Sadece Çocuk İçin Evlilik Sürdürülür Mü?

Açıkçası benim cevabım da bu soruya "Hayır". Evet kendim için bu evliliği kesinlikle sürdürmemeliyim ama oğlumu düşününce, ona haksızlık yapıyormuşum gibi geliyor. Çok sık tartışmayız eşimle. Ufak tefek laf dalaşlarımız olur tabii ama öyle birbirimize bağırma, hakaret etme gibi kavgamız nadirdir. Hani çocuk huzursuz bir ortamda büyümesin desem öyle bir durum yok.

Babası oğlu ile ilgili, alakalı standart bir babaya göre. Ama tabii bana göre yine yetersiz :) Adamın tek problemi sevgisizlik ve anne odaklı olması... Hadi diyelim anneye olan düşkünlüğü terapi ile düzelebilir de, terapist bana olan aşkını depreştirecek değil ya diyorum... Bir arkadaşım da şöyle bir yorum da bulundu ne kadar mantıklı bilemiyorum. Şimdi bu adam annesine aşırı düşkün ya acaba sana olan sevgisini bastırıyor mu ki, eğer gösterse annesine ihanet etmiş gibi mi hissediyor ki dedi. Olabilir mi ki? Eğer öyleyse bu da terapi ile atlatılabilir... Bilemedim ki...
 
Ya sevmediğini bir de bu iki olaydan anlamadım tabii, bir çok olay oldu da bu son 2 olay tuzu biberi oldu... Eski konularımı bilenler bilir. Yani hepsi üst üste gelince bu kanıya vardım...
 
Başlığa evet diyebilirdim belki ama eşinizin sizde sevmediğinden eminseniz hayır..
 
Siz bosanalim deseniz kabul edecek gibi. Boyle birini haketmiyorsunuz bence

Dedim terapistten dönerken. Ben daha fazla dayanamıyorum artık bu sevgisizliğe, boşanmak istiyorum dedim. Bi ton laf saydı... Söylediklerini aynen yazıyorum...

"Yeter artık yeter, biterse bitsin. Senin geçinmeye niyetin yok. Sırf yarın annemlere gitmeyelim diye tartışma çıkarıyorsun. (Pazar günü annelerine gidecektik, kahvaltıdan akşam yemeğine kadar orada kalacaktık. Gitmemek için yaptığımı düşünüyor ki alakası bile yoktu... Zaten dün gittim de anneciğine...) Sen beni anneme göstermiyorsun ya Allah'ta sana öyle bir gelin verecek ki oğluna hasret kalacaksın. Sen O kadını üzdün ya (annesinden bahsediyor) Allah da seni üzecek. Oğlumun babasız büyümesine sebep olacaksın. Bana ve anneme yaşattığın her şeyin bedelini ödeyeceksin. (İlahi adaletten bahsediyor.) Ben o bunları sayarken sessiz kaldım, evet evet deyip geçtim...
 
Canım eşin seni seviyor bence fakat sorunlarınızdan dolayı birbirinizin gözünde çirkinleşmişsiniz.Bence terapiye devam edin.Boşanmayı daha sonra düşünebilirsin.
 
şimdi bazı geleneksel ananeler mahalle baskısı bazen kadınları buna itiyor. ama birbirinin saçının teli batan insanlar naparlarsa yapsınlar bir arada duramıyorlar.
 
Eşiniz annesine düşkün ama diğer konularda iyi bi insan.
Sınavlarda bile 3 yanlış 1 doğruyu götürüyor.
Adamın 1 yanlışı tüm hayatını niye götürsün ?
Annesi ile görüşsün , siz mesafeli davranın.
Evlat yani o da.
Bunlar boşanma sebebi olamaz bence.
 
Çocuğumun yaşı, psikolojik durumu, evliliğimde gördüğüm muameleye göre boşanmamaya bir süre daha çabalayabilirim.

Bakın çabalayabilirim diyorum çünkü normal şartlarda kimse sevgi hissetmediği bir ortamda kendini hırpalamak, aşağılatmak istemez..
Gururum çocuğum için bekleyebilir. Ama ne kadar sürer onu da şartlar belirler..
 
Anneye duskun olma konusu zamanla törpülenebilir, ama sevgi gittiyse bidaha geri gelmez.
Surdurmenin manasi yok sanki, hakkinizdz hayirli olsun.
 
Eşiniz annesine düşkün ama diğer konularda iyi bi insan.
Sınavlarda bile 3 yanlış 1 doğruyu götürüyor.
Adamın 1 yanlışı tüm hayatını niye götürsün ?
Annesi ile görüşsün , siz mesafeli davranın.
Evlat yani o da.
Bunlar boşanma sebebi olamaz bence.
Ben annesi ile görüşmesin demiyorum ki. Ama şöyle bir durum var. 15 gün de bir bütün bir günümüzü ailesi ile geçiriyoruz. Ben çalışan bir bayanım ve benim de dinlenmeye ve sosyal aktiviteler yapmaya hakkım var. Ona diyorum ki hayatım istersen her hafta gidelim ama 2-3 saat durup eve dönelim ya da dışarıda ailecek bir şeyler yapalım. (çekirdek ailemizden bahsediyorum.) Ama yok illa sabahtan akşama kadar durulacak o evde...
 
Çocuğumun yaşı, psikolojik durumu, evliliğimde gördüğüm muameleye göre boşanmamaya bir süre daha çabalayabilirim.

Bakın çabalayabilirim diyorum çünkü normal şartlarda kimse sevgi hissetmediği bir ortamda kendini hırpalamak, aşağılatmak istemez..
Gururum çocuğum için bekleyebilir. Ama ne kadar sürer onu da şartlar belirler..

Bebeğim daha 16 aylık. Evliliğimde sevgisizlikten başka bir problem yok. Yani bildiğim kadarıyla aldatma vs yok. Şiddet kesinlikle yok. Anne-babama karşı çok saygılı ve düşüncelidir. Ama dediğim gibi sevgi yok. Seven insan eşini düşünür. Bana karşı çok düşüncesiz. Ben yorgun muyum, ben mutlu muyum, ben ne isterim umurunda değil...
 
Kusura bakma ya bu lafına çok güldüm.
"Vah vah vah sen sütten kesilmemişsin ki daha niye everdiler seni?" deseydin de daha da dellenseydi

Gülünmeyecek gibi değil ki...Ben ona hep diyorum zaten annenin eteğinin altından çıkmayacaktıysan neden evlendin diye... Yaaa işte böyle bir adamla evlenmişim ben :(
 
Hiçbir erkek çocuk için biz çilekeş Türk kadınları gibi evladım için katlanıyorum tribine girmez,terapiste gitmeyi de kabul etmez..
Eşiniz sizi sevmiyor değil de,istediği şeylere tepki verdiginizi düşünüp kuruluyor gibi geldi bana..
15 günde 1 gün gitmek istiyorsa açikcasi çok abes gelmedi gözüme,zira burada okuyoruz 2 gün annesine gitmedi mi evde huzur bırakmayan ana kuzularını..
Diyeceğim o ki bir de sorun çıkarmadan beklentilerini bir süre karşılamayı deneyin,size karşı tutumu değişirse ne ala yok aynı ise o zaman ciddi şekilde tekrar düşünüp bir karar verirsiniz..
 
Bence eşiniz psikolojik problemli değil ama dangalak
Dangalaklık asla psikolojik problem değil
Okurken gözlerim ayrıldı adam annecim de annecim siz yok musunuz bu hayatta
 
Hiçbir erkek çocuk için biz çilekeş Türk kadınları gibi evladım için katlanıyorum tribine girmez,terapiste gitmeyi de kabul etmez..
Eşiniz sizi sevmiyor değil de,istediği şeylere tepki verdiginizi düşünüp kuruluyor gibi geldi bana..
15 günde 1 gün gitmek istiyorsa açikcasi çok abes gelmedi gözüme,zira burada okuyoruz 2 gün annesine gitmedi mi evde huzur bırakmayan ana kuzularını..
Diyeceğim o ki bir de sorun çıkarmadan beklentilerini bir süre karşılamayı deneyin,size karşı tutumu değişirse ne ala yok aynı ise o zaman ciddi şekilde tekrar düşünüp bir karar verirsiniz..

Şöyle ki önceden bu her hafta idi. Hatta gider, kalırdık bile ailesinden. Bebeğimiz olduğundan beri kalamıyoruz. Evimiz uzak bir de annesine. Yakın olsak emin olun her gün giderdik... Bir de kv.nin bana yaptıklarını anlatsam emin olun hiç kimse bir daha adım atmazdı o eve. Ben geriliyorum, eskiye dönüyorum o eve gittikçe. eşim de bunu biliyor ama bile bile sabahtan akşama kadar orada kalmaya zorluyor beni. Her hafta gitsek, 2-3 saat oturup kalksak. Sonra ben deşarj olayım diye çekirdek ailemiz ile bir şeyler yapsak iyi olmaz mı??? Ben bunu istiyorum, çok mu şey istiyorum...
 
Dedim terapistten dönerken. Ben daha fazla dayanamıyorum artık bu sevgisizliğe, boşanmak istiyorum dedim. Bi ton laf saydı... Söylediklerini aynen yazıyorum...

"Yeter artık yeter, biterse bitsin. Senin geçinmeye niyetin yok. Sırf yarın annemlere gitmeyelim diye tartışma çıkarıyorsun. (Pazar günü annelerine gidecektik, kahvaltıdan akşam yemeğine kadar orada kalacaktık. Gitmemek için yaptığımı düşünüyor ki alakası bile yoktu... Zaten dün gittim de anneciğine...) Sen beni anneme göstermiyorsun ya Allah'ta sana öyle bir gelin verecek ki oğluna hasret kalacaksın. Sen O kadını üzdün ya (annesinden bahsediyor) Allah da seni üzecek. Oğlumun babasız büyümesine sebep olacaksın. Bana ve anneme yaşattığın her şeyin bedelini ödeyeceksin. (İlahi adaletten bahsediyor.) Ben o bunları sayarken sessiz kaldım, evet evet deyip geçtim...
Seni sindirmeye calisiyor taviz verme ama ona da engel olma.Ayni tartismalardan biz de gectik bosanalim dese kabul ederdim.'Ben calisiyorum,her hafta o kalabaligi cekemem. Kisiligimi de degisemem'diye rest cektim hep. 7.yilimizdayiz esim kabulleneli cok oldu.Suan 2-3 haftada bir pazar gunu kahvaltiya gidiyoruz akşam eve donuyoruz.Bebekten dolayi calisiyorum o yuzden bana cok koymuyor bir de annesini eskiye nazaran seviyorum.Surekli cagirirlardi emrivaki gibi,onlarin lafi esim için emirdi sanki,biz bu sebepten cok kavga ederdik
 
Bence eşiniz psikolojik problemli değil ama dangalak
Dangalaklık asla psikolojik problem değil
Okurken gözlerim ayrıldı adam annecim de annecim siz yok musunuz bu hayatta

Maalesef öyle :( İşte ben de buna kızıyor, buna üzülüyorum... Ben neyim? Ben kimim? Ona 2 evlat veren ben anneyim... Ama yok, sadece kendi anacığı var beyefendinin...
 
Seni sindirmeye calisiyor taviz verme ama ona da engel olma.Ayni tartismalardan biz de gectik bosanalim dese kabul ederdim.'Ben calisiyorum,her hafta o kalabaligi cekemem. Kisiligimi de degisemem'diye rest cektim hep. 7.yilimizdayiz esim kabulleneli cok oldu.Suan 2-3 haftada bir pazar gunu kahvaltiya gidiyoruz akşam eve donuyoruz.Bebekten dolayi calisiyorum o yuzden bana cok koymuyor bir de annesini eskiye nazaran seviyorum.Surekli cagirirlardi emrivaki gibi,onlarin lafi esim için emirdi sanki,biz bu sebepten cok kavga ederdik

Ben zaten ona hiç engel olmuyorum ki. Diyorum ki yaa sen gideceksen git gör anneni. Neden beni de sürüklüyorsun? Sen git bir akşam yemeği ye, dön... Yok illa beraber gideceğiz... Adam tam bir ana kuzusu. Anacığı öyle istiyordur kesin, ondan böyle yapıyor...
 
Back
X