Sağlıklı ilişkiler kurmanın yolları nelerdir?

life without anxiety

Bir kedi annesi 🐈 29❤️
Pro Üye
16 Temmuz 2023
6.189
16.955
178
Özellikle kız arkadaş ilişkisi için açtım bu konuyu. Yaklaşık 1 yıldır kendimi pek iyi hissetmiyorum takıntı seviyem artmış durumda. Konuştuğum, görüştüğüm arkadaşlarım var fakat istemsizce yaptığım, beni rahatsız eden şeyler var.
Sizin arkadaşlık ilişkileriniz nasıl? Sizce sağlıklı bir arkadaşlık için gereken şeyler nelerdir? Gerçek arkadaş nasıl olmalı? Derin bir arkadaşlık bağı kurmak mümkün mü? Yoksa insanlar artık yalnız kalmayı mı tercih ediyor?
 
Ben tam bir sosyal kelebeğim. Her yerde herkesle tanışırım, kafama yatanlarla arkadaş olarak görüşmeye devam edebilirim.

Ama benim arkadaşlık kategorilerim var. Kimi sadece eğlence arkadaşıdır. Dışarı çıkarım, içerim, dans ederim, pikniğe giderim. Aktivite buddy. Daha derine inmem, özelimi paylaşmam. Eğlenir dönerim.

Kimi karşılaşma arkadaşıdır. Özel olarak plan yapmam, ararsa veya denk gelirsek, karşılaşırsak sohbetimi eder kahvemi içerim.

"Orada olan" arkadaşım vardır. Sık görüşmeyiz, sık konuşmayız. Ama biliriz ki her an birbirimiz için oradayız.

En yakın arkadaş denilen kavramda ben sanırım şanslı insanlardanım. Her şeyimi ama her şeyimi bilen, her şeyini bildiğim, birbirimizi asla yargılamadığımız, kardeşim olsa bundan daha yakın olamayacak insanlar var hayatımda. Hele biriyle, guzum benimm, hemen her gün konuşuruz, minimum haftada bir "haftalık gündem değerlendirme toplantısı" yapar o hafta neler olmuş detaylı irdeleriz Annelerimizi tanıştırdık, zaman zaman anneler ve kızları olarak dörtlü takılıyoruz.

Benim için arkadaşlığın en önemli şeylerinden biri yorucu olmaması. Alıngan, tripli, dediğim dedik, baskıcı, kıskanç vs kimseyi artık çevremde barındırmıyorum. Arkadaşım dediğim insanla rahat olmalıyım. Ağzımdan her çıkana dikkat etmek zorunda kalmamalıyım.

Ben arkadaşsız, insansız bir hayat düşünemiyorum. Tek başıma olmaktan, gezmekten çok keyif alırım. Yurtdışı tatillerine hep tek giderim. Tek başıma konsere giderim. Ama diğer yandan ben insan insanıyım. Hayat paylaştıkça güzelleşiyor. Arkadaş gerekli, arkadaş güzel.
 
Bence de arkadaşlık gerekli ve hayat paylaştıkça daha da güzelleşiyor. Arkadaşlık yorucu olmamalı. Güzel bir yere değindin. Arkadaşlığınız ,sohbetiniz daim olsun
 
Dün 5 yıllık bir arkadaşlığımı bitirdim birbirimizle çok şey paylaştık ve yaşadık ama sonra onun hayatına birisi girince değişti, istediği zaman hayatıma girip çıkıp konuşmayı kesip kendi derdini anlatmak için bana yazıyordu. Ben de affedip devam ediyordum konuşmaya. En son dün canıma tak etti. Ben artık gidip gelmeni, beni aramanı yazmanı istemiyorum dedim.
 
Olabiliyor böyle şeyler. Hayat içinde farklı yönlere evrildikçe arkadaşlıkların da ömrü tamamlanıyor. Önemli olan güzelce bitmesi. İyi kötü beraber bayağı zaman geçiyor, kötü hatırlamamak lazım. Sen de güzelce kestirip atmışsın.

Önceden ben de üzülürdüm sevdiğim arkadaşlıklarım bitince ama artık hayatın doğal akışı olduğunu öğrendim. Bazı insanlar bazı sebeplerle hayatımıza giriyor, o sebepler bitince de çıkıyor.
 
Aslında direkt kestirip atmadım bunun öncesinde birkaç kere konuşmayı kesti sonra kendisi yazdı numarasını değiştirdi yeni numarasını verdi. Onunla olan arkadaşlığımıza alışmıştım ve haliyle üzülüyordum ama artık ona karşı hislerim durgun. Bana yaşattığı şey için kırgınım ama umarım geçer. Ben de dört dörtlük birisi değilim,kimse mükemmel olamaz zaten. En başta iyi bir insan olmaya çalışıyorum. Ben iyi ,mutlu ,huzurlu olursam etrafıma yayacağım enerji de öyle olur. Bu yüzden sağlıklı ilişki kurmanın yollarını arıyorum.
 
Geçer tabii, neler geçmiyor. Benim öyle çok yakın arkadaşlığım bitti üçüncü bir arkadaşımız yüzünden. Çok uğraştım, resmen peşinden koştum. Sonra baktım olmuyor saldım. Önceleri çok üzüldüm ama şimdi sadece beraber geçirdiğimiz zamanları düşünüp gülümsüyorum. O kendi hayatında mutlu olsun, ben kendi hayatımda mutlu olayım.

Sen de üstünden zaman geçince anı olarak hatırlayacaksın.

Sağlıklı iletişim sadece sağlıklı insanlarla kuruluyor. Bunu unutma.
 
Olmayınca olmuyor işte. Bugün çok canım sıkıldı. Gs'nin şampiyonluk maçı var elektrik kesildi , kutlama yapacaktık. Yaklaşık 6-7 aydır tanıştığım samimi bulduğum, güvendiğim bir arkadaşım hakkımda yanlış şeyler düşündüğü için çok kafaya taktım kendimi açıklamaya çalıştım ama 2 saattir cevap yazmadı. Her şey üst üste geliyor gibi hissediyorum. Takıntılarımı yenmek için uğraşıyorum.
 
Kendini açıklamaya çalıştıysan ve üstüne bir şey yazmadıysa o kadar da samimi değilmişsiniz ve güvenilecek biri değilmiş.
 
Welldone0 .!.:
Kendini açıklamaya çalıştıysan ve üstüne bir şey yazmadıysa o kadar da samimi değilmişsiniz ve güvenilecek biri değilmiş.
Genişletmek için tıkla...
Aslında onu bıktırdım belki de bilmiyorum. Ben kız arkadaşlarıma hemen bağlanan birisiyim ama karşı cins söz konusu olunca temkinli davranıyorum. Bu beni yanlış anlayan arkadaşım daha mantıklı düşünen, olgun birisi. Küçük şeyleri kafaya takmaz ,mutlu olmak için elinden geleni yapan güçlü birisi. Ben biraz daha duygusal düşünüyorum. Saçmalıyorum ve istemediğim şekilde davranıyorum en son o da benden bıktı sanırım. Ona düşündüğün gibi değil yemin ederim dedim açıklama yaptım. Cevap vermediği için daha çok kafaya taktım.
 
O zaman senin de kendini törpülemen gerekiyor. Ama şu an daha da yazma, akışına bırak .
 
Farkli bir sehre geldim hic tanimadigim esimin isi dolayisiyla.bende ise girdim orda tanidim dostlarimi 10 sene oldu.birbirimizle buyuduk yoldas oldular bana.sik sik gorusemedigimizde oldu gece 3 lere kadar oturdugumuzda.6 kisiyiz hic kimse kimsenin dedikodusunu yapmaz iyi kotu gun yanimizda oluruz karsilik beklemeden.hepimizin karakteri belli birbirimize benzer.kafalarimiz uyusur.bir ben evliydim sirayla hepsini evlendirdim:) coluga cocuga karistik ama degismedik.kafa uyusmasi herhalde bizi bagladi.simdi tayinimiz cikicak uzaga gidicem kara kara dusunuyoruz :)
Ama bundan once lise donemlerinde can ciger arkadasim vardi hemde ne can ciger.su an ayda yilda 1 belki konusurz.ciddi dostluklar olgunluk ister diyecegim velhasil.bunu anladim belki bende oyle bir insan oldugum icindir bilemicem ama olgun insandan dost oluyor bence
 
kendiniz de söylemişsiniz, son zamanlarda kaygı ve takıntı durumu artınca bence arkadaşlarınızın her tavrını içselleştiriyorsunuz. ben de arkadaşlarıma çok kıymet veririm ve bunu her şekilde gösteririm. üniversitede can ciğer arkadaşım vardı ama manipülatif ve yalancıydı ilişkimi kestim ve neredeyse 1 sene kendimi toplamakla uğraştım. onun dışında da çok samimi dostlarım oldu her an konuşmasak da ne zaman iletişime geçsek araya hiç zaman girmemiş gibi olur. bence arkadaşlık da bazı yönlerden romantik ilişkiler gibi. bana değersiz hissettiren, çaba göstermeyen, eline koz vermişim gibi hissettiren bir dostum olacağına yalnız kalmayı tercih ederim. bu düşünce yapısına girince ince eleyip sık dokuyorsun ve hayatına aldığın arkadaşlar yüzeysel mi yoksa derin bağ kurabilir misin karar veriyorsun. niteliği değil niceliği önemlidir, şimdi yaşadığım şehirde her an iletişimde olup görüştüğüm bir dostum var, ne zaman arasam gitsem orda, başarılarıyla gurur duyup hatasında yanlışında ve en güzel günlerinde yanında olmaya çalışıyorum, onun da aynı şekilde olduğunu biliyorum ve bu yeterli.
 
belki tavsiye verilecek bir şey değildir, çok sağlıklı değildir orasını bilemem ama benim için doğru seçenek. ben çevremi bayaaa bir küçülttüm uzun zaman önce. şuan düzenli görüştüğüm çok az insan var, onlarla da sık sık görüşmem ama kimse kimseye kırılmaz, darılmaz, birbirimizi severiz. hatta başkalarına anlatamadıklarını bana anlatırlar cidden hepsi de, çünkü yargılamayacağımı bilirler, güzel seviyeli bir dostluk var. yakın zamanda numaramı değiştirdim ve şimdi baktım 33 kişi varmış rehberimde, içinde iş dolayısıyla tanıdığım kişiler, apartman yöneticisi, 1-2 akraba falan var zaten. kendi ismimle sosyal medya kullanmıyorum, tanıdığım insanlar oralarda ne paylaşıyor haberim yok. dolayısıyla ben kimseye kırılmıyorum artık. hani kafama taktığım hiiiiç kimse yok ve bu bana çok huzur veriyor. ben karakter olarak yalnız kurdum. bu düzenli görüştüğüm arkadaşlardan da kopanlar olursa üzülmem açıkçası, kırılmam da. anlam yüklemeyi bırakmışım, insanların yolları ayrılabilir diye düşünüyorum galiba. ha bundan sonra gittiğim yerlerde arkadaşlar edinmeye açık mıyım, elbette ama çok insan olmaz yine muhtemelen. bir de ben galiba kafama uygun birilerini bulamıyorum sanki. kendi kendimi ayrıştırma huyum var. eskiden çevremde çok insan vardı ama yine böyle hissediyordum, sanki ben ayrıydım herkesten. farklı farklı arkadaş gruplarına girip çıkan ve herkesi tanıyan o joker çardım, arkadaş gruplarını birbirleriyle tanıştırırdım benden çok görüşenler olurdu hatta. yani asosyal değilim gibi ama yabaniyim gibi, ben de anlamadım dfghfg yaşım daha küçükken böyle kardeş gibi gördüğüm arkadaşlıklardan üzüldüm mü üzüldüm tabii ama şuan ondan dolayı gardımı alıyor falan da değilim. tercih edilmiş bir yalnızlık benimkisi galiba çünkü insana ihtiyaç duymuyorum pek artık. haaa ama bireysel arkadaşlık bazında değil de bazı ilgi alanlarımla ilgili kendi topluluğumu oluşturabileceğim bir mekanım olsun hayalim var, orada çeşitli konular üzerine birleşelim, konuşalım, tanışalım gibisinden. ömrüm yeterse yaparım inş.
 
Rahatsız olduğum şeyler varsa kendimi zorlamam, durumu iyice anlamaya çalışır sonra da gerekirse mesafemi koyarım. İlişkiler zamanla evrile de biliyor, herkesle her daim anlaşıp mutlu mesut bir ömür yaşayacağız diye bi şey yok; biz değişiyoruz, insanlar değişiyor, zaman değişiyor. Şans işi nasip işi bu arkadaşlık işleri de, her zaman denk gelmiyor.
 
Evet ben de değişiyorum arkadaşlarım da öyle. Bazı insanlara tahammülüm yokken bazılarına da kendimden ödün verebilirim sonuna kadar dinler destek olurum ama kendimi bu aralar dipte hissediyorum sanki tüm dünya benim üzerime geliyor, bir daha iyi olamayacağım gibi hissediyorum. Çok duygusal bir yapıda olmam beni zorluyor, hayattan eskisi gibi zevk alamıyorum, eskiden yaparken zevk aldığım şeyleri yeniden yapmayı deniyorum.
 
Hayat düz bir çizgi değil, çıkacağız da ineceğiz de ister istemez, dümdüz çizgi demek ölmek demek zaten :) Niye böyleyim diye kendine yüklenmemek gerek, normal çünkü. Mutlaka iyi olmalıyım gibi bir çırpınma hâli de insanı yoruyor, kendini rahat bırakmak lazım, illa ki iyi hissedilen zamanlar da gelir.
Sevdiklerinle, kendinle, sevdiğin şeyleri yapmak güzel ama bazen hiçbir şey yapmamak da iyi gelebilir.
İşin içinden çıkmadığımız durumlarda profesyonel psikolojik destek de çok iyi geliyor, bence.
 
Kaygı bozukluğu durumu varsa psikiyatri ile mutlaka görüş, eziyet çekmeye gerek yok, şükür ki tedavisi olan bir durum.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

T
  • Kilitli
Eski sevgiliyi unutmak için başkasıyla görüştüm
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
2K
NilMeSeKer
Daha önce hiç iki kişi arasında kaldınız mı?
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
2K
Cileklivanilinn
E
Boşanma sonrası ilk flört deneyimim
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
1K
ephona
E
25 Ağustos - 19 Eylül 2025 Venüs Aslan Burcunda - Etkileri
Yorumlar
4
Görüntüleme
275
Nhessa
14 - 20 Temmuz 2025 Haftalık Burç Yorumları
2 3
Yorumlar
56
Görüntüleme
1K
Nhessa
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…