Nefret yüklüsün. Sana verilmemiş bir sevgiyi sen de etrafına tabi ki veremezsin. Bu da iletişim sorunları doğurur. İletişim kuramadıkça yalnızlaşır, yalnızlaştıkça iyice nefret yüklenirsin. Ama ömür böyle geçmez. Kimse için değil, kendin için toparlanmalısın yavrucuğum. Daha çok gençsin. Gerçekten üzüldüm. Genç, hayatının başında birisin.Nereden bildiniz? Tek çocuğum
Tavrınız hoş değil. Zaten normalim demiyor ki. Bir zoru, sıkıntısı var ki anlatıyor. Normal değilsiniz diyerek gülmek ona ne kadar yardımcı olacak? Öz eleştiri yapacak zihin berraklığında olsa böyle konuşur muydu? Kadın kadına karşı çok acımasız oluyor bazen.Yok valla siz normal değilsiniz şahsen ben korkardım sizdenSorduğum soruya cevap değil ki bu. Kinlenmek için asla bi sebep değil. Öz eleştiri yapın bence.
Bende tek çocuğum bende akraba aile tarafından sevgi göremedim ama hayatımda hiç böyle bir kine nefrete de yer vermedim. Bu başka bi seviye. Her şey aslında aile demek değildir bence kişilikle de alakalı bir durum. Kız bize de beddua ediyormuş gibi hissediyorum şuan benNefret yüklüsün. Sana verilmemiş bir sevgiyi sen de etrafına tabi ki veremezsin. Bu da iletişim sorunları doğurur. İletişim kuramadıkça yalnızlaşır, yalnızlaştıkça iyice nefret yüklenirsin. Ama ömür böyle geçmez. Kimse için değil, kendin için toparlanmalısın yavrucuğum. Daha çok gençsin. Gerçekten üzüldüm. Genç, hayatının başında birisin.
Ailen tarafından kötü muameleye maruz bırakıldın mı?
Hemhal olun sıkıntı yok. Psikolojisi iyi insanlar ile oturup kalkın. Ve böyle olmanız normal değil tedavi olun . Kendi kendinize kindar herşeyden memnuniyetsiz biri yapıyorsunuz. Oysa ki sağlıklısiniz. Okuyorsunuz. Elinizde olanlara şükür edin biraz. Şımarık olmak bizi egitmez aşağı çeker. Biz size abla olarak üzülüp tavsiye veriyoruz. Aklınızda olan düşünceler normal değil. Tedaviyi geciktirmeyin.Sizinle önceki konuda tartışmıştık şu 2000 meselesi falan.Evet kendimle yaşıt hemcinslerimle hemhal olmak o kadar hoşuma gidiyor ki...
Tavrım değil daha önce ki konusunu okudunuz mu bilmiyorum. Yaşadıkları içinde empati kurmaya çalışıyorum. Ama annesinin tavrını beğenmemesine bile nefretle cevap veriyor ki normal bi şey söylemiş kadın olayı sevgisiz büyüme duruma da değil. Kendisi daha önce ki konusunda bahsetti ben o kızlar hakkında kötü şeyler konuşurken görüntülerimi aldılar diye bu konuda da bilinçli davranması gerekir. Kadının düşmanı kadın doğru. Bu sayfada her zaman empati kurarak cevaplar verdim. Ama üzgünüm bu kişinin davranışları normal değil yani öfkesini dindirmek için uğraşmıyor öfkelenmek için sebep arıyor.Tavrınız hoş değil. Zaten normalim demiyor ki. Bir zoru, sıkıntısı var ki anlatıyor. Normal değilsiniz diyerek gülmek ona ne kadar yardımcı olacak? Öz eleştiri yapacak zihin berraklığında olsa böyle konuşur muydu? Kadın kadına karşı çok acımasız oluyor bazen.
Sehirdisindan gelen kizlar diye tutturup gidiyorsunuz iki konuda da.Neden sizin şehrinize gelip kimse okuyamaz mi? Şehir sizin tapulu malınız mi? Onları size göre çok havalı ve sosyal gördüğünüzden ilk başta daha tanımadan tepki koymuş gibisiniz.Zaten siz de itiraf ediyorsunuz sosyal ilişkilerde sorunlu ve kendi bedeninizden giyiminizden hoşnut olmadiginizi.Aslinda sorun siz de lütfen bir psikologdan yardım alın.Şehir dışından gelen kızları sene başında engellemiştim ve ortak arkadaşlarla bir yere gitmek istediğimizde hep dinliyorlar! Ben de daha da kinlendim!
Neden Üniversitede kendini olumlu anlamda geliştirmiyorsun. Belki son senende mezuniyet için tatlı telaşların olacak ve istediğin gibi giyinip arkadaşlarınla eğleneceksin. Bunlar olmayacak şeyler değil..İyi insan olmak kaybolan yıllarımı vermeyecek! Ben mezuniyet gününde özel kıyafet giyemeyeceğim,arkadaşlarımla kuaföre gidemeyeceğim dolu dolu mutlu bir lise-ünivetsite hayatım olmayacak! Ben zayıflayarak ölmek bile istemiştim.Bir ara bedenimden de nefret ediyordum.Ben kendi seçimlerim olmayan şeyleri yaşıyorum.Ama o kavga ettiğim kızların kendi tercihleri her şeyi!
hee kızlar onu ole kabul etcektı. zaten erkekler ıcın asla suslenmıycektıE hani sen bir hafta banyo yapmayacak, pijamalarla çekirdek çitleyecek, süslü giyinmeyecek, makyaj yapmayacaktın.
Şimdi mezuniyet elbisesi kuaför makyaj ister mi oldun?
Yaşın kaç bilmiyorum ama evet alabilirsen destek al. Farklı bakabilir misin bilmiyorum ama bu öfke esas neye, onla yüzleşip onu çözmen gerekiyor. Öfke çoğunlukla o an yaşadığımız şeye patlasa da içerde tohumu başka olur.Merhabalar,geçen mesajlarda ve konularda psikolojik bir danışmadan destek almak istediğimi demiştim çünkü artık dayanılmaz bir hal aldı her şey! Disiplin soruşturmam var ve yatay geçiş yapmaya çalışıyorum başka üniversiteye ama artık hiçbir şey umurumda değil diyebilirim.Çünkü okuldaki başka şehirden gelen kızlara küfür hakaret ettiğim için açıkçası pişman değilim diyebilirim çünkü hak ettiklerini düşünüyorum.Yani hep kendilerini acındırıyor bu tarz insanlar.Ben kimseye acımak zorunda değilim.Ben neler yaşıyorum.Ama hiç kimsenin umurunda değil haliyle.Ben istemediğim bir lisede okudum en azından lisede üniversite için bir ümidim vardı ama bir lise mezuniyeti bile olmadı! Hiç diğer genç kızlar gibi süslü kıyafet giyemedim mezuniyet makyajı vs. hayalim bile olamadı.Ailem de benim sorunlarımı hiç umursamıyor.Sonra işte üniversitede yaşanan sorunlar daha önce bölüm değiştirdim eski bölümümde bile sorunlar yaşadım insanlarla.Şimdi de disiplin soruşturması açılacak kadar ileri gitti her şey! Ben iletişimsiz bir insan olabilirim ama kendimi asla kullandırmam,şimdiki bölümümde arkadaş kazanmaya çalıştım keşke çalışmasaydım diyorum çünkü o zaman bunlar olmazdı.Yani ben eylül ayında belediyenin düzenlediği ücretsiz kız kıza tatile gideceğim buna bile hiç heyecanım yok bir sevincim yok! Ne yapacağımı bilemiyorum en az 4 yıldır hayattan kopuğum.Kalıcı arkadaşım da sadece 1 tane var.Artık hiç kimseye acımıyorum ister yetimmiş ister öksüzmüş! Ya da ölen birine de hiç üzülmüyorum aksine seviniyorum! Hayat sevincimi nasıl kazanabilirim?
Ben 17-18 yaşındaki hayalimi anlattım tamam mı? Ne kadar kolay yargılıyorsunuz insanları? Şu an 22 yaşıma giriyorum ve şimdi o 4 yıl önceki hayalim gerçekleşse ne olur gerçekleşmese ne olur? Şimdi bakım yapmıyorum çünkü her şeyden vazgeçtim.4 yıl önceki zayıflığımda bile değilip kaç kilo aldım! Beni yargılayacağınıza sorunlar insanları çok farklı noktalara getiriyor diye düşünün!E hani sen bir hafta banyo yapmayacak, pijamalarla çekirdek çitleyecek, süslü giyinmeyecek, makyaj yapmayacaktın.
Şimdi mezuniyet elbisesi kuaför makyaj ister mi oldun?
22 yaşına geldim ve kilo aldım artık.Bölüm üniversite değiştirip duruyorum.Son senemde kim bilir kaç yaşıma geleceğim.Sevgili bulmam da imkansizlaştı artık üniversitedeki erkekler benden kaç yaş küçük oldu.Ve erkeklere karşı nefretimi de arttı.Hal böyleyken hayat artık benim için çok çekilmez oldu! Belki de bu her şeye olan nefretimi somut hale getirmek beni mutlu ediyordur kısa süreli bir hafifleme hissediyorum tam bilmiyorum ama çok şey kaybettim.Ölsem de kurtulsam diyorum artık!Neden Üniversitede kendini olumlu anlamda geliştirmiyorsun. Belki son senende mezuniyet için tatlı telaşların olacak ve istediğin gibi giyinip arkadaşlarınla eğleneceksin. Bunlar olmayacak şeyler değil..
Bunlar için, geleceğin için şu andan itibaren hedeflerini belirleyebilirsin.
İlk hedefin, ailene bütün duygularını anlatıp destek almak için sana yardımcı olmalarını istemek zaten tedaviye başlarsan hemen, gerisi çorap söküğü gibi gelir. Buna inan..
Of offfffSon cümleleriniz hiç normal değil. Bir psikiyatriste gitmek sorunlarınızı çözmek için yardımcı olacaktır.
Artık bence imkansız gibi ben o mezuniyet için ne kadar özendim kilo verdim mesela,saçımı uzattım mesela bele kadar ama her şey boşunaymış.Şimdi yine kilo aldım 74 kiloyum.Tekrar YKS'ye girsem yaş 23 olacak kızların yaşı 18-19 ve onlarla ne arkadaşlık edebilirim ne de rekabet.Benim için artık her şey bitti!Kendi ailenizin size istediğiniz seçimlere saygı duymayıp kendi seçimlerini size uygulatmasının, size uygulanan zorbalığın ve sevgisizliğin acısını sizde aynı şekilde başkalarından çıkarıyorsunuz. Diğer kızların istediği bölümde okumalarını, istediği gibi yaşamalarını kıskanıyorsunuz. İnsanların sizinle makyaj yapmadığınız, iyi giyinemediğiniz için dalga geçeceklerini düşünüyorsunuz. Ama siz o insanlara bir kötülük yapmadıysanız ve o kişiler gerçekten iyi insanlarsa daha geçmezler, sizi dışlamazlar. Seninle dalga geçilmesinden endişe ettiğini söyledin. Ben mesela makyaj yapmayı sevmem. Hele yazın hiç yapmam. Mini etektir, şorttur, croptur giymem çünkü rahat edemem. Geçen hafta arkadaşlarla iş çıkışı konsere gitmek için sözleştik, kızlar da süslenelim, makyaj yapalım dediler. Hepsi elbise, şort, crop tarzı giyindiler full makyaj yapıp çok güzel oldular. Ben kot ve tişört sıfır makyajla gittim çünkü ben öyle rahat ettim. Ve hiçbiri beni dışlamadı, dalga geçmedi. Zaten niye dalga geçsinler, bunlar benim tercihimdi. Çokta güzel eğlendik o gece. Ama ben, onlar gibi giyinmedim, makyaj yapmadım gitmeyeyim dışlanırım havasına girseydim mutsuz mutsuz evimde sıkılarak otururdum. Önce bakış açını değiştir sonra da insanlara sana davranılmasını istediğin gibi davran. Burada yazı dilinden bile nefretin anlaşılıyor. Bu nefret sadece sana zarar verir başkasına değil. Acilen psikolojik destek alıp ruhunu iyileştirmelisin. Geçmişe bir şey yapamayız ama şimdiki an ve gelecek hala bizim tercihlerimizde.
Ben fake değilim ama siz empatiden yoksun ve anlayışsızsınız! O dediğim durum artık yaşantımız böyle olmak zorunda oluşuydu.Artık kilo aldım 74 kg oldum nasıl elbise giyeyim? 22 yaşındayım lise mezuniyeti nasıl olsun imkansız!hee kızlar onu ole kabul etcektı. zaten erkekler ıcın asla suslenmıycektıbu acaıp fake bırı. soyleyım:)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?