teşekkür ederim canım ben de hiç geçmiyecek sanmıştım ama geçti :) wasayı her türlü seviyorum ben,mukavvası krem peynirsiz olmuyor ama.. hele bunun çikolatalısı bi harikahaklısın maalesef herşey katkı maddeli oldu artık.saf ürün bulmak zor maksat rafta uzun kalabilisin.. ben de yeni yeni bebek düşünüyorum,geç kalanlardanım..(yaşım 37) hala da düşünme aşamasındayım.zaten 3 aylık prolaktin tedavim bitmeden imkansız.. kararsızım ama karar verene kadarda 40 olmak istemiyorum.. anneligime güveniyorum ama hayatımdaki değişiklikler ve sorumluluklar beni korkutuyor.. umarım her isteyen bebek sahibi olur.. inşalah bebegine kavuştugun günleri de görürürüz canım
ben de öptüm
![]()
Ayyy aynı psikoloji bende de vardı, yaşlarımız yakın bu arada, çok iyi....:)) Yani geç kalma biliyorsun sebeplerini,yumurtalar tükeniyor,spermler zayıflıyor birsürü iş...Ben bu ay bir hormon kullandım yumurtlama için ölüyordum desem yeridir hala göğüslerim birer bomba misali,karnımda ağrılarla ve tuhaf ödemlerimle dolaşıyorum... Ya hayat standardı nedir ki, boşver...Çocuk evet seni yani özellikle anneyi bağımlı yapıyor ama bu çok tatlı bir bağımlılık. Sen ne yersen ondan yer, okul desen illa paralı mı okutuyor insanlar...Seninle birlikte sana yoldaş yaşarsınız..Bak annelerimizin yaşı da geliyor Allah gecinden versin, ben o kadar özlem içindeyim ki artık kediler falan avutmuyor bebeğimi sarmak istiyorum...annemle torununu sevmek istiyorum...Sırtlanırım gezerim, önüme asarım gezerim...Yine gezersin yine gezersin...
Çalışmak dersen ben çocuk için bu sene bıraktım aktif çalışmayı benim meslek çok stresli bir de o stresle bebek olacağı varsa da olmaz, telefon kullanmıyorum, birini sinirden parçalamış insanım...İstanbul zaten başlıbaşına bir keşmekeş,trafiğinden çıkılmıyor araba kullanmak bir eziyet...O kadar asgari standartlarda yaşıyorum ki ben de söylediğin gibi annelik duygumdan vb. çok eminim...Yani inanki bizim gibi anneler olmalı, kültürlü, çocuğuna yaşadıklarını aktarabilecek, bilgi aktarımını sonraki kuşağa geçirebilecek...İnsanların yaşam amacı şu bence bilgiyi ve genleri aktarabilmek ...Bundan başka birşey için doğduğumuzu düşünmüyorum ve en özel içgüdümüzün de bu olduğunu düşünüyorum...
Şimdi sen yapmazsan, ben yapmazsam nereden bulacak bu memleket kültürlü insanları...Yani diyeceğim o ki ne insanlar var insan diyemeyeceğin kaçar kaçar çocuk yapıyorlar biz zatyen bir yaparız pir yaparız bilemedin en fazla iki....Çocukla daha da güzelleşeceğimi gerçekten bir kadın olacağımı daha doğrusu kadın olarak doğmanın gerçek amacını gerçekleştireceğimi düşünüyorum ayrıca...Olmazsa evet üzülürüm dünyanın sonu değilse de bir süre üzülür sonra kendimi başka şeylere adarım..Çok adorable bir insanımdır maalesef...