- Konu Sahibi hidennisko
-
- #45.661
Facebookta gördüğümdede çok beğenmiştim burda deve gibi görünce daha bi begendimm:)) bide bebek yap pembiş kurdelalı çok iş yaparsın söyliyim:))
amin allah hepimizin yardımcısı olsun..
senin yaşadıklarını da okudum üzüldüm zorlu ve acılı günler fakat sonrasında mutlu son, allah çocuklarına uzun ömürler versin şansları bahtları güzel olsun inşallah.. tabi tüm yavrularımızın..
bu arada yanlış okumadıysam arda beye gitmişsin ve antakya'da yaşıyormuşsun.. nasıl bir gebelik takibin oldu istanbula gidip gelmek zor olmadımı
Evet merracım bende hergun bi olay:)artık beddualı olduğumu düşünüyorum:))sahba yaklastıda 2kıloya yınede cekınıyo ınsan.gerilik zaten 2 hafta vardıda gec döllenme dıyolardı mşnyok bebek dıyolardı.bugun kesinleştı intrauterıngelişme geriliği.stres üzüntüden cok buyuk ıhtımal dedıler.66gun korkuyla yasamam kızımın kucuk olmasına neden oldu.canı içinde olsunda büyütürüm inşallah.karın cevresi küçükmüş anası gıbı ince belli olucak dedı dr.um gönlümü almak için.artık her gecen gun kar.dua edin bana kızlar mayıs ayını bitirmek istiyorum
Diyecek söz yazacak cümle bulamadım...Rabbim en kısa zamanda evlat sahibi yapar inşallah seni..çok dokundu yazdıkların.hayat devam ediyo öyle yada böyle dimi..güzel günler senin olsun daima
Kızlar bebişim 2 kiloyu geçmeye de başladı , az da olsa meme de emiyor. Artık 33 e gelenler korkmayın. İnşallah bebişleriniz vaktinde doğar. Biliyorsunuz 33 + 3 te doğdu kızım 8 gün sonra evimizde . Ben de erken doğmasını şöyle yorumluyorum: en azından ameliyat ağrılarım geçti bebişimle daha iyi ilgileniyorum. Artık rahatlayın.
Umudum bebişinin birkaç gün geri olmasına hiç üzülme zaten kilo ölçümleri çok doğru değil benim kızımında kilosu geriydi. 2-3 haftalık gerilik önemli . İlk üç ay iyi beslenememe de çok önemli değil. Zaten bebiş alacağını alıyor. Ben yediğime çok dikkat etmiştim . Sonuç olarak kimi bebekler 4-5 kilo doğarken kimileri 2-3 kilo doğuyor. Önemli olan bebişin sağlıklı olması
herkese merhababugün bebeklerimi kaybedeli tam 2 ay oldu. sanki hiç hamile kalmamış gibiyim, sanki biri kötü bir şaka yaptı. Yeni gelen arkadaşlar var, acıları çok çok taze... belki onlara umut olur diye yazıyorum, yoksa biliyorum ki herkes zamanı kendine göre yaşıyor. Allah biliyor ya, eşim bile unuttu oğullarımızı...ya da unutmuş gibi davranıyor.Ama değişiyor zamanla her şey, kanamalarım bitti dün. İlk defa bugün yemiş olmak için değil; gerçekten canım istediği için yemek yedim. dün rüyamda üçüzlerim olduğunu gördüm; hayırdır inşallah dedim. Hayra yordum. Bazen ağladım ama eskisi gibi parçalanmadı yüreğim. Alışıyor muyum? Şairin dediği gibi " unutmak mümkün değilse bile hatırlamamak mümkün." Öyle işte, içimden geldi yazmak...seviyorum hepinizi...
Kargüneşi böyle seyler okumak içimiörahatlatıyor.kızına Allah uzun ömür versin çok sevindim kiloda alıyomuş maşallah barekallah yavrucuğa.bende bugun 33+3um bebegım 1900gram.ne yazıkkı bugun ıntrauterın gelişim geriliği tanısı kesinleşti.karın cevresı buyumuyomuş..bızde sağlıkla kucağımıza alırız inşallah.kuvezdede az kalmış bu hastanede uzun sure mısafırımız olur deyıp korkutuyolar.saglıcakla kal..
evet benmde içimden geçti bugün...paşa kaç gündür görünmüyor kızlar; haberi olan var mı? 3 aylar girdi, ortadan kayboldu hatun
aslında başka şeyler yazmıştım ağlaya ağlaya,hepsi silindi belki başkaları ağlamasın diye silindi dedim:)ama bazılarını yeniden yazasım geldi asla aynılarını yazamıcak olsam da...
zaman su gibi akıp geçsin ve yine yeni bebişlerinle hayata güçlü bir merhaba de ikiz annesi arkadaşım canım...
hani demişsin ya hiç hamile kalmamış gibiyim,bana da aynısı olurdu sanki bunları hiç yaşamamışım gibi ta ki arada elim karnımdaki sezeryan dikişlerine gidene dek.o zaman tekrar inanırdım benim evladım gitti diye.
eşin unutmamıştır elbet ama daha çok üzülme diye napsın işte..ama nihayetinde bizim gibi de değiller kesin!
ilk defa acıktığımda ve iştahla yediğimde ben de şaşırmıştım kendime...hatta daha geçen gün tavla oynadım 8 aydır ilk defa.zarlar havada uçarken napıyorum ki ben gibi şeyler geçti içimden,gülmeye eğlenmeye devam ediyordum ama içim kızımı düşünüyordu kimse bilmezken...
rüyalarımda hep bebekler kucağımda oluyordu ama sonra başkalarının bebekleri oluyordu.uykularımda bile acı çekmeye dvm ediyordum.unutmak diil de hatırlamamak bile imkansızdı.
hiç oje sürmedim,hiç özenerek eskisi gibi saatlerce aynanın karşısında giysi denemedim,eskisi gibi özenerek makyaj yapmadım,hiç alışveriş yapmadım...hiçbiri içimden gelmedi.sanırım hiçbir şey eskisi gibi olmayacak artık her ne kadar artık daha iyi olsam ve daha da iyi olacak olsam da.
hele yok mu o tüm bunları yaşadığımı bile bile bana bebeklerinin yürüdüğünü,konuştuğunu ve tüm yaptıklarını ayrıntılarıyla anlatan arkadaşlar...onlar konuşurken gülümseyen ya da telefondayken ilgili ses tonuma rağmen aslında gözyaşları içine akan ben...bir zamanlar bebeğine en yakınken sonra onu bir kez bile görememiş bir kez bile dokunamamış olan ben!
sarı elbise!o sarı elbiseyi bir kez bile giyemeyeceğini,onu bir kez bile üzerinde göremeyeceğimi nerden bilebilirdim ki...şimdi bir kızım olsa yine o kadar çooooooooook mutlu olur muyum bilmem.ama ben ilk göz ağrımı,ilk heyecanımı son nefesime kadar unutmayacağım.üzerinde sarı elbise,saçları ise ipek gibi...elinden tutmuşum birlikte yürüyoruz neşeyle,tüm kötülüklere inat...hiç olmayacağını bile bile hep hayal etmek bu anı...
bu acı geçer mi ki,doğrusunu söylemek gerekirse hiçbir zaman!
ama eskisi gibi kalınmıyor arkadaşım,hergün ağlanmıyor,bebişlerimiz için iyi olmak gerek,son nefesini verene kadar umudunu kaybetmemek gerek!
ENNY umarım iyisindir,seni düşünüyorum bazen yüzümü yıkarken lavaboda ya da yemek tabaklarını toplarken,bazen de sınıfta ders anlatırken...BİRGÜN MUTLU OLACAĞINA İNANARAK,bebeğini severken düşlüyorum seni içim huzurla doluyor o zaman.
evet benmde içimden geçti bugün...
nerelerde acaba..dantele mi verdi kendini dedim..umarım bir sorun yoktur..
her yazıda beni anlatıyorlar diyorum..çünkü hep aynı acı..
benm kızımın üzerinde de bembeyaz bir elbise olurdu her düşündüğümde..
sahil de ellerinden tutardım yürürdük..simdi her sahile gittigimde (ki benm evime 5 dk.) hep aklımda..
aryamia geçen gün konusurken çok gülüyorduk eşimle..birden durdum gözlerim doldu..
hakkım yok diye düşündüm..eşim ne oldu birden bire.doğan dedim bizim çocuğumuz öldü unuttuk mu..
nasıl unuturuz.. eşim sarıldı ve hala psikolojik destek almadığım için üzüldüğünü söylüyor..
facebookta gördüğümdede çok beğenmiştim burda deve gibi görünce daha bi begendimm:)) bide bebek yap pembiş kurdelalı çok iş yaparsın söyliyim:))
sahbamus yaptığın şeyi çok beğendim
Taşlarla mı yaptın? Ay nasıl çok merak ettim?
Başka varsa onlarıda gösterirmisin(meraklı merry)
[ı][/ı]sahbamus, o taşlar ne güzel olmuş öyle. Ne yetenekler varmış sende, hayran kaldım
yeni bebek=psikolojik destek...
unuttuk mu? içimi yakan soru
birgün kızınla o sahilde yürüyeceksin belki de mmery
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?