• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

sadece eşinle değil,ailesiyle de evleniyorsun,peki ailesinden boşanma olanağı yok mu?

Allah size sabır versin kızlar :S söyleyecek söz bulamıyorum. Sizlerin tecrübeleri sayesinde daha mantıklı düşünüyorum. Ben izinsiz kardeşimin bile hiçbir eşyasına dokunmam millet ne rahat hayret ettim valla:53:

amiiinnn :))
Allah herkesin evine, gönlüne huzur ve mutluluk versin inşallah...
 
yazdıklarınızı okuyunca sinirim tepeme çıktı :47:
yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var hanımlar;
eşinizin ailesi size saygı göstersin kıymet versin istiyorsanız hakettikleri gb davranacaksınız,
kocalar sizi koruyacak, ailesinin ağzının payını verecek diye beklemeyin, annesi babası kardeşi söz konusu olunca 5 yaşında çocuk psikolojisine giriverir hepsi

laf başı gelince ayy bizim millet aile olarak birbirine ne kadar bağlı, ayy bizim kültürümüzde çocuklar ömür boyu çocuk kalır ailesi korur gözetir...!
ben olaya hiç o şekilde bakmıyorum, malesef kültürümüzde aileler sınır çizmeyi bilmiyor, gençler evlendi, kendi yuvalarını kurdu bırakalım da kendi yollarını çizsin diye düşünmüyorlar!
çocukların bireyselleşmesine köstek olup durdukları için karaktersiz, sosyalleşemeyen, kendi kararlarını kendi veremeyen 20 yaş üstü veletlerle dolu memleket!

böyle durumlarda hep bir kaç sene sabredin herşey yoluna girecek diye öğüt verilir, çok doğru, bir kaç sene sabredin, ömrün en güzel yılları saçma sapan insanlar yüzünden heba olacak, üstüne bu mutsuz yaşantıya bir birey daha eklenecek, karışgangiller bu dünyadan göçüp gidecek, ama sizin öfkeniz kininiz yüreğinizde taptaze yaşamaya devam edecek... bu son paragraf sadece benimle ilgili :ssz:

:27::27::27:

belki sabredince düzelebilir ama gerçekten de geçip giden yıllar, yaşanan sinir harbi ne olacak.
zaman geçtikçe tahammül sınırı düşüyo.
küçücük bi olay bile içindeki birikmişilk ve çözümlenememişlikle birden bi kaosa dönüşebiliyo maalesef :((
 
yazdıklarınızı okuyunca sinirim tepeme çıktı :47:
yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var hanımlar;
eşinizin ailesi size saygı göstersin kıymet versin istiyorsanız hakettikleri gb davranacaksınız,
kocalar sizi koruyacak, ailesinin ağzının payını verecek diye beklemeyin, annesi babası kardeşi söz konusu olunca 5 yaşında çocuk psikolojisine giriverir hepsi

laf başı gelince ayy bizim millet aile olarak birbirine ne kadar bağlı, ayy bizim kültürümüzde çocuklar ömür boyu çocuk kalır ailesi korur gözetir...!
ben olaya hiç o şekilde bakmıyorum, malesef kültürümüzde aileler sınır çizmeyi bilmiyor, gençler evlendi, kendi yuvalarını kurdu bırakalım da kendi yollarını çizsin diye düşünmüyorlar!
çocukların bireyselleşmesine köstek olup durdukları için karaktersiz, sosyalleşemeyen, kendi kararlarını kendi veremeyen 20 yaş üstü veletlerle dolu memleket!

böyle durumlarda hep bir kaç sene sabredin herşey yoluna girecek diye öğüt verilir, çok doğru, bir kaç sene sabredin, ömrün en güzel yılları saçma sapan insanlar yüzünden heba olacak, üstüne bu mutsuz yaşantıya bir birey daha eklenecek, karışgangiller bu dünyadan göçüp gidecek, ama sizin öfkeniz kininiz yüreğinizde taptaze yaşamaya devam edecek... bu son paragraf sadece benimle ilgili :ssz:

:27::27::27:

kesinlikle haklısınız.. herkese hakettiği gibi davranmak lazım.. işte bu da benim en büyük eksiğim.. ben yapamıyorum bunu ama öğrencem söz verdim kendime.. gerekirse haftanın 7 günü de psikologda olcam ama mutlaka öğrencem susmamayı.. normalde böyle biri asla değildim, eşim için sabrede ede bu hale geldim..

kimse onlara aileni at, aileni sat, onlardan tamamen kop, arama sorma demiyo.
sadece herkes sınırlarını ve haddini bilsin istiyosun. bunu senin yapman işi daha da zorlaştırır.
böyle durumlarda iş aslında eşine düşüyo. eğer o sınırı çizemezse, psikolojisi bozuk olan sen oluyosun ona göre.

geçenlerde eşim bi operasyon geçirdi. 2 hafta kıpırdamadan yattı evde. kaynanam gidip gelip dio ki "bilme kim aradı. ay oğlun ameliyat oldu. ben düşündüm ki sen onu almışsındr yanına sen bakıyosundur. geline bırakmazsın"
1 dedi ses etmedim, 2 dedi ama 3. de
"yavaş al biraz. neyi alıyosun dedim. bu ewden ben müsade etmedikçe 1 çöp bile çıkamaz. kaldı ki sen kocamı almaktan bahsediyosun. zor biraz dedim. " sustu.

ama hatasını anladı mı... hayır elbette

bi de ben öyle söyleyebilsem hiç fena olmayacak yaa :) kendilerine sorsan onlar da aynı şeyleri kayınvalideleri ile ilgili söylerler.. ama ozaman tabi gelin gözüyle baktıkları için yine kendileri haklı olurlar..

tamam o zaman ben de 2. sırayı reserve yaptım haberiniz olsun :)

hayal kurmak bedava :)
 
belki sabredince düzelebilir ama gerçekten de geçip giden yıllar, yaşanan sinir harbi ne olacak.
zaman geçtikçe tahammül sınırı düşüyo.
küçücük bi olay bile içindeki birikmişilk ve çözümlenememişlikle birden bi kaosa dönüşebiliyo maalesef :((

şuan kayınpederim nefes alsa bana batıyor.. bundan sonra ne düzelebilir ki sanki onlara karşı duygularımda.. sadece daha fazla tiksindirmemiş olacaklar kendilerinden ben 1-2 laf söyleyebilsem..
 
konu başlığında boşanma olanağı yok mu die yazdım ama ben eşimden deil sadece ailesinden boşanmak istiyorum :)
mümkün müdür??

olmadığını ben de biliyorum maalesef

Ailesinden anca nasıl boşanırız biliyomusun kardeş ya biz ölcez ya onlar bağ kopacak yada eşten boşanıp kurtulcaz :)))) Benim derdimde çok seninki gibi aslında bakma eş desen anlamaz bizi ailesi desen kafayı yedirtir her türlü ya bu dünyaya bu insanların kahrını çekmeyemi geldik kızlar KİMSENİN KAHRINI ÇEKMEZKEN BU EŞLERİMİZİN AİLELERİNE NEDEN KATLANMAK ZORUNDAYIZ BUNLARA Bİ DUR DEMEK LAZIM BUNLARA HADLERİNİ BİLDİRMEK GEREK AMA NASIL?
 
şuan kayınpederim nefes alsa bana batıyor.. bundan sonra ne düzelebilir ki sanki onlara karşı duygularımda.. sadece daha fazla tiksindirmemiş olacaklar kendilerinden ben 1-2 laf söyleyebilsem..

aynı durumdayım. ne yapsalar batıyo artık.
bende başta senin gibiydim. hiç ama hiç bişey söyleyemiyodum. tek kelime çıkmıyodu ağzımdan.
ama baktım. eşimden destek yok. aileme hiç bahsedemiyorum.
önceleri gece yatınca aynı olayları yaşayıp bu kez onlara cevaplar verirdim. pişman olurdum, keşke şunu deseydim, keşke böyle yapsaydım die. bu beni şizofreniye doğru sürüklemeye başladı.

baktım olacak gibi deil. bişeyler yapmam gerek. söylemem gerek.
kızdığım durumda sinirden hemen aklıma gelmeyen şeylere gece bulduğum cevapları aklıma yazdım. senaryoyla birlikte.
sonra uygun zamanlarda senaryoyu oynadım, lafımı nokta atışla gediğine yerleştirmeye başladım.
belki olay anında deil ama sonrasında hem yazdım hem oynadım.
sonra baktım ki gerçekten konuştuğum zamn o kadar sorun yaşamıyorum, kendimi yıpratmıyorum.
arada bir olay anında dilim tutulmadığı zamanlarda 1-2 cümle kurmayı becerebildim.

elbette hala yeterli deilim onlarla baş etmekte ama çaba gösteriyorum :))
 
Ailesinden anca nasıl boşanırız biliyomusun kardeş ya biz ölcez ya onlar bağ kopacak yada eşten boşanıp kurtulcaz :)))) Benim derdimde çok seninki gibi aslında bakma eş desen anlamaz bizi ailesi desen kafayı yedirtir her türlü ya bu dünyaya bu insanların kahrını çekmeyemi geldik kızlar KİMSENİN KAHRINI ÇEKMEZKEN BU EŞLERİMİZİN AİLELERİNE NEDEN KATLANMAK ZORUNDAYIZ BUNLARA Bİ DUR DEMEK LAZIM BUNLARA HADLERİNİ BİLDİRMEK GEREK AMA NASIL?

en çok da zoruma giden o ya. ben evlenene kadar kendi aileme göstermediğim ilgiyi onlara göstermek zorunda kaldım zamn zaman. anneme çok kızınca yeter artık yaaa diye bağırabiliyoken onun annesini tahammül sınırımı zorlasa da dinlemek zorunda kalıyorum.

ewt bi dur demek lazım da... nasıl.
çözümü yok işte. anlasalar alır karşına konuşursun. ama o da yok
 
adyghe arkadaşım, evlenip yuva kurmayı çok isteyen biri olarak bu pişmanlıkları, huzursuzlukları, evlenip yuva kurduktan sonra hayal kırıklığı yaşayan kadınları gördükten sonra acaba bu aşırı isteğimle yanlış mı yapıyorum diyorum. gerçekten bu kadar zor ve tahammül edilemez derece de yıpratıcı mı bu kurum:26: :18::18::18:

sabır versin Rabbim size ne diyim bilemedim inan:31::31::31::31:
 
Cengiz Aytmatov'un bir sözü var benim çok sevdiğim;
"Söz sıcak demir gibidir. Zamanında söylemedin mi, soğur taş gibi olur..."

eğer, "ben bu deveyi güdeceğim" diyorsanız kendinizi ve ailenizi savunmayla ilgili adım atmalısınız,
sınırlarınızı kesin şekilde belirleyin,
rahatsız olduğunuz durum olursa aradan zaman geçmeden hemen o an neden hoşlanmadığınızı açık ve sert bir dille belirtin,
evinizin mahremiyet bölgeniz olduğunu önce siz kabul edin ve ona göre davranın ki bir müddet sonra başkaları da buna saygı göstermek zorunda kalacaktır,
hep beraberken saygınızı mesafeninizi koruyun, eşinizin gözünde kötü olmamak için birazcık taktik uygulamak da gerekebilir :34:
ve bence en önemlisi kimse kırılacak edecek diye içinize atmayın, uygun bir zamanı kollayıp taşı gediğine koyuverin
ne yazık ki bu dünyada sizi sizden başka düşünecek yok, herşeyi içine atmak ilerde büyük sağlık sorunlarına yol açıyor, Allah korusun siz dert edeceğinize bırakın karşıdaki dertlensin
ben de kimseyi kıramazdım cevap veremez ağlardım ama sonra öyle bir patlama oldu ki, şu an kimseye tahammülüm yok, böyle mesafeli olunca karışan eden de yok ohh valla dünya varmış diyorum, darısı başınıza
:ssz::ssz:
 
yazdıklarınızı okuyunca sinirim tepeme çıktı :47:
yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var hanımlar;
eşinizin ailesi size saygı göstersin kıymet versin istiyorsanız hakettikleri gb davranacaksınız,
kocalar sizi koruyacak, ailesinin ağzının payını verecek diye beklemeyin, annesi babası kardeşi söz konusu olunca 5 yaşında çocuk psikolojisine giriverir hepsi

laf başı gelince ayy bizim millet aile olarak birbirine ne kadar bağlı, ayy bizim kültürümüzde çocuklar ömür boyu çocuk kalır ailesi korur gözetir...!
ben olaya hiç o şekilde bakmıyorum, malesef kültürümüzde aileler sınır çizmeyi bilmiyor, gençler evlendi, kendi yuvalarını kurdu bırakalım da kendi yollarını çizsin diye düşünmüyorlar!
çocukların bireyselleşmesine köstek olup durdukları için karaktersiz, sosyalleşemeyen, kendi kararlarını kendi veremeyen 20 yaş üstü veletlerle dolu memleket!

böyle durumlarda hep bir kaç sene sabredin herşey yoluna girecek diye öğüt verilir, çok doğru, bir kaç sene sabredin, ömrün en güzel yılları saçma sapan insanlar yüzünden heba olacak, üstüne bu mutsuz yaşantıya bir birey daha eklenecek, karışgangiller bu dünyadan göçüp gidecek, ama sizin öfkeniz kininiz yüreğinizde taptaze yaşamaya devam edecek... bu son paragraf sadece benimle ilgili :ssz:

:27::27::27:

Çok doğru saptamalar yapmışsınız. Tebrikler!

Hiç bir şey değişmez arkadaşlar. Değişen siz olursunuz. Durumu kabullenerek ve o çarkın içine girerek.. Kişiliğinizi kaybederek.
Kendinizden vazgeçerek... Ömrünüzü başkaları mutlu olsun, onu da kırmayayım, üzmeyeyim diyerek...
Ve gün gelip de geriye baktığınızda sizi gülümsetecek tek bir anı bile bulamayarak...
Sadece buruk bir acı olur belleğinizde...
 
İnan ki bende bişi dedikleri zaman yaptıkları zaman bişi demiyorum onlara sus diyorum kendime dediğin gibi annem olsa off annae yeter diyebiliyoduk ama bunlara diyemiyoruz.Ben yüce rabbime havale ediyorum bunları şu var eşlerimizin ailelerinin yaptıklarını bizim ailelerimiz yapsa eşlerimiz nasıl bi tepki verir aceba!:36:
 
adyghe arkadaşım, evlenip yuva kurmayı çok isteyen biri olarak bu pişmanlıkları, huzursuzlukları, evlenip yuva kurduktan sonra hayal kırıklığı yaşayan kadınları gördükten sonra acaba bu aşırı isteğimle yanlış mı yapıyorum diyorum. gerçekten bu kadar zor ve tahammül edilemez derece de yıpratıcı mı bu kurum:26: :18::18::18:

sabır versin Rabbim size ne diyim bilemedim inan:31::31::31::31:

arkadaşım ben eşimi çok çok seviyorum ki o da beni seviyo biliyorum. biz yıllarca bekledik birbirimizi.
konunun başında da söyledim. sadece eşinle deil, ailesiyle de evleniyosun. ben zamanında pek anlayamamışım ama gerçekten öyle.
eşinin tavrı çok önemli. herkes böyle şeyler yaşamıyo elbette. ya ailesi hiç karışmaz benimkiler gibi. yada aileler karışmaya kalksa bile eşin öyle net çizer ki sınırları. kimse farklı bi tavır sergileyemez.

dilerim sen bu tip sorunlar yaşamaz ve çok çok mutlu huzurlu olursun...
 
arkadaşım ben eşimi çok çok seviyorum ki o da beni seviyo biliyorum. biz yıllarca bekledik birbirimizi.
konunun başında da söyledim. sadece eşinle deil, ailesiyle de evleniyosun. ben zamanında pek anlayamamışım ama gerçekten öyle.
eşinin tavrı çok önemli. herkes böyle şeyler yaşamıyo elbette. ya ailesi hiç karışmaz benimkiler gibi. yada aileler karışmaya kalksa bile eşin öyle net çizer ki sınırları. kimse farklı bi tavır sergileyemez.

dilerim sen bu tip sorunlar yaşamaz ve çok çok mutlu huzurlu olursun...

iyi dileklerinden ötürü çok teşekkür ederim canım.:16:

umarım sizde bugünleri kısa sürede atlatırsınız. inş. eşinizin ve ailesinin kafasına dank eder ne kadar şuursuzca hareket ettikleri, ona göre hal ve hareketlerini düzeltirler.
 
iyi dileklerinden ötürü çok teşekkür ederim canım.:16:

umarım sizde bugünleri kısa sürede atlatırsınız. inş. eşinizin ve ailesinin kafasına dank eder ne kadar şuursuzca hareket ettikleri, ona göre hal ve hareketlerini düzeltirler.

teşekkür ederim canım. inşallah bu tip sorunlar yaşayan herkes en kısa sürede sorunlarını çözer ve çok mutlu olurlar..
 
belki çok normal bişey yazmışsın ama ben ağlamaktan yazamıyorum şimdi..

Hemen hemen aynı durumdayız ve benim dayanacak gücüm kalmadı.. Vıcık vıcık ilişkiler, haddini bilmez insanlar, utanma arlanma yok, herşeye burnunu sokan kaynana, evime her geldiğinde bi eşyamı mutlaka alıp sen bunu kullanmıyorsundur diye çantasına atan görgüsüz görümce, tam manasıyla insanı kanser eden tipten kayınpeder..

Dayanamadım yanlarında, şehir değiştirdim belki uzak kalırız daha iyi olur diye, her hafta sonu gelsenize gelsenize diye ısrarlarından bıktım, bu sefer de kendileri gelip en az 1 hafta bizde kalıyorlar.. Doğum için memlekete gittim geldim baktım iç çamaşırlarımın bile yerini değiştirmişler.. Kayınpederim yatak odamda dolabımda seccadesini arıyor..

Bana o kadar ters ki.. Kendimden iğrenir oldum..
Annemlere de anlatamıyorum üzülürler sonra diye..
Eşime de söyledimmi hemen 'bizimkiler kalabalığı seviyorlar, onlara göre bu normal' diyor.. Ya banane sizinkilerden.. Ben sevsem yanlarında dururdum, şehir değiştirmezdim.. Geldiler mi mutlaka misafir çağırırlar yatılı.. Evimde aynı anda 12 kişi misafir kaldığını biliyorum geceleri..
Eşyalarımı görümcem kafasına göre düzenler, çöp kutusu şurda dursun, tuzluk burda dursun, koltuğu oraya alalım diye..

Görgüsüzlüğün bu kadarı.. Ben oturur izlerim sadece..

Ama çok ağır depresyon yaşıyorum şuan ve her şeye ağlar oldum..

önümüzdeki hafta psikologdan randevu aldım, ilk isteyeceğim şey 'allah aşkına yardım edin de ben insanları kırmayı öğreneyim' olacak.. Bunca haddini bilmezliklerine rağmen hala daha kırılmasınlar diye uğraşıyorum..

Geldiler mi gitmek bilmezler, nerdeyse zorla kovuyor artık eşim.. 3 gün anca tahammül edebiliyorum sonra sinirlerim bozuluyor ve odaya kapanıp ağlıyorum..

Hele geçen sene yatak odamda bile onlar uyuyorlardı da ben salonda uyuyoordum, yer yoktu artık.. 3+1 200 metrekare evim var ve bu kafileyi eve sığdıramıyorum..

Gece uyurken bile kayınpederim kapıyı açıp odaya dalabilecek kadar öküz..
Masada elalemin karısının kızının dedikodusunu yapar..

Kendi öz kardeşleri evlerine geldi diye kayınvalidem cinnet geçiriyordu, ayy kaç gün kalacak bu, gitsin huzurevinde kalsın vs vs diye.. Ee anam o senin öz kardeşin, sen benim neyimsin ya, ben napayım seni hangi huzur evine yollayım.. Kendini benim yerime de koysana, öz kardeşin bile olsa evinde 3.kişiye tahammül etmiyorsun..

Ayy o kadar sorun var ki anlatsam herkesin aklı şaşar..

Bildiğim tek şey oğlum olmasa arkama bakmadan kaçıp taa avustralyalara yerleşmek istediğim..
Tiksiniyorum artık..

ya gerçekten bu kadar mı olur..aynısının tıpkısı benim yaşadıklarımın...ilk geldiklerinde kvalidemin onun orda ne işi var,ay bunu niye buraya koydun demesi,aynı şehirde oturdğumuz ve yeni evliyken 3ten fazla daha sonra haftada 2 muhakkak görüştüğümüz halde!!!!!!!geldiler mi gitmek bilmemeleri esneye esneye uyuklaya uyuklaya inatla oturmaları(kalıverin diyelim diye bekliyorlar iyice yapış yapış olmamız lazım çünkü),biz gittğimizde aynı şekilde kalın kalın evde ne işiniz var,kalkarken bir ton açıklama yapmak zorunda kalmalarımız,bebek konusunda müthiş baskı,onların evlerinin temizliği konusunda daha ağır bir baskı(ben kendi evimin işini zor yapıyorum artı gündelikçilik için mi evlendim bir kez yapsam sonu yok kesinlikleee:47:),kardeşleriyle geçinemez kvalidem kendi görüşmediği için bende görüşmemeliyim bana demişti fazla sık görüşme ona sorcaz aval aval bakıp kalmıştım ozaman da,matık şu eşimin sadece ailesiyle değil bütün sülalesiyle vıcık vıcık olmalıyım ama çok şükür ailesiyle bile olmadım,kenid kızıyla geçinemez benle anakız olmak ister nasıl mümkünse,ben de her fırsatta diyorum insan yeri geliyor anne babsıyla bileee anlaşamıyor diye....pamuk prenses görümceye kimse bir laf edemez ama bana patır patır her söz düşünmeden söylenir ben kül kedisi sanki:47:görümce hoş geldin demez bana, kardeşçiğine der ama biz amaca uygun bir gelin olmadığımız için bize gerek yoktur kimse farketmez....insan hiç tanımadığı bir ortama bile girse selamünaleyküm der yada bir merhaba der ya çok mu zorrr bukadar öküzzzzz....hayatıma karıştırmadım ya kötü oldum...telefon edip benim nerde olduğumu sormalar (neyse bunu atlattık çok şükür bir iki zılgıtla),eşimi ararlar bulamayınca beni aramalar adam işte ya ben nerden bileyim sanki biz birlikte çalışyoruz da,hayr amaç başka ben nerdeyimm....benim aileme gittikmi arayıp kalmalar ama benim ailem daha bir kez aramamıştr biz oradayken,oraya gidiyorsunuz buraya gelmiyorsunuz,misafir gibi gelip gidiyorsunuz,bilmemkimin bebeği olacakmış bilmemkaç sene istemediler sonra zor olmuş,bilmemkimin gelini çok iyi çıktı!!!!sabah bi geliyor kvalidesine gece yatmaya gidiyor temziliyor siliyor süpürüyor gidiyor,,biz araba alırsak maaile arabamız olacak onu da şöyle açıkladı valide sultan;bir defa araba lazım oldu köye cenazeye gidilecek ne dese iyi''bi arabamızı alamadık ''ben şokkkkk:41::41:eşime kızdım nerden onların arabası oluyor istemiyorum diye....ben onay vermeyince alamıyor....biliyor belkide başına geleceği durmadan bizi oraya götür ,gel bzi al olacak gördü çünkü daha evvel şirket arabasına yaptılar da..ben deyince eeee anam babam tabi götürcem oluyor...bir değil iki değil hep isteyecekler biliyorum....şimdiden bukadar beklenti varken gerçekten yaşlılıklarını düşünemiyorum hayatı çekilmez yapacaklar ya beni gönderirler öte tarafa yada ayırırlar ozamnda böyle yaparlarsa....daha elleriayakları tutarken temzlk beklıo yaaa eşime dedim sorması ayıp yaşlanınca nasıl yaptracaklar şimdiden haklarını kullanıpp da.....bide onlar laf sokuşturuken eşim hiç duymaz görmez deli olurum deliiiiiiii......gerçekten çok doluyummm :43::43::43:
 
nasıl ki evlenince yalnızca eşinle değil, ailesi ile de evleniyorsun; benzer şekilde de boşanınca yalnızca eşinin ailesinden değil, eşinden de boşanmış oluyorsun..

bu ikisi birbirine bağımlı değişken..

öyle "eşime bayılıyorum, ama ailesini istemiyorum" olmuyor
gülü seven dikenine katlanacak
 
Son düzenleme:
her ailenin değerleri, bağlılığı, yaşayış biçimi farklı oluyor.
kimisi günde 5 kere konuşmak istiyor kimisine haftada bir naber demek yetiyor.
ben bunun eğitimle birebir ilgisi olduğunu düşünmüyorum doğrusu.
karşısındaki insanın sınırlarını ihlal etmeden yaşamayı bilmek okumakla olmuyor.
insanın fıtratında olacak..

gelinine karışan sırf memleketi farklı olduğu için gelinini sevmeyen bir teyzem, bizim borcumuz varken siz niye araba alıyorsunuz diye kızıyla (oğluyla bile değil kızıyla) tartışan, kızının evliliğinin bozulmasında 1 numaralı etken olan bir halam, ay bu kız çok bohem diye gelinine hiç ısınamayan arkasından konuşan kokoş bir yengem var mesela:)
hepsi üniversite mezunu..
bunun yanında harfleri katarak okumaya çalışan bir anneannem var hiç okul yüzü görmemiş..
ne kadar saygılı bir kayınvalide olduğunu sayfalarca anlatabilirim..
 
yorumların bi kısmını okudum ve söylenmenin değil açıkça söylemenin, hatta sarsacak şekilde açık söylemenin en doğrusu olduğunu bi kez daha anladım, evli değilim henüz, 5 ay sonra bu kafileye bende katılıcam Allah kısmet ederse, zaten hayatım boyu sivri dilli oldum aynen devam edicem, edindiğim tecrübe bu, şaka gibi bu yazdıklarınız, Allah sabır selamet versin karşı tarafıda ıslah etsin
 
Back
X