıyım yoksa beklemeli miyim?
7 8 9
Yorumlar
171
Görüntüleme
4K
leydiyeydi
L
C
Eşinizin ailesi ile ilgilenmesinin sınırı nedir? Lütfen gerçek cevaplar istiyorum bazen insanlar olduklarından çok farklı anlatabiliyor kendilerini.
Yorumlar
17
Görüntüleme
953
Sunshine1
S
sadolinda
Kayınvalidemden hiçbir şey anlamadım. Sizce haklılık payım nedir?
2 3 4
Yorumlar
63
Görüntüleme
3K
lovestory34
lovestory34
K
Ben dışarı çıktığımda kocam hep annesine gidiyor, sizce bu normal mi?
5 6 7
Yorumlar
130
Görüntüleme
4K
Nive8
N
denizmiiiiyonca
  • Kilitli
Moralim çok bozuk günlerdir ağlıyorum.Hakarete maruz kaldığımı hissediyorum artık.Bu psikolojik şiddet mi ? Bunlar hakaret mi ? Ben mi alınganım ?
12 13 14
Yorumlar
262
Görüntüleme
8K
absurdizm
absurdizm
Back
X