Saçma bir şey mi istiyorum?

Iyi niyetle bunu dusunup teklif etmis olabilirsiniz ancak durumla ilgili annenizin, esinizin, sizin soz hakkiniz oldugu kadar henuz ihtiyaclarini dile getiremeyen o bebegin de soz hakki var. Onun psikolojisini hice sayarak alan razi veren razi mantigiyla yaklasmamalisiniz duruma. Esyadan diil bi bebekten, bi candan bahsedioruz ve o canin en temel hak ve ihtiyaci anneyle buyumektir, ozellikle kritik ilk 6 yasta.
Anne diilsiniz nihayetinde ablasiniz...
Bu tarz bir karari vermeden once en azindan birkac pedagog gorusu almissinizdir sanirim?
Ayrica maddi durumunuz o kadar iiyse sizin de annenizin de, anneniz ve bebek icin tam zamanli, egitimli bir dadi tutup oyun, enerji, bakim vs icin destek saglayabilirsiniz, bebek de anne sevgi, sefkat ve kokudundan mahrum kalmamis olur.
Sizin ayrim yapip yapmadiginiz, ona ne kadar imkanlar sundugunuz diil, o bebegin hissettigidir aslolan.
Umarim once bebek sonra sizin icin en dogru sekilde sonuclanir bu durum.
Henüz verilmiş bir karar yok.
 
okudum kardesiniz dogdugunda 5 aylik olacakmis oyle demissiniz, bana pek akil isi gelmedi oyle hayal ettiginiz gibi ikiz buyutmek gibi olmaz. Yeri gelir siz yorgun olursunuz yeri gelir kocaniz sinirli olur yeri gelir bebek huysuz hasta olur uyumaz uyutmaz surekli aglar belki problemli bir bebeklik gecirir tum bu zorluklara 2 bebekle gogus gerebileceginizden eminmisiniz ? Anne babaniza bu yasta cocukmu yapilir deyip her uykusuz gecenizde icten ice lanet etmeyceginizden eminmisiniz icten ice o bebegi ayirt etmeyeceginizden eminmisiniz ? 2-3 yaslarina geldiklerinde kardesiniz cocugunuzu cocukca itip kaktiginda kendi bebeginizi kayirmayacaginiza eminmisiniz ? En onemlisi cocuk okul cagina geldiginde yada 4-5 yasina geldiginde dogruyu soyleyebileceginiz ve o cocugun orda saglikli sapasaglam hayatta oz anne babasi varken neden sizin buyuttugunuzu anlatabileceginizden eminmisiniz ? Ve o cocugun bunu anlayabikeceginden hicbir psikolojik sorunu yasamadan aaa aslinda annem ablammis babam enistem, annane ve dede dedigim kisiler anne babammis deyip gulup gececeginimi saniyorsunuz.

Ben yazdiklarinizi okuyorum ama bence siz kendi yazdiklarinizi birdaha okuyun size normal gelecekmi birdaha dusunun.
Ortada sirf tedbirsiz davranan bir anne babanin keyfine kurban giden bir cocuk var ve sirf yatiklarinin sorumlulugunu almamak icin sirf azicik rhatlari bozulmamasi icin bencilce anne kucagina ihtiyaci varken ablasinin yanina postalacanak olan bir bebegin hayati soz konusu.

Bence birazda siz okuyun kendi yazdiklarinizi
Keyfine kurban gitmek, rahatını bozmamak, postalamak ne ya ne çirkin laflar bunlar, e sonra adı tepki gösterdi oluyor, yorum böyle olunca ne yapmalıyım ki ben tabii ki tepki göstericem.
Benim size anlattığım kadarını biliyorsunuz, ötesini değil ya.
Şu son paragrafa kadar evet haklı, bu yönleri de var ve mantıklı bir yorum demiştim de o son cümlelerle seviyeyi düşürdünüz.
 
Sen ne kadar güzel yürekli bir insansın, Allah seni hiç darda bırakmasın canım.
Tabiki eşinede helal olsun ne kadar gurur duysan az gelir.
Ama benim aklımı kurcalayan tek bir konu var, yurtdışına nasıl götüreceksin yani kendi üzerinemi alacaksın kardeşini bence çok fazla plan yapmadan bunu bir araştırmalı
 
Keyfine kurban gitmek, rahatını bozmamak, postalamak ne ya ne çirkin laflar bunlar, e sonra adı tepki gösterdi oluyor, yorum böyle olunca ne yapmalıyım ki ben tabii ki tepki göstericem.
Benim size anlattığım kadarını biliyorsunuz, ötesini değil ya.
Şu son paragrafa kadar evet haklı, bu yönleri de var ve mantıklı bir yorum demiştim de o son cümlelerle seviyeyi düşürdünüz.

Bence siz seviyeyi falan gecin ben gercekleri yaziyorum duymak sizin gucunuze gidiyor olabilir ama olayin suslu cumleler le cici konusmalarla hafifletilecek bir tarafi yok!!

Ne derseniz diyin o cocugun hayatiyla oynuyorsunuz ve cok yakinida boyle bir ornek yasadigim icin biliyorum o cocuk omur boyu anne babasini affedemiyor omur boyu bunu aklinizdn cikarmayin.

Yorum yapmamizi istemissiniz size gercekleri yaziyorum ailenizle aranizdaki yaptiginiz bu anlasma etik degil ne derseniz deyin anne babanizin yaptiklarinin sonuclarin katlanmalari gerekiyor bu sorumluluktan kacarak bu sorumlulugu sizin ustunuze yikarak vicdanlarini rahatlatmaya calismasinlar cunku bu dediginiz seyi yaparsaniz o cocuk belki iyi egitimli belki iyi bir noktaya gelmis bir insan olacak ama hepnizden nefret etmeyecegine dair garantiniz yok.
 
Eger bebeginizi emzirmeyi kesip, arkasindan kardesinizi emzirmeyi dusunuyorsaniz olmaz. Vucudunuz 6 aylik bir bebegin ihtiyacina gore sut verirken, siz yenidogan bir bebek emzirirseniz bu sut, icerigi acisindan ona uygun olmaz. Anneniz, hastanede ilk gordugunde o bebegi gogsune yatirip emzirmek istemezmi? Kokusunu icine cekip yeniden dogmus gibi olmaz mi ? Bence uzun yillar sonra, kardesinize yurt disinda egitim saglamakla daha iyi edersiniz. Anneniz Anne olur, siz de super abla olursunuz hem de :)
 
Bence siz seviyeyi falan gecin ben gercekleri yaziyorum duymak sizin gucunuze gidiyor olabilir ama olayin suslu cumleler le cici konusmalarla hafifletilecek bir tarafi yok!!

Ne derseniz diyin o cocugun hayatiyla oynuyorsunuz ve cok yakinida boyle bir ornek yasadigim icin biliyorum o cocuk omur boyu anne babasini affedemiyor omur boyu bunu aklinizdn cikarmayin.

Yorum yapmamizi istemissiniz size gercekleri yaziyorum ailenizle aranizdaki yaptiginiz bu anlasma etik degil ne derseniz deyin anne babanizin yaptiklarinin sonuclarin katlanmalari gerekiyor bu sorumluluktan kacarak bu sorumlulugu sizin ustunuze yikarak vicdanlarini rahatlatmaya calismasinlar cunku bu dediginiz seyi yaparsaniz o cocuk belki iyi egitimli belki iyi bir noktaya gelmis bir insan olacak ama hepnizden nefret etmeyecegine dair garantiniz yok.
Gerçekleri haddinizi aşmadan da yazabilirsiniz ! Ne demek postalamak ya, daha cevap vermeyeceğim size.
Ayrıca ortada kesin verilmiş bi karar yok diyorum hayatıyla oynuyosunuz diyorsunuz. Sanki alıp kaçıracağım, Allah Allah !
 
Merhabalar herkese.. Son günlerde aklımı kurcalayan bir soru var. Şimdi benim annem 4 aylık hamile, Allahın izniyle 5 ay kadara doğuracak.
Yaşı genç ama, sağlığı pek iyi değil, enerjisi hiçbir şeye yetmiyor artık. Babam deseniz bayağı yaşlı, aslında ikisi de bebeği istemiyor ama kıyamıyorlar aldırmaya, doğuracak annem. Ben de ilk başta kızdım ettim korunma konusunda, ama Allah vermiş tedbirlerini tam alamamışlar demek ki o an, zaten ben de yavrumu öyle doğurmadım mı... :)

Şimdi oğlum 1 haftalık, annem doğurunca 5 aylık olacak. Ben diyorum ki, kardeşimi de alayım, ikisi hem kardeş hem arkadaş olarak yoldaş olsunlar, ben de ikiz büyütür gibi büyüteyim. Annem de babam da koşamazlar peşine, kara kara düşünüyorlardı. Bizimkilere teklif ettim, hem yurtdışına taşınıyoruz gücümüzün yettiğince iyi eğitimler aldırırız gözünüz arkada kalmaz dedim. Aslında onlar da biliyor ki bebeğin hayatı daha iyi olur, her saat ilgilenen birileri olur, hem yaşıtı dengi bir bebek var. Bunun ileri yaşları da var.

Annem vicdan yapıyor sanırım kötü anne miyim ben diye, açıkça kabul ettim diyemiyor ama istiyor o da belli. Hem ablalar abiler kardeşlerini alır okutur da büyütür de, onu da emziririm hem ablası hem süt annesi olurum dedim.
Saçma bir şey mi istiyorum, bana çok da mantıksız gelmedi. Siz ne düşünüyorsunuz, annem babam rıza gösterirse güzel bir şey olmaz mı? Eşim de bayılır çocuklara, sen istiyorsan ben ayırt etmem beraber büyütürüz, hem eve bir nefes daha olur dedi. Bana çocuk olsun yeter dedi. O da razı yani.

Edit: Henüz kesin verilmiş bir karar yok, kesin olacak bir şey yok, sadece teklif ettim.


Okurken yüzümde tebessüm oluştu.çok güzel düşünmüşsün.ama annenin ayrılması biraz zor olabilir.yakın olsa neyse de uzak bir de bilemedim.
 
Sen ne kadar güzel yürekli bir insansın, Allah seni hiç darda bırakmasın canım.
Tabiki eşinede helal olsun ne kadar gurur duysan az gelir.
Ama benim aklımı kurcalayan tek bir konu var, yurtdışına nasıl götüreceksin yani kendi üzerinemi alacaksın kardeşini bence çok fazla plan yapmadan bunu bir araştırmalı
Henüz yapılmış bir plan yok ki, sadece teklif ettim çekildim diyorum, çemkirenler de oluyor.
Gerçi umursadığımdan değil de, cevap vermeyince de olmuyor :)
Sağolun.
Eger bebeginizi emzirmeyi kesip, arkasindan kardesinizi emzirmeyi dusunuyorsaniz olmaz. Vucudunuz 6 aylik bir bebegin ihtiyacina gore sut verirken, siz yenidogan bir bebek emzirirseniz bu sut, icerigi acisindan ona uygun olmaz. Anneniz, hastanede ilk gordugunde o bebegi gogsune yatirip emzirmek istemezmi? Kokusunu icine cekip yeniden dogmus gibi olmaz mi ? Bence uzun yillar sonra, kardesinize yurt disinda egitim saglamakla daha iyi edersiniz. Anneniz Anne olur, siz de super abla olursunuz hem de :)
Bilgilendirme için teşekkür ederim :) Böyle de olabilir, okul çağına kadar büyür, sonra annem yanıma verebilir, lise çağında da verebilir, her şekilde kabulüm :)
 
Okurken yüzümde tebessüm oluştu.çok güzel düşünmüşsün.ama annenin ayrılması biraz zor olabilir.yakın olsa neyse de uzak bir de bilemedim.
Arkadaşların önerdiği gibi, okul çağında da alabilirim. Daha iyi olurmuş onun için. Ben de eğitim yaşına gelince onu yanıma alır okuturum :)
 
kimin garantisi var ki ben anlamadım, konu sahibi siz baya yaşıyorsunuz 60lara 70lere kadar sanırım.
bir de çocuk sevmek başkadır çocuğun sorumluluğunu almak başkadır.
2 yaş 3 yaş sendromları hastalıklar, falan filan... 2 yaş sendromu bizi ailecek o kadar sarstı ki mesela.

bir de sanırım teklifiniz şu 2 yaşa kadar bende kalsın sonra anneye geri dönsün, yanlış mı anladım o kısmı bilmiyorum.
tam tersi teklif olsa daha mantıklı gibi, 2 yaşa kadar zaten çocuk evden çıkmadan da büyüyor, peşinde koşacak enerjiye ihtiyaç yok ki.

bir de nasıl enerjisizlik onu anlamadım, çocuk nasıl oldu peki? geçen haber başlığında mı başka yerde mi konu vardı, bir şirketin CEO su kadın 51 yaşında ilk çocuğunu kucağına almış, bir iki yıl sonra da 2. yi. bu örnekler varken 44 yaşında kadının çocuğuna bakamayacağını söylemek de biraz atıp tutmak oluyor bence.
her şey yapılıyor da 3 kg lik bebek mi bakılamıyor.

ben gerçekten buradaki iyi niyeti anlamıyorum, kimseyi de kırmak istemiyorum.
konu sahibi sizi seviyorum, umarım verdiğiniz karar ailenize mutluluk getirir.
 
Tabiiki de hicbir zarari olmaz
Sen emzirebilirsin iki bebisi de, saglikli beslen kendine iyi bak yeterli
Bebegin ilk dogdugu gunler, haftalar ve aylarda emdigi sut ile5-6 aylikken emdigi sutun muhtevasi farklidir.
O nasil olucak peki?
Burda bile bi haksizlik yok mu o bebege?
 
Hani israrla diosunuz ya annem verirse alicam die, siz kararinizi vermissiniz yani. O yuzden sordum en azindan birkac pedagoga danistiniz mi die
Benim değil de annemlerin kararı önemli. Hem buradaki bazı fikirler kafama yattı, onları annemle konuşuyoruz, okul yaşı gelince onu okutmak için de alabilirim, daha iyi olur.
 
Bebegin ilk dogdugu gunler, haftalar ve aylarda emdigi sut ile5-6 aylikken emdigi sutun muhtevasi farklidir.
O nasil olucak peki?
Burda bile bi haksizlik yok mu o bebege?
Haksizlik oldugunu sanmiyorum
Anne psikolojik olarak iyi degilse zaten sutu bile olmayabilir, kaldi ki mamayla buyuyen birsuru bebek var, bu bence mutsuz bir anneden ve mutsuz bir bebekten daha iyi
Konu sahibi zaten manen bebegine bakamayabilecek olan annesi icin cozum uretmeye calisiyor zorla ceke ceke almayacak cocugu
 
Hani israrla diosunuz ya annem verirse alicam die, siz kararinizi vermissiniz yani. O yuzden sordum en azindan birkac pedagoga danistiniz mi die
Ayrıca bebekler için pedagog ne yapabilir? Çocuk psikoloğuna danışacağız eğitim yaşı gelince sorun olur mu diye.
 
Back
X