En çokta ergenlik donemim de orta okulda lise de , hep bir ortamlarda yalnız kalma korkum vardı, insanlar beni sevsin isterdim. Hani bazı ortamların sevilen gurup kankalari varya hep kendimi o ortamda bulmak isterdim. Ama çoğu zaman dışlanır diim. Okulda öğretmen tahtaya kaldirsa kalbim nasıl hızlı atardı sacmalardim ve insanlar bana gülerdi . Ailemden tam anlamıyla sevgi goremedim anne kız baba kız ilişkim hiç olmadi küçüklüğümden beri sen iyi olursan herkes iyi olur, beni uzucek bir durum yaşasam sen bunu yapmasaydin o da yapmazdı durumu vardı ailemde. Neyse şuanda evliyim evliliğimin ilk dönemi ailem dur sus diyerek teyzelerim vs eski yaşamdaki evlilikten örnek vererek onlar gibi olmm için öğüt verdiler kahretsin ki uydum çünkü korkuyordum ya haklilarsa , dediklerini yapmazsam haksız duruma düşersem beni kötü bilmesinler. Tabi yavaş yavaş toparladım kendimi şuanda iyiligim için akıl vermeye kalkan teyzelerimi silmekle başladım. Annem le biyere varamiyoryz kizsamda aynı kafa da onu asla degistiremem sadece bildiğimi okuyabilirim. Herneyse. içime ata ata, kendimi isteyerek ve bilerek insanların beni uzmesine müsade ettiğimi düşündükçe kafayı yiyorm. Kafamin içinde olayları tekrarlıyorum. En ufak biseyi kafama takiyorum. Olayları sallayamiyorum herkes gibi. Bu arada dilimin kemiği yok , normal insanlar gibi kendimi haksız duruma düşürmeden savunamiyorum pat küt bodaslama dalıyorum konuya sinirden gözüm hiç biseyi görmüyor tabi haksız duruma dusuyorum. Haksızsizliga asla tahammülüm yok. Aşırı sabırsız bir insanım. Bu arada bu anlattıklarının çoğunu içerden duygusal olarak yaşıyorum dışardan senin ne derdin olurki ya ? Sen varya çok uyaniksin ? Hatta kayinvalidemin yeni evliyken sen oğlumu sulu dereye götürür susuz dereden getirirsin demisligi bile var . Ama malesef insanların kötü niyetini hemen anlamam iyi bilirim fark edersem de gürlerim. Vede çok takintiliyim. Sizce bı pakologa gorunmelimiyim. Haplardan vs kullansam az da olsa rahatlar miyim ?