- 16 Temmuz 2023
- 6.189
- 16.955
- 178
- Konu Sahibi life without anxiety
-
- #21
Anksiyete var zaten evet psikiyatriye gittim 1 aydır ilaç kullanıyorum.Kaygı bozukluğu durumu varsa psikiyatri ile mutlaka görüş, eziyet çekmeye gerek yok, şükür ki tedavisi olan bir durum.
Ben de kendimi pek sağlıklı bulamıyorum artık arkadaşlık ilişkisi konusunda. Kendimi tanıyamadığım bir süreçten geçiyorum. Ben iyi olmalıyım ki hayatıma girecek insanlara da bir şey katabileyim sağlıklı ilişki olsun.Saglikli iliski kurmanin ilk saryi bence karsidaki insanin da saglikli olmasi... o da bu zamanda gercekten zor boyle insan bulursan yapis birakma.
Çoğu insan hayatında samimi, enerjik, güler yüzlü,pozitif, şakacı, ortamı neşelendiren bir arkadaş, dost arıyor sanırım.benı yormasın germesin her lafın altında buzağı aramasın anın tadını çıkarsın espriden anlasın kafası az kırık olsun herseye çok anlam yüklemeye çalışmasın 1 ayda 1 kere görüşsek bile dün ayrılmışız gibi samimiyetini kaybetmesin yeter
İlaca alışmak zaman alabilir, hatta başlarda kaygı düzeyi yükseliyor gibi oluyor ama zamanla, Allah'ın izniyle, iyi gelecektir.Anksiyete var zaten evet psikiyatriye gittim 1 aydır ilaç kullanıyorum.
Bence o hissedilen bir bağ. Gerçek arkadaşlık, dostluk varsa herhangi bi stres olmuyor aranızda, insan yanında çok rahat davranıyor, bi şeyleri paylaşırken eline koz vermiş gibi hissetmiyor. Benim deli dolu yakın bir arkadaşım da var, sakinliğin başkenti arkadaşım da; herkesle paylaşımlarımız farklı farklı.Çoğu insan hayatında samimi, enerjik, güler yüzlü,pozitif, şakacı, ortamı neşelendiren bir arkadaş, dost arıyor sanırım.
İlk içtiğimde mide bulantısı ve titreme olmuştu o yan etkiler geçmişti tam uykum düzeldi erken uyuyup uyanıyorum diye seviniyordum. Bu sefer de çok uyku yapıyor gün boyu esniyorum, yataktan hiç kalkmak istemiyorum, gece 4-5 gibi uyanıp yatağımda durmadan bir sağa bir sola dönüyorum gözümü kapatıyorum 10 dkya dalıp sonra yine uyanıp dönüp duruyorum. O an nefesim kesilse de ölsem artık diye düşünüp bunalıma giriyorum.İlaca alışmak zaman alabilir, hatta başlarda kaygı düzeyi yükseliyor gibi oluyor ama zamanla, Allah'ın izniyle, iyi gelecektir.
Ne mutlu sana böyle bir yakın arkadaşının olmasına sevindim. Muhabbetiniz , arkadaşlığınız daim olsun.Bence o hissedilen bir bağ. Gerçek arkadaşlık, dostluk varsa herhangi bi stres olmuyor aranızda, insan yanında çok rahat davranıyor, bi şeyleri paylaşırken eline koz vermiş gibi hissetmiyor. Benim deli dolu yakın bir arkadaşım da var, sakinliğin başkenti arkadaşım da; herkesle paylaşımlarımız farklı farklı.
Ben böyleyim ondan böyle istiyorum . Çünkü çok durağan mızmız birini çekemem sürekli dert anlatanı da çok istemem çözüm odaklı insanlar her daim benimde dengemi bozmaz kendı de saglıklıdırÇoğu insan hayatında samimi, enerjik, güler yüzlü,pozitif, şakacı, ortamı neşelendiren bir arkadaş, dost arıyor sanırım.
İnsan kendi gibi birini arıyor demekki. Ben son zamanlarda çok şikayet eden, mutsuz , huysuz, sağlıksız bir teyzeye döndüm galiba. Doğal olarak kimse dertli, şikayet eden, çözüm odaklı olmayan birisini istemez yanında. Şuan sağlıklı bir yapıda düşünüyor olsaydım ben de istemezdim muhtemelen. Arkadaşlarıma karşı çok vefakar birisiyim, elimden geleni yaparım dinlerim destek olurum, zor zamanında yanımda olduğunu hissettirim, mutluluğunu da paylaşırım kendim mutlu olmuş kadar. Ama kendimde değiştirmem gereken çok şey var hâlâ.Ben böyleyim ondan böyle istiyorum . Çünkü çok durağan mızmız birini çekemem sürekli dert anlatanı da çok istemem çözüm odaklı insanlar her daim benimde dengemi bozmaz kendı de saglıklıdır
birini istemez demeyelim de zaten insanlar bunalmış durumdalar heryer dert yani evden çıkıp eşi çocuğu ev işlerini geride bıraktıktan sonra oturup eğlenebileceğim biriyle vakit geçirmek istiyorum kafasının içi dolu birinin dertlerini yüklenip gelmek beni hasta eder üzer yorar aklım onda kalır eve daha yorgun dönerimİnsan kendi gibi birini arıyor demekki. Ben son zamanlarda çok şikayet eden, mutsuz , huysuz, sağlıksız bir teyzeye döndüm galiba. Doğal olarak kimse dertli, şikayet eden, çözüm odaklı olmayan birisini istemez yanında. Şuan sağlıklı bir yapıda düşünüyor olsaydım ben de istemezdim muhtemelen. Arkadaşlarıma karşı çok vefakar birisiyim, elimden geleni yaparım dinlerim destek olurum, zor zamanında yanımda olduğunu hissettirim, mutluluğunu da paylaşırım kendim mutlu olmuş kadar. Ama kendimde değiştirmem gereken çok şey var hâlâ.
Evet kesinlikle haklısın buna katılıyorum. İnsanların kendine ait eğleneceği, deşarj olacağı bir alanı olması lazım. Negatif enerjiyi negatif enerji temizlemez. Kafasının içi dolu biri dert yüklemekten başka bir şey yapmaz bu da insanı psikolojik olarak yorar.birini istemez demeyelim de zaten insanlar bunalmış durumdalar heryer dert yani evden çıkıp eşi çocuğu ev işlerini geride bıraktıktan sonra oturup eğlenebileceğim biriyle vakit geçirmek istiyorum kafasının içi dolu birinin dertlerini yüklenip gelmek beni hasta eder üzer yorar aklım onda kalır eve daha yorgun dönerim
Dönemsel bir şeyse insan arkadaşının bu hallerini tolore edebilmeli bence. Kötü gün dostu dediğimiz şey işte. Arkadaşım bunalımlı, dertli bir süreç geçirse amaan içim şişti diye görüşmemezlik etmem.İnsan kendi gibi birini arıyor demekki. Ben son zamanlarda çok şikayet eden, mutsuz , huysuz, sağlıksız bir teyzeye döndüm galiba. Doğal olarak kimse dertli, şikayet eden, çözüm odaklı olmayan birisini istemez yanında. Şuan sağlıklı bir yapıda düşünüyor olsaydım ben de istemezdim muhtemelen. Arkadaşlarıma karşı çok vefakar birisiyim, elimden geleni yaparım dinlerim destek olurum, zor zamanında yanımda olduğunu hissettirim, mutluluğunu da paylaşırım kendim mutlu olmuş kadar. Ama kendimde değiştirmem gereken çok şey var hâlâ.
Her günde ağzımız ayrık dolanmıyoruz zorlu süreçlerden gectıgımız zaman da aynı arkadaşlara sığınmak istiyoruz doğal olaraktan . İyisiyle kötüsüyle anlasılabılıcek sağlam bi dost bile yeter belki hayatımızaEvet kesinlikle haklısın buna katılıyorum. İnsanların kendine ait eğleneceği, deşarj olacağı bir alanı olması lazım. Negatif enerjiyi negatif enerji temizlemez. Kafasının içi dolu biri dert yüklemekten başka bir şey yapmaz bu da insanı psikolojik olarak yorar.
Dönemsel bir şey evet , her zaman böyle değilim. Normalde küçük şeylerle mutlu olan, çocuk ruhlu biriydim. Ortamını bulduğumda konuşkan biriyim ama ilk kez gittiğim yerde genelde gözlemler sessiz kalırım. Çocuklarla vakit geçirmek, yeğenimle parka,denize gitmek , arkadaşlarımla görüşmek, görüntülü konuşmak, yeni yerler gezip görmek hoşuma gidiyordu. Şimdi içimde enkaz var gibi sanki, ama sebebini ben de bulamıyorum.Dönemsel bir şeyse insan arkadaşının bu hallerini tolore edebilmeli bence. Kötü gün dostu dediğimiz şey işte. Arkadaşım bunalımlı, dertli bir süreç geçirse amaan içim şişti diye görüşmemezlik etmem.
Ben herkesle arkadaşlık kuramıyorum.Hatta son 8 yılda görüştüğüm tek arkadaşım vardı.Gerçek anlamda muhabbetinden dostluğundan keyif aldığım tek kişi.Ben evlendikten sonra ilçeye geldim.Annemlere yatıya gittiğimde mutlaka arar görüşmek isterdim.O da merkezde annemlere yakın evi.Çalıştığı yere gidip sürpriz yaptım.Yemeğe götürdüm kaç kere.Sonra ben aramasam iletişimimizin olmadığını farkettim.Aramadım.Şuanda görüşmüyoruz.Demek ki görüşmek istemiyormuş.Evlenince görüşmek istemedi demek ki.Şuanda annemler ve eşimden başka kimse yok hayatımda.Annem en büyük sırdaşımÖzellikle kız arkadaş ilişkisi için açtım bu konuyu. Yaklaşık 1 yıldır kendimi pek iyi hissetmiyorum takıntı seviyem artmış durumda. Konuştuğum, görüştüğüm arkadaşlarım var fakat istemsizce yaptığım, beni rahatsız eden şeyler var.
Sizin arkadaşlık ilişkileriniz nasıl? Sizce sağlıklı bir arkadaşlık için gereken şeyler nelerdir? Gerçek arkadaş nasıl olmalı? Derin bir arkadaşlık bağı kurmak mümkün mü? Yoksa insanlar artık yalnız kalmayı mı tercih ediyor?
Bazı insanların evlenince ,sevgilisi olunca ya da başka şehre taşınınca, iş güç yoğunluğu vs derken arkadaşlık ilişkileri de mesafeli oluyor, herkes kendi hayatının derdine düşüyor ve eskisi gibi olamıyor bazı şeyler ne yazıkki. İnsanın çok emek verip aynı şekilde değer görmediğini, aranmadığı sürece hiç iletişim kurulmadığını fark etmesi kötü hissettiriyor. Her insan bizim için bir imtihan ya da armağandır. Annenizle sırlarınızı paylaşabilmeniz ne güzel, buna sevindim sizin adınıza. Karşımıza armağan niteliğinde olacak iyi insanlar çıkar umarım.Ben herkesle arkadaşlık kuramıyorum.Hatta son 8 yılda görüştüğüm tek arkadaşım vardı.Gerçek anlamda muhabbetinden dostluğundan keyif aldığım tek kişi.Ben evlendikten sonra ilçeye geldim.Annemlere yatıya gittiğimde mutlaka arar görüşmek isterdim.O da merkezde annemlere yakın evi.Çalıştığı yere gidip sürpriz yaptım.Yemeğe götürdüm kaç kere.Sonra ben aramasam iletişimimizin olmadığını farkettim.Aramadım.Şuanda görüşmüyoruz.Demek ki görüşmek istemiyormuş.Evlenince görüşmek istemedi demek ki.Şuanda annemler ve eşimden başka kimse yok hayatımda.Annem en büyük sırdaşım
Doktorla tekrar mi görüşsen? Belki başka bir şey verir.İlk içtiğimde mide bulantısı ve titreme olmuştu o yan etkiler geçmişti tam uykum düzeldi erken uyuyup uyanıyorum diye seviniyordum. Bu sefer de çok uyku yapıyor gün boyu esniyorum, yataktan hiç kalkmak istemiyorum, gece 4-5 gibi uyanıp yatağımda durmadan bir sağa bir sola dönüyorum gözümü kapatıyorum 10 dkya dalıp sonra yine uyanıp dönüp duruyorum. O an nefesim kesilse de ölsem artık diye düşünüp bunalıma giriyorum.
İnsan ilişkileri tamamen nasip işi, denk gelir veya gelmez, bazen iyiyken kötü olur, bilemeyiz, önce kendi sağlık ve mutluluğumuzNe mutlu sana böyle bir yakın arkadaşının olmasına sevindim. Muhabbetiniz , arkadaşlığınız daim olsun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?