- 6 Ocak 2012
- 10.357
- 9.246
- 198
- Konu Sahibi gadjo dilo
-
- #21
işte o aşamada kontrol edebilmek çok güzel bir şey. :) ben bayağı yol katettim, umarım kontrol de edebilirim yavaştan. aslında en çok istediğim uyanabilmek ama nerdeee...
evet bende uykuda çok yoruluyorum.
bir aralar evde yalnız oldugumu hissederdim ve karabasanlar gelırdı hep
düşün yani, birisi erkenden evden çıksa hemen hissederdim
ve karabasanlar gelırdı.
ve uyanmam gerektıgı bılır, ama kendımı uyandıramazdım
ahhh rüyalarım ahh, ama en güzeli kontrol etmek :) farkındasın çünkü
Boşluk şeklindeki inançsızlık ile kanıtlara dayalı olan inançsızlık başka ama :) Hangisi seninki ? Bir ateist'in inançsızlığı mı yoksa mutsuzluğun verdiği bir hissizlik mi ?
işte o aşamada kontrol edebilmek çok güzel bir şey. :) ben bayağı yol katettim, umarım kontrol de edebilirim yavaştan. aslında en çok istediğim uyanabilmek ama nerdeee...
soruyu biraz daha açsan :)
sana rüya yorumlamıyacağım tabiki nacizane benim fikrim.hayattan ve insanlardan korkuyorsun aslında sert bir kabuğun var dışardan bakınca,oysaki kırılgansın.cevaplarını bildiğin sorular var ama nedense kabullenemiyorsun şu andaki ruh halini bilmiyorum bu rüyaların olduğu dönemler epey kırılganlığının arttığı dönemler rüyada bilinçli olmaya gelince bende rüyalarımda bilinçli ve olanın rüya olduğunu bilerek yaşıyorum hatta tiye alıp gene rüya ama bari takılayım diyorum. sorularının cevaplarını kabullen çünki gerçekten yaşamında uyanmak istiyorsun birşeyleri değiştirip hayatını düzenlemek yaşamında uyanırsan rüyalarındaki bu durum biter
rüya kontrolum ara sıra oluyor.
ama karabasan davasında tamamen farkındayım ve biri gelsede keşke uyandırsa benı diye düşünüyorum
tam uyandım dıyorum, bu sefer rüya içinde rüya görüyorum
allah kimseye karabasan lanetını vermesın
bır geldı mı gitmiyor, allahın her günü senınle ve asla gece gelmıyor bana gündüz gelıyor.
daha çok ben evde yalnızken gelıyor.
dün geceki rüyam geldi aklıma...
bir topluluğun içinde milete sen 70 lisin sen 80 lisin ben 90lıyım çocuğun kaçlı diye soruyodum
benzer şeyler yaşıyoruz. ben de daha çok annemlerde kaldığımda oluyor karabasan. evimde olmuyor. bu uyandım, uyanayım, içimden çığlık atmalar uyandırın beni demeler... bunlardan çok rahatsızım. neyse ki her gün rüya görmüyorum.
çok haklısın, aşırı kırılgan ve hassasım. ama ne yazık ki ailevi şeyler özellikle şu ara çok kafama takılıyor. şu dönemimde ailemle ilişkim ve onlardan beklentim daha fazla. ama onları hep ilgisiz görüyorum. bu yüzden daha çok kırılganım. yani kabullensem de kendimi minimum bir beklentinin altına düşüremiyorum. çünkü yanımda olmaları gereken durumlar var. belki bu süreç geçince daha az bunları takacağım çünkü benim için bir süreç ve çok kırılganlaşıyorum. ama bu süreç bittiğinde de kabullenemeyeceğim şeyler var. aile insanın her şeyi için çok önemli. ve değiştiremeyeceğin tek şey ailen.
Ateist misin ? :) Öyle isen, saygı duyarım. Ama bazen ALLAHtan uzaklaşır ya insanlar. Dua edemez, adını anamaz vs. Boş gelir. Öyle ise, kendini zorlamanı öneririm. Eminim inancını geri kazanırsın.
rüya hakkında detay konuşmak, karanlık bir koruda karşıma ne çıkacağını bilmeden yürümek zorunda kalmışım gibi hissettiyor, korkuyorum:18:
benim için de o durum rüyayı konuşurken değil rüyanın içindeyken geçerli :) ben de rüyadan korkuyorum. rüyadayım ama ya uyanamazsam diye.
Bu karabasan konusu gerçekten çok ürkütücü, zaman zaman benim de başıma geldiği oluyor. Aslında çoğumuz üzerimize çok ağır birisi oturmuş, hareket etmemizi engelliyormuş gibi hissedip korkuyoruz ama ben bunun bilimsel açıklamasını okumuştum bir yerde. İnsanlar uykudayken vücutları geçici felce uğruyormuş çünkü böyle olmasa, rüyada yaptığımız hareketlerin aynısını gerçekte de yapabilirmişiz. Bu da tehlikeli bir durum tabii, insan rüyasında neler görüyor, düşünsenize rüya gördüğünüz esnada gidip bir yerden atladığınızı falan. Neyse, bu geçici felç durumu insanın uyanmasıyla son buluyormuş normalde ama bazen zihin açıldığı halde felcin bir süre daha devam ettiği oluyormuş. Yani yatakta yattığımızı biliyor, belki etrafımızdaki sesleri de duyuyoruz ama henüz uyku felcinden kurtulamadığımız için hareket edemiyoruz. Bu felç durumu da bizde; üzerimizde bir ağırlık varmış, birisi elimizi kolumuzu tutuyormuş hissi uyandırıyor. Bunu öğrendikten sonra baya rahatladım ben, zihnim açıldığı durumlarda hareket edemiyorsam panik yapmadan felcin geçmesini bekliyorum. Rüyada olduğunu bilme durumuna da lucid dreaming deniyor, bazı insanlara bu çok cazip geliyor, bu konuda uzmanlaşmaya çalışıyorlar hatta. Bana da olduğu oluyor, kontrol edebiliyorum rüyayı ama bir yere kadar. Rüyada korkmaya başladığım anda kontrol benden çıkıyor mesela.
Tekrar eden rüyalara gelince, ben de görüyorum zaman zaman aynı rüyaları. Hatta bazı rüyalarımda hep aynı yere gittiğim için artık hatırlıyorum nerede ne var diye. Bu tip rüyalarım genellikle korkutucu, en azından gerginlik verici tarzda oluyor, ben de hep bir yerlerden ya da bir şeylerden kurtulmaya çalışıyorum. Arkadaşlar da daha önce söylemiş, tamamen bilinçaltıyla ilgili düşünüyorum. Çünkü yüzleşmek istemediğimiz ya da yüzleşsek bile kabullenemediğimiz korkularımızı bilinçaltına itiyoruz hep. Onlar da rüyalarda su yüzüne çıkıyorlar.
Ölüm korkusu yüzyıllardır insanların yakasını bırakmayan bir şey. Çeşitli filozoflar ölüm üzerine uzun uzun kafa yormuşlar. Bir filozoftan bahsetmişti hatta felsefe hocamız, uzun yıllar bu korkuyla boğuştuktan sonra kendince şöyle bir teselli bulmuş: "Ben olduğum sürece ölüm yok, ölüm geldiğinde de ben yokum." Ama bana kalırsa mesele burada bitmiyor. Sorun zaten ölüm geldiğinde "yok" olmak, insanın kaldıramadığı şey bu. Var olmak denen şey öylesine kuvvetli ve cezbedici ki, yokluğu ne aklımıza sığdırabiliyoruz, ne de hissi dünyamıza. Rüyalarınızda kaçmaya çalıştığınız şey ölüm de olabilir diye düşünüyorum. Belki de bu korkunuz bilinçaltınıza yoğun bir şekilde etki edip sürekli aynı tarzda rüyalar görmenize sebep oluyordur.
bence sen iançsız değilsin sadece ailene kızgın olduğun gibi seni var edip (sanki sen istemişsin gibi) bide üstüne bu kadar mutsuzluk vermesi senin sana inanmıyorum diyip red etmene sebep oluyor ama nasıl ve nerden baktığın önemli. sen narin kırılgan yalnız ama kimse seni anlamıyor seni koruyup gözetmiyor peki seni madem bu dünyaya niye getirdiler ölceksek niye yaşıyoruz demi çocuklar ölüyor annelerin canı yanıyor dedeler büyük anneler ölüyor torunların canı yanıyor insanlar tıpkı bir ağaçtan dökülen saramış yapraklar gibi dökülüyor günahkar oldukları için çöpçünün yaprakları toplayıp yaktığı gibi allah insanları yakacak değilmi dediğim gibi nerden baktığın önemli bunun birde aması var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?