En büyük eksiğim bunlar..Çalışma hayatım evlilik öncesinde bitti..Şimdide tekrar başlamak özellikle bu dönemde beni korkutuyor..Ama hobi ve terapi ile başlamam lazım özellikle terapi..Kan değerlerime baktırdım hepsi normal..Sorun ruhum..Çalışan koşan takmayan kadınlara hayranım..Öyle olamadım...
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Ruhum çekildi sanki..
- Konu Sahibi humeyra92
- Başlangıç Tarihi
Evet mümkün değil tam anlamıyla birinin ne yaşadığını anlamak..Bide şansıma çevremde anlamayan insanlar var..Eskiden anlatırdım ama hiçbi faydasını görmedim zararından başka..Sanırım o yüzden de kapandım içime...İnsanlar zayıflıklarınızı kullanıyor yada içten içe mutlu oluyorlar..Ya da bieşekilde yüzünüze vuruyorlar..Bu beni itiyor..Bazen bakıyorum ne anasının gözü insanlar var kimseyi takmayan onların çevresinde pervane arkadaşları var...Ben mütevazi oldukça sanki insanlar garipleşiyor..öyle bi gerçekte var..Bu da beni önyargılı yapıyor insanlara karşı artık..bu ruh haline girmemin en büyük sebeplerinden biride bu
- 2 Şubat 2015
- 14.624
- 62.313
- 598
Ben böyle durumlarda hep allah büyük dert vermesin derim.
Evet yaşanmışlıklar, yorgunluklariniz olabilir ama her şey yolunda artik.
Ve her şey yolundayken çöken ruhunuz,
Allah korusun, bir hastalıkta, kayıpta, yoklukta, mutsuzlukta, huzursuzlukta ne yapacak?
Biraz güçlü kalmak gerek
Kendinizi bırakmayın nasıl olsa böyleyim diye.
Gez toz kahve iç önerileri de iyi hoş ama ici boş, kaç kere kahve içeceksiniz:) sürekliliği olsun biraz, iyi gelir :)
Ahaaadaaa ben.. Ben bu durumu kendimi harcamak gibi görmüyorum... Kendimi tanıyorum... Spor da Bi yere kdr ne bileyim eğlence de bir yere, çalışmak da Bi yere kdr ki ben insani ilişkilerin çok olduğu ortamlarda çalışamıyorum çünkü yalakalık yapan, birilerine yaranma derdi olmayan fazla dobra karakterim... Öyle ortamlarda stres yaşayıp sağlığımdan olmak yerine bahçede yerde yürüten ateş böceğini çay içerken inceliyorum...
Param yok, sağlığım şükür Allah bugünü aratmasın, gelecek mi Amaaan su aka aka yolunu bulur... Bu zamana kadar yırtındım olmadı... Napim m ot gibi yaşıyorum diye ölmedim...
Sana gelince insanlar dönem dönem bunu yaşamaz mı... Sende o dönemden geçiyorsun... Belki yılların birikimini yaşıyorsun... Vitamin falan destekle baktın olmuyor terapi al... Yani gerek görürsen tabi... Ya ben bohem yaşamaya alıştığım için anormal gelmiyor :)
- 3 Şubat 2018
- 25.871
- 111.304
- 598
Allah korusun büyük dert diyebileceğim en baştaki şey sağlık..Ufak tefek şeyler dışında ne kayıp ne sağlık problemleri olmadı allaha bin şükür..Hepte şükrederim elimden geldiğince..Ama elimde değil ki bu benim..Zorluyorum çok zorluyorum..Gezip tozup kahve içmek hep yaptığım şeyler..Bunlar arada iyi geliyor ama çok sık yaptığım için özel değil..Kendimi zorlamaya çalışıyorum
- 14 Ocak 2020
- 415
- 471
- 53
- 24
Sizin yaşadıklarınızın aynısını yaşıyorum bunalımdayız sanırım
Panik atağın hiç geçmiceğini zannederken onu genel anlamda atlattım..Dışarı çıkıyorum geziyorum ufak tefek tedrginlikler dışında sıkıntı yok ama depresyon isteksizlik ne kadar kötüymüş..Panik atak geçiyodu yükseldikten sonra ama bu hiç geçmiyor..Siz de devam ediyor mu panik atakİkimiz aynı şeyler yaşamışız galiba
Evet bunalım çok yerinde oldu..Tam anlamıyla öyle...Ağzını bıçak açmıyor deyimini tam yaşıyorum ama belli etmiyorum..Eşim beni çok inceliyor sürekli soruyor iyi misin diye ona çok yansıtmak istemiyorum sıkmaktan korkuyorum..Ailemi arkadaşlarımıda aynı şekilde..Geçen bi yerde okudum maskeli depresyon diye..Tam anlamıyla onu yaşıyorum...Herkese gülüyorum espriler bişeyler yapıyorum kısa kısa..Eve gelip ağlıyorum..
- 14 Ocak 2020
- 415
- 471
- 53
- 24
Peki böyle hissetmenizzim altında bi neden yatıyor olabilir mesela ben çocuk istiyorum olmuyor onun gerginliği ve depresyonunu yaşıyorum
İşte bende uçan kuşları geçen uçakları akan suyu izliyorum..ruhum öyle derin çok derin düşünürüm herşeyi anlarım hissederim...Hep böyleydim..O yğzdende çabuk etkileniyorum insanlardan olaylardan..Çabuk kırılıyorum...O yüzden uzaklaştım insanlardan başlarda üzülüyordum şimdi memnunum..Ama insan ister istemez bir tanede olsa arkadaş istiyor..Ama sahte zoraki olan arkadaşlık değil..onlardan çok var çevremde...Şu ruh halinden kurtulabilsem bende sizin gibi olucam amaaaaaan dicem :)
Bende..Çocuk deniyoruz her olması gereken günlerde küsüyoruz...Zaten antidepresan içiyordum bıraktımyüz kere söyledim eşime ama bu ay önemli artık saçma sebeplerden uzaklaşmayalım zaman geçtikçe kendimi daha kötü hissediyorum diyorum tövbe sanki inadına gibi o günlerde bi olay çıkıo kavga ediyoruz küsüyoruz..Ama ovulasyon günleri dışında mıçmıç aşkböceğiyiz...Uzadıkça uzuyor bende artık çocuk istiyorum yaşım ilerliyor çevremde herkesin çocuğu var sohbetleri çocuklar üzerine ben tek tabanca ne anlatıcam depresyondayım koltukta oturuyorum film izliyorum vs diyemiyorum kimseye...Bi sebepte bu evet
- 14 Ocak 2020
- 415
- 471
- 53
- 24
Bizde de öyle
ovulasyon günü bi uzağız bir de benim eşim bebek istemiyor ben kendim çabalamaya çalışıyorum onu zorluyorum gizli gizli hamile kalmaya çalışıyorum biliyorum çok yanlış ama psikolojim çok bozukBen de en zor günlerimi dimdik geçirdim. Babamı kaybettikten sonra, hastalığı akrabalar sorunlar hangi birini desem. Annem için ayakta kaldım onu toparladım derken bir bakmışsınız ben çökmüşüm. Hem de herkes iyi olmuşken yaralarını sarmışken. Yazınızı okuyunca o günler geldi aklıma. Kimse bana dokunmasın istiyordum. Tek bir kelime dahi konuşmak istemiyordum. Hiçbir şey yapasım yoktu. tabi yardım da aldım o dönem. Belki bir yardım almanız iyi gelir. Ama zorla da olsa bir yerlerden ayağa kalkmalısınız. Tükenmişsiniz belli ki. Biraz zaman tanıyın hem ruhen hem bedenen dinlenin arının sonra yavaş yavaş toparlanın. Rabbim feraha kavuştursun. Tez zamanda inşallah.
- 3 Şubat 2018
- 25.871
- 111.304
- 598
Yok şükür hepsi geçti. Panik atak, isteksizlik ve depresyon da. Ama bunu başarabilmek için hayatımda ciddi değişiklikler yapmam gerekti. Hayir demeyi öğrendim. Dünyayı benim kurtaramayacagimi anladım. Kendime daha az yükledim. Stresi mümkün oldukça azaltdim. Hayatıma stres ve negatif etki katanlari tamamen çıkarttım. Kendime ruh sağlığıma iyi gelecek şeyler yapmaya başladım. Profesyonel destek aldım bir süre. Birden bire rahatsizlanmadim. İyileşmek de biraz zaman aldı. Ama şükür hepsi geçti. Tekrarlanmadi da
- 3 Şubat 2018
- 25.871
- 111.304
- 598
Bizde de öyle
Eşiniz bebegi istemiyorsa ve siz gizlice hamile kalsaniz ilişkinizi ucuruma doğru itmiş olursunuz. Böyle önemli bir konuda esinizin güvenini kirsaniz sizi kolay kolay affetmez
- 14 Ocak 2020
- 415
- 471
- 53
- 24
Daha önce de oldu eşim kabullendi Üstelik iki kere hamile kaldım malasef düşük yaptımEşiniz bebegi istemiyorsa ve siz gizlice hamile kalsaniz ilişkinizi ucuruma doğru itmiş olursunuz. Böyle önemli bir konuda esinizin güvenini kirsaniz sizi kolay kolay affetmez
- 27 Şubat 2018
- 3.666
- 5.473
- 158
- 3 Şubat 2018
- 25.871
- 111.304
- 598
Ay kiyamam ya ikinizide. Cok zor bir durum. Ablam da bir düşük yaptık ailecek perişan olduk resmen. Zor bir süreç biliyorum, ama esinizin rızasını yinede alin. Allah tekrar yaşatmasın. Erkekler pek göstermez ama onlarda cok etkileniyor böyle durumlardan. Insallah en kısa zamanda evlat sahibi olursunuz
Eşinizi bi şekilde ikna etmeye çalışın sonra isiz üzmesin hamile kalınca..İkna edip psikoloğa götürseniz aslında..Ya da aile büyüklerinizden sizi dinleyen eşinizinde ciddiye alıcağı biri devreye girse?Bizde de öyle
