Sağlık anksiyetesi

hipokondriyak1 · Salı 22:24

Merhaba, yaklaşık 1 senedir hastalık korkusuyla yaşıyorum.Vücudumda her gün ayrı bir şikayet veya belirti buluyorum.İlk olarak hpv korkusuyla başladı üstelik hpv bulaşmasına sebep olacak herhangi birşey yaşamadığım halde.Sonra meme kanseri, kolon kanseri, cilt kanseri böbrek yetmezliği hepsini aynı gün içinde düşündüğüm ve korktuğum bile oldu.En son da bacaklarımda çıkan morlukların tekrar etmesi nedeniyle lösemi korkusu yaşadım.1 ay arayla 2 kez tam kan tahlili yaptırdım.Dahiliyeye gittim diğer testlerime bakıldı doktor pco için kullandığım ilacın sebep olabileceğini söyledi.Ama asla içim rahat etmiyor.Her gün her dakika aklımda hastalık düşüncesi mutlu bi hayatım var yıllardır beklediğim şey oldu atandım ama ben hastalık dışında hiçbir şey düşünemiyorum.Her seferinde bu sefer kuruntu değil de gerçekten hastaysam korkusu var gün içinde sürekli bacaklarımı morlukları kontrol ediyorum.Terapiye maddi sebeplerden 1 ay sonra başlayabilirim.Buna benzer sorunları yaşayıp atlatabilen yada farklı çözüm önerileri olanlar var mı diye bu konuyu açmak istedim.Tavsiyeleriniz için şimdiden teşekkürler

Kamrhan · Salı 22:27

hipokondriyak1 .!.:
Merhaba, yaklaşık 1 senedir hastalık korkusuyla yaşıyorum.Vücudumda her gün ayrı bir şikayet veya belirti buluyorum.İlk olarak hpv korkusuyla başladı üstelik hpv bulaşmasına sebep olacak herhangi birşey yaşamadığım halde.Sonra meme kanseri, kolon kanseri, cilt kanseri böbrek yetmezliği hepsini aynı gün içinde düşündüğüm ve korktuğum bile oldu.En son da bacaklarımda çıkan morlukların tekrar etmesi nedeniyle lösemi korkusu yaşadım.1 ay arayla 2 kez tam kan tahlili yaptırdım.Dahiliyeye gittim diğer testlerime bakıldı doktor pco için kullandığım ilacın sebep olabileceğini söyledi.Ama asla içim rahat etmiyor.Her gün her dakika aklımda hastalık düşüncesi mutlu bi hayatım var yıllardır beklediğim şey oldu atandım ama ben hastalık dışında hiçbir şey düşünemiyorum.Her seferinde bu sefer kuruntu değil de gerçekten hastaysam korkusu var gün içinde sürekli bacaklarımı morlukları kontrol ediyorum.Terapiye maddi sebeplerden 1 ay sonra başlayabilirim.Buna benzer sorunları yaşayıp atlatabilen yada farklı çözüm önerileri olanlar var mı diye bu konuyu açmak istedim.Tavsiyeleriniz için şimdiden teşekkürler

İlk korona zamanı eşimin korona olduğu gece başladı benim için herşey. Yıllar geçti hergeçen gün daha kötüye gidiyorum şu aralar bende kendimi mide kanserimiyim diye korkmaktan alıkoyamıyorum Allah korusun

hipokondriyak1 · Salı 22:31

Kamrhan .!.:
İlk korona zamanı eşimin korona olduğu gece başladı benim için herşey. Yıllar geçti hergeçen gün daha kötüye gidiyorum şu aralar bende kendimi mide kanserimiyim diye korkmaktan alıkoyamıyorum Allah korusun

Ben de aynı şekilde yakınlarımın sürekli hasta olmasının bu kaygılarıma sebep olduğunu düşünüyorum önceden onlar için telaşlanırdım son 1 senedir kendim için olmaya başladı çok zor allah yardımcımız olsun

ruhureha · Salı 22:32

Allah korusun. Kendinize neden hastalığı yakıştırıyorsunuz. Resmen inanmışsınız kanser olduğunuza. Amacınızda tanı ile ispatlamak. Bir şey olsa şimdiye kadar gittiğiniz kontrollerde çıkardı zaten.
Hastalık hastalığı olmuş sizin ki.
Sağlıklı olmak için elinizden geleni yapın (beslenme, spor vs.) bu normal.
Her an korku ile yaşanmaz ki. Bilemeyiz ne zaman başımıza ne gelecek. Korkunun da bir faydası yok.
Yıllardır devam ediyorsa mutlaka profesyonel destek almalısınız.

hipokondriyak1 · Salı 22:38

ruhureha .!.:
Allah korusun. Kendinize neden hastalığı yakıştırıyorsunuz. Resmen inanmışsınız kanser olduğunuza. Amacınızda tanı ile ispatlamak. Bir şey olsa şimdiye kadar gittiğiniz kontrollerde çıkardı zaten.
Hastalık hastalığı olmuş sizin ki.
Sağlıklı olmak için elinizden geleni yapın (beslenme, spor vs.) bu normal.
Her an korku ile yaşanmaz ki. Bilemeyiz ne zaman başımıza ne gelecek. Korkunun da bir faydası yok.
Yıllardır devam ediyorsa mutlaka profesyonel destek almalısınız.

Haklısınız tüm söylediklerinizde bende kendime sık sık bunları tekrarlıyorum mantıklı düşünmeye çalışıyorum ama kaygılı tarafım o kadar emin ki hasta olduğuma herşey anlamsız geliyo bir gün sonrası için bile plan yapamıyorum çalışmaya yeni başlıyorum maaşımı alır almaz destek alıcam

Lyanna Mormont · Salı 22:40

Nickinizi bile hipokondriyak diye almissiniz. Gunluk hayat isleyisinizi bile bozan bir durum. Bu boyuta geldiyse kendi basiniza cozmeniz bence zor, maddi olarak ilk mumkun zamaninizda destek alin mutlaka.

ruhureha · Salı 22:46

Kullanıcı adınızı şimdi farkettim
Bu bile bir örnek. İçselleştirmişsiniz.
Bi salın kendinizi. Hasta olsanız ve bilseniz ne yapabilirsiniz. Tedavi olursunuz. Ama bunun işe yarayıp yaramayacağını bilemezsiniz. Arabaya binerken de evden çıkarken de başmıza bir şey gelip gelmeyeceğini bilmiyoruz. Başınıza gelirse (Allah korusun) o zaman ona kafa yorarsınız. Hayat böyle bir şey...
Bu bir kaygı anlıyorum. Ama sebepleri mantıklı değil, bunu farkedin.
Benim dedem kanserdi. Bir kere bile ben hastayım vs diye sızlanmadı, şikayet etmedi, isyan etmedi. Çok neşeliydi. Doktorlar onun enerjisine hayret ediyordu. Ve doktorun biçtiği ömürden daha uzun yaşadı. Bu da farklı bir bakış açısı.
Bu hayatı bir kere yaşıyoruz. Henüz sağlıklıyken, gençken, bir işe sahipken tadını çıkarın.

hipokondriyak1 · Salı 22:49

Lyanna Mormont .!.:
Nickinizi bile hipokondriyak diye almissiniz. Gunluk hayat isleyisinizi bile bozan bir durum. Bu boyuta geldiyse kendi basiniza cozmeniz bence zor, maddi olarak ilk mumkun zamaninizda destek alin mutlaka.

Günlük hayatım sadece hastalık korkusu hatta hasta olduğuma kendimi inandırdığım için ne kadar ömrüm kaldığı konusundan ibaret.Kendi başıma çözemeyeceğimi kabullendim.Mümkün olduğu ilk anda destek alacağım gerekirse ilaç da kullanırım bu durumdan kurtulmak için herşeyi deneyeceğim

hipokondriyak1 · Salı 22:57

ruhureha .!.:
Kullanıcı adınızı şimdi farkettim
Bu bile bir örnek. İçselleştirmişsiniz.
Bi salın kendinizi. Hasta olsanız ve bilseniz ne yapabilirsiniz. Tedavi olursunuz. Ama bunun işe yarayıp yaramayacağını bilemezsiniz. Arabaya binerken de evden çıkarken de başmıza bir şey gelip gelmeyeceğini bilmiyoruz. Başınıza gelirse (Allah korusun) o zaman ona kafa yorarsınız. Hayat böyle bir şey...
Bu bir kaygı anlıyorum. Ama sebepleri mantıklı değil, bunu farkedin.
Benim dedem kanserdi. Bir kere bile ben hastayım vs diye sızlanmadı, şikayet etmedi, isyan etmedi. Çok neşeliydi. Doktorlar onun enerjisine hayret ediyordu. Ve doktorun biçtiği ömürden daha uzun yaşadı. Bu da farklı bir bakış açısı.
Bu hayatı bir kere yaşıyoruz. Henüz sağlıklıyken, gençken, bir işe sahipken tadını çıkarın.

Evet bu kullanıcı adını koyarken içten içe bende kendime kızdım tek gündemim bu olmuş zaman içinde gerçekten.Her zaman biraz fazla anksiyetem vardı ama işten çıktım kpss çalışmak için ve evde olmak bana hiç iyi gelmedi bu takıntının gelişmesine yardımcı oldu.Bunları bahane olarak söylemiyorum çok zor şeyler yaşayıp yine de hayatına devam eden insanlar var artık sadece kendime kızıyorum beni çok seven ailem arkadaşlarım ve sevgilim var hepsi yüzümün gülmesi için uğraş halindeler kendimi geçtim onlara da haksızlık ettiğimi düşünüyorum üzüntüm iki kat artıyo.Hasta olduğu halde güçlü durabilen insanlar şuan benim için bu hayattaki mentali en güçlü insanlar sanırım

Pembe Lotus · Salı 23:01

Beş yıl önce fln aynı düşüncelerle Cook hastaneye gittim
Beyin kanseri mide kanseri ne ararsan kendimde var olacağı düşüncesi mr tomografiler tahliller tarama testleri
Artık iş başka tarafa gitmeye başlayınca acilen devlet hastanesinin psikiyatri bölümünden randevu aldım

İlk konuşmamızdan sonra dr ilaç yazdı iki farklı
1seneden fazla kullandım o Doktora aklima geldikçe dua ederim ( kendisi emekli oldu)
Geçti bitti gitti konusmalarimizda bu düşünceler aklıma gelince kendini şöyle söyle demişti
Beynim bana yine oyun oynuyor ben saglikliyim bu düşünceleri unutuyorum diye kendimi telkin etmemi söyledi

İlk zamanlar zordu ama başardım beklemeden sizde Devlet hastanesinden randevu alın böyle gerçekten yaşanmıyor gece kalkıp ağlıyordum
Geçmiş olsun bide burda dua grupları var ordan çekmem gereken esmalari zikirleri söylediler Allah razı olsun

hipokondriyak1 · Salı 23:16

Pembe Lotus .!.:
Beş yıl önce fln aynı düşüncelerle Cook hastaneye gittim
Beyin kanseri mide kanseri ne ararsan kendimde var olacağı düşüncesi mr tomografiler tahliller tarama testleri
Artık iş başka tarafa gitmeye başlayınca acilen devlet hastanesinin psikiyatri bölümünden randevu aldım

İlk konuşmamızdan sonra dr ilaç yazdı iki farklı
1seneden fazla kullandım o Doktora aklima geldikçe dua ederim ( kendisi emekli oldu)
Geçti bitti gitti konusmalarimizda bu düşünceler aklıma gelince kendini şöyle söyle demişti
Beynim bana yine oyun oynuyor ben saglikliyim bu düşünceleri unutuyorum diye kendimi telkin etmemi söyledi

İlk zamanlar zordu ama başardım beklemeden sizde Devlet hastanesinden randevu alın böyle gerçekten yaşanmıyor gece kalkıp ağlıyordum
Geçmiş olsun bide burda dua grupları var ordan çekmem gereken esmalari zikirleri söylediler Allah razı olsun

Aslında bende şu şekilde oluyo vücudumda bir belirti oluyo yada ben her gün kendim arayarak bir belirti buluyorum bundan emin değilim beynimin bana oyun oynadığını düşünüyorum çünkü sonrasında da aklıma en kötü ihtimal geliyo yada hasta birinin haberini alıyorum ve aynı belirtileri yaşamaya başlıyorum sizde de bu şekilde miydi

Umberlee · Salı 23:26

Psikoloğa deüil psikiyatriste ihtiyacınız var bence. İlk önce doktora gidin psikoterapi gerekli olursa o size söyler.

atalant · Çarşamba 01:51

ruhureha .!.:
Allah korusun. Kendinize neden hastalığı yakıştırıyorsunuz. Resmen inanmışsınız kanser olduğunuza. Amacınızda tanı ile ispatlamak. Bir şey olsa şimdiye kadar gittiğiniz kontrollerde çıkardı zaten.
Hastalık hastalığı olmuş sizin ki.
Sağlıklı olmak için elinizden geleni yapın (beslenme, spor vs.) bu normal.
Her an korku ile yaşanmaz ki. Bilemeyiz ne zaman başımıza ne gelecek. Korkunun da bir faydası yok.
Yıllardır devam ediyorsa mutlaka profesyonel destek almalısınız.

inanın dediğiniz gibi olmuyor 6 yıl önce omur ilikte sinir ucu iltihabı geçirdim yani bi anda belden aşşağım tutmadı felç gibi düsünebiliriz bi anda sıfırdan basladım hayata yeniden yürümeyi öğrendim resmen hala daha tam geçmiş değil ve vücudumun bi yerinde en küçük bisi olsa hastalığa bağlıyorum yeniden yaşamaktan korkuyorum hastalığımın ilk baslarında fizik tedaviye giderken yolda bi ceset gördüm ve aksamına herşey basladı ölücem sandım yerimde duramadım duvarlar üstüme üstüme geldi attım kendimi evden hemen ertesi gün bi psikiyatrıya basladım ilaçlar kullandım iyi oldum ilaçlar bitti yazdırmak için randevu aradım yoktu kendi kendime bıraktım ilaçları ataklarım ayda yılda bir oluyodu şimdi çok sıklaştı birinin ölüm haberini alsam kendimden geçiyorum ölmekten korkuyorum hemen çarpıntılar baslıyo ellerim ayaklarım uyusuyo bayılcak gibi oluyorum 1 saat falan sürüyo her seferinde ölücem sanıyorum anneminde psikolojisi bozuldu benim bu halimden ama elimde değil kafamın içinde sürekli dönüyo galiba tekrardan bi psikiyatriye başlamalıyım ama hep kaçıyorum böylede hayatın devam etmiyeceğini biliyorum ama nafile anneme hep diyorum ben doktor koca bulucam annemde diyo sen onuda kaçırtırsın adam kafayı yer diyo hep böyle şakalaşıyoruz gerçekten çok zor bi durum üstesinden gelemiyorum geçen aylarda bağırsak enfeksiyonu geçirdim aklıma bin tane hastalık geldi üç kere doktora gittim inanmadım çünkü baska bisi olduğuna inanmıstım 1 ay evden çıkamadım eğitim hayatım çok etkilendi ilaçları kullandım geçince bi oh çektim hayır yaptık yani bu durumlar çık ciddi hafife alınıcak şeyler değil

ruhureha · Çarşamba 02:53

atalant .!.:
inanın dediğiniz gibi olmuyor 6 yıl önce omur ilikte sinir ucu iltihabı geçirdim yani bi anda belden aşşağım tutmadı felç gibi düsünebiliriz bi anda sıfırdan basladım hayata yeniden yürümeyi öğrendim resmen hala daha tam geçmiş değil ve vücudumun bi yerinde en küçük bisi olsa hastalığa bağlıyorum yeniden yaşamaktan korkuyorum hastalığımın ilk baslarında fizik tedaviye giderken yolda bi ceset gördüm ve aksamına herşey basladı ölücem sandım yerimde duramadım duvarlar üstüme üstüme geldi attım kendimi evden hemen ertesi gün bi psikiyatrıya basladım ilaçlar kullandım iyi oldum ilaçlar bitti yazdırmak için randevu aradım yoktu kendi kendime bıraktım ilaçları ataklarım ayda yılda bir oluyodu şimdi çok sıklaştı birinin ölüm haberini alsam kendimden geçiyorum ölmekten korkuyorum hemen çarpıntılar baslıyo ellerim ayaklarım uyusuyo bayılcak gibi oluyorum 1 saat falan sürüyo her seferinde ölücem sanıyorum anneminde psikolojisi bozuldu benim bu halimden ama elimde değil kafamın içinde sürekli dönüyo galiba tekrardan bi psikiyatriye başlamalıyım ama hep kaçıyorum böylede hayatın devam etmiyeceğini biliyorum ama nafile anneme hep diyorum ben doktor koca bulucam annemde diyo sen onuda kaçırtırsın adam kafayı yer diyo hep böyle şakalaşıyoruz gerçekten çok zor bi durum üstesinden gelemiyorum geçen aylarda bağırsak enfeksiyonu geçirdim aklıma bin tane hastalık geldi üç kere doktora gittim inanmadım çünkü baska bisi olduğuna inanmıstım 1 ay evden çıkamadım eğitim hayatım çok etkilendi ilaçları kullandım geçince bi oh çektim hayır yaptık yani bu durumlar çık ciddi hafife alınıcak şeyler değil

Şu an iyisinizdir umarım. Allah şifa versin, bir daha yaşatmasın.
Siz ağır bir rahatsızlık yaşamışsınız. Tekrar aynı şeyleri yaşama korkunuz olması normal.
Konu sahibinin herhangi bir hastalığı yok çok şükür. Ve buna rağmen büyük kaygılar yaşıyor. Durumlarınız farklı. Bu yüzden rahatlayabilir.
Hafife almadım. Profesyonel destek alması yararına elbette.

Gizmooberoo · Çarşamba 08:04

hipokondriyak1 .!.:
Merhaba, yaklaşık 1 senedir hastalık korkusuyla yaşıyorum.Vücudumda her gün ayrı bir şikayet veya belirti buluyorum.İlk olarak hpv korkusuyla başladı üstelik hpv bulaşmasına sebep olacak herhangi birşey yaşamadığım halde.Sonra meme kanseri, kolon kanseri, cilt kanseri böbrek yetmezliği hepsini aynı gün içinde düşündüğüm ve korktuğum bile oldu.En son da bacaklarımda çıkan morlukların tekrar etmesi nedeniyle lösemi korkusu yaşadım.1 ay arayla 2 kez tam kan tahlili yaptırdım.Dahiliyeye gittim diğer testlerime bakıldı doktor pco için kullandığım ilacın sebep olabileceğini söyledi.Ama asla içim rahat etmiyor.Her gün her dakika aklımda hastalık düşüncesi mutlu bi hayatım var yıllardır beklediğim şey oldu atandım ama ben hastalık dışında hiçbir şey düşünemiyorum.Her seferinde bu sefer kuruntu değil de gerçekten hastaysam korkusu var gün içinde sürekli bacaklarımı morlukları kontrol ediyorum.Terapiye maddi sebeplerden 1 ay sonra başlayabilirim.Buna benzer sorunları yaşayıp atlatabilen yada farklı çözüm önerileri olanlar var mı diye bu konuyu açmak istedim.Tavsiyeleriniz için şimdiden teşekkürler

Öncelikle geçmiş olsun. Konunuzu okurken kendimi gördüm. Ben de 2021de aşı sonrası inme geçirdim hiçbir rahatsızlığım yokken yaşım 29idi. Bir sabah uyandım konuşamıyorum sağ tarafım komple gitmiş hiç hareket yok kabus gibiydi. Erken farkına varıp erken müdahale ile çok şükür ufak tefek hasarlarla şuan hayatıma devam ediyorum. Belirgin kalıcı bir durum olmadı. Sonrasında günlerce süren hastane süreci vs psikolojim iyice alt üst olmuştu. Bu arada evlendiğim günden 20gün sonra oldu. Artık benim için hayat normal devam etmiyordu başım ağrısa beyin kanaması teşhisş koyuyordum. Kan sulandırıcı kullanmamdan kaynaklı morarmalarım oluyordu lösemi teşhisi koyuyordum kendime sürekli doktordaydım. Yüzümde ağrıyan bir sivilce çıksa cilt kanseri, her duşta meme muayenesi azıcık farklı hissetsem meme kanseri... inanın uzar gider daha sayamayacağım neler. Ta ki panik atak hastalığım ne zaman bedenimde belirtiler göstermeye başladı nefes darlığı, baş dönmesi, denge kaybı ben psikiyatriye gittim. Hem panik atağımı hem de hastalık ölüm korkumu anlattım haliyle hemen ilaç başladı. Bu sayede büyük oranda iyileştim. Bu süreçte psikoterapide aldım fakat bunu çözecek tek şey ilaç kullanmak psikoterapi işe yaramıyor. Şuan gebeliğimden dolayı ilacı bırakmak zorunda kaldım yoklamaya başladı tekrardan hem panik atak hem hastalık ölüm korkusu. Direnebildiğim kadar direneceğim. Umarım sizin için de yol gösterici olur yazdıklarım. Tekrardan çok geçmiş olsun.

Dreamies · Çarşamba 08:45

hipokondriyak1 .!.:
Merhaba, yaklaşık 1 senedir hastalık korkusuyla yaşıyorum.Vücudumda her gün ayrı bir şikayet veya belirti buluyorum.İlk olarak hpv korkusuyla başladı üstelik hpv bulaşmasına sebep olacak herhangi birşey yaşamadığım halde.Sonra meme kanseri, kolon kanseri, cilt kanseri böbrek yetmezliği hepsini aynı gün içinde düşündüğüm ve korktuğum bile oldu.En son da bacaklarımda çıkan morlukların tekrar etmesi nedeniyle lösemi korkusu yaşadım.1 ay arayla 2 kez tam kan tahlili yaptırdım.Dahiliyeye gittim diğer testlerime bakıldı doktor pco için kullandığım ilacın sebep olabileceğini söyledi.Ama asla içim rahat etmiyor.Her gün her dakika aklımda hastalık düşüncesi mutlu bi hayatım var yıllardır beklediğim şey oldu atandım ama ben hastalık dışında hiçbir şey düşünemiyorum.Her seferinde bu sefer kuruntu değil de gerçekten hastaysam korkusu var gün içinde sürekli bacaklarımı morlukları kontrol ediyorum.Terapiye maddi sebeplerden 1 ay sonra başlayabilirim.Buna benzer sorunları yaşayıp atlatabilen yada farklı çözüm önerileri olanlar var mı diye bu konuyu açmak istedim.Tavsiyeleriniz için şimdiden teşekkürler

Terapi dediğiniz psikolog mu? Devlette bir psikiyatriste gidebilirsiniz maddi durumunuzu da etkilemez. Kendi kendine geçebilecek bir şey gibi durmuyor çünkü, geçmiş olsun.

hipokondriyak1 · Çarşamba 20:17

atalant .!.:
inanın dediğiniz gibi olmuyor 6 yıl önce omur ilikte sinir ucu iltihabı geçirdim yani bi anda belden aşşağım tutmadı felç gibi düsünebiliriz bi anda sıfırdan basladım hayata yeniden yürümeyi öğrendim resmen hala daha tam geçmiş değil ve vücudumun bi yerinde en küçük bisi olsa hastalığa bağlıyorum yeniden yaşamaktan korkuyorum hastalığımın ilk baslarında fizik tedaviye giderken yolda bi ceset gördüm ve aksamına herşey basladı ölücem sandım yerimde duramadım duvarlar üstüme üstüme geldi attım kendimi evden hemen ertesi gün bi psikiyatrıya basladım ilaçlar kullandım iyi oldum ilaçlar bitti yazdırmak için randevu aradım yoktu kendi kendime bıraktım ilaçları ataklarım ayda yılda bir oluyodu şimdi çok sıklaştı birinin ölüm haberini alsam kendimden geçiyorum ölmekten korkuyorum hemen çarpıntılar baslıyo ellerim ayaklarım uyusuyo bayılcak gibi oluyorum 1 saat falan sürüyo her seferinde ölücem sanıyorum anneminde psikolojisi bozuldu benim bu halimden ama elimde değil kafamın içinde sürekli dönüyo galiba tekrardan bi psikiyatriye başlamalıyım ama hep kaçıyorum böylede hayatın devam etmiyeceğini biliyorum ama nafile anneme hep diyorum ben doktor koca bulucam annemde diyo sen onuda kaçırtırsın adam kafayı yer diyo hep böyle şakalaşıyoruz gerçekten çok zor bi durum üstesinden gelemiyorum geçen aylarda bağırsak enfeksiyonu geçirdim aklıma bin tane hastalık geldi üç kere doktora gittim inanmadım çünkü baska bisi olduğuna inanmıstım 1 ay evden çıkamadım eğitim hayatım çok etkilendi ilaçları kullandım geçince bi oh çektim hayır yaptık yani bu durumlar çık ciddi hafife alınıcak şeyler değil

Çok geçmiş olsun sizinkini biraz daha makul görebiliyorum ciddi bi rahatsızlık geçirmişsiniz ve sonrasında başlamış benim böyle bir rahatsızlığım olmadı ama yaşadığımız korkular aynı çok zor bi durum yaşarken her saniye ölmek acı çekmek allah yardımcımız olsun inşallah

hipokondriyak1 · Çarşamba 20:19

Dreamies .!.:
Gizmooberoo .!.:

Öncelikle geçmiş olsun. Konunuzu okurken kendimi gördüm. Ben de 2021de aşı sonrası inme geçirdim hiçbir rahatsızlığım yokken yaşım 29idi. Bir sabah uyandım konuşamıyorum sağ tarafım komple gitmiş hiç hareket yok kabus gibiydi. Erken farkına varıp erken müdahale ile çok şükür ufak tefek hasarlarla şuan hayatıma devam ediyorum. Belirgin kalıcı bir durum olmadı. Sonrasında günlerce süren hastane süreci vs psikolojim iyice alt üst olmuştu. Bu arada evlendiğim günden 20gün sonra oldu. Artık benim için hayat normal devam etmiyordu başım ağrısa beyin kanaması teşhisş koyuyordum. Kan sulandırıcı kullanmamdan kaynaklı morarmalarım oluyordu lösemi teşhisi koyuyordum kendime sürekli doktordaydım. Yüzümde ağrıyan bir sivilce çıksa cilt kanseri, her duşta meme muayenesi azıcık farklı hissetsem meme kanseri... inanın uzar gider daha sayamayacağım neler. Ta ki panik atak hastalığım ne zaman bedenimde belirtiler göstermeye başladı nefes darlığı, baş dönmesi, denge kaybı ben psikiyatriye gittim. Hem panik atağımı hem de hastalık ölüm korkumu anlattım haliyle hemen ilaç başladı. Bu sayede büyük oranda iyileştim. Bu süreçte psikoterapide aldım fakat bunu çözecek tek şey ilaç kullanmak psikoterapi işe yaramıyor. Şuan gebeliğimden dolayı ilacı bırakmak zorunda kaldım yoklamaya başladı tekrardan hem panik atak hem hastalık ölüm korkusu. Direnebildiğim kadar direneceğim. Umarım sizin için de yol gösterici olur yazdıklarım. Tekrardan çok geçmiş olsun.

Genişletmek için tıkla...

Size de çok geçmiş olsun
Terapi dediğiniz psikolog mu? Devlette bir psikiyatriste gidebilirsiniz maddi durumunuzu da etkilemez. Kendi kendine geçebilecek bir şey gibi durmuyor çünkü, geçmiş olsun.

İkisini aynı anda yürütmeyi düşünüyorum vakit ayırdığınız için teşekkür ederim

Gizmooberoo .!.:
Öncelikle geçmiş olsun. Konunuzu okurken kendimi gördüm. Ben de 2021de aşı sonrası inme geçirdim hiçbir rahatsızlığım yokken yaşım 29idi. Bir sabah uyandım konuşamıyorum sağ tarafım komple gitmiş hiç hareket yok kabus gibiydi. Erken farkına varıp erken müdahale ile çok şükür ufak tefek hasarlarla şuan hayatıma devam ediyorum. Belirgin kalıcı bir durum olmadı. Sonrasında günlerce süren hastane süreci vs psikolojim iyice alt üst olmuştu. Bu arada evlendiğim günden 20gün sonra oldu. Artık benim için hayat normal devam etmiyordu başım ağrısa beyin kanaması teşhisş koyuyordum. Kan sulandırıcı kullanmamdan kaynaklı morarmalarım oluyordu lösemi teşhisi koyuyordum kendime sürekli doktordaydım. Yüzümde ağrıyan bir sivilce çıksa cilt kanseri, her duşta meme muayenesi azıcık farklı hissetsem meme kanseri... inanın uzar gider daha sayamayacağım neler. Ta ki panik atak hastalığım ne zaman bedenimde belirtiler göstermeye başladı nefes darlığı, baş dönmesi, denge kaybı ben psikiyatriye gittim. Hem panik atağımı hem de hastalık ölüm korkumu anlattım haliyle hemen ilaç başladı. Bu sayede büyük oranda iyileştim. Bu süreçte psikoterapide aldım fakat bunu çözecek tek şey ilaç kullanmak psikoterapi işe yaramıyor. Şuan gebeliğimden dolayı ilacı bırakmak zorunda kaldım yoklamaya başladı tekrardan hem panik atak hem hastalık ölüm korkusu. Direnebildiğim kadar direneceğim. Umarım sizin için de yol gösterici olur yazdıklarım. Tekrardan çok geçmiş olsun.

hipokondriyak1 · Çarşamba 20:21

Gizmooberoo .!.:
Öncelikle geçmiş olsun. Konunuzu okurken kendimi gördüm. Ben de 2021de aşı sonrası inme geçirdim hiçbir rahatsızlığım yokken yaşım 29idi. Bir sabah uyandım konuşamıyorum sağ tarafım komple gitmiş hiç hareket yok kabus gibiydi. Erken farkına varıp erken müdahale ile çok şükür ufak tefek hasarlarla şuan hayatıma devam ediyorum. Belirgin kalıcı bir durum olmadı. Sonrasında günlerce süren hastane süreci vs psikolojim iyice alt üst olmuştu. Bu arada evlendiğim günden 20gün sonra oldu. Artık benim için hayat normal devam etmiyordu başım ağrısa beyin kanaması teşhisş koyuyordum. Kan sulandırıcı kullanmamdan kaynaklı morarmalarım oluyordu lösemi teşhisi koyuyordum kendime sürekli doktordaydım. Yüzümde ağrıyan bir sivilce çıksa cilt kanseri, her duşta meme muayenesi azıcık farklı hissetsem meme kanseri... inanın uzar gider daha sayamayacağım neler. Ta ki panik atak hastalığım ne zaman bedenimde belirtiler göstermeye başladı nefes darlığı, baş dönmesi, denge kaybı ben psikiyatriye gittim. Hem panik atağımı hem de hastalık ölüm korkumu anlattım haliyle hemen ilaç başladı. Bu sayede büyük oranda iyileştim. Bu süreçte psikoterapide aldım fakat bunu çözecek tek şey ilaç kullanmak psikoterapi işe yaramıyor. Şuan gebeliğimden dolayı ilacı bırakmak zorunda kaldım yoklamaya başladı tekrardan hem panik atak hem hastalık ölüm korkusu. Direnebildiğim kadar direneceğim. Umarım sizin için de yol gösterici olur yazdıklarım. Tekrardan çok geçmiş olsun.

Çok teşekkür ederim size de çok geçmiş olsun umarım aynı şeyleri tekrardan yaşamazsınız terapi işe yaramadı demişsiniz ama bende ilaç kullanıp iyi olduktan sonra ilacı bırakıp tekrar eskisi gibi olmamak için ikisini aynı anda yürütsem daha iyi olmaz mı diye düşündüm

Pembe Lotus · Bugün 00:19

hipokondriyak1 .!.:
Aslında bende şu şekilde oluyo vücudumda bir belirti oluyo yada ben her gün kendim arayarak bir belirti buluyorum bundan emin değilim beynimin bana oyun oynadığını düşünüyorum çünkü sonrasında da aklıma en kötü ihtimal geliyo yada hasta birinin haberini alıyorum ve aynı belirtileri yaşamaya başlıyorum sizde de bu şekilde miydi

Aynı şeyleri yaşadım
Bı tanıdığım MS hastalığına yakalanmıştı belirtileri bende hissetmeye başladım o derece sonuç hiç bir şey çıkmadı psikolojik tedavi şart psikiyatrist gidince mutlaka geçmiş olsun

Sağlık anksiyetesi

Yeni Üye

Aktif Üye

Yeni Üye

Üye

Yeni Üye

Halaybaşı

Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Nirvana

Yeni Üye

Nirvana

Yeni Üye

Üye

Üye

meseleleri mesele etmezseniz ortada mesele kalmaz

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Nirvana

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency