Ruhuma baktim..... artik bitti

hadibeyaaa

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
18 Temmuz 2016
4.749
13.187
208
Dün gece kesin olarak karar verdim bosanmaya.

Bir kendime ruhuma baktim da, benden hic bir eser kalmamis.

Kendimi sorguladim, ve esime hic bir zerre sevgi ask hissettmedigimi fark ettim. Aslinda uzun zamandir farkindaydim da, aliskanlik, birlikte kurulan planlar, "basaramamis" olmak, aileme aciklamak bunlar tutuyordu beni. Ama artik cok yoruldum, cok usandim.

Hep onun gönlüne göre yasamisim, hep onun istediklerine evet demisim, sadece o zaman evimizde huzur varmis. Ben ne kadar susarsam, onaylarsam o kadar iyiymis evliligim. Cok sacma ama bunca yil sonra bunu yeni fark ettim.

Kafam cok karisik, nerden nasil baslicam bilemiyorum. Su an dogum iznindeyim. Bir sene sonra baslicam calismaya. Seneya Nisan ayinda ilk ayligim gececek elime. O zamana kadar bi sekilde kendime bir yol cizmeliyim. Ortak birikimimiz var ama ben kendime özel bir birikimde olsun istiyorum. O zamana kadar en azindan yeni düzene alisana kadar hic degilse maddi sikintiya girmek istemiyorum.

Eminim esimde rahatlicaktir ayrilinca, cok farkliyiz biz, cok farkli zevklerimiz var, beklentilerimiz var hayattan. Ben ona cok asik olarak cok severek evlenmistim. Simdi geriye bakinca asla o benim kadar sevmemis diyebiliyorum, hatta sanirim bana hic asik olmamis.

Karisik yazdiysam kusuruma bakmayin, beynim cok karisik, sanki kafamin icinde beynimi bi posete koymuslarda düsüncem engelleniyor, ulasamiyorum beynime
 
Geçmiş konularınızı bilmiyorum. Biraz daha açıklasanız yorum yapmaya çalışacağım Psikolojik şiddet mi uyguluyor size ?


Son 5-6 yildir aslinda büyük sorunlarimiz yoktu. Ama tabi zamaninda piskolojik hatta fiziksel siddet bile olmustu.
Su an ki durum su ki, ben bu sekilde yasamakdan memnun degilim. Icimde boslugunu cok hissettigim bir huzur mutluluk sevgisizlik var ve bu sekilde yasamak istemiyorum.
 
Yılların birikmişliği, doğum yapmış olmanız yanısıra kafanızda karışıkmış, her şeyi netleştirmeden emin olmadan bir adım atmayın isterseniz, kendinize biraz zaman verin.


Evet yillarin birikmisligi olabilir. O yüzden kendime zaten seneye kadar zaman verdim. Hem ise baslayip tekrar para kazanicam, su durumda zaten maddiyat elimi kolumu bagliyor. Gerci birikmisimiz var, ama onlara dokunmak istemiyorum. Hemde bu fikirle iyice gözlemleyip yasayip ona göre karar vericem. Icimde bittikden sonra ne kadar vaz gecerim bu fikirden bilmiyorum.
 
Çoğu evlilikte bu var emin olun dışarıdan Aaaa ne kadar güzel anlaşıyorlar dediğimiz Çoğu kişi çiftlerden bir tanesi uyum sağlayan taraf oluyor.
Bu uyum bazen yer de değiştirebiliyor.
Tıpa tıp benzeyen es var mıdır ki ayni zevklere ayni hayallere sahip olan?
Sonuçta her birimiz farkli ailelerde farklı kültürlerde büyüdük.
Eğer bur evlilikte saygı varsa birbirine destek olmak varsa huzurlu bir ortam da varsa bence sevgi de vardır.
Aşk geçici zaten hepimiz aşık olarak evleniyoruz ama o heyecan 2 yil sonra bitiyor yerine sevgi ve saygı geliyor.
 
Ayyyy birde fiziksel şiddet dediniz içim gitti. Zaten mutsuz olduğunuz çok rahat anlaşılıyor. Kendinizi daha fazla yormayın , üzmeyin. Sindirildiğiniz yerde durmayın. Yolunuza bakın. Değmez.
 
“Hatta sanırım bana hiç aşık olmamış...”

Biz kadınlar, gözümüzde perdeyle evleniyoruz maalesef...


Ben bu konuda annemede cok kiziyorum. Hayatima anca evlenince gercekden baslicakmis gibi hissettirdi bana, sanki evlenince hah simdi hersey mükemmel oldu diyecekmisim gibi. Sorunlar mesela sözlüykende vardi, iyi ayril, ben sana demistim, kendin istedin gibi cevaplar verdi. Yani ayrilmamdan cok ben onun lafini dinlemek istemedim. Cok sacma ama iste genclik herhalde bilemiyorum
 


Ben karsilikli olarak tamam dedigimiz bi ortamdan bahsetmiyorum ki, ben hep benim tamam dedigim bir ortamdan bahsediyorum. Tabi ki tipatip zevklerimiz olmaz, olamazda, hatta bu bizlere aslinda daha fazla sey kazandirir, ama hep bir kisinin evet dedigi ortamda olmaz bu. Bi arkadas gecen gün, hayalleriniz nedir diye anket yapmis, düsündüm düsündüm yok benim hayalim, yok benim gelecege dair planim. O kadar cok alismisim ki istedigimin olmayacagina, artik hayal bile kurmuyorum. O an cok üzüldüm halime gercekden. Insan hayalleri olmadan yasarmi hic.
 
Önceki konularınıza baktım, aslında boşanma fikri tek taraflı değilmiş, eşinizin sözel ve fiziksel şiddeti bu raddeye getirmiş belli ki, sağlık durumunuz çocukların hala küçük olması ve henüz ekonomik özgürlüğünüz olmaması da kafanızı iyice karıştırıyor sanırım, ki haklısınız.
Şu durumda boşanmanız en mantıklısı ama boşanırken maddi olarak elinizin rahat olması gerektiği de bir gerçek çünkü aileniz yanınızda olsa bile çocuklarınızı ve kendinizi maddi olarak çekip çevirme konusunda tek başına olacağınız da muhakkak.
 
Ayyyy birde fiziksel şiddet dediniz içim gitti. Zaten mutsuz olduğunuz çok rahat anlaşılıyor. Kendinizi daha fazla yormayın , üzmeyin. Sindirildiğiniz yerde durmayın. Yolunuza bakın. Değmez.
Bir kere oldu, ardindan tedavi falan derken, bir daha asla olmadi olamazdi da zaten. Ama oldu.
 

Bak bu olmadı işte.
Farklı olsak da birbirimizin hayallerini bilmemiz gerekir.
Ve hayal kurmak güzeldir.
Kendini tamamen adamak değil ki evlilik her iki tarafın ortaklık kurması demektir. Illa birisi daha sözünü dinleten oluyor malesef ama. Sen tüm haklarını ona devretmissin. Kendine hiç hak birakmamissin ki güzelim.
O seni ne kadar mutlu sanıyor belki de hiç sesin çıkmadığı için.
 


Isime her an geri dönebilirim aslinda, ama hem sagligim yüzünden hemde cocuklari su pandemi döneminde kreslerin bir acik bir kapali oldugu dönemde birakip gitmek istemiyorum. Su an zaten bu konuda beni durduran en büyük sorunda sagligimla ilgili.

Ailemin yanina asla dönmem. Yinede büyük konusmak istemiyorum ama, dönmem. Rahat edemem. Ayrica uzagiz, aramizda neredeyse 2 saatlik yol var. Ben aslinda cok güclü bir insandim, yine o gücü bulup kendi kendime cocuklarima da yeterim.
 
Bir kere oldu, ardindan tedavi falan derken, bir daha asla olmadi olamazdi da zaten. Ama oldu.
Tedavi olmasaydı ve siz sussaydiniz devamı gelirdi .
Bazen yanlış yaptığımızı yanlış yaptıktan sonra farkediyoruz. Keşke hiç böyle şeyler yasanmasa.
Babadan şiddeti gören çocuk ileride onu karısına yaşatıyor ne yazık ki.
 
Bence de yetersiniz ama önce gerçekten ne istediğinizi netleştirin, kararınız boşanmaktan yanaysa adım adım ilerlersiniz, o arada yılların birikmişliğini atmak kendinizi psikolojik olarak iyileştirmek için de bence uzman yardımı alın.

Çünkü inişli çıkışlı evlilik insanı ruhen de aşırı yıpratır, çok yıprandığınız yazınıza ziyadesiyle yansımış.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…