zambak'cığım Allah yardım etsin...bir yerde dediğin gibi oluyor...yani çocuğun gözünde despot bir anne durumuna düşüyoruz bu bir gerçek...bende düşündüm bunları...ama sonra onun sağlıklı gelişmesi için bunuda göze aldım...nasılsa ilerde anlar diye düşündüm...ama yok o intiba kolay silinmiyor...oğlum hala benim yaptırımcı ve inatçi,zorlayıcı olduğumu düşünüyor...yeme içmede böyle olduğum için hayatının her alanında aynı şeyi yaptığımı düşünüyor zannediyorum...yada öyle düşünmemi sağlamak işine geliyor sıpanın...ben onu hala bebek gibi bağıra bağıra,sıka sıkıştıra severim:kedi:....senin dezevantajın çalıştığın için çocukla tamamen başbaşa kalamamış olman...kayınvaldenin zorlayıcı olmadığını ve sadece onun istediklerini yedirdiğini söylüyorsun...çocuğun pütürlü yememesi ayrı bir konu,damak tadının gelişkin olması ayrı bir konu...benimki pütürlü yemiyordu...ama damak tadı geliştirmek için bebekliğinden itibaren tatlı tuzlu,ekşi ve hatta zaman zaman hafif baharatlı çok çeşitli bir menü hazırlardım ben ona...:sm_confused:tabii kolay olmadı alıştırması(dedim ya sabır sabır ve azim)...çok sevdiği bir yiyecekle beraber yediriyordum mesela...mesela meyveli yoğurt...bir hazırladığım değişik tatta yemekten veriyor,sonraki kaşıkla meyveli yoğurdu ağzına tıkıyordum...tam ona kızacakken yoğurdun tadını alıyor duruyordu....çok dayatınca su içiriyor yutturuyordum...bir şekilde bir yolunu buluyordum...biraz aklı erince ödüllendirme yaptım..bir oyuncak veya ne bileyim biraz dondurma vs gibi....dediğim gibi benim büyük oğlum bebekliğinde rahat yiyen bir bebek olduğu için çok sıkı beslendi...küçüğümü onun gibi besleyememek bende büyük bir vicdani rahatsızlık yaratıyordu...hayatımın o dönemi küçük oğluma neyi,nasıl yediririm diye odaklanıp sürekli yeni yöntemler bulup,geliştirmekle geçti diyebilirim...ama benim şansım o dönem çalışmayıp hep başında olma imkanına sahip olmamdı...yani ikilemli olmadık...ben onu bir yere bırakıp bir saat uzaklaşamazdım...çok sıkışınca yedirir bir anneme teslim ederdim,oda beslenme saatine tekrar yetişmek kaydı ile...çünkü onun öğürmesi anneminde elini ayağına dolaştırıyordu....ilk oğlumdan 9 yıl sonra ve artık olmayacak dediğimiz bir anda hamile kalıp,bin güçlükle geçen bir 8 aydan sonra dünyaya geldiği için üstüne çok düşüyorduk(az biraz buldumcuk olduyduk:kedi::roflol:)...annemde kadın birşey olur,boğulur moğulur elimde kalır diye ben yanında olmadan ağzına birşey vermeye korkardı....oğluşunun yediği besin grubu maalesef çok zayıf...çorbalarını bari et suyu ve ilikli kemikleri kaynatıp onun suyuna yapın...kemiği düdüklüde kaynat...sonra kemiklerin içinden iliklerini çıkar hepsini birden kevgirden geçir...bu suya çorbasını yap...balık haşla onun suyuna şehriye yap...onun yaş grubundan,normal yiyip içen çocukları olan arkadaşlarınla biraraya gelip onları izlemesini sağla....ve kayınvaldenede gün içinde abur cubur (cips mips nedir bunlar)yedirmemesini tembihle...ki akşama biraz açıkmış ve yiyebilir halde olsun...yada cipsi çok seviyorsa bunu bir ödül olrak kullan...işte şunu yersen cips yemene müsaade edebiliriz gibi...yada parka götürme,ufak bir oyuncak alma gibi....biz mesela oğlum yemeğini yeyince ailece alkışlar,onu tebrik eder ve onunla gurur duyduğumuzu ifade ederdik...egosu gelişik olduğu için bundan çok hoşlanırdı...sırf alkışlanmak için kendini yemeğe zorlardı...:roflol:çocuğunuzun karakterindeki zaafları yakalayın...iyi gözlemleyin ve bu iş için kullanın....mesela şu anda erkek kardeşimin 3 yaşındaki kızı annemde kalıyor...oda meyve felan yemede sorunlu....annem birgün bunu yersen ben maksi babaanne olurum demiş(iş bankası reklamlarındaki o meşhum hareketi bilirsiniz)...şimdi yiyor yiyincede koca 60 yaşındaki kadın kollarını yukarda çaprazlayıp,bacaklarını iki yana açarak havaya zıplıyor "ben maksi babaanne oldum"diye bağırıyor:roflol:kız bayılıyor buna...ben oraya gidince hadi hala şimdi ben bunu yiyeyim sende "maksi hala" ol diyor...bende zıp zıplıyorum 41 yaşımda...:roflol:...ne bileyim bunlar bir örnek işte...iyice izlerseniz yakalarsınız birşeyler emin olun....kaydirigubbakcemile5