Kocan tüm bu hikayenin neresinde peki? Yani sanki ortada bir evlilik yokmuş gibi düşünüyorsun. Doktora ile almanyada kalma arasinda seçim yapmaya çalışıyorsun sanki.
Aslinda cok guzel bir konuya degindiniz...
Benimki sevgi mi bagimlilik mi ben dahi bilemiyorum. Birlikte zaman gecirmekten hoslandigim, yalniz kalmamak icin beraber oldugum, almanya kapisini bana acan kisi olarak goruyorum sanirim. Evlenmeden once deli gibi asiktim, sonra o ask sondu, hatta cinsel olarak da inanilmaz soguk birine donustum. Opusmeyi sarilmayi seviyorum ama dokunmasa, hayatta neden dokunmadin demem, yillardir boyle....
Esimin en sevdigim bir ozelligi var ama. Ben hayatta mutfaga girip yemek yapmam, o hepsini yapar, sofrayi dahi o hazirlar.
Eger almanyadan gidersem, oturum gider....herkesin gelmek icin yirtindigi bu yeri ellerimle kaybetmis olacagim dusuncesi bile nefesimi daraltiyor.
Diger yandan, ikinci kez kabul almak icin taklalar attigim doktorami laybediyor oldugum icin de nefesim daraliyor....
Esim caliskan biri degil, haftada 10 saatlik calisir, rahatina duskundur. Gelecek beklentisi yok, tek istedigi "saglikli ve mutlu yasamak" bu tempoda calismayla ilerde en fazla 500 € emekli maasi alir, ki o da yetmeyecegi icin yine yardim alir. Gerci ailesinden miras kalacak olan evler var turkiyede, kiraya verir, onlarla gecinir....
O kadar belirsiz bir gelecek ki onunla. Neyine guveneyim, neyine guvenmeyeyim isin icinden cikamiyorum