- Konu Sahibi gadjo dilo
-
- #81
ben cok sık ruya gorurum
bı cok kez ruyada oldugumu fark ederım
bı cok kez ruyamda ama asla gercekte oyle degıl uyanıp bıseyler yapıp uyudugumu uykuya devam ettıgımı gorurum ama gercekte oyle bısey yok
bende ruyamda cok korkarım ama bende hep karsılasırım ama bu bılınclı degıl yanı dur sımdı sunu bı korkutayım yada korkayım bıtsın dıye bılıncınde degılım zaten bu konuyu okuyana kadar bunalrın sorun oldugunun bıle farkında degıldım
haklısınız bence de en büyük psikolojik destek ve rahatlık. :) ama bu yüzden kendimi aptal gibi hissedemeyeceğim. bu yüzden bazı adımlar atamam. saçmalık. ne ruhen ne manevi olarak bende o yönde bir şey yok. konu da bu değil zaten...
anladığım kadarı ile inananları aptallıkla suçluyorsun bizler kendini kandıran koyunlar gibiyiz birileri bir şeyler yazmış bizim gibilerde peşinden öyle alık alık gidiyoruz değilmi ya ruh yok diyorsun peki o zaman masayla insanı ayıran nedir masanın sandalyenin ruhu yok insanı insan yapan ne o zaman ama bir şey daha söyleyimmi sizin dediğiniz gibi ruh yok ahiret yok insan yaşıcak ve yok olacak desek bile eğer varlığım 50 60 yada kaçyılsa bundan ibaret olmuş olsa bile ben kendimi kandırıyor olsam bile gönlüm acıdığında biri bana ihanet ettiğinde havale ettiğim büyük bir yaratıcının varlığı yada sevindiğimde teşekkür ettiğim korktuğumda varlığı ile huzur bulduğum en büyük derdi yaşasam bile beni gözeten ve seven bir rabbim var diye sığındığım bir allah var diye ben mutluyum en azından yaşamış olduğu kısa zamanı kimsesiz yaşamıyorum paylaştığım biri var allah var varsın bu salaklık olsun böyle akıllı olup dünyanın yükünü çekeceğime deli olurum dünya benim yükümü çeker
Lucid rüya bu. Bu güzel birşey rüyanı yönlendirebilir gerçek hayatta yaşayamadığın şeyleri bu sayede yaşayabilirsin :)
bide şu var tabi nasrettin hocanın göle maya çalarken dediği gibi ya tuttarsa biz inananlarlar bu kısa dünyada herşeyi allah havale eder ibadetlerimizi yapar hata düşüp günah işledikmi onun huzurunda gözyaşı döküp afolma ümidi taşırız sıkıldıkmı hasbinallah ve nimelvekil deriz kısacası bu dert sıkıntı ne kadar büyük olursa olsun allah la paylaşır hafifleriz yani denildiği gibi öbür hayat yok olsa bile bizim kaybettimiz bi şey yok mutlu olarak ölecez çünki ilerimizi devretmişiz bi merciye bu dünyada bir şeyleri inkar edip yaşasak bu sefer her türlü zavki tatsak bile gönül huzur bulmadığı için asla hep bir yükle hayata gözlerimizi kapatırız kısacası kararmış bir kalple mutsuz bir hayatla ölürüz yani nanalar 1 inkar edenler 0 ya bide allah varsa ahiret varsa inananlar 1 inkar edenler 0 ya allah varsa ahiret varsa
benim daha önce bahsettiğim 'samimiyetsizlikten' hiç bir farkı yok şu ya tutarsa mantığı. :))) ya varsa diyorsanız bile yanmışsınız siz eyvah... :))
benim size nacizene önerim olacak. sıkıntılarınızda mutluzluğunuzda önce kendinize sığının. kendinize kızgınlığınızda başka yerlerden değil önce kendinizden özür dileyin. bir şey başardıysanız önce beyninize ve kalbinize teşekkür edin. kendinizle barışıp kendinize inanmadığınız sürece sizi diğerleri de kurtarmaz. ben sizinle daha fazla yapmak istediğiniz sohbeti yapamayacağım.
inanç mevzuunu açmayalım derken bile bu konuda sürekli vurgu yapan siz olmuşsunuz mesajlarınaza tek tek baktığımda ben konuyu bir yere getirmedim inanmanın aptallık olduğunu söyleyen size asıl inançsızlık ne kadar büyük bir bilinçsizlik olduğunu göstermeye çalıştım sizi kırmadan dolaylı yollardan anlatarak sorularıma cevap vermenizi beklemedim zaten bir nebze olsun kafanıza takılması benim için yeterli idi ben bir milyon hücreden biri olarak anne rahmimde tututundum aklı olmayan bir hücre yolu buluyor sonra 9 ay bir suyun içinde nefes aldım şimdi 1dakkak bile kalamam boğulurum dünya üstü varlıklar diyerek kuranı kerimi yazdıran varlıkların mantığını anlıyorsunuz bende o kadar çok sayıda varlıkla dünyanın bugüne kadar bile geleceğine inanmıyorum bir devlette bir baş olduğu gibi ben yaratnında bir olduğuna inanıyorum sıkıntım üzüntüm kederim yada kurtulmak değil benim derdim ben o birmilyon hücreden biriyken de allaha muhtaçtım şuanda aldığım her nefestede ve ben bununla gurur duyuyorum benimde ailem asla yanımda olmadı ama beni yaratn var onu bildim bende islamı bilmeyen bir ailede yetiştim kötü bir çocuklukla ama okumayı araştırmayı öğrenmeyi seçtim dünyanın günah zevklerine sırf dalmak için diğer müslümanlar şöyle günahkar böyle günahkar demekki bu iki yüzlülük demekki böyle adaletsizlikte allah yok demedim hergece yarı ölü uyuyup her sabah uyandığım gibi aldığım her nefes gibi biliyorumki beni yaratan büyük bir kudret var ve kurtulmam gereken bir şey varsa eğer o beni şefkatiyle sarar bir gün ben kimsenin şımarık kızı yada kırılganlık abidesi değilim çok acı çok ihanet gördüm ama kendime yalanlar söyleyip ihanet etmedim yani ben rabbimi seviyorum ama bazen insanları gözleri kör kulakları sağır dilleri lal olurmuş onu biliyorum kısacası mesajlarınızı okuyun ben size öneride bulunmadım sadece düşünmeye teşfik ettim sizze direkt kendinize sığının sizi kimse kurtaramaz dediniz bence bir düşün ahiret gerçekten var yoksa doğum ve ölüm olmazdı böyle bir evreni şuursuz varlıklar yaratmış olamaz inan bana uzaylılardan daha gerçek ve akla daha yatkın kuranda geçenler
Öncelikle belirteyim. Rüyalarımın tabir edilmesini istemiyorum. Yardım istediğim konu; neden aynı rüyaları ve birazdan bahsedeceğim şeyi yaşıyorum.
Çok sık rüya gören biri değilim ama gördü mü de birkaç gün üstüste görüyorum. Rüya görürken kendikendime rüyada olduğumu hissediyorum ve rüyadan asla çıkamayacağımı hissedip korkuyorum. Sanki rüyamda dediklerimi dışımdan da diyeceğim ve biri duyup beni uyandıracak diye uyanamıyorum uyandırın beni diyorum. Kaldım rüyanın içinde çıkamıyorum diyorum. Belki hiç çıkamayacağım ya da ölmüşümdür diyorum. Rüyalarım çok derin geliyor. Ve ben her rüyamda rüya gördüğümü biliyorum. Esas sorunum bu. Rüyaların içinde labirentte gibi olmam ve rüyadan çıkmaya çalışmam.
Zaman zaman stadart rüyalarım oluyor. Yıllar önce okyanusta köpek balığı tarafından kovalandığımı görüyordum sürekli. Şimdi de esn sık gördüğüm rüya ailemin oturduğu mahallede yüksek katlı binalar var. 15 kat civarında. O binalar daha uzun inceymiş. İçi de biraz labirentimsi. Çok üst katlardayım ve asansörle aşağı inmek istiyorum. Ama sabah iş saati gibi bir sürü kişi evinden çıkıp bir yerlere gitmek için asansör bekliyor. Daha sonra asansör geliyor ama asansör çok enteresan. Asansöre binince herkese sadece ayak basacak kadar yer oluyor. Asansörün içinde boşluklar var yani binmekten korkuyorum asansör boşluğuna düşersem diye. Binerken de asansör tam katta durmuyor. İki katın arasında bir yerlerde duruyor. Hem de kapıları çok dar. Böyle bir asansör rüyası.
Öncelikle belirteyim. Rüyalarımın tabir edilmesini istemiyorum. Yardım istediğim konu; neden aynı rüyaları ve birazdan bahsedeceğim şeyi yaşıyorum.
Çok sık rüya gören biri değilim ama gördü mü de birkaç gün üstüste görüyorum. Rüya görürken kendikendime rüyada olduğumu hissediyorum ve rüyadan asla çıkamayacağımı hissedip korkuyorum. Sanki rüyamda dediklerimi dışımdan da diyeceğim ve biri duyup beni uyandıracak diye uyanamıyorum uyandırın beni diyorum. Kaldım rüyanın içinde çıkamıyorum diyorum. Belki hiç çıkamayacağım ya da ölmüşümdür diyorum. Rüyalarım çok derin geliyor. Ve ben her rüyamda rüya gördüğümü biliyorum. Esas sorunum bu. Rüyaların içinde labirentte gibi olmam ve rüyadan çıkmaya çalışmam.
Zaman zaman stadart rüyalarım oluyor. Yıllar önce okyanusta köpek balığı tarafından kovalandığımı görüyordum sürekli. Şimdi de esn sık gördüğüm rüya ailemin oturduğu mahallede yüksek katlı binalar var. 15 kat civarında. O binalar daha uzun inceymiş. İçi de biraz labirentimsi. Çok üst katlardayım ve asansörle aşağı inmek istiyorum. Ama sabah iş saati gibi bir sürü kişi evinden çıkıp bir yerlere gitmek için asansör bekliyor. Daha sonra asansör geliyor ama asansör çok enteresan. Asansöre binince herkese sadece ayak basacak kadar yer oluyor. Asansörün içinde boşluklar var yani binmekten korkuyorum asansör boşluğuna düşersem diye. Binerken de asansör tam katta durmuyor. İki katın arasında bir yerlerde duruyor. Hem de kapıları çok dar. Böyle bir asansör rüyası.
benim yazdıklarımı pek okumadınız galiba. :) ben fantastik rüyalar görmüyorum. rüyamda eziyet çekiyorum. çıkamayacakmışım gibi. boğuluyorum. biliçliyim ama uyanamıyorum gibi... tekrar tekrar anlatamayacağım artık. :) öyle biryerlerden bir iki şey okuyup cazibesine kapılmayın lütfen.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?