- 8 Ocak 2011
- 17.643
- 1.866
- 223
- Konu Sahibi hidennisko
-
- #7.421
canım tekrardan başın sag olsun dedigin ne kadar dogru insan üzülüyo sanki orda olunca o anı yaşıyo gibi oluyo benimde ilk oglumda kayınpederim götürüp gömmüştü eltime gidince hep ordan geçiyorum bana dediki bir gün bak oglunun buruya gömdüm dedi ay nasıl kötü oldum kala kaldım orda ayaklarım gitmek istemedi agladım çok agladımdedim baba buruya gömdügünü neden söylemedin dediki söylesem ne olurduki gelmek istedin hemen dedi yalvardım yakardım beni oglumun mezarına götürmedi eşim sürüklüye sürüklüye götürdü beni ordan artık eltime gitmiyorum ah orayı gördükçe ana yüregi degilmi dedim kızştı yavrum oralarda üşürsün ben sana kıyamadım ürkek bir ceylan gibi taşıdım seni ama melek oldun gittin seni bunun için çok iyi anlıyorum insanın içi bir tuaf oluyo allahtan geldi ama inan bütün malımı mülkümü veriridim onu bir kez görmek için
Üzülme Sevtun. Bebeği görüp görmeme konusuna gelince. Ben 34 yaşındayım ve daha önceden hiç ölmüş bir kişi görmemiştim. İlk kez defnetmeden 15 dakika önce oğlumu gördüm. Ardından cenaze namazı kıldılar ve babası elleriyle defnetti. Bu anlar inan aklımızdan hiç çıkmıyor. Belki de görmemen daha hayırlıdır. Şu ana bile gözyaşlarımı tutamıyorum. Doğduğunda 800 gramdı küçük olduğu için de rengi morumsu idi. Ama defnetmeden gördüğümse ise inan ki bir nur parçasıydı. Dediğim gibi belki de görmemiş olman daha hayırlıdır. Bayram ziyaretlerinde çok ağırıma gidiyor.Mezarlıkta herkes büyüklerine ziyaret ederken ben minicik mezarı başında oğluma dua ediyorum. Yattığı yerde hep çocuklar var. Onlara da dua ediyorum, onların mezarlarını da suluyorum. Belki beraber oynuyorlardır diye avutuyorum kendimi. İnşallah ahirette bize şefaatçi olacaklar onlar. Bunu düşünüyorum. Onlar orada mutlular aslında. Ama biz aileler üzülüyoruz diyorum teselli ediyorum kendimi. Rabbim bir daha yaşatmaz inşallah. Zaman geçtikçe biraz küllenmişti acım şimdi tekrar bebek düşünmeye başlayınca yeniden depreşti canım. Bir de Yaren'i, Edamecrin'i kendime örnek alıyorum. Onlar da çok acılar yaşamışlar ve güçlü kalarak başarmışlar. (Allah Yaren'in bebeğini sağ salim kucağına almayı nasip etsin.) Biz de birbirimize desteğimizi eksik etmeyeceğiz canım. Bayrağı devralmak sırası bizlerde inşallah.
işşallah canım benim inan arkadaşları gördükçe motive oluyorum artık üzülmeyim diyorum olmuyorum kaynanam dediki görmemen daha iyi eger görseydin aklından çıkmazdı dedi belki benim ogullarımla senin ogulun birliktelerdir ne dersin allahım bir daha acı göstermesin canım benim ben bile 3 bebegimde tırsıyorum ya gene vefat ederse diye ama yılmıcam bu yola devam edicem belkim bebegimi alıcam belkide alamıcam allahım bilir canım destegiz için sag olun arkadaşlarcanım tekrardan başın sag olsun dedigin ne kadar dogru insan üzülüyo sanki orda olunca o anı yaşıyo gibi oluyo benimde ilk oglumda kayınpederim götürüp gömmüştü eltime gidince hep ordan geçiyorum bana dediki bir gün bak oglunun buruya gömdüm dedi ay nasıl kötü oldum kala kaldım orda ayaklarım gitmek istemedi agladım çok agladımdedim baba buruya gömdügünü neden söylemedin dediki söylesem ne olurduki gelmek istedin hemen dedi yalvardım yakardım beni oglumun mezarına götürmedi eşim sürüklüye sürüklüye götürdü beni ordan artık eltime gitmiyorum ah orayı gördükçe ana yüregi degilmi dedim kızştı yavrum oralarda üşürsün ben sana kıyamadım ürkek bir ceylan gibi taşıdım seni ama melek oldun gittin seni bunun için çok iyi anlıyorum insanın içi bir tuaf oluyo allahtan geldi ama inan bütün malımı mülkümü veriridim onu bir kez görmek için
Üzülme Sevtun. Bebeği görüp görmeme konusuna gelince. Ben 34 yaşındayım ve daha önceden hiç ölmüş bir kişi görmemiştim. İlk kez defnetmeden 15 dakika önce oğlumu gördüm. Ardından cenaze namazı kıldılar ve babası elleriyle defnetti. Bu anlar inan aklımızdan hiç çıkmıyor. Belki de görmemen daha hayırlıdır. Şu ana bile gözyaşlarımı tutamıyorum. Doğduğunda 800 gramdı küçük olduğu için de rengi morumsu idi. Ama defnetmeden gördüğümse ise inan ki bir nur parçasıydı. Dediğim gibi belki de görmemiş olman daha hayırlıdır. Bayram ziyaretlerinde çok ağırıma gidiyor.Mezarlıkta herkes büyüklerine ziyaret ederken ben minicik mezarı başında oğluma dua ediyorum. Yattığı yerde hep çocuklar var. Onlara da dua ediyorum, onların mezarlarını da suluyorum. Belki beraber oynuyorlardır diye avutuyorum kendimi. İnşallah ahirette bize şefaatçi olacaklar onlar. Bunu düşünüyorum. Onlar orada mutlular aslında. Ama biz aileler üzülüyoruz diyorum teselli ediyorum kendimi. Rabbim bir daha yaşatmaz inşallah. Zaman geçtikçe biraz küllenmişti acım şimdi tekrar bebek düşünmeye başlayınca yeniden depreşti canım. Bir de Yaren'i, Edamecrin'i kendime örnek alıyorum. Onlar da çok acılar yaşamışlar ve güçlü kalarak başarmışlar. (Allah Yaren'in bebeğini sağ salim kucağına almayı nasip etsin.) Biz de birbirimize desteğimizi eksik etmeyeceğiz canım. Bayrağı devralmak sırası bizlerde inşallah.
fadikçim üzlme düzelir ilaçla allahım kimsenin kucagını boş bırakmasın canlarım
Üzülme Sevtun. Bebeği görüp görmeme konusuna gelince. Ben 34 yaşındayım ve daha önceden hiç ölmüş bir kişi görmemiştim. İlk kez defnetmeden 15 dakika önce oğlumu gördüm. Ardından cenaze namazı kıldılar ve babası elleriyle defnetti. Bu anlar inan aklımızdan hiç çıkmıyor. Belki de görmemen daha hayırlıdır. Şu ana bile gözyaşlarımı tutamıyorum. Doğduğunda 800 gramdı küçük olduğu için de rengi morumsu idi. Ama defnetmeden gördüğümse ise inan ki bir nur parçasıydı. Dediğim gibi belki de görmemiş olman daha hayırlıdır. Bayram ziyaretlerinde çok ağırıma gidiyor.Mezarlıkta herkes büyüklerine ziyaret ederken ben minicik mezarı başında oğluma dua ediyorum. Yattığı yerde hep çocuklar var. Onlara da dua ediyorum, onların mezarlarını da suluyorum. Belki beraber oynuyorlardır diye avutuyorum kendimi. İnşallah ahirette bize şefaatçi olacaklar onlar. Bunu düşünüyorum. Onlar orada mutlular aslında. Ama biz aileler üzülüyoruz diyorum teselli ediyorum kendimi. Rabbim bir daha yaşatmaz inşallah. Zaman geçtikçe biraz küllenmişti acım şimdi tekrar bebek düşünmeye başlayınca yeniden depreşti canım. Bir de Yaren'i, Edamecrin'i kendime örnek alıyorum. Onlar da çok acılar yaşamışlar ve güçlü kalarak başarmışlar. (Allah Yaren'in bebeğini sağ salim kucağına almayı nasip etsin.) Biz de birbirimize desteğimizi eksik etmeyeceğiz canım. Bayrağı devralmak sırası bizlerde inşallah.
Üzülme Sevtun. Bebeği görüp görmeme konusuna gelince. Ben 34 yaşındayım ve daha önceden hiç ölmüş bir kişi görmemiştim. İlk kez defnetmeden 15 dakika önce oğlumu gördüm. Ardından cenaze namazı kıldılar ve babası elleriyle defnetti. Bu anlar inan aklımızdan hiç çıkmıyor. Belki de görmemen daha hayırlıdır. Şu ana bile gözyaşlarımı tutamıyorum. Doğduğunda 800 gramdı küçük olduğu için de rengi morumsu idi. Ama defnetmeden gördüğümse ise inan ki bir nur parçasıydı. Dediğim gibi belki de görmemiş olman daha hayırlıdır. Bayram ziyaretlerinde çok ağırıma gidiyor.Mezarlıkta herkes büyüklerine ziyaret ederken ben minicik mezarı başında oğluma dua ediyorum. Yattığı yerde hep çocuklar var. Onlara da dua ediyorum, onların mezarlarını da suluyorum. Belki beraber oynuyorlardır diye avutuyorum kendimi. İnşallah ahirette bize şefaatçi olacaklar onlar. Bunu düşünüyorum. Onlar orada mutlular aslında. Ama biz aileler üzülüyoruz diyorum teselli ediyorum kendimi. Rabbim bir daha yaşatmaz inşallah. Zaman geçtikçe biraz küllenmişti acım şimdi tekrar bebek düşünmeye başlayınca yeniden depreşti canım. Bir de Yaren'i, Edamecrin'i kendime örnek alıyorum. Onlar da çok acılar yaşamışlar ve güçlü kalarak başarmışlar. (Allah Yaren'in bebeğini sağ salim kucağına almayı nasip etsin.) Biz de birbirimize desteğimizi eksik etmeyeceğiz canım. Bayrağı devralmak sırası bizlerde inşallah.
canım benim yazdıkların çok etkiledi beni çok zor yaşadıklarımız ama bizimde güçlü olmamız gerekiyor inşallah bizde başaracağızbende doğumdan sonra druma çok ısrar ettim ve bebeğimi görmüştüm çok küçüktü 385grdı ama çok güzeldi ben onun etkisinde çok kaldım çok üzüldüğüm için eşim hala beni mezarına götürmüyor hala toparlanamadığımı düşünüyor yeni bir bebek olduktan sonra götürecekmiş ama ben gidemediğim için üzülüyorum :85:
zor olmuştur canm ama 9 ay degilmi geccek.. önemli olan sag salim allahım kucagımıza almayı nasip etsin..insan böle kayıp yasayınca dısarı cıkmayı bile aklına getirmez sanırım. her gününü atlatınca şükür eder. cumartesi benimde doktor kontrolüm var. dogumdan sonraki yapılan tahlillere bakcak bakalım gebelik için ne dicek. aslında istiyorum olsun çünkü pko var hamile hemen kalamıyorum ama bir yandan da korkuyorum.allahım herkese hayırlısını versin..
canım tekrardan başın sag olsun dedigin ne kadar dogru insan üzülüyo sanki orda olunca o anı yaşıyo gibi oluyo benimde ilk oglumda kayınpederim götürüp gömmüştü eltime gidince hep ordan geçiyorum bana dediki bir gün bak oglunun buruya gömdüm dedi ay nasıl kötü oldum kala kaldım orda ayaklarım gitmek istemedi agladım çok agladımdedim baba buruya gömdügünü neden söylemedin dediki söylesem ne olurduki gelmek istedin hemen dedi yalvardım yakardım beni oglumun mezarına götürmedi eşim sürüklüye sürüklüye götürdü beni ordan artık eltime gitmiyorum ah orayı gördükçe ana yüregi degilmi dedim kızştı yavrum oralarda üşürsün ben sana kıyamadım ürkek bir ceylan gibi taşıdım seni ama melek oldun gittin seni bunun için çok iyi anlıyorum insanın içi bir tuaf oluyo allahtan geldi ama inan bütün malımı mülkümü veriridim onu bir kez görmek için
Üzülme Sevtun. Bebeği görüp görmeme konusuna gelince. Ben 34 yaşındayım ve daha önceden hiç ölmüş bir kişi görmemiştim. İlk kez defnetmeden 15 dakika önce oğlumu gördüm. Ardından cenaze namazı kıldılar ve babası elleriyle defnetti. Bu anlar inan aklımızdan hiç çıkmıyor. Belki de görmemen daha hayırlıdır. Şu ana bile gözyaşlarımı tutamıyorum. Doğduğunda 800 gramdı küçük olduğu için de rengi morumsu idi. Ama defnetmeden gördüğümse ise inan ki bir nur parçasıydı. Dediğim gibi belki de görmemiş olman daha hayırlıdır. Bayram ziyaretlerinde çok ağırıma gidiyor.Mezarlıkta herkes büyüklerine ziyaret ederken ben minicik mezarı başında oğluma dua ediyorum. Yattığı yerde hep çocuklar var. Onlara da dua ediyorum, onların mezarlarını da suluyorum. Belki beraber oynuyorlardır diye avutuyorum kendimi. İnşallah ahirette bize şefaatçi olacaklar onlar. Bunu düşünüyorum. Onlar orada mutlular aslında. Ama biz aileler üzülüyoruz diyorum teselli ediyorum kendimi. Rabbim bir daha yaşatmaz inşallah. Zaman geçtikçe biraz küllenmişti acım şimdi tekrar bebek düşünmeye başlayınca yeniden depreşti canım. Bir de Yaren'i, Edamecrin'i kendime örnek alıyorum. Onlar da çok acılar yaşamışlar ve güçlü kalarak başarmışlar. (Allah Yaren'in bebeğini sağ salim kucağına almayı nasip etsin.) Biz de birbirimize desteğimizi eksik etmeyeceğiz canım. Bayrağı devralmak sırası bizlerde inşallah.
güzel dileklerin için sağol arkadaşım, inşallah en kısa zamanda sizlerde başka arkadaşlara destek olucaksınız..
bendede pco var canım bende hamilelik için çok bekledim, tedavim uzun sürdü..inşallah sen ve bekleyen diğer arkadaşlar sırayla hamile kalırsınız..bebek bekleyen bizlerde sağsalim kucağımıza alırız inşallah.. insan bir yıkım yaşayınca tedirginliklerde peşini bırakmıyor, altı aydır sürekli evdeyim, doktor için altı kez ancak çıkmışımdır, herşey yolunda gitsin yeter diyorsun, sıkılmak, dışarı çıkmayı düşünmüyorsun bile, bana dünyanın en güzel yerine bile götürücez deseler çıkmak istemezdim..zaten bu zahmeti çeken herkes böyle düşünür eminim..
güzel dileklerin için sağol arkadaşım, inşallah en kısa zamanda sizlerde başka arkadaşlara destek olucaksınız..
Yaren dualarımız hep seninle...
arkadaşlar ilk sayfaları okuyorumda aklıma takılan bişey oldu.rahim ağzı yetmezliğinde sancı olmadan düşük gerçekleşir die yorumlar var benim düşük olmadan gece hafif hafif karın ağrım gibi bir agrım vardı bende hamilelikte kabız oldugum için gaz sancısı zannetmiştim.(gaz sancılarım ara ara oluyordu )sabah karşı agrı birazda daha artmıştı ve gün içersinde agrım dahada artıp ıkınma gibi bir his geliyordu ve ben bu agrıya anlam vermeye calışırken bebek tuvalette kesesiyle dışarı çıktı.hastaneye gidesiye kese tekrar içriye girmişti ilk muayne sırasında 2cm acıklık oldugu söylenilmişti.ilk hastaneye yattıgımda kanamam yoktu ve aradan 4-5 saat gecince yavas yavas kanama ve sancım basladı ve git gide arttı 24 saatin sonunda sancıyla doğum gerçekleşti.sizlerin düşükleri nasıl oldu.yardımcı olursanız sevinirim
canım benim maşallah işşallah senin gibi bizde görürüz o haftaları inan rahimimi dikseler yatarım hiç kalkmam yavrum için degr 2 kayıp yaşadım bende biliyosun sizin gibi hep hamile kaldım ellerim boş hastaneden çıktım bu kerez eşimle erkek kardeşim kaynanam vardı hastaneden çıkınca tam taksiye binicektim döndüm herkez bindi taksiye arkama uzun uzun baktım dedimki sesli bir şekilde elbet birgün tek degil yavrumla sag saglim çıkıcam dedim eşim dedi bak soguk üşücen dedi dedim gene boş ellerim bak dedim karnımda bebegim vardı ama gene boş bomboş bebegim dedim içeri zor soktu arabada bir aglamam varmış çok zor bu acı nasıl geçer benle 2 arkadaş vardı dogum yaptılar birinin kızı birinin benim gibi oglu oldu allahım herşey senden ama keşke diyorum yavrumda dursaydıda annelik özlemmim dinerdi yaradanımın benim hakkımda neler düşünüyo kim bilir
yılmıcam yoluma devam edicem bebegim için herşeyi yapıcam tek korkum dikişim tutmazsa ben ne yaparım birde ilaçlardan çok korkuyorum çarpıntı yaptıgı için biraz tırsıyorum açıkçası panik atak varya bende iyi bir anne olurum demi ben eltim geçen yüzüme dediki belkide sen hastasınya allah ondan alıyo bebeklerini dedi ay nasıl kötü oldum ben hastalıklıymya öyle gözle bakıyolar bana çok zoruma gidiyo benim sizce ben kötümü bir anne olurum 2 tane çocuga baktım dadıydım ben 5 günlüktü biri digeride 1 aylıktı aldıgımda enson 3 aylıkken aldım 5 yaşına kadar baktım kızıma allaha şükür herşeyden bilgim var annelikte çok güzel yaparım allahım işşallah sag saglim verir yavrumuda kendim için degilde inanın eşim için istiyorum sırf o mutlu olsun ben kendimden vazgeçtim artık
canım benim bende agrı olmadı hafif pembe kanama oldu doktora gittik açıklık yok detip geri yolladılar pazartesi kendi doktoruma gittim oda baktı açıklık yok yatıcaksın dedi yattım salı günü adet kanaması gibi kan geldi agrı yok tabi gece yedi büçükta doktora gittik eşimle baktı bebegin kesesi aşagıya inmiş dedi dogum başlamış yatırıcez dedi seni hiç agrım olmadı ntsye bagladılar gene sancı çıkmadı gece geldi kanama sabaha kadar kanamam kesildi eşim serklaj ameliyatı olucak diye yolladılar serklaj ipi almaya ama malesef hafif afadesiniz gaz sancısı kaynanam yanımda dedimki anne benim gazım var dedim çok kötü oda dedi çıkar yok dedim utanırım levabaya gideyim dedim ayagı kalktım birşeyler akmaya başladı aklıma gelen başıma geldi birde ne görüyüm altım batmış korkumdan hacetimi bile gideremedim dedim doktoru çagır oda doktora gitti çagırmaya içimdem bir seste diyoki allahım ne olur bu agrı düşündügüm agrı olmasın çünkü ilk oglumdan biliyorum ben nasıl oldugunu bildigim için doktor geldi ooooooooobu çocuk durmaz dedi elişni keseme taktı boşalttı okadar kan su bendenmi çıktı acaba çok kötü olmuştum yatak battı üstüm basımda cabası enson hasta bakıcı geldi kaynanamla üstümde ne varsa s,ildiler kanları yavrum hasta bezinin üstüne dogdu çok acı birşeyarkadaşlar ilk sayfaları okuyorumda aklıma takılan bişey oldu.rahim ağzı yetmezliğinde sancı olmadan düşük gerçekleşir die yorumlar var benim düşük olmadan gece hafif hafif karın ağrım gibi bir agrım vardı bende hamilelikte kabız oldugum için gaz sancısı zannetmiştim.(gaz sancılarım ara ara oluyordu )sabah karşı agrı birazda daha artmıştı ve gün içersinde agrım dahada artıp ıkınma gibi bir his geliyordu ve ben bu agrıya anlam vermeye calışırken bebek tuvalette kesesiyle dışarı çıktı.hastaneye gidesiye kese tekrar içriye girmişti ilk muayne sırasında 2cm acıklık oldugu söylenilmişti.ilk hastaneye yattıgımda kanamam yoktu ve aradan 4-5 saat gecince yavas yavas kanama ve sancım basladı ve git gide arttı 24 saatin sonunda sancıyla doğum gerçekleşti.sizlerin düşükleri nasıl oldu.yardımcı olursanız sevinirim
evet canım inan çok haklısın artık yıpratmak üzülmek istemiyorum takdiri ilahi deyip geçiyorum ama kızmayın ne olur aklımada gelmıyo deegil dün annem dediki şimdi ablamlar allah nasip ederse yarın memleketten gelicekler bu arada bak dedi ablamlarda tatile geliyo keşke dedi bebegin dursaydı hepimiz hep beraber olurduk bebegini severdik dedi bende haliyle üzüldüm yaram taze galiba ondan zaman herşeyin ilacı allahım eşlerimizi gerçekten başımızdan eksik etmesin eşim allah razı olsun çok iyi ama garibim benim ve annesinin arasında kalmaktan yoruldu annesi konuşmuyo sırf beni tutyo diye onada çok üzülüyorum beddua ediyo geçen gitmemizde allahım diyo sanada öyle çocuklar versinki yüzlerine benim gibi hasret kalasın diye garibimi yanına bile yanaştırmadı ben anne olsan evladıma öyle yapmam eşim adınada çok üzülüyorum diyorum herzaman allahım başımdan eksik etmesi artık yanlızız kendi ailem var yanımda ama onlarında bana faydası yok elbet bizimde yavrularımız olacak tek istedigi eşime bakıpta canım bak başardım bu kerez bu bizim yavrumuz demeyi okadar çok istiyorumki zafer kupasını ne zaman olıcez arık bilemiyorum allahım hayırlı evlatlar nasip etsin işşallahSevtun ne olur bu kadar ümitsiz olma canım. Başkalarını da kafana takma bu kadar takma. İnşallah bebeğini kucağına alınca geçecek bunlar. Başkalarının hayatına müdahalelerinde sınırlar getir bence. Bir de Allah hayırlı evlatlar nasip etsin herkese. Evlat sahibi olup da seni doğuracağıma taş doğursaydım diyenler var. Etrafındaki insanlar bu sözleri söylerken bunu düşünmüyorlar. Önemli olan biraz da hayırlı evlat olmaları. Bizler şu an çok yaralıyız. Bu yüzden de her şeye çok üzülüyoruz. Tabiki bizler de evlatlarımıza iyi bakabiliriz. Sakın bunları düşünme canım. Çok şükür ki anladığım kadarıyla iyi bir eşin var. Benim de 4 gün hastanede altıma eşim sürgü tuttu. Kimselere diyemedik uzaktalar diye, üzülmesinler diye. Ama bu travmayı eşimizle yaşadık. Bu yüzden eşini de anlamaya çalış. Bak sana bir şey anlatayım: Edirne'yken beraber aynı okulda çalıştığımız benle yaşıt bir öğretmen arkadaş vardı. Eşi açıköğretim okuyordu. Askerliği tecilliydi. Bir oğulları oldu. Ben eşimi nasıl askere göndereceğim derdi o kadar aşıktı eşine. Geçen nisanda eşi motorsikletle kaza yaptı ve vefat etti. Askere göndermeye kıyamadığı eşi. İşin daha da acısı ölen kişinin babası da 1,5 yaşındayken kendi babasını kaybetmiş. Allah korusun, Allah eşlerimizi başımızdan eksik etmesin. Teknoloji sürekli gelişiyor. İnşallah bizler de sağlıklı bebeklerimizi alacağız kucağımıza. Lütfen kendini yıpratma bu kadar. Öpüyorum ve hayırlı cumalar diliyorum.
merhaba arkadaşlar
şu anda 11+6 hamileyim..bu benim 3.hamileliğim..
ilk tüp bebek yöntemiyle ikizlerime hamile kaldım ikiz kızlarımı 18 ve 21.haftalarda 3 hafta arayla kaybettim..17.haftada az bir lekelenmeyle dr a gittim rahim ağzı 1.5 cm açık doğum başlıyor sabaha dikeceğiz dedi..gece bekletti hastanede ama bu süreçte rahim tamamen açılmış ameliyat masasında daha bayılmadan suyum geldi.bebeği geri itip dikmişler..9 günde dikişlere baskı yaptı kanama doğumhaneye aldılardikişler alındı 2.5 saatte doğdu..suyu gelsede canlıydı ama gelişmesi durmuştu..diğeri de gayet sağlıklıydı ama ikizlerde biri doğdumu diğeride doğarmış rahim içini temizleyene kadar kasılmalar devam edermiş..3 hafta sonra yoğun kanamam oldu..diğer kese rahim ağzından sarkmış hep yatmama rağmen hemen doğumu başlatacağız yoksa rahiminide kaybedersin dediler..suni sancıyla 10 saatte doğdu..rahime yapışık plasenta çatır çatır ayrılarak dehşet kanamalı bir doğum oldu.masadan kalkamayacağımı düşündüm..ilk bebek çok kötüydü patolojiye gitti sonuçta bir şey çıkmadı..ikinci yavrumu alıp gömdük..her hafta sonu mezarlıktaydık..
1 sene dolmadan dondurulmuş embriyolarımla kızıma hamile kaldım..3 .ay bitimi serklaj yapıldı ve hep yattım ona rağmen azda olsa açılma oldu ama sorunsuz 38+1 de planlı sezeryanla kucağıma aldım kızımı çok şükür..ama hamilelik boyunca panik atakla savaştım..kızım şimdi 3 yaşını bitirdi..
aralık başında adetim gecikti sürpriz bir şekilde hamile olduğumu öğrendim..tedaviler,tüp bebek sonucu evliliğimin 10.senesinde normal yoldan hamileliği yakaladım..ama riskler aynı..
pazartesi dr kontrolümüz var..rahim ağzıma bakılacak,kültür alıncak..
1 hafta sonrada ameliyat..dr um dikmekten yana değil ama ben ısrarlıyım..bu dikiş zaten sadece rahim ağzımı değil beynimdeki takıntıları da dikecek..yine yatak istirahati..en azından bunda moralim süper..
herkese sağlıklı,vakti saatinde doğumlar,ve bebekler diliyorum..
merhaba arkadaşlar
şu anda 11+6 hamileyim..bu benim 3.hamileliğim..
ilk tüp bebek yöntemiyle ikizlerime hamile kaldım ikiz kızlarımı 18 ve 21.haftalarda 3 hafta arayla kaybettim..17.haftada az bir lekelenmeyle dr a gittim rahim ağzı 1.5 cm açık doğum başlıyor sabaha dikeceğiz dedi..gece bekletti hastanede ama bu süreçte rahim tamamen açılmış ameliyat masasında daha bayılmadan suyum geldi.bebeği geri itip dikmişler..9 günde dikişlere baskı yaptı kanama doğumhaneye aldılardikişler alındı 2.5 saatte doğdu..suyu gelsede canlıydı ama gelişmesi durmuştu..diğeri de gayet sağlıklıydı ama ikizlerde biri doğdumu diğeride doğarmış rahim içini temizleyene kadar kasılmalar devam edermiş..3 hafta sonra yoğun kanamam oldu..diğer kese rahim ağzından sarkmış hep yatmama rağmen hemen doğumu başlatacağız yoksa rahiminide kaybedersin dediler..suni sancıyla 10 saatte doğdu..rahime yapışık plasenta çatır çatır ayrılarak dehşet kanamalı bir doğum oldu.masadan kalkamayacağımı düşündüm..ilk bebek çok kötüydü patolojiye gitti sonuçta bir şey çıkmadı..ikinci yavrumu alıp gömdük..her hafta sonu mezarlıktaydık..
1 sene dolmadan dondurulmuş embriyolarımla kızıma hamile kaldım..3 .ay bitimi serklaj yapıldı ve hep yattım ona rağmen azda olsa açılma oldu ama sorunsuz 38+1 de planlı sezeryanla kucağıma aldım kızımı çok şükür..ama hamilelik boyunca panik atakla savaştım..kızım şimdi 3 yaşını bitirdi..
aralık başında adetim gecikti sürpriz bir şekilde hamile olduğumu öğrendim..tedaviler,tüp bebek sonucu evliliğimin 10.senesinde normal yoldan hamileliği yakaladım..ama riskler aynı..
pazartesi dr kontrolümüz var..rahim ağzıma bakılacak,kültür alıncak..
1 hafta sonrada ameliyat..dr um dikmekten yana değil ama ben ısrarlıyım..bu dikiş zaten sadece rahim ağzımı değil beynimdeki takıntıları da dikecek..yine yatak istirahati..en azından bunda moralim süper..
herkese sağlıklı,vakti saatinde doğumlar,ve bebekler diliyorum..
Merhaba Mavinilay serklaj yaptıran arkadaşlar da cevap vereceklerdir. Ben 25. haftalık geçen sene doğum yaptım. Bundan sonra teşhis konuldu. Bu sefer hamile olduğumda doktor serklaj yapacağını söyledi. Daha önceden sana teşhis konulmamış mıydı ki? İstersen başka bir doktora daha git. Genelde buradaki arkadaşlar bu kararı vermek için birkaç doktora gitmiş. Genelde de takip ettiğim kadarıyla da serklaj yaptırıp sürekli yatan arkadaşlarım son haftaları görmüşler. İnşallah bu hamileliğini sağlıklı bir şekilde tamamlarsın.
canım ben kızımda da serklaj yaptırdım ve 38+1 de doğum yaptım ama hep yattım..ilkinde başka dr bakıyordu ama doğumu mu ve 30 hafta sonrası kontrollerimi şimdi ki dr um yapmıştı..ilk dr da dikmekten yana değildi ben ısrar ettim ve dikildi ameliyat sonrası da iyi ki dikmişiz demişti..bunda da pazartesi kontrolüm var ama ben dikilmesinde ısrarcıyım dikilmesi ile sadece rahim ağzım değil beynimdeki takıntılar da dikilmiş olacak..sonra da yatış tabii ki..
Allahım hiç kimseyi evladıyla sınamasın..isteyen herkese evlat duygusunu tattırsın..
arkadaşlar ilk sayfaları okuyorumda aklıma takılan bişey oldu.rahim ağzı yetmezliğinde sancı olmadan düşük gerçekleşir die yorumlar var benim düşük olmadan gece hafif hafif karın ağrım gibi bir agrım vardı bende hamilelikte kabız oldugum için gaz sancısı zannetmiştim.(gaz sancılarım ara ara oluyordu )sabah karşı agrı birazda daha artmıştı ve gün içersinde agrım dahada artıp ıkınma gibi bir his geliyordu ve ben bu agrıya anlam vermeye calışırken bebek tuvalette kesesiyle dışarı çıktı.hastaneye gidesiye kese tekrar içriye girmişti ilk muayne sırasında 2cm acıklık oldugu söylenilmişti.ilk hastaneye yattıgımda kanamam yoktu ve aradan 4-5 saat gecince yavas yavas kanama ve sancım basladı ve git gide arttı 24 saatin sonunda sancıyla doğum gerçekleşti.sizlerin düşükleri nasıl oldu.yardımcı olursanız sevinirim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?