- 27 Kasım 2015
- 103
- 164
- 33
Başınız sağolsun
Başınız sağolsunBen mi actim konuyu dedim. Sirf bosanmis diye herkese saldirabilen gorumce modeli... Ama esin fark edecek ve firsat vermeyecek...
Hicbir seyin arkasina saklanmasinlar. O kocasindan ayrilmissa ben ufacik yasimda anami babami topraga verdim ama niyeyse kimseye saldirmiyorum...
Normali bu olabilir mi acaba...
Bu sorularını iki üç defa okudum..Durdum düşündüm..Mantığım devam ettirme diyor ama duygularıma gem vuramıyorum..Üzülüyorum hüzünleniyorum yaşadığımız güzel günleri de düşnüyorum.Gerçekten çok zor bir karar..eşin seni kaybetmekten korkmuyor mu?
neden?
seni sevmiyor mu, umursamıyor mu?
eğer bu soruların hepsinin cevabı evetse, bu evlilik neden devam etsin ki?
eğer rest çeker ve ona seni kaybedeceği hissini verirsen biraz toparlanacaktır.
eğer her şeye susar, hatır gönül diye diye sineye çekersen böyle tokat manyağı olursun.
eşin dahil, kimse seni kaale almaz, saygı duymaz.
görümcen hastaysa gitsin tedavi olsun diyeceksin. o 1 derse 1, 5 derse 5 diyeceksin.
aptal mı dedi, senden başkası değil diyeceksin.
İşte eşim bunu demiyor.Onlara hayır bu benim hayatım benim geleceğim benim kararlarım diyemiyor.Sanki mecburmuş gibi onların ağzından çıkan her şeyi yapmak istiyor.Hala evli olduğunu idraak edemedi.2,5 yıl oldu nerdeyse daha ne kadar zaman geçmesi gerek onuda bilmiyorum..Düzeleceğini bilsem beklerim.Am ya düzelmezse..Ya hep böyle devam ederse..her yaptıklarına kılıf uydurması klasik türk kocası olduğunu gösteriyor aslında, bunu denge kurmak için yapıyorlar ama beceremiyor
yakasını bırakmıyor derken eşin böyle hissetmiyor demekki
çözüm önerisine gelince belki zaman... evliliğin ilk yıllarında artık ailesi olduğunu önceliklerinin başka olması gerektiğini idrak edemiyorlar
ayda bir az görüşüyormuşsunuz aslında, buna sevinmeli misin bilmiyorum da yani haftada 2,3 kez gitmeye zorlayan kocalar da var
aslında bazı durumların sorumlusu da görümcen değil eşin, abla ben işimi değiştirmek istemiyorum lütfen bana iş arama diyebilir, bu bi saygısızlık değil..
bilmiyorum ama tahmin ediyorum eşin eğer işinden sızlanıyorsa, bu kötü durumdan onu kurtarmak için iş bulmayı kendine iş edinmiş olabilir, bunu çözecek olan eşin, sen görümceye ne desen olmaz yani
katlanmak çok zor çok yıprandım mücadele etmek çok yorucu bu durumlarla.Mutlu olmak için evlendim.Benimde annem babam kardeşlerim var ne karışırlar ne tek kelime ederler.Neden hep erkek aileler böyle oluyor.Ne bu yarış hali anlayamıyorumcanm eşini al karşına tekrar konuş bu sefer biteceğini hissettir bakalım ne yapacak.. kimse ailesinden kopamaz silemez öyle birşeyi istemeye hakkın zaten yok lakin madem öyle aradaki dengeyi kursun söyle kocana ! bunuda kuramıyorsa ne denir yani.. sen arada böyle heba olup gidersin yazık değil mi sana ?
aslında istese kurabilir demek ki işine gelmiyor ugraşmak istemiyor..
katlanabilecekmisin sahi bu duruma ?
Tabiki soğuyorum nefret ediyorum bazen..Böyle olduğunu bilseydim asla ama asla evlenmezdim.Ama insan anlayamıyor gerçekten yada bazı şeylere gözlerini kapatıyor.Evlendikten sonra bambaşka kişilikler ortaya dökülüyor.Ama bu evlilik öyle meret bişey ki kapıyı çekip çıkamıyorsun..Ortada dayak aldatma veya şiddet olmadığı için mücadele etmek istiyorsun..İşte bazen de tak ediyor insanın canına..Sabrın taşıyor..Off çok zor bir durum..Eeeh yeter lan diyip cinnet geçirirdim herhalde!
Hastaysa hasta sanane çekmek zorunda mısın? Gitsin tedavi olsun.
Pardon da bir psikolog olarak davranış bozukluklarını böyle "öfke kontrolü" gibi laflarla kapatmaya çalışanlara hastayım. Öfke kontrolsüzlüğü demek ağzına geleni saymak değildir çok daha fazlasıdır. Görümce iyi bulmuş kılıfı valla.
Hele o adamı nasıl çekiyosun buz gibi soğumuyo musun sana bunları savundukça?
Madem o kadar seviyodu evlenmeseymiş de oturup kardeşinin öfkesini çekseymiş. Valla sinirlendim.
İşte eşim bunu demiyor.Onlara hayır bu benim hayatım benim geleceğim benim kararlarım diyemiyor.Sanki mecburmuş gibi onların ağzından çıkan her şeyi yapmak istiyor.Hala evli olduğunu idraak edemedi.2,5 yıl oldu nerdeyse daha ne kadar zaman geçmesi gerek onuda bilmiyorum..Düzeleceğini bilsem beklerim.Am ya düzelmezse..Ya hep böyle devam ederse..
Tabiki soğuyorum nefret ediyorum bazen..Böyle olduğunu bilseydim asla ama asla evlenmezdim.Ama insan anlayamıyor gerçekten yada bazı şeylere gözlerini kapatıyor.Evlendikten sonra bambaşka kişilikler ortaya dökülüyor.Ama bu evlilik öyle meret bişey ki kapıyı çekip çıkamıyorsun..Ortada dayak aldatma veya şiddet olmadığı için mücadele etmek istiyorsun..İşte bazen de tak ediyor insanın canına..Sabrın taşıyor..Off çok zor bir durum..
Boşanma nedeni göremedimArkadaşlar merhabalar;
Yaklaşık 2,5 yıllık evliyim.32 yaşında bir görümcem var.Evliliğimin ilk gününden beri kendisiyle hiç anlaşamıyoruz.İnanılmaz bir öfke kontrolsüzlüğü var kendisinin.Mesela bir tartışmamızda bana öyle hakaretler etmişti ki inanın söylesem ağzını açık kalır.Eşim ve aileside onla alakalı her problemde bunu kullanıyorlar öfke kontrolsüzlüğü varmış.Eşinden boşanmış psikolojisi bozukmuş felan filan.Eşim ailesene resmen tapan bir erkek.Onlara asla ama asla hayır diyemeyen asla kıramayan sürekli onlarla olmak isteyen her zaman görüşmek isteyen bi eş..Onların tek bir hatasını kabul etmez sürekli her yaptıklarına bir kılıf bulur.Bu gibi sorunlardan dolayı bazen eşimle aram açılıyor.
Mesela daha bir kaç gün önce olan bir olayı anlatmak istiyorum size.Eşim evlendiğimizde mesleğini değiştirdi.Yani farklı bir sektörde çalışıyor şuan.Şuan ki işinden pek memnun değil ama çok büyük sorunlarda yaşamıyor açıkçası işle alakalı.Ama görümcem sürekli eşime iş arıyor sürekli iş değiştirmesi için baskı yapıyor.Bu işsizlik oranının çook yüksek olduğu günümüzde pat diye işten çıkmak çok büyük bir risk.Yani arkadaşlar yemin ederim kendi halimize bırakmıyorlar bizi.Sürekli bir şekilde dahil olmak istiyorlar.Mesafe koymaktan sürekli tartışmaktan çok yoruldum.Eşimi seviyorum ama böyle giderse hiç istemediğim ayrılık gibi şeyler olacak.Oda asla mesafe koyamıyor ailesine.Lütfen bana bir akıl verin.
Sen tavrını koy. Eşinde saysın seni, birde ailesinin eteğinin altından çıksın. Saygı görmediğin bir evliliği yürütme. Ömrünün sonuna kadar görümceyle mücadele edecek gücün olmaz, hasta olursun dert sahibi olursun.Arkadaşlar merhabalar;
Yaklaşık 2,5 yıllık evliyim.32 yaşında bir görümcem var.Evliliğimin ilk gününden beri kendisiyle hiç anlaşamıyoruz.İnanılmaz bir öfke kontrolsüzlüğü var kendisinin.Mesela bir tartışmamızda bana öyle hakaretler etmişti ki inanın söylesem ağzını açık kalır.Eşim ve aileside onla alakalı her problemde bunu kullanıyorlar öfke kontrolsüzlüğü varmış.Eşinden boşanmış psikolojisi bozukmuş felan filan.Eşim ailesene resmen tapan bir erkek.Onlara asla ama asla hayır diyemeyen asla kıramayan sürekli onlarla olmak isteyen her zaman görüşmek isteyen bi eş..Onların tek bir hatasını kabul etmez sürekli her yaptıklarına bir kılıf bulur.Bu gibi sorunlardan dolayı bazen eşimle aram açılıyor.
Mesela daha bir kaç gün önce olan bir olayı anlatmak istiyorum size.Eşim evlendiğimizde mesleğini değiştirdi.Yani farklı bir sektörde çalışıyor şuan.Şuan ki işinden pek memnun değil ama çok büyük sorunlarda yaşamıyor açıkçası işle alakalı.Ama görümcem sürekli eşime iş arıyor sürekli iş değiştirmesi için baskı yapıyor.Bu işsizlik oranının çook yüksek olduğu günümüzde pat diye işten çıkmak çok büyük bir risk.Yani arkadaşlar yemin ederim kendi halimize bırakmıyorlar bizi.Sürekli bir şekilde dahil olmak istiyorlar.Mesafe koymaktan sürekli tartışmaktan çok yoruldum.Eşimi seviyorum ama böyle giderse hiç istemediğim ayrılık gibi şeyler olacak.Oda asla mesafe koyamıyor ailesine.Lütfen bana bir akıl verin.
Bir daha böyle bir durum yaşarsan şikayetçi olacağını söylersin. Nemünasebet hakaret etti buna bile kılıf buldular. Siz canınızı sokakta mı buldunuz, kaç yaşına gelmişsiniz hayatınızın son bir kaç yılında hayatınıza dolaylı olarak giren bir kişinin hakaretlerini duymak için mi?Asla mesafe koyamıyor.Ne olursa olsun onları haklı görüyor her hatalarına ablasının bana ettiği küfürlere hakaretlere bile bir kılıf uyduruyolar öfke kontrolsüzlüğü var sire ve bu durum artık beni çok çok yıprattı
Canım bende aynını yaşıyorum evlenmeden önce sürekli şikayet ederdi şimdi ayrılamıyor toz kondurmuyor bizi alt üst ettiler hayattan soğudum değişmiyorlarCanım inan bana duymak istediğim şey bu.Ama bunu asla yapmıyor.O kadar terbiyesizliğine rağmen hala onu haklı buluyor.Bana bunu dese zaten ortada sorun kalmayacak.Eşim onları savundukça ben onla tartışıyorum.Ve çok yıprattık artık birbirimizi.Bu erkekler hep mi böyle arkadaşlar ? Ailelerine tapan erkeklerden nefret ettim artık.Bu erkekler evlenmemeli
Cok cok haklısınız bıktım bende bu durumdan bana deger Verme aileme ver diye nede bi kocam var benimdeBu erkekler evlenince niye aile delisi oluyor anlamiyorum.bekarken yuzlerine bakmazlar evlenince bi gun ayri kalmazlar.madem bu kadar sevgi pitircigi olacaklar evlenmesinler.eş aileleri de illaki herseyin icinde olacak
yalnız farkındaysan bu evlilik seni hastalık sahibi yapıyor.Bu sorularını iki üç defa okudum..Durdum düşündüm..Mantığım devam ettirme diyor ama duygularıma gem vuramıyorum..Üzülüyorum hüzünleniyorum yaşadığımız güzel günleri de düşnüyorum.Gerçekten çok zor bir karar..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?