- Konu Sahibi hidennisko
-
- #13.081
zor canım yaa gidince alışırsın ama biraraya gelince ayrılmak zor oluyordur.. dün akşam eşime anlattım sen giderken onlar geliyorlarmış dedim biraz düşündü hatırladı. köşede karşılaşmışsınız sanırım, o da bana niye bakıyorlar diye düşünmüş
duydunmu canım yaa paskalın yerine tanerin arkadaşı meter girecek diyorlar
hadi hadi kandırma bizi anladın sen onu kız tuba birşey desene kız şü regreteye sabahlar olmasını bırakıpta bende olsam dönmem
Yaaa hasta diye gerçektenn yaaaBaşka niyeim yok
şaka bir yanada geçmiş olsun canım inan eşim hasta olsa içim canım acır ne yapcen gripse bol su içir terlet canım eşim hasta olsa sabahlara kdar basından ayrılmam bakarım bebek gibi çok merhametliyimdir bu konudaallah kocalarımızı basımından eksik etmesin işşallah kızlar size müjde veriyim ben azda olsa yavrumu hissedebiliyorum çok mutluyum allah mutlulugumu yarım degil tam daim etsin işşallah
kıyıcam valla ısırcam onun totosunuinşallah sizde bende mükafatımızı alırız canım..p.tesiye kadar şansı var geldi geldi yoksa dr teyze bozucak rahatını alıcak onu..
yaa babası garip değildi ama anasına yazık korkuyom zati yok bidaha cıksss olmazzzzzkendi durumumla alakalıları biliyorum canım benim birazda meslekten oluyo ortaya bi karışık..serklaj konusunu hiç bilmiyorum mesela ama teşekkür ederim buda benden sana
hayırlısı ozaman canım ben dayanamıyodum sen dayanabilirsen bekle kesin olsun..
yok regretecim yok bidaha olmaz yeter bize bu aksiyon rabbim hayırlısını versin artık napim gelmezse sezeryana razıyım..sana devrediyorum haklarımı
canım ben 15 haftalıgım 38 haftaya daha çok varYok canım ben hasta etmedim geldiimde hastaydı.cicileriniz hayırlı olsun allah güzel günlerde giydirmeyi nasip etsin inşallah.canım beni arkadaşıma doktoru söyledi 38 haftayı geçtikten sonra öneriyoruz doğumu başlatmak için demişş sen ozaman geldiğinde baktın bebek yerinden memnun ozaman düşünürsün bişeyler
kız yaşlı nine resmi daha güzeldi bakp bakıp gülüyodum yawevet baktık yol verdik tam otoparktan çıkıyordu
o ada ikisine dar gelir artıkk bence taner bozulur bu duruma gızları paylaşmak zorunda kalır
Ben hasta olunca eşimde öledir ilgilenir üzülür bana.amin canım allah başımızdan eksik etmesin inşallah
takılıyorum ben sana canım haklısın insan korkar tabii hayırlısı olsun gerekirse sezeryan olur artıkk sağlıkla dogsunda gerisi önemli deill
canım ben 15 haftalıgım 38 haftaya daha çok varbekle dur şimdi 38 haftayı of yaktın beni 38 hafta offff
kız yaşlı nine resmi daha güzeldi bakp bakıp gülüyodum yaw
yok bence hafta sonuna kadar böyle kalsın ihtimal var hala belki eşi iyileşirdönünce yaşlı kadın olucak nasılsa
Paşammmnasılımmm
Arkadaşlar merhaba,
Öncelikle Paşam, kusura bakma canım senin aradığında okuldaydım biraz donuk ve duygusuz bir ses tonuyla konuştum çünkü öğlen arasına yeni girmiştik ve bütün öğretmenler öğretmenler odasındaydık, bütün gün öyleydim çünkü geçmiş olsun deseler gözlerim doluyor aklıma başka şeyler getirerek soğukkanlı olmaya ve ağlamamya çalıştım. İnşallah kusuruma bakmamışsındır.
Şimdi bu mesajı gönderiyim ayrıntılı yazarım.
Arkadaşlar merhaba,
Öncelikle Paşam, kusura bakma canım senin aradığında okuldaydım biraz donuk ve duygusuz bir ses tonuyla konuştum çünkü öğlen arasına yeni girmiştik ve bütün öğretmenler öğretmenler odasındaydık, bütün gün öyleydim çünkü geçmiş olsun deseler gözlerim doluyor aklıma başka şeyler getirerek soğukkanlı olmaya ve ağlamamya çalıştım. İnşallah kusuruma bakmamışsındır.
Şimdi bu mesajı gönderiyim ayrıntılı yazarım.
Arkadaşlar merhaba,
Öncelikle Paşam, kusura bakma canım senin aradığında okuldaydım biraz donuk ve duygusuz bir ses tonuyla konuştum çünkü öğlen arasına yeni girmiştik ve bütün öğretmenler öğretmenler odasındaydık, bütün gün öyleydim çünkü geçmiş olsun deseler gözlerim doluyor aklıma başka şeyler getirerek soğukkanlı olmaya ve ağlamamya çalıştım. İnşallah kusuruma bakmamışsındır.
Şimdi bu mesajı gönderiyim ayrıntılı yazarım.
Deilimm bileti açığa aldırdım bu hafta sonuna kadar gitmiyorumm Kocişe üzüldüm bırakıp gidemiyorumm İşleri ayarladımm Belki iyileşir ben burdayken.Sonra Sabahlar olmasın
offffşu 10dk beklemek öldürüyor beni :84::84::84:
Pazar gecesi lekelenmem olunca Pazartesi günü sabahı Özeldeki doktoruma gittim (sabah 8.30) Kese bozulmuş dedi ve üç seçenek önerdi :
1. İlaçları bırak kendiliğinden düşsün.( Zaten ben ilaçlardan dolayı bunca zaman düşmediğini düşündüğümü belirttim.)
2. Kürtaj yapalım.
3. Kürtaj yapıp genetik inceleme işlemi yapalım. Kendisinin de işlemi yapıp genetiğe gönderebileceğini 500 tl kadar tutacağı için fakültede yaptırabileceğimi söylemesi üzerine fakülteye gittik. Yard. doç. ameliyatta 15.30'dan sonra gelir dediler.Asistanı ilgilendi. (Bence tüm hastane sürecimde hastanenin en ilgili doktoruydu.) Asistanı keseyi kontrol edip kese düzensizleşmiş dedi ve yolk kesesinin ve embriyonun oluşmamış olduğunu söyledi yani kendi özeldeki doktorumla aynı şeyleri dedi.Sorular sorduğumda hocaya soracağını benim ilk kez düşüğüm olmadığı için sorularımı hocanın cevaplamasının uygun olacağını söyledi. Anesteziye gönderdi tahlilller için. Tahlil verdik. 15.30'dan sonra fakültedeki doktorla 1-2 dakikalık bir görüşme yaptık. Doktoru son görüşüm oldu zaten. Doktorun ameliyatı varmış hiçbir şey soramadık yatış verdiler ama sabah gideceğimi söyledim. Sabah gittik. Hamileleğimi resmen öğrendiğim gün Waikikiden aldığım pijama takımını giydim bu sefer bu aklıma geldi başladım ağlamaya. Eşim üzüldü. Hemen 8.30'da görevli geldi ve tamamen üstümü çıkarıp ameliyat önlüğü giymemi söyledi. Beni ameliyathaneye aldılar. Anestezi doktoru huzursuz olduğumu görünce konuştu. Nasıl bayılırsan öyle ayılırsın sakin ol, daha gençsin gibi sözler sarfetti. O arada ben buraya kendimi serklaj için gelmeye hazırlamıştım dedim. O arada bayılmışım zaten. Ayılmaya yakın kendimi çok tuhaf hissettim. Daha doğrusu ölmüş olduğumu sandım. Şimdiye dek bunun öncesinde 4 kez narkoz almıştım böyle bir duygu hissetmemiştim. Gözümü açmaka istiyorum konuşmak istiyorum hiçbir şey yapamıyorum. Dua okumaya çalışıyorum onu da beceremiyorum. Odaya getirmişler eşim beni uyandırmaya çalışıyor. Tuhaf bir süreçti. Malesef hastanede bir özel oda varmış o da doluymuş iki kişilik odalar vardı başta tek kişiydim sonra bir 37 haftalık bir hamile bayan geldi. Bu arada ona soru sormaya bir doktor gelip gitti. Öğlen oldu henüz yiyemeyeceğim için bana yemek vermediler eşime bile teklif etmediler.(Bu arada eşim de aynı kurumda öğretim üyesi) Öğlene kadar bir kez ateşime iki kez de tansiyonuma hemşire gelip baktı öğlen bir asistan gelip elime bir reçete verip taburcu olabilirsiniz dedi, soru soruyorum bir şey bilmiyor hocaya sorun diyor. Hoca da ortada yok ameliyatta herhalde. Yan hastanın refakatçisi arada çıkıp kolidora serumumlarının bittiğini söylemiş bizim hoca oradaymış ve bir kez bile gelmedi yanıma. Daha doğrusu kimse gelip de ağrın kanaman var mı, artık yemek yiyebilirsin şunları ye türünden bir şey söylemedi. Bu arada saat 16.30'a geldi hala kimse gelmedi eşim sormaya gitti hoca poliklinikte oraya gidip sorun sorularınızı dediler. İndik hoca yok telefon ettik cebine açmıyor. Güya o arada servise çıkmış bizi bulamamış çıkmış gitmiş. Bana bir Allah'ın kulu hiç bir şey demedi rapor verelim okula gitmeyin vb. kimse bir şey demedi hoca gitmiş deyince ben de sinirlendim. Dedim ben aynı olayı Edirne Tıpta da yaşadım 7 haftalık lekeyle gittim bir hafta boyunca alt tarafı 7 haftalık ilk bebeğe günde kaç doktor viziteye geliyordu, neredeyse saat başı asistanlar kontrol ediyordu. Burada bir kişi bile gelip ilgilenmedi dedim. Yanımda yatan kadına geleip soran doktor da ben hemşireye sordum dedi durumunu. Ben de ama hemşireniz bana bir şey sormadı. Yüzümden mi anlıyorsunuz ağrımın kanamamın olmadığını dedim. Pişkin pişkin burada böyle dedi. İyi dedim çok güzel yapacağım reklamınızı dedim. Çok büyütüyorsunuz basit bir işlem oldunuz dedi. Ben dedim 3. bebeğimi kaybettim size çok kolay gelebilir dedim. Allah razı olsun bir güvenlik görevlileriniz aşağıda bu halimi görünce geçmiş olsun dedi bir kişi bile demedi dedim. Bu sefer geçmiş olsun demez mi? Sinirli sinirli çıktık hastaneden. Eşim reçeteyi de almamış rapor da almadım bugün okula gittim. Ağladım ağladım. Eşim dedi ben sana boş ver parayı verelim kendi doktorun yapsın dedim dedi güvenemedi fakültedeki doktora. Gelince baktık reçeteyi unutmuşuz hemen kendi doktorumu aradım başladım tüm olayları ağlayarak anlatmaya. O da üzülme dedi ben dedim bir daha gitmem oraya dedim tamam haftaya kontrole gel dedi ilaç ismi söyledi yine de muayenesini kesip geldi telefonda beni dinledi sağ olsun. İşte böyle kızlar çok sinirlendim fakülteye ama şikayet etmeyi düşünüyorum. Eşim ilaç almaya giderken aramış doktoru söylemişler herhalde tartıştığımızı alttan alarak konuşmuş bir ay sonra çıkacak sonuçlar o zaman konuşuruz demiş. Komşum geldi kızlar sonra görüşürüz yine...
Pazar gecesi lekelenmem olunca Pazartesi günü sabahı Özeldeki doktoruma gittim (sabah 8.30) Kese bozulmuş dedi ve üç seçenek önerdi :
1. İlaçları bırak kendiliğinden düşsün.( Zaten ben ilaçlardan dolayı bunca zaman düşmediğini düşündüğümü belirttim.)
2. Kürtaj yapalım.
3. Kürtaj yapıp genetik inceleme işlemi yapalım. Kendisinin de işlemi yapıp genetiğe gönderebileceğini 500 tl kadar tutacağı için fakültede yaptırabileceğimi söylemesi üzerine fakülteye gittik. Yard. doç. ameliyatta 15.30'dan sonra gelir dediler.Asistanı ilgilendi. (Bence tüm hastane sürecimde hastanenin en ilgili doktoruydu.) Asistanı keseyi kontrol edip kese düzensizleşmiş dedi ve yolk kesesinin ve embriyonun oluşmamış olduğunu söyledi yani kendi özeldeki doktorumla aynı şeyleri dedi.Sorular sorduğumda hocaya soracağını benim ilk kez düşüğüm olmadığı için sorularımı hocanın cevaplamasının uygun olacağını söyledi. Anesteziye gönderdi tahlilller için. Tahlil verdik. 15.30'dan sonra fakültedeki doktorla 1-2 dakikalık bir görüşme yaptık. Doktoru son görüşüm oldu zaten. Doktorun ameliyatı varmış hiçbir şey soramadık yatış verdiler ama sabah gideceğimi söyledim. Sabah gittik. Hamileleğimi resmen öğrendiğim gün Waikikiden aldığım pijama takımını giydim bu sefer bu aklıma geldi başladım ağlamaya. Eşim üzüldü. Hemen 8.30'da görevli geldi ve tamamen üstümü çıkarıp ameliyat önlüğü giymemi söyledi. Beni ameliyathaneye aldılar. Anestezi doktoru huzursuz olduğumu görünce konuştu. Nasıl bayılırsan öyle ayılırsın sakin ol, daha gençsin gibi sözler sarfetti. O arada ben buraya kendimi serklaj için gelmeye hazırlamıştım dedim. O arada bayılmışım zaten. Ayılmaya yakın kendimi çok tuhaf hissettim. Daha doğrusu ölmüş olduğumu sandım. Şimdiye dek bunun öncesinde 4 kez narkoz almıştım böyle bir duygu hissetmemiştim. Gözümü açmaka istiyorum konuşmak istiyorum hiçbir şey yapamıyorum. Dua okumaya çalışıyorum onu da beceremiyorum. Odaya getirmişler eşim beni uyandırmaya çalışıyor. Tuhaf bir süreçti. Malesef hastanede bir özel oda varmış o da doluymuş iki kişilik odalar vardı başta tek kişiydim sonra bir 37 haftalık bir hamile bayan geldi. Bu arada ona soru sormaya bir doktor gelip gitti. Öğlen oldu henüz yiyemeyeceğim için bana yemek vermediler eşime bile teklif etmediler.(Bu arada eşim de aynı kurumda öğretim üyesi) Öğlene kadar bir kez ateşime iki kez de tansiyonuma hemşire gelip baktı öğlen bir asistan gelip elime bir reçete verip taburcu olabilirsiniz dedi, soru soruyorum bir şey bilmiyor hocaya sorun diyor. Hoca da ortada yok ameliyatta herhalde. Yan hastanın refakatçisi arada çıkıp kolidora serumumlarının bittiğini söylemiş bizim hoca oradaymış ve bir kez bile gelmedi yanıma. Daha doğrusu kimse gelip de ağrın kanaman var mı, artık yemek yiyebilirsin şunları ye türünden bir şey söylemedi. Bu arada saat 16.30'a geldi hala kimse gelmedi eşim sormaya gitti hoca poliklinikte oraya gidip sorun sorularınızı dediler. İndik hoca yok telefon ettik cebine açmıyor. Güya o arada servise çıkmış bizi bulamamış çıkmış gitmiş. Bana bir Allah'ın kulu hiç bir şey demedi rapor verelim okula gitmeyin vb. kimse bir şey demedi hoca gitmiş deyince ben de sinirlendim. Dedim ben aynı olayı Edirne Tıpta da yaşadım 7 haftalık lekeyle gittim bir hafta boyunca alt tarafı 7 haftalık ilk bebeğe günde kaç doktor viziteye geliyordu, neredeyse saat başı asistanlar kontrol ediyordu. Burada bir kişi bile gelip ilgilenmedi dedim. Yanımda yatan kadına geleip soran doktor da ben hemşireye sordum dedi durumunu. Ben de ama hemşireniz bana bir şey sormadı. Yüzümden mi anlıyorsunuz ağrımın kanamamın olmadığını dedim. Pişkin pişkin burada böyle dedi. İyi dedim çok güzel yapacağım reklamınızı dedim. Çok büyütüyorsunuz basit bir işlem oldunuz dedi. Ben dedim 3. bebeğimi kaybettim size çok kolay gelebilir dedim. Allah razı olsun bir güvenlik görevlileriniz aşağıda bu halimi görünce geçmiş olsun dedi bir kişi bile demedi dedim. Bu sefer geçmiş olsun demez mi? Sinirli sinirli çıktık hastaneden. Eşim reçeteyi de almamış rapor da almadım bugün okula gittim. Ağladım ağladım. Eşim dedi ben sana boş ver parayı verelim kendi doktorun yapsın dedim dedi güvenemedi fakültedeki doktora. Gelince baktık reçeteyi unutmuşuz hemen kendi doktorumu aradım başladım tüm olayları ağlayarak anlatmaya. O da üzülme dedi ben dedim bir daha gitmem oraya dedim tamam haftaya kontrole gel dedi ilaç ismi söyledi yine de muayenesini kesip geldi telefonda beni dinledi sağ olsun. İşte böyle kızlar çok sinirlendim fakülteye ama şikayet etmeyi düşünüyorum. Eşim ilaç almaya giderken aramış doktoru söylemişler herhalde tartıştığımızı alttan alarak konuşmuş bir ay sonra çıkacak sonuçlar o zaman konuşuruz demiş. Komşum geldi kızlar sonra görüşürüz yine...
Pazar gecesi lekelenmem olunca Pazartesi günü sabahı Özeldeki doktoruma gittim (sabah 8.30) Kese bozulmuş dedi ve üç seçenek önerdi :
1. İlaçları bırak kendiliğinden düşsün.( Zaten ben ilaçlardan dolayı bunca zaman düşmediğini düşündüğümü belirttim.)
2. Kürtaj yapalım.
3. Kürtaj yapıp genetik inceleme işlemi yapalım. Kendisinin de işlemi yapıp genetiğe gönderebileceğini 500 tl kadar tutacağı için fakültede yaptırabileceğimi söylemesi üzerine fakülteye gittik. Yard. doç. ameliyatta 15.30'dan sonra gelir dediler.Asistanı ilgilendi. (Bence tüm hastane sürecimde hastanenin en ilgili doktoruydu.) Asistanı keseyi kontrol edip kese düzensizleşmiş dedi ve yolk kesesinin ve embriyonun oluşmamış olduğunu söyledi yani kendi özeldeki doktorumla aynı şeyleri dedi.Sorular sorduğumda hocaya soracağını benim ilk kez düşüğüm olmadığı için sorularımı hocanın cevaplamasının uygun olacağını söyledi. Anesteziye gönderdi tahlilller için. Tahlil verdik. 15.30'dan sonra fakültedeki doktorla 1-2 dakikalık bir görüşme yaptık. Doktoru son görüşüm oldu zaten. Doktorun ameliyatı varmış hiçbir şey soramadık yatış verdiler ama sabah gideceğimi söyledim. Sabah gittik. Hamileleğimi resmen öğrendiğim gün Waikikiden aldığım pijama takımını giydim bu sefer bu aklıma geldi başladım ağlamaya. Eşim üzüldü. Hemen 8.30'da görevli geldi ve tamamen üstümü çıkarıp ameliyat önlüğü giymemi söyledi. Beni ameliyathaneye aldılar. Anestezi doktoru huzursuz olduğumu görünce konuştu. Nasıl bayılırsan öyle ayılırsın sakin ol, daha gençsin gibi sözler sarfetti. O arada ben buraya kendimi serklaj için gelmeye hazırlamıştım dedim. O arada bayılmışım zaten. Ayılmaya yakın kendimi çok tuhaf hissettim. Daha doğrusu ölmüş olduğumu sandım. Şimdiye dek bunun öncesinde 4 kez narkoz almıştım böyle bir duygu hissetmemiştim. Gözümü açmaka istiyorum konuşmak istiyorum hiçbir şey yapamıyorum. Dua okumaya çalışıyorum onu da beceremiyorum. Odaya getirmişler eşim beni uyandırmaya çalışıyor. Tuhaf bir süreçti. Malesef hastanede bir özel oda varmış o da doluymuş iki kişilik odalar vardı başta tek kişiydim sonra bir 37 haftalık bir hamile bayan geldi. Bu arada ona soru sormaya bir doktor gelip gitti. Öğlen oldu henüz yiyemeyeceğim için bana yemek vermediler eşime bile teklif etmediler.(Bu arada eşim de aynı kurumda öğretim üyesi) Öğlene kadar bir kez ateşime iki kez de tansiyonuma hemşire gelip baktı öğlen bir asistan gelip elime bir reçete verip taburcu olabilirsiniz dedi, soru soruyorum bir şey bilmiyor hocaya sorun diyor. Hoca da ortada yok ameliyatta herhalde. Yan hastanın refakatçisi arada çıkıp kolidora serumumlarının bittiğini söylemiş bizim hoca oradaymış ve bir kez bile gelmedi yanıma. Daha doğrusu kimse gelip de ağrın kanaman var mı, artık yemek yiyebilirsin şunları ye türünden bir şey söylemedi. Bu arada saat 16.30'a geldi hala kimse gelmedi eşim sormaya gitti hoca poliklinikte oraya gidip sorun sorularınızı dediler. İndik hoca yok telefon ettik cebine açmıyor. Güya o arada servise çıkmış bizi bulamamış çıkmış gitmiş. Bana bir Allah'ın kulu hiç bir şey demedi rapor verelim okula gitmeyin vb. kimse bir şey demedi hoca gitmiş deyince ben de sinirlendim. Dedim ben aynı olayı Edirne Tıpta da yaşadım 7 haftalık lekeyle gittim bir hafta boyunca alt tarafı 7 haftalık ilk bebeğe günde kaç doktor viziteye geliyordu, neredeyse saat başı asistanlar kontrol ediyordu. Burada bir kişi bile gelip ilgilenmedi dedim. Yanımda yatan kadına geleip soran doktor da ben hemşireye sordum dedi durumunu. Ben de ama hemşireniz bana bir şey sormadı. Yüzümden mi anlıyorsunuz ağrımın kanamamın olmadığını dedim. Pişkin pişkin burada böyle dedi. İyi dedim çok güzel yapacağım reklamınızı dedim. Çok büyütüyorsunuz basit bir işlem oldunuz dedi. Ben dedim 3. bebeğimi kaybettim size çok kolay gelebilir dedim. Allah razı olsun bir güvenlik görevlileriniz aşağıda bu halimi görünce geçmiş olsun dedi bir kişi bile demedi dedim. Bu sefer geçmiş olsun demez mi? Sinirli sinirli çıktık hastaneden. Eşim reçeteyi de almamış rapor da almadım bugün okula gittim. Ağladım ağladım. Eşim dedi ben sana boş ver parayı verelim kendi doktorun yapsın dedim dedi güvenemedi fakültedeki doktora. Gelince baktık reçeteyi unutmuşuz hemen kendi doktorumu aradım başladım tüm olayları ağlayarak anlatmaya. O da üzülme dedi ben dedim bir daha gitmem oraya dedim tamam haftaya kontrole gel dedi ilaç ismi söyledi yine de muayenesini kesip geldi telefonda beni dinledi sağ olsun. İşte böyle kızlar çok sinirlendim fakülteye ama şikayet etmeyi düşünüyorum. Eşim ilaç almaya giderken aramış doktoru söylemişler herhalde tartıştığımızı alttan alarak konuşmuş bir ay sonra çıkacak sonuçlar o zaman konuşuruz demiş. Komşum geldi kızlar sonra görüşürüz yine...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?