Psikolojik Olarak Hasta mıyım?

Bence bunun sebebi o kitabı ilk okuduğunuz zaman gerek yaş, gerek hisler gerek ailevi durumunuz bakımından kendinizi o kişiye çok yakın hissetmeniz ve ozdeslestirmeniz ile başlamış. Aslında bence o kitap ilk zamanlar size epey yardımcı olmuş olmalı çünkü farklı da olsa kadın karakter aslında bir çıkış yolu bulmuş hayatında güzel duygular hissetmiş yani size o dönemlerde aslında ümit vermiş.

Şu anda ümit vermiyor olma nedeni yaşınızın ilermesi ve o kız sanki bir yerlerde hayatını yoluna koydu ben burda kaldım hissi ve içinizde bir yerlerde sizin de hala yaralı ve çocuk kalan yanınız.

Ben herkesin içinde kimseye göstermediği farklı ve özgün bir yan olduğuna inananlardanim. Hislerinizin ilk oluşumu bence anormal değil. Kitap okuyan, film izlemeyi seven ve oradaki bir karakter ile yaş ve hayat olarak bir benzesim kuran insanlarda çok olabilen bir durum. Sizinkini uzama nedeni evdeki mutsuzlugunuzun devam etmesi ve bir çıkış bulamamaniz olmuş.

Önerim, çok uzun vadeli düşünmeyin hayata karşı yani ben memur o memur vs gibi. Onun yerine istediğiniz değişimi kendinize siz verin. O kişiyi aramayın. Siz ona dönüştükce emin olun yolda onunla tanisacaksiniz. Aradığınız şey kitaptan kaynaklı farklı biri olsa da aslında o şefkati arıyorsunuz. Dış görünüşe ve onu nasıl taniyacaginiza odaklanmadan kendinize şans verip hislere odaklanın derim.

Yamaç paraşütü yapın, ekstrem sporlara katılın, güzel yerler keşfedin, arkadaş grubu kurun, heykel yapın, tenis oynayın ama farklı, daha önce yapmadığınız belki cesaret bile edemediginiz şeyleri listeleri önce duygusal olarak kendinizi aşmaya siz başlayın.

Sonra bir bakacaksınız bir gün siz de o karakterin kendi versiyonu olmuşsunuz.

Farklı bir açıdan farklı bir versiyonunu önceden hissetmiş bir insan olarak, dedikerimi de yaptım, yola çıktığım için hayat beni odullendirdi ve eşimi de buldum. Şimdi ise kimsenin kurallarına uymadan harika bir şekilde hayatımı sürdürüyorum şükürler olsun.

Hani bir söz var ya o çok doğru. Yola çıkın, yol açık.

Bahsettiğim yani örnek olarak verdiğim kitabın yeri bende daha farklı. Çünkü dediğiniz gibi o kitabı yıllar önce hayal kurmaya en çok ihtiyaç duyduğum bir anda keşfetmiştim. Kadın karakterle biraz fazla bütünleşmiş olabilirim ve dediğiniz gibi o mutlu olmanın yolunu buldu ama ben aradan geçen o kadar yıla rağmen mutsuzluk noktasında kendi kendime debeleniyorum.

Belki benzeşim noktasında da haklısınız. Ve dediğiniz gibi benimki hem daha uzun sürdü hem de bazen hayal ve gerçek arasında bocalıyorum. Beni endişelendiren buydu aslında. Yalnız evet bu kitabın yeri yukarıda bahsettiğim nedenden ötürü farklı ama genel olarak kitaplara aşırı bağlanma durumum var. Mesela baba sevgisini sonuna kadar tadan ve maddi manevi anlamda yüksek doyuma ulaşmış güçlü kadın karakterler, bunları okurken bu neden ben değilim kıskançlık krizi yaşıyorum. Beynim uyarıyor bu gerçek değil kurgu diye ama nasıl desem duygularım o gerçeği benimseyemiyor. Belki şöyle olabilir hani BDV konularında da okuyoruz, problemli aileden gelen kadınlar kendine aşırı beş para etmez bir erkek bulup ölümüne bağlanıyor ve sevgi, şefkat gibi duyguları o değişik erkekten talep ediyorlar. Sağlıklı olmadığının onlar da farkında ama sağlam olmayan bir psikoloji... Ben insanlardan hiç medet uman, sevgi dilenen, acıtasyon yapan biri olmadım. Tam tersi kendi kendimi çok sevdim. Zaten dışarıdan beni tanıyan biri bu kadar saçma sapan bir aileden geldiğimi ve hasarlı bir ruh yapısına sahip olduğumu asla bilemez. Belki ben de o açığı gerçek olmayan, hayali kitap karakterleri ile kapatmaya çalıştım, bilemiyorum.

Dedikleriniz dikkate alacağım. Yargıdan uzak bu güzel paylaşımınız için çok teşekkür ederim tekrardan.
 
X