Eşiniz çok sorumsuz öncelikle bunu kabul edelim. Ama onu halı sahaya gönderen siz, eve almayan siz, eve gelip diğer odaya geçip kapıyı kitleyen yine siz (bu arada 2 yaşındakini nasıl kapının dışında bırakabildiniz aklım almıyor, hiç mi merak etmediniz?)
Her ne olursa olsun eşinizin tokadını bu gerçekleri hafifletmez, asla yapmaması lazımdı ama siz de az değilsiniz. Kaldı ki çocuklarınızın yanında ateşi devamlı olarak siz körüklemişsiniz.
Çocuklarınıza çok üzüldüm. Büyüğü 2 yaşında iki çocukla yalnız kalmak hiç kolay bir psikoloji değil sizi anlıyorum ama dünyaya getirmeyi biliyorsak onları en iyi şekilde yetiştirmeyi de bilmemiz lazım.
Canım her ailede oluyo bu tarz tartışmalar ne yazıkki tokat ve küfür hiç iyi olmamış ama oturup karşılıklı konuşun üstesinden gelemicek bi sorun yoktur umarım üzme kendini çocukların için em azındanKızlar o kadar kötüyüm ki napıcami bilemiyorum kimseye derdimi anlatamiyorum. Dün gece saat 1 de eşim olacak dengesiz hali saha maçına gitti. Her seferinde gidebilir miyim diyor ben itiraz edecek olsam işte stres atıyorum ben gitmezsem çok kötü olurum size patlarım vs. diyor bende hal böyle olunca gitsin diyorum nasılsa evde de bir işe yaramıyor. Git diyorum ama her dönüşünde bak gittiğin zaman çocuklar durmuyor başedemiyorum diyorum bunu görüyor. 2 bebeğim var. Büyük 2 yaşında. Çok düşkün babasına. Giderken farketti. Çok çok ağladı neyse ayağımda salladım uyudu. Ama bu kez ayağımdan kalkmıyor ki küçüğünü emzirip uyutayım. Öyle böyle bir ağlama değil. Apartmanı ayağa kaldıracak şekilde ağlıyor küçükte korkuyor oda ağlıyor. Delirecek gibi oldum milyon kez aradım ses kaydı gönderdim. Bak durmuyorlar gel vs en sonunda dedim senin gibi adam yerin dibine girsin. Bu maçtan çıkmış görmüş bunları eve gelme dedim geldi. Kapıyı kilitledim girmeyeceksin dedim. Apartman tanıdık hep akraba. O saatte kavga etmeyelim diye içeri almak istemedim. Malesef kendisi çilingir. Açtı girdi. Bir sürü laf saydı bana. Ben izin vermişim git demişim şimdi nolmus onun suçu yokmuş hakaretler vs. Sesimi çıkarmadım baba diye ağlayan bebeğimi onun yanına bırakıp küçükle beraber ytak odasına girdim. Orayı da kilitledim ne dediyse açmadım. Sbh ise gitmek için uyanınca çocukta uyanmış tek bırakıp gidemedigi için kapıyı yumrukladı sonunda uğraşıp orayida açtı. Ve yanıma gelip bana tokat attı. Bende durmadım saldırdım üzerine baya bi itisme oldu. Çocukta hepsine sahit oldu. Bana S. Git dedi. Bende hemen giyindim çıktım. Sonra dayanamadım emen bebeğim cok ağlıyordu. İçeri girip onuda aldım. Çıkarsan bidaha gelme eve dedi. Çıktım. Bu kez diğer bebeğim kaldı. Çeksem gitsem biliyorum ipler kopacak. Bir daha asla dönmem.. Bitiremedim. Düşüncelerim çok karışıktı. Oturdum dışarıda. Herkes ise gidiyo bide o saatte. Görünmek istemedim tekrar girdim eve. Kapının önüne yiğildim ağladım bu beni sakinleştirmeye çalıştı. İşte seviyorumlar ağlamalar vs. Ben baya kendime gelemedim. Bu oğlumu aldı ise götürdü. Bende duş falan aldım. Çocukları alıp gidicem. Ama çocuk arabası dükkandaydi. Aradım Arabayida çocuğuda getir gidicem dedim. Getirmedi. Sonra mesajlar attı özürler diledi vs ben tersledim. Sonra çocuğu biriyle yolladı eve. Çocuk arabası yine yok. Az önce mesaj attım ben gidiyorum telefonu eve bırakıp dedim. Sen gidemezsin beni bırakıp vs sen çok daraldin seni bayramdan sonra tatile goturucem seni çok seviyorum evde otur lütfen flan demiş. Birşey yazmadım ben açmadım bile mesajını. İki çocukla nasıl giderim nereye giderim. Burnu sürtmeli. Eve gelince beni bulamamali. Ama nasıl. İki çocuğumda küçücük. Biri emiyor arabaları yok birşeyleri yok. Disari adım dahi atamıyorum. Kapana sıkışmış hissediyorum ama bu adamin yüzünü dahi görmekte istemiyorum. Nolur yardım edin.
Kendisi cilingirmis
Aile içinde böyle şeyler olur geçer iki tane çocuğunuz varmış.. Burnu surtmeli bir durumda göremedim ben yazdıklarınizda. Söylediği kelime ve size tokat atması kesinlikle olabilir birşey değil. Haklısınız o konuda sonuna kadar... Ama aile içi olumsuzluklari paylaştıkça üzüntünüz hafiflemez dahada artar benden size nacizane tavsiye.. Aile içi meseleler ailede kalmalı... O insan sizin eşiniz çocuklarınızın babası kimseye eşinizi kötülemeyin..Kızlar o kadar kötüyüm ki napıcami bilemiyorum kimseye derdimi anlatamiyorum. Dün gece saat 1 de eşim olacak dengesiz hali saha maçına gitti. Her seferinde gidebilir miyim diyor ben itiraz edecek olsam işte stres atıyorum ben gitmezsem çok kötü olurum size patlarım vs. diyor bende hal böyle olunca gitsin diyorum nasılsa evde de bir işe yaramıyor. Git diyorum ama her dönüşünde bak gittiğin zaman çocuklar durmuyor başedemiyorum diyorum bunu görüyor. 2 bebeğim var. Büyük 2 yaşında. Çok düşkün babasına. Giderken farketti. Çok çok ağladı neyse ayağımda salladım uyudu. Ama bu kez ayağımdan kalkmıyor ki küçüğünü emzirip uyutayım. Öyle böyle bir ağlama değil. Apartmanı ayağa kaldıracak şekilde ağlıyor küçükte korkuyor oda ağlıyor. Delirecek gibi oldum milyon kez aradım ses kaydı gönderdim. Bak durmuyorlar gel vs en sonunda dedim senin gibi adam yerin dibine girsin. Bu maçtan çıkmış görmüş bunları eve gelme dedim geldi. Kapıyı kilitledim girmeyeceksin dedim. Apartman tanıdık hep akraba. O saatte kavga etmeyelim diye içeri almak istemedim. Malesef kendisi çilingir. Açtı girdi. Bir sürü laf saydı bana. Ben izin vermişim git demişim şimdi nolmus onun suçu yokmuş hakaretler vs. Sesimi çıkarmadım baba diye ağlayan bebeğimi onun yanına bırakıp küçükle beraber ytak odasına girdim. Orayı da kilitledim ne dediyse açmadım. Sbh ise gitmek için uyanınca çocukta uyanmış tek bırakıp gidemedigi için kapıyı yumrukladı sonunda uğraşıp orayida açtı. Ve yanıma gelip bana tokat attı. Bende durmadım saldırdım üzerine baya bi itisme oldu. Çocukta hepsine sahit oldu. Bana S. Git dedi. Bende hemen giyindim çıktım. Sonra dayanamadım emen bebeğim cok ağlıyordu. İçeri girip onuda aldım. Çıkarsan bidaha gelme eve dedi. Çıktım. Bu kez diğer bebeğim kaldı. Çeksem gitsem biliyorum ipler kopacak. Bir daha asla dönmem.. Bitiremedim. Düşüncelerim çok karışıktı. Oturdum dışarıda. Herkes ise gidiyo bide o saatte. Görünmek istemedim tekrar girdim eve. Kapının önüne yiğildim ağladım bu beni sakinleştirmeye çalıştı. İşte seviyorumlar ağlamalar vs. Ben baya kendime gelemedim. Bu oğlumu aldı ise götürdü. Bende duş falan aldım. Çocukları alıp gidicem. Ama çocuk arabası dükkandaydi. Aradım Arabayida çocuğuda getir gidicem dedim. Getirmedi. Sonra mesajlar attı özürler diledi vs ben tersledim. Sonra çocuğu biriyle yolladı eve. Çocuk arabası yine yok. Az önce mesaj attım ben gidiyorum telefonu eve bırakıp dedim. Sen gidemezsin beni bırakıp vs sen çok daraldin seni bayramdan sonra tatile goturucem seni çok seviyorum evde otur lütfen flan demiş. Birşey yazmadım ben açmadım bile mesajını. İki çocukla nasıl giderim nereye giderim. Burnu sürtmeli. Eve gelince beni bulamamali. Ama nasıl. İki çocuğumda küçücük. Biri emiyor arabaları yok birşeyleri yok. Disari adım dahi atamıyorum. Kapana sıkışmış hissediyorum ama bu adamin yüzünü dahi görmekte istemiyorum. Nolur yardım edin.
Git aç davanı? Bu mudur yani?Evlatlara ayrı sana ayrı üzüldüm.
Biliyorsun,blöfle olmaz bu işler.
Eğer maddi manevi gücün yerindeyse,git aç davanı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?