- Konu Sahibi hidennisko
-
- #13.101
seni tebrik ederim güzel yorumladın bebem
kötü bir gün geçirmişsin canım yaşadıklarımz zaten acı veriyor bize öyle bir anda da ilgi alaka bekliyor insan en azından yapmaları gerekenleri yapsalar...
eşinin dediği gibi keşke kendi doktorun yapsaydı bu halde birde onlarla uğraşmazdın..
merak ettim daha ne kadar kalacaksınız orda..
tekrar geçmiş olsun.. sen çok güçlüsün bunuda atlatıcaksın ayrıca hiç umudunu kaybetme pes etmek yok başarıcaz..
canım inan hayretler içinde okudum yazdıklarını sanki yaşamış gibibende serklaja gidince narkozcu biri vardı kadın dedi kaçıncı çocugun 3 dedim ötekilerin yaşları kaç dedi bende rahim açıklıgından kaybettim rahimim dikilmedigi için durmadılar dedim sevinçli bir şekilde kadındaki tavır şu aynen sen dedi ne çocuk diye ugraşıyosun allah sana dogurganlık vermemiş anca peş peşe bebek dogur sen dedi neden diktiriyosunki dedi tutmaz ugraşma gene rahim atar kusar bu bebginide dedi alah sana dogurganlık vermemiş anca ugraş dur dedi sinirlerimi okadr bozduki dedikleri makinalara baglı olmasam biliyodum ona yapıcagımı töbe töbe canım şikayet et vallahi ben pişmanım şikayet etmedigime allah o kadını nasıl biliyosa öyle yapsın daha bir şey demiyorum
allahım yarabbim nasıl insan bunlar moral vermiosun bari hiç konuşma:44::44::44:allah bilir rahimin tutup tutmayacagını.........
Pazar gecesi lekelenmem olunca Pazartesi günü sabahı Özeldeki doktoruma gittim (sabah 8.30) Kese bozulmuş dedi ve üç seçenek önerdi :
1. İlaçları bırak kendiliğinden düşsün.( Zaten ben ilaçlardan dolayı bunca zaman düşmediğini düşündüğümü belirttim.)
2. Kürtaj yapalım.
3. Kürtaj yapıp genetik inceleme işlemi yapalım. Kendisinin de işlemi yapıp genetiğe gönderebileceğini 500 tl kadar tutacağı için fakültede yaptırabileceğimi söylemesi üzerine fakülteye gittik. Yard. doç. ameliyatta 15.30'dan sonra gelir dediler.Asistanı ilgilendi. (Bence tüm hastane sürecimde hastanenin en ilgili doktoruydu.) Asistanı keseyi kontrol edip kese düzensizleşmiş dedi ve yolk kesesinin ve embriyonun oluşmamış olduğunu söyledi yani kendi özeldeki doktorumla aynı şeyleri dedi.Sorular sorduğumda hocaya soracağını benim ilk kez düşüğüm olmadığı için sorularımı hocanın cevaplamasının uygun olacağını söyledi. Anesteziye gönderdi tahlilller için. Tahlil verdik. 15.30'dan sonra fakültedeki doktorla 1-2 dakikalık bir görüşme yaptık. Doktoru son görüşüm oldu zaten. Doktorun ameliyatı varmış hiçbir şey soramadık yatış verdiler ama sabah gideceğimi söyledim. Sabah gittik. Hamileleğimi resmen öğrendiğim gün Waikikiden aldığım pijama takımını giydim bu sefer bu aklıma geldi başladım ağlamaya. Eşim üzüldü. Hemen 8.30'da görevli geldi ve tamamen üstümü çıkarıp ameliyat önlüğü giymemi söyledi. Beni ameliyathaneye aldılar. Anestezi doktoru huzursuz olduğumu görünce konuştu. Nasıl bayılırsan öyle ayılırsın sakin ol, daha gençsin gibi sözler sarfetti. O arada ben buraya kendimi serklaj için gelmeye hazırlamıştım dedim. O arada bayılmışım zaten. Ayılmaya yakın kendimi çok tuhaf hissettim. Daha doğrusu ölmüş olduğumu sandım. Şimdiye dek bunun öncesinde 4 kez narkoz almıştım böyle bir duygu hissetmemiştim. Gözümü açmaka istiyorum konuşmak istiyorum hiçbir şey yapamıyorum. Dua okumaya çalışıyorum onu da beceremiyorum. Odaya getirmişler eşim beni uyandırmaya çalışıyor. Tuhaf bir süreçti. Malesef hastanede bir özel oda varmış o da doluymuş iki kişilik odalar vardı başta tek kişiydim sonra bir 37 haftalık bir hamile bayan geldi. Bu arada ona soru sormaya bir doktor gelip gitti. Öğlen oldu henüz yiyemeyeceğim için bana yemek vermediler eşime bile teklif etmediler.(Bu arada eşim de aynı kurumda öğretim üyesi) Öğlene kadar bir kez ateşime iki kez de tansiyonuma hemşire gelip baktı öğlen bir asistan gelip elime bir reçete verip taburcu olabilirsiniz dedi, soru soruyorum bir şey bilmiyor hocaya sorun diyor. Hoca da ortada yok ameliyatta herhalde. Yan hastanın refakatçisi arada çıkıp kolidora serumumlarının bittiğini söylemiş bizim hoca oradaymış ve bir kez bile gelmedi yanıma. Daha doğrusu kimse gelip de ağrın kanaman var mı, artık yemek yiyebilirsin şunları ye türünden bir şey söylemedi. Bu arada saat 16.30'a geldi hala kimse gelmedi eşim sormaya gitti hoca poliklinikte oraya gidip sorun sorularınızı dediler. İndik hoca yok telefon ettik cebine açmıyor. Güya o arada servise çıkmış bizi bulamamış çıkmış gitmiş. Bana bir Allah'ın kulu hiç bir şey demedi rapor verelim okula gitmeyin vb. kimse bir şey demedi hoca gitmiş deyince ben de sinirlendim. Dedim ben aynı olayı Edirne Tıpta da yaşadım 7 haftalık lekeyle gittim bir hafta boyunca alt tarafı 7 haftalık ilk bebeğe günde kaç doktor viziteye geliyordu, neredeyse saat başı asistanlar kontrol ediyordu. Burada bir kişi bile gelip ilgilenmedi dedim. Yanımda yatan kadına geleip soran doktor da ben hemşireye sordum dedi durumunu. Ben de ama hemşireniz bana bir şey sormadı. Yüzümden mi anlıyorsunuz ağrımın kanamamın olmadığını dedim. Pişkin pişkin burada böyle dedi. İyi dedim çok güzel yapacağım reklamınızı dedim. Çok büyütüyorsunuz basit bir işlem oldunuz dedi. Ben dedim 3. bebeğimi kaybettim size çok kolay gelebilir dedim. Allah razı olsun bir güvenlik görevlileriniz aşağıda bu halimi görünce geçmiş olsun dedi bir kişi bile demedi dedim. Bu sefer geçmiş olsun demez mi? Sinirli sinirli çıktık hastaneden. Eşim reçeteyi de almamış rapor da almadım bugün okula gittim. Ağladım ağladım. Eşim dedi ben sana boş ver parayı verelim kendi doktorun yapsın dedim dedi güvenemedi fakültedeki doktora. Gelince baktık reçeteyi unutmuşuz hemen kendi doktorumu aradım başladım tüm olayları ağlayarak anlatmaya. O da üzülme dedi ben dedim bir daha gitmem oraya dedim tamam haftaya kontrole gel dedi ilaç ismi söyledi yine de muayenesini kesip geldi telefonda beni dinledi sağ olsun. İşte böyle kızlar çok sinirlendim fakülteye ama şikayet etmeyi düşünüyorum. Eşim ilaç almaya giderken aramış doktoru söylemişler herhalde tartıştığımızı alttan alarak konuşmuş bir ay sonra çıkacak sonuçlar o zaman konuşuruz demiş. Komşum geldi kızlar sonra görüşürüz yine...
kötü bir gün geçirmişsin canım yaşadıklarımz zaten acı veriyor bize öyle bir anda da ilgi alaka bekliyor insan en azından yapmaları gerekenleri yapsalar...
eşinin dediği gibi keşke kendi doktorun yapsaydı bu halde birde onlarla uğraşmazdın..
merak ettim daha ne kadar kalacaksınız orda..
tekrar geçmiş olsun.. sen çok güçlüsün bunuda atlatıcaksın ayrıca hiç umudunu kaybetme pes etmek yok başarıcaz..
canım benim çok geçmiş olsun..karşıdan yaşamayınca basit geliyo tabi birde bize sorsalar..allah insanı üniv. düşürmesin eksikte etmesin ama çok zor gerçekten..genetik çıkıncaya kadar eşininde tahlilini yaptırırsınız bence sorun çıkmıycak pıhtılaşma sorunu olanlar çok yaşıyor bunu ben 3 kez yaşadım..inşallah bu son arayı uzatmadan denemelisin bence yılmak yok..biran önce toparlanmanı bekliyoruz seni çok seviyoruz sen bu topiğin biricik öğretmenim canım benimisin.
Canımmm benimnmm birsürü şey yazmak istiyorumm ama ne diyeceğimi bilemiyorumm.Lütfen umutsuzluğa kapılma duruya katılıyorum inşallah bu son üzüntün olcak.Bundan sonra yüzün hep gülecek yeterki sen vaz geçme inancını ve umudunu kaybetme.Sıkıntıları burda beraber paylaşaraz azaltacağız içine atma lütfen fırsatın oldukça yazz
canım bende sesini öyle duyunca ne bileyim kötü oldumallahım yardımcın olsun kardeşim beterin beteri var vardır işşallah bundada bir hayır dicez rabbimden geldi ne desem boş rabbim yardımcın olsun
Bu arada sen nasılsın? Kalp atışını duydun mu? İlerisi için ne konuştun doktorla?canım benim ne diyeceğimi biliyorum senin adına çok üzüldüm. bundada vardır bir hayır umudunu kaybetme rabbim sevindirecek inş....
Bir de ismini zikretmeden yazdığım arkadaşlar kusuruma bakmasın. Çok hızlı baktım geçmişe. Selen K ve diğer arkadaşlara Elza, Sibel ve ismini belki de zikretmediğim, cevap yazamadığım arkadaşlarım çok teşekkür ederim kafam karışık, yazıp yazmadığımı hatırlayamıyorum...
sorma canım başları varya hani viziteye gezenler ona dicektim şimdi derim beddua eder olan ban aolur rabbime havale ettim ben o hatunuallah biliyoya öyle deyince sen korkudan panik atagım tuttu zor durdurdum şimid desem işten atarlar bizim burası öyle sonra al başına belayı eşime dedim adam çıldırdı kızdı nedn demedin bana şikayet ederdim dedi boşver dedim allahından buldun dedim bütün gün streteydim anlıcagın bekliyorum serklaj için içeri kadının biri girdi dedi hayırdır neden geldiniz kaynanamda dedi böyle böyle allahım bütün gıcıklarda benimi bulr sanki millet toplanmış oraya kadın demezmi he dedi benim kızımda öyleydi 3 bebsi var dedi sevindim paşa bak sevin almış kucagına sonra dediki 3 kere diktirdi iyi dikmedilerki dedi dikişler attı bebekler durmadı biri 5.5 aylıkken digeri 6 aylıkken biride 7 aylıkmış düşmüş ölmüş sonra dedi burda bir doktor var ona diktirdik bebekleri durdu aklıma şu soru geldi acaba benimkinide iyi dikerlermi ya dikişe ragmen bunuda kaybedersem anlıcagınız günüm stres kabus geçti diktirdim evet önümde 2 yol var ya dutrucam ya gidicek allahım millete iyi güzel laflar dicekleri yerine neden sinir ederler bilemedim yane rabbim yardımcımız olsun ben 20 hafta ve 18 haftamdan çok korkıyorum :18::18::18:allahım yüzümüze gülsede bebelerimizi bize bagışlasa
Bir de ismini zikretmeden yazdığım arkadaşlar kusuruma bakmasın. Çok hızlı baktım geçmişe. Selen K ve diğer arkadaşlara Elza, Sibel ve ismini belki de zikretmediğim, cevap yazamadığım arkadaşlarım çok teşekkür ederim kafam karışık, yazıp yazmadığımı hatırlayamıyorum...
dilerim rabbimden sana tez zamanda eli ayagı saglıklı saatli evlatlar nasip eder kardeşimsagol güzel dileklerin için bak bize biz pesediyomuyuz etmiyorum yola devam arkamıza bakmamacasına tabe:82::82::82:
Canım evet ben çok pişmanımm çok keşke atmasaydım ben kalp atışalarını kameraya çekmiştim onuda silmiştimm((( şimdiki kafam olsa ah ya silermiyim kıyarmıyım hiçç.Neyse canımm sen kendini nasıl iyi hissedeceksen öle yap zaman herşeyin ilacı sonra burda takılırız birbirimize yine biliyorsun yeni lafımız SABAHLAR OLMASIN :))) sen iyi ol bak ne gülcez burda beraber ekisi gibii hem belki bizimde kısmetimizde beraber hamiş olmak vardırr:26:
Pazar gecesi lekelenmem olunca Pazartesi günü sabahı Özeldeki doktoruma gittim (sabah 8.30) Kese bozulmuş dedi ve üç seçenek önerdi :
1. İlaçları bırak kendiliğinden düşsün.( Zaten ben ilaçlardan dolayı bunca zaman düşmediğini düşündüğümü belirttim.)
2. Kürtaj yapalım.
3. Kürtaj yapıp genetik inceleme işlemi yapalım. Kendisinin de işlemi yapıp genetiğe gönderebileceğini 500 tl kadar tutacağı için fakültede yaptırabileceğimi söylemesi üzerine fakülteye gittik. Yard. doç. ameliyatta 15.30'dan sonra gelir dediler.Asistanı ilgilendi. (Bence tüm hastane sürecimde hastanenin en ilgili doktoruydu.) Asistanı keseyi kontrol edip kese düzensizleşmiş dedi ve yolk kesesinin ve embriyonun oluşmamış olduğunu söyledi yani kendi özeldeki doktorumla aynı şeyleri dedi.Sorular sorduğumda hocaya soracağını benim ilk kez düşüğüm olmadığı için sorularımı hocanın cevaplamasının uygun olacağını söyledi. Anesteziye gönderdi tahlilller için. Tahlil verdik. 15.30'dan sonra fakültedeki doktorla 1-2 dakikalık bir görüşme yaptık. Doktoru son görüşüm oldu zaten. Doktorun ameliyatı varmış hiçbir şey soramadık yatış verdiler ama sabah gideceğimi söyledim. Sabah gittik. Hamileleğimi resmen öğrendiğim gün Waikikiden aldığım pijama takımını giydim bu sefer bu aklıma geldi başladım ağlamaya. Eşim üzüldü. Hemen 8.30'da görevli geldi ve tamamen üstümü çıkarıp ameliyat önlüğü giymemi söyledi. Beni ameliyathaneye aldılar. Anestezi doktoru huzursuz olduğumu görünce konuştu. Nasıl bayılırsan öyle ayılırsın sakin ol, daha gençsin gibi sözler sarfetti. O arada ben buraya kendimi serklaj için gelmeye hazırlamıştım dedim. O arada bayılmışım zaten. Ayılmaya yakın kendimi çok tuhaf hissettim. Daha doğrusu ölmüş olduğumu sandım. Şimdiye dek bunun öncesinde 4 kez narkoz almıştım böyle bir duygu hissetmemiştim. Gözümü açmaka istiyorum konuşmak istiyorum hiçbir şey yapamıyorum. Dua okumaya çalışıyorum onu da beceremiyorum. Odaya getirmişler eşim beni uyandırmaya çalışıyor. Tuhaf bir süreçti. Malesef hastanede bir özel oda varmış o da doluymuş iki kişilik odalar vardı başta tek kişiydim sonra bir 37 haftalık bir hamile bayan geldi. Bu arada ona soru sormaya bir doktor gelip gitti. Öğlen oldu henüz yiyemeyeceğim için bana yemek vermediler eşime bile teklif etmediler.(Bu arada eşim de aynı kurumda öğretim üyesi) Öğlene kadar bir kez ateşime iki kez de tansiyonuma hemşire gelip baktı öğlen bir asistan gelip elime bir reçete verip taburcu olabilirsiniz dedi, soru soruyorum bir şey bilmiyor hocaya sorun diyor. Hoca da ortada yok ameliyatta herhalde. Yan hastanın refakatçisi arada çıkıp kolidora serumumlarının bittiğini söylemiş bizim hoca oradaymış ve bir kez bile gelmedi yanıma. Daha doğrusu kimse gelip de ağrın kanaman var mı, artık yemek yiyebilirsin şunları ye türünden bir şey söylemedi. Bu arada saat 16.30'a geldi hala kimse gelmedi eşim sormaya gitti hoca poliklinikte oraya gidip sorun sorularınızı dediler. İndik hoca yok telefon ettik cebine açmıyor. Güya o arada servise çıkmış bizi bulamamış çıkmış gitmiş. Bana bir Allah'ın kulu hiç bir şey demedi rapor verelim okula gitmeyin vb. kimse bir şey demedi hoca gitmiş deyince ben de sinirlendim. Dedim ben aynı olayı Edirne Tıpta da yaşadım 7 haftalık lekeyle gittim bir hafta boyunca alt tarafı 7 haftalık ilk bebeğe günde kaç doktor viziteye geliyordu, neredeyse saat başı asistanlar kontrol ediyordu. Burada bir kişi bile gelip ilgilenmedi dedim. Yanımda yatan kadına geleip soran doktor da ben hemşireye sordum dedi durumunu. Ben de ama hemşireniz bana bir şey sormadı. Yüzümden mi anlıyorsunuz ağrımın kanamamın olmadığını dedim. Pişkin pişkin burada böyle dedi. İyi dedim çok güzel yapacağım reklamınızı dedim. Çok büyütüyorsunuz basit bir işlem oldunuz dedi. Ben dedim 3. bebeğimi kaybettim size çok kolay gelebilir dedim. Allah razı olsun bir güvenlik görevlileriniz aşağıda bu halimi görünce geçmiş olsun dedi bir kişi bile demedi dedim. Bu sefer geçmiş olsun demez mi? Sinirli sinirli çıktık hastaneden. Eşim reçeteyi de almamış rapor da almadım bugün okula gittim. Ağladım ağladım. Eşim dedi ben sana boş ver parayı verelim kendi doktorun yapsın dedim dedi güvenemedi fakültedeki doktora. Gelince baktık reçeteyi unutmuşuz hemen kendi doktorumu aradım başladım tüm olayları ağlayarak anlatmaya. O da üzülme dedi ben dedim bir daha gitmem oraya dedim tamam haftaya kontrole gel dedi ilaç ismi söyledi yine de muayenesini kesip geldi telefonda beni dinledi sağ olsun. İşte böyle kızlar çok sinirlendim fakülteye ama şikayet etmeyi düşünüyorum. Eşim ilaç almaya giderken aramış doktoru söylemişler herhalde tartıştığımızı alttan alarak konuşmuş bir ay sonra çıkacak sonuçlar o zaman konuşuruz demiş. Komşum geldi kızlar sonra görüşürüz yine...
İnşallah canım, sabahlar olmasın şarkı sözü mü biraz anlar gibi oluyorum ama tam da anlayamıyorum bu espiriyi? Anlat biraz canım... Bu arada ben tipik oğlak burcu şakalayı da anlamam saf saf ne deseler inanırım. Üniversitede adım çıkmıştı zaten biri bir şakayı anlamasın hemen beni örnek verirlerdi.... Espiri olunca o gülen şeylerden koymasanız bazen anlayamıyorum...
canım dedigin dogru hay agzını öpem seninBen sana söliym paşam bütün baltalar,molozlar,kazmalar seni buluyobakma güldüğüme valla çok sinir oluyorum Bizimkiler dizisinde cemil vardı hatırlarmısın sarhoş cemil camdan sarkar herkesi bizim bir rahmetli vardı aynı senin gibi diye başlardıı işte bunlar seni buluyor.Bence şikayet etmeliydinn hastanede çalışan insan öle şeyler diyemez diyosada orda çalışmayacak gidecek evinde dedikodu yapacak sinirleniyorumm çokkk sinirleniyorummm .
Canım evet ben çok pişmanımm çok keşke atmasaydım ben kalp atışalarını kameraya çekmiştim onuda silmiştimm((( şimdiki kafam olsa ah ya silermiyim kıyarmıyım hiçç.Neyse canımm sen kendini nasıl iyi hissedeceksen öle yap zaman herşeyin ilacı sonra burda takılırız birbirimize yine biliyorsun yeni lafımız SABAHLAR OLMASIN :))) sen iyi ol bak ne gülcez burda beraber ekisi gibii hem belki bizimde kısmetimizde beraber hamiş olmak vardırr:26:
Sağ olasın canım. Cümlemize canım. Eğer genetikte sorun olmazsa bu sefer akışına bırakacağım bir 6 ay daha beklemeye hiç gücüm yok. Korkumun yönü yine değişti. İlkinden sonraki 2 hamileliğim ileri haftalara taşınmıştı hatırlıyor musun fakülteye giderken hiç olumsuz düşünmüyorum demiştim sana. Gerçekten aklıma hiç gelmemişti böyle olacağı artık bundan sonra yeniden 7-8 hafta sendromu, serklaj sendromu, 25 ve 29 hafta sendromlarım olacak sanırım. Birine önlem alıyorum başka bir sorun baş gösteriyor Allah'ın hikmeti, ne bileyim... İnşallah hiç birimizsorun yaşamayız artık...
Pazar gecesi lekelenmem olunca Pazartesi günü sabahı Özeldeki doktoruma gittim (sabah 8.30) Kese bozulmuş dedi ve üç seçenek önerdi :
1. İlaçları bırak kendiliğinden düşsün.( Zaten ben ilaçlardan dolayı bunca zaman düşmediğini düşündüğümü belirttim.)
2. Kürtaj yapalım.
3. Kürtaj yapıp genetik inceleme işlemi yapalım. Kendisinin de işlemi yapıp genetiğe gönderebileceğini 500 tl kadar tutacağı için fakültede yaptırabileceğimi söylemesi üzerine fakülteye gittik. Yard. doç. ameliyatta 15.30'dan sonra gelir dediler.Asistanı ilgilendi. (Bence tüm hastane sürecimde hastanenin en ilgili doktoruydu.) Asistanı keseyi kontrol edip kese düzensizleşmiş dedi ve yolk kesesinin ve embriyonun oluşmamış olduğunu söyledi yani kendi özeldeki doktorumla aynı şeyleri dedi.Sorular sorduğumda hocaya soracağını benim ilk kez düşüğüm olmadığı için sorularımı hocanın cevaplamasının uygun olacağını söyledi. Anesteziye gönderdi tahlilller için. Tahlil verdik. 15.30'dan sonra fakültedeki doktorla 1-2 dakikalık bir görüşme yaptık. Doktoru son görüşüm oldu zaten. Doktorun ameliyatı varmış hiçbir şey soramadık yatış verdiler ama sabah gideceğimi söyledim. Sabah gittik. Hamileleğimi resmen öğrendiğim gün Waikikiden aldığım pijama takımını giydim bu sefer bu aklıma geldi başladım ağlamaya. Eşim üzüldü. Hemen 8.30'da görevli geldi ve tamamen üstümü çıkarıp ameliyat önlüğü giymemi söyledi. Beni ameliyathaneye aldılar. Anestezi doktoru huzursuz olduğumu görünce konuştu. Nasıl bayılırsan öyle ayılırsın sakin ol, daha gençsin gibi sözler sarfetti. O arada ben buraya kendimi serklaj için gelmeye hazırlamıştım dedim. O arada bayılmışım zaten. Ayılmaya yakın kendimi çok tuhaf hissettim. Daha doğrusu ölmüş olduğumu sandım. Şimdiye dek bunun öncesinde 4 kez narkoz almıştım böyle bir duygu hissetmemiştim. Gözümü açmaka istiyorum konuşmak istiyorum hiçbir şey yapamıyorum. Dua okumaya çalışıyorum onu da beceremiyorum. Odaya getirmişler eşim beni uyandırmaya çalışıyor. Tuhaf bir süreçti. Malesef hastanede bir özel oda varmış o da doluymuş iki kişilik odalar vardı başta tek kişiydim sonra bir 37 haftalık bir hamile bayan geldi. Bu arada ona soru sormaya bir doktor gelip gitti. Öğlen oldu henüz yiyemeyeceğim için bana yemek vermediler eşime bile teklif etmediler.(Bu arada eşim de aynı kurumda öğretim üyesi) Öğlene kadar bir kez ateşime iki kez de tansiyonuma hemşire gelip baktı öğlen bir asistan gelip elime bir reçete verip taburcu olabilirsiniz dedi, soru soruyorum bir şey bilmiyor hocaya sorun diyor. Hoca da ortada yok ameliyatta herhalde. Yan hastanın refakatçisi arada çıkıp kolidora serumumlarının bittiğini söylemiş bizim hoca oradaymış ve bir kez bile gelmedi yanıma. Daha doğrusu kimse gelip de ağrın kanaman var mı, artık yemek yiyebilirsin şunları ye türünden bir şey söylemedi. Bu arada saat 16.30'a geldi hala kimse gelmedi eşim sormaya gitti hoca poliklinikte oraya gidip sorun sorularınızı dediler. İndik hoca yok telefon ettik cebine açmıyor. Güya o arada servise çıkmış bizi bulamamış çıkmış gitmiş. Bana bir Allah'ın kulu hiç bir şey demedi rapor verelim okula gitmeyin vb. kimse bir şey demedi hoca gitmiş deyince ben de sinirlendim. Dedim ben aynı olayı Edirne Tıpta da yaşadım 7 haftalık lekeyle gittim bir hafta boyunca alt tarafı 7 haftalık ilk bebeğe günde kaç doktor viziteye geliyordu, neredeyse saat başı asistanlar kontrol ediyordu. Burada bir kişi bile gelip ilgilenmedi dedim. Yanımda yatan kadına geleip soran doktor da ben hemşireye sordum dedi durumunu. Ben de ama hemşireniz bana bir şey sormadı. Yüzümden mi anlıyorsunuz ağrımın kanamamın olmadığını dedim. Pişkin pişkin burada böyle dedi. İyi dedim çok güzel yapacağım reklamınızı dedim. Çok büyütüyorsunuz basit bir işlem oldunuz dedi. Ben dedim 3. bebeğimi kaybettim size çok kolay gelebilir dedim. Allah razı olsun bir güvenlik görevlileriniz aşağıda bu halimi görünce geçmiş olsun dedi bir kişi bile demedi dedim. Bu sefer geçmiş olsun demez mi? Sinirli sinirli çıktık hastaneden. Eşim reçeteyi de almamış rapor da almadım bugün okula gittim. Ağladım ağladım. Eşim dedi ben sana boş ver parayı verelim kendi doktorun yapsın dedim dedi güvenemedi fakültedeki doktora. Gelince baktık reçeteyi unutmuşuz hemen kendi doktorumu aradım başladım tüm olayları ağlayarak anlatmaya. O da üzülme dedi ben dedim bir daha gitmem oraya dedim tamam haftaya kontrole gel dedi ilaç ismi söyledi yine de muayenesini kesip geldi telefonda beni dinledi sağ olsun. İşte böyle kızlar çok sinirlendim fakülteye ama şikayet etmeyi düşünüyorum. Eşim ilaç almaya giderken aramış doktoru söylemişler herhalde tartıştığımızı alttan alarak konuşmuş bir ay sonra çıkacak sonuçlar o zaman konuşuruz demiş. Komşum geldi kızlar sonra görüşürüz yine...
Pazar gecesi lekelenmem olunca Pazartesi günü sabahı Özeldeki doktoruma gittim (sabah 8.30) Kese bozulmuş dedi ve üç seçenek önerdi :
1. İlaçları bırak kendiliğinden düşsün.( Zaten ben ilaçlardan dolayı bunca zaman düşmediğini düşündüğümü belirttim.)
2. Kürtaj yapalım.
3. Kürtaj yapıp genetik inceleme işlemi yapalım. Kendisinin de işlemi yapıp genetiğe gönderebileceğini 500 tl kadar tutacağı için fakültede yaptırabileceğimi söylemesi üzerine fakülteye gittik. Yard. doç. ameliyatta 15.30'dan sonra gelir dediler.Asistanı ilgilendi. (Bence tüm hastane sürecimde hastanenin en ilgili doktoruydu.) Asistanı keseyi kontrol edip kese düzensizleşmiş dedi ve yolk kesesinin ve embriyonun oluşmamış olduğunu söyledi yani kendi özeldeki doktorumla aynı şeyleri dedi.Sorular sorduğumda hocaya soracağını benim ilk kez düşüğüm olmadığı için sorularımı hocanın cevaplamasının uygun olacağını söyledi. Anesteziye gönderdi tahlilller için. Tahlil verdik. 15.30'dan sonra fakültedeki doktorla 1-2 dakikalık bir görüşme yaptık. Doktoru son görüşüm oldu zaten. Doktorun ameliyatı varmış hiçbir şey soramadık yatış verdiler ama sabah gideceğimi söyledim. Sabah gittik. Hamileleğimi resmen öğrendiğim gün Waikikiden aldığım pijama takımını giydim bu sefer bu aklıma geldi başladım ağlamaya. Eşim üzüldü. Hemen 8.30'da görevli geldi ve tamamen üstümü çıkarıp ameliyat önlüğü giymemi söyledi. Beni ameliyathaneye aldılar. Anestezi doktoru huzursuz olduğumu görünce konuştu. Nasıl bayılırsan öyle ayılırsın sakin ol, daha gençsin gibi sözler sarfetti. O arada ben buraya kendimi serklaj için gelmeye hazırlamıştım dedim. O arada bayılmışım zaten. Ayılmaya yakın kendimi çok tuhaf hissettim. Daha doğrusu ölmüş olduğumu sandım. Şimdiye dek bunun öncesinde 4 kez narkoz almıştım böyle bir duygu hissetmemiştim. Gözümü açmaka istiyorum konuşmak istiyorum hiçbir şey yapamıyorum. Dua okumaya çalışıyorum onu da beceremiyorum. Odaya getirmişler eşim beni uyandırmaya çalışıyor. Tuhaf bir süreçti. Malesef hastanede bir özel oda varmış o da doluymuş iki kişilik odalar vardı başta tek kişiydim sonra bir 37 haftalık bir hamile bayan geldi. Bu arada ona soru sormaya bir doktor gelip gitti. Öğlen oldu henüz yiyemeyeceğim için bana yemek vermediler eşime bile teklif etmediler.(Bu arada eşim de aynı kurumda öğretim üyesi) Öğlene kadar bir kez ateşime iki kez de tansiyonuma hemşire gelip baktı öğlen bir asistan gelip elime bir reçete verip taburcu olabilirsiniz dedi, soru soruyorum bir şey bilmiyor hocaya sorun diyor. Hoca da ortada yok ameliyatta herhalde. Yan hastanın refakatçisi arada çıkıp kolidora serumumlarının bittiğini söylemiş bizim hoca oradaymış ve bir kez bile gelmedi yanıma. Daha doğrusu kimse gelip de ağrın kanaman var mı, artık yemek yiyebilirsin şunları ye türünden bir şey söylemedi. Bu arada saat 16.30'a geldi hala kimse gelmedi eşim sormaya gitti hoca poliklinikte oraya gidip sorun sorularınızı dediler. İndik hoca yok telefon ettik cebine açmıyor. Güya o arada servise çıkmış bizi bulamamış çıkmış gitmiş. Bana bir Allah'ın kulu hiç bir şey demedi rapor verelim okula gitmeyin vb. kimse bir şey demedi hoca gitmiş deyince ben de sinirlendim. Dedim ben aynı olayı Edirne Tıpta da yaşadım 7 haftalık lekeyle gittim bir hafta boyunca alt tarafı 7 haftalık ilk bebeğe günde kaç doktor viziteye geliyordu, neredeyse saat başı asistanlar kontrol ediyordu. Burada bir kişi bile gelip ilgilenmedi dedim. Yanımda yatan kadına geleip soran doktor da ben hemşireye sordum dedi durumunu. Ben de ama hemşireniz bana bir şey sormadı. Yüzümden mi anlıyorsunuz ağrımın kanamamın olmadığını dedim. Pişkin pişkin burada böyle dedi. İyi dedim çok güzel yapacağım reklamınızı dedim. Çok büyütüyorsunuz basit bir işlem oldunuz dedi. Ben dedim 3. bebeğimi kaybettim size çok kolay gelebilir dedim. Allah razı olsun bir güvenlik görevlileriniz aşağıda bu halimi görünce geçmiş olsun dedi bir kişi bile demedi dedim. Bu sefer geçmiş olsun demez mi? Sinirli sinirli çıktık hastaneden. Eşim reçeteyi de almamış rapor da almadım bugün okula gittim. Ağladım ağladım. Eşim dedi ben sana boş ver parayı verelim kendi doktorun yapsın dedim dedi güvenemedi fakültedeki doktora. Gelince baktık reçeteyi unutmuşuz hemen kendi doktorumu aradım başladım tüm olayları ağlayarak anlatmaya. O da üzülme dedi ben dedim bir daha gitmem oraya dedim tamam haftaya kontrole gel dedi ilaç ismi söyledi yine de muayenesini kesip geldi telefonda beni dinledi sağ olsun. İşte böyle kızlar çok sinirlendim fakülteye ama şikayet etmeyi düşünüyorum. Eşim ilaç almaya giderken aramış doktoru söylemişler herhalde tartıştığımızı alttan alarak konuşmuş bir ay sonra çıkacak sonuçlar o zaman konuşuruz demiş. Komşum geldi kızlar sonra görüşürüz yine...
çok geçmiş olsun canım.rabbim bundan sonra hayırlı sağlıklı evlat nasip etsin inşallah.kendine iyi bak biran önce toparlan.
Tamam canımm koyarızz Şimdi ben kocamdan uzaktayım ya kocişin yanına gelince paşam takılmaya başladı bana kocanın yanına gidiyorsun şimdi siz sabahlara kadar takılırsınızayrıyız ya hep, buluşunca sabah olmasın hep devam edelim hiç bitmesin anlamında Sabahlar olmasınn hep gece olsun bizde yaramazlık yapalım anlamında yazıyoruz .Olsun canım herkez çok şaka anlamak zorunda deil burda açılıız beraberr şakalaşa şakalaşa
Ah canım ben hiç birini atamadım ayak izinin olduğu doğum kağıdını bile. Ultrason resimlerini saklıyorum hala. Cihan Buğra'mınkiler de fotoğraf albümünde ilk resimleri olarak duruyor. O bebeğimin yüzü hiç gözümün önünden gitmiyor. Buna da çok üzüldüm ama onun acısı çok daha derin. Ona sütümü verdim 4 gün. Bir canlıydı. Bunda embriyo oluşsaydı belki daha da üzülürdüm yalnız kese oluştuğu için içinde bebek oluştuğu için kendimi daha az kötü hissediyorum. Bu arada sağ olsun çok arkadaşım dua etti onların da tesiri muhakkak olmuştur. Yalnız gece durup dururken gece uyanıyorum 2 saat kadar uyuyamıyorum sabaha karşı dalıyorum bu fakülteye gidip ilk kez haberi alıp beklemeye geçtiğimizden beri böyle...canım dedigin dogru hay agzını öpem seningecelerin kadını seni gidi seni
benim ilk oglumunda ultroson kagıtlarını eşim saklamıştı dedim attınmı evet dedi arkadaşa dedim kız demezmi cüzdanında saklıyo o uyurken hiç yapmadıgım şeyi yaptım baktım cüzdanındaydı sonra dedim neden atmadın dediki önce bir baktı gözlerime sonra süzüldü o göz yaşları gözünden agzından çıkan tek kelime şu ATMAYA KIYAMADIM ELİM GİTMEDİ DEDİ
: gerisini siz düşünün artık
RABBİM NE ZAMAN NASİP EDRESE OZAMAN OLSUN İŞŞALAH
canım biz seni çok seviyoruz.... diyecek bişey bulamıyorum... böylesi daha hayırlı demekki...
ah ah elime bir verseler onları bak neler yapıyom onlaraCanım, doktorların çoğu böyle, belirli bir zaman sonra duyarsızlaşıyorlar. Benim doktor arkadaşlarım var, bir gün parkta oturuyoruz yandan bir ambulans geçti, abartmıyorum ikiside birden ''bizim müşteri gidiyor'' dediler. Yazın bende erken doğum riskinden hastanede yatarken prepar verdiler, o ilaç öyle bir çarpıntı yapmıştı ki, annem hemen hemşireyi çağırdı, ''serumu biraz yavaşlatın kızım çok kötü oldu'' dedi hemşirede geldi ve bana dedi ki; ''Burda o kadar hasta var hepsine veriyoruz, bir senin mi canın kıymetli'' dedi ve gitti, sonra doktor gelmişti, ona çok çarpıntımın olduğunu ve 3 kere istifra ettiğimi söyledim, adam hemen tansiyonumu ölçtürdü ve hemen serumun dozunu yavaşlattı, hemşireye de ''sen neden bunu ayarlamadın, kadını öldürmeyi mi istiyorsun'' diye bir güzel kızdı. O yüzden pek doktorları kafana takma canım, kendi doktorundan rapor istesen vermez mi acaba? Allah kimseye dermansız dert vermezmiş, ben inanıyorum ki, bir daha ki sefere, her şey çok güzel olacak, ne desek acın hafiflemez biliyorum ama yanında olduğumuzu ve acını paylaştığımızı bil... Sıkıldığın zamanlarda bize yaz, sıkıntılar paylaştıkça azalırmış...
durucum sen bizden baya ilerki haftalardasın, sana sormak istiyorum. benim bugün sağ tarafda bi ağrım var. kasık ağrısı değil. hani böyle çok konuşunca dalak mı ne ağrırı ya, öyle bi ağrı. bugün suyu birtaz hızlı içtim ondan mı ki? sende de hiç oldu mu? sanki karnım patlayacak gibiyim yaa,,,,
sola yatıyorum 10 dakika, sonra sağa yatıyorum 10 dakika....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?